با جمع بندی تعریف‌های متعارض ارائه شده در رابطه با روشنفکری، نمی‌توان گزاره یا گزاره‌هایی جامع و مانع را برای تعریف مفهوم روشنفکری ارائه داد.
اما بطور کلی، می‌توان گفت که روشنفکری Intellectualism، به معنی مکتب تفکیک دو امر از همدیگر است. به‌همین دلیل است که روشنفکری، به عنوان
روح ممیز و انتقادی شناخته میشود.
همچنین از روشنفکری، به عنوان فلسفه اصالت هوش و قریحه یاد می‌گردد. این فلسفه، معتقد است :
علم ناشی از عقل است یا ساده‌تر اینکه علم را فقط، به‌وسیله قریحه یا هوش می‌توان به‌دست آورد.
به‌طور کلی، اگر بخواهیم که واژه روشنفکر را تفسیر کنیم، گفته میشود که روشنفکران، کسانی هستند که اهل قضاوت عقلی و سنجش‌گرانه در امور هستند.
اما تعاریفی که از روشنفکری در بالا ارائه شد تعاریفی هست که
خود روشنفکران برای خودشان گفته اند در حالیکه از نظر بسیاری از افراد مخصوصا در کشورهای جهان سوم، روشنفکری نماد فساد، بی بند و باری، دست نشاندگی و .... است.
به عنوان نمونه مرتضی مطهری هرگز خود را روشن فکر ننامیده و نقدهایی جدی به روشن فکری وارد کرده است.
فضای جامعه ما هم به نحوی شده که وقتی بخواهند کسی را بکوبند میگویند روشن فکر بازی در نیار و تقریبا هیچکس هم علنا نمیگوید من روشن فکر هستم.
.
.
.
+++ من از همه دوستانی که این تاپیک رو میبینن خواهش میکنم به این سئوالات جواب بدن، چون این موضوع که روشن فکری در جامعه ما در حال تبدیل به یک جور توهین و زیر سئوال بردن شخصیت فرد میشه، برام تعجب برانگیزه !!
(حتی این مورد رو به وفور در انجمن پی سی ورلد هم میتونید ببینید که عده ای از روشن فکری به عنوان ابزاری برای کوبیدن استفاده میکنند)
1- شما به عنوان یک انسان مستقل به چه کسی روشن فکر میگین؟
2- چه مواضعی در قبال چه چیزهایی از سوی یک انسان گرفته شود به او روشن فکر خواهید گفت؟ (مشخص کردن خط قرمزهای یک روشن فکر)
3- از اینکه نام روشن فکر بر شما گذاشته شود، احساس خوشایندی به شما دست میدهد یا احساس ناخوشایند؟
