درود
به نظرم غلظت آرایش و غلیظ و رقیق بودن اون ربطی به سالم یا خراب بودن شخصیت فرد نداره . کلا توی کشورهای خاورمیانه اکثر زنان آرایش بیشتری نسبت به زنان کشورهای غربی دارن و هیچ مشکلی هم توش نیست .
مشکل اینه که ما بیایم بر اساس ظاهر و آرایش و غلظت اون , دنبال صفت دهی به اشخاص باشیم . خیلی ها هستن که آرایش غلیظ میکنن و هیچ نیت و عمل خلافی پشتش نیست و خیلی ها هستن که کمترین آرایش رو دارن و پوشیده ترین پوشش رو رعایت میکنن ولی خیلی کارها میکنن .
در اصل یک سری ها دچار دید تک بُعدی شدن و با یک دیدگاه اشتباه برای همه نسخه می پیچن و شخصیت همه افراد رو یکجور تعریف میکنن بدون این که کوچکترین اطلاعی از اخلاقیات و تفکر و دیدگاه اون داشته باشن .
الان هم طوری شده که هر کس رو توی خیابون می بینن بر حسب پوشش اون شخص براش اسم میذارن یا صفت های نامربوط ارائه میدن . کوچکترین و ساده ترین حق یک فرد و یک انسان که پوشش اونه در طول روز زیر قوی ترین میکروسکوپ های شخصی در بین افراد جامعه قرار میگیره و از انتقاد گرفته تا متلک و صفت دهی و نفرین نثارش میشه.
چرا ؟! .... چون که پوشش برای یک سری ها نامتعارف بوده یا طبق اصول اونا نبوده پس حق انتقاد برای اون اشخاص واجب و حتمی میشه .
جالب اینجاست همین افراد که همیشه منتقد پوشش و ظاهر افراد جامعه هستن و همیشه امر به معروف و نهی از منکر میکنن , بیشتر از بقیه حواسشون به دور و برشونه و همه مردم رو دید میزنن و راهکار ارائه میدن .
خیلی ها هم هستن که با خیال راحت از این مناظر میگذرن و هیچ دخالت و نقد و راهکاری هم ارئه نمیدن و رفتاری مسالمت آمیز و راحت تری با پوشش افراد دارن و به حقوق ابتدایی انسان ها دست درازی نمیکنن .
این چشم چرانی ها هم بخاطر اینه که همیشه برای ما مهمه که کی چی پوشیده و چی نپوشیده ... چقدر آرایش کرده یا اصلا نکرده .
وقتی یاد بگیریم به حقوق ابتدایی انسان ها احترام بذاریم خود به خود خیلی از مسائل برامون حل میشه و به دنبال مقصر و باعث و بانی فساد و جرم نمیگردیم .