تاپیک جامع پرسش و پاسخ در رابطه با مسایل، مشکلات و اختلالات روحی و روانی !

نقل قول:

---

نوشته شده توسط کاربر شماره ی یک [ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

نه منم منظورم این نبود !!! من با خودم فکر کردم خب مقایسه رو ریز تر کنم بهتره ، یعنی بی دین ترین رو در مقابل دیندارترین قرار بدم تا ببینم دقیقا چی میشه ، ولی انگار نه ایران دیندارترینه و نه آمریکا بی دین ترین !
منظور منم مقایسه ی ایران و امریکا از نظر مذهبی رو میخواستم نه چیز دیگه ...که الان وقتی گفتید کشور آمریکا مذهبیه رفتم و یه سرچ روی آمار زدم دیدم واقعا اینطوره !!
من توی گوگل دنبال بی دین ترین مردم جهان گشتم و چیزی که پیدا کردم آرام ترین و کم خشونت ترین کشورها بود ، همچنین وقتی یه مقایسه ی عمیق تر روی موضوع کردم دیدم پیشرفت و رفاه هم در این کشورها بیشتره !

ممنون از راهنماییتون ، خیلی جالب بود برام

---

کاملا درسته دوست عزیز.......جالبه بدونین که غیر مذهبی ترین کشورها و افرادی که دین و مذهب کمترین نقش رو در زندگیشون داره دقیقا همون کشورهایی هستن که هم شادترین کشورها هستن هم بیشتر سرانه رفاه و ثروت رو دارن و هم امنترین کشورها از لحاظ بزهکاری و امنیت اجتماعی هستن که مربوط میشن به کشورهای اسکاندیناوی مثل دانمارک ، سوئد ، سویس ، اتریش و غیره...........
ولی چیزی که برای من جالب هست شرایط اب و هوایی این مناطقه که سردسیر و نوع اب هواش که حتما میدونین حتی بعضی جاها 6ماه روز هست 6ماه شب که برای روحیه بسیار باید بد باشه ولی میبینیم شادترین و بدون مشکلترین جوامع اونجا هست که این برای من خودم جای سوال داره.

و در مقابل غمگین ترین و افسرده ترین کشورها و فقر ترین کشورها و نا امن و بزهکارتین کشورها همون کشورهای هستن که مذهبی ترین کشورها هم هستن مثل کشورهای مسلمان منطقه خاورمیانه یا کشورهای افریقایی که در این امار همیشه اولین ها هستن.
که جالبی موضوع اینه که از لحاظ شرایط اب و هوایی و منابع طبیعی و منابع غنی زیرزمینی این کشورها جزه بهترین مناطق زمین هستن......اما!!!

نقل قول:

---

نوشته شده توسط کاربر شماره ی یک [ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

به نظر من كسي كه اعتقاداتش ثابت باشه خيلي كمتر دچار مشكلات روحي ميشه !!‌ من خودم مشكلات روحي رواني رو بيشتر به بي ثباتي در انديشه هاي پايه اي فرد ربط ميدم .اما نميشه گفت كسي كه معنويات قوي داره دچار مشكلات روحي و رواني نميشه ! به نظر من چيزي كه جلوي مشكلات روحي رواني رو ميگيره اطلاعات بالاست نه معنويت بالا !!‌ وقتي شخص حالات روحي خودش رو بشناسه و بدونه چي نياز داره انوقت دچار مشكل نميشه !‌

---

سلام.
معنويات چیزی نیست جز علم و دانش .
مثال :
سرچشمه ی صبر از امید هست و امید خودش دستاورد و محصولِ علم و دانش و اطلاعات هست .
انسان هر چی امیدش بیشتر میشه صبرش هم بیشتر میشه .
و امید هم با افزایش علم و دانش و اطلاعات بیشتر و بیشتر میشه

نقل قول:

---

نوشته شده توسط MOHAMMAD_ASEMOONI [ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

سلام.
معنويات چیزی نیست جز علم و دانش .
مثال :
سرچشمه ی صبر از امید هست و امید خودش دستاورد و محصولِ علم و دانش و اطلاعات هست .

---

موافقم و نظرم اینه که مشکل کشورهای مذهبی اینه که معنویاتشون از فکر کردن سرچشمه نمیگیره و فقط نوعی خود آزاریه !

نقل قول:

---

نوشته شده توسط کاربر شماره ی یک [ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

موافقم و نظرم اینه که مشکل کشورهای مذهبی اینه که معنویاتشون از فکر کردن سرچشمه نمیگیره و
فقط نوعی خود آزاریه
!

---

سلام.
متوجهِ منظورتون نشدم .
میشه لطف کنید کمی توضیح بدین ؟
با تشکر

نقل قول:

---

نوشته شده توسط MOHAMMAD_ASEMOONI [ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

سلام.
متوجهِ منظورتون نشدم .
میشه لطف کنید کمی توضیح بدین ؟
با تشکر

---

یعنی مذهب باید با فکر درک بشه تا باعث پرورش روح و اخلاقیات بشه وگرنه وابستگی به دستورات یک مذهب فقط وابستگی به یک سری قانون بدون هیچ سودیه !!!
-----------یک کشور فوق العاده مذهبیه ، ولی فقط مذهبیه نه معنوی ، معنا و مفهوم کمتر اهمیت داده میشه ، چیزی که اهمیت داده میشه مذهبه و معنا و مفهوم زیاد مد نظر نیست !
به زبان اسلام شیعی ، تقلید در اصول دین حرامه !! باید با فکر دنبال اصول معنوی خودت بگردی و بر پایه ی اون زندگیت رو بنا کنی وگرنه انجام یه سری دستورات فرعی بدون توجه به اصول مفید نیست بلکه مضر هم هست .
معنویتی که قابل ستایشه معنویتی هستش که پایه ی فلسفیش بیشتر توی ذهن شخص باشه نه فقط دستور مذهبیش !

دوستان لطفن بحث رو فقط پیرامون موضوع این تاپیک پیش ببرین ، اینجا فقط بحث مرتبط با مسائل
و اختلالات روانی انجام میشه ، از پرداختن به موضوعات سیاسی اجتناب کنید عزیزان من.


- برای یادآوری موضوع این تاپیک:

تاپیک جامع پرسش و پاسخ در رابطه با مسایل، مشکلات و اختلالات روحی و روانی


یک سری از پستهای نامرتبط پاک شدند. :)

سپاس از شما. :n12:

سلام دوستان کسی میدونه بهترین راه واسه رهایی از گوشه گیری و منزوی شدن ، تنهایی چیه؟ ممنون میشم کمکم کنین

نقل قول:

---

نوشته شده توسط Mehran-King [ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

سلام دوستان کسی میدونه بهترین راه واسه رهایی از گوشه گیری و منزوی شدن ، تنهایی چیه؟ ممنون میشم کمکم کنین

---

باید دید دلیل گوشه گیری و منزوی شدن چیه.........ممکنه از افسردگی باشه یا ممکنه از شرایط محیط اطراف باشه یا دلایل دیگه.
من خودم یه جورایی دکترایی گوشه گیزی و منزوی شدن رو باید بگیرم به حدی که اخرین باری که از خونه رفتم بیرون 2هفته پیش بوده......ولی خب من دلایل خاص خودم رو دارم.

اگه از افسردگی باشه باید افسردگی درمان بشه حالا چه با دارو چه خوددرمانی.........اگه از شرایط محیطی باشه باید محیط زندگی رو تغییر داد.

در کل باید دیده ادم نسبت به زندگی و ادمها عوض بشه تا بتونه با دیگران رابطه برقرار کنه و توی فعالیتهای اجتماعی شرکت کنه.

ولی خب توی این زمانه تنها و گوشه نشستن خیلی بهتر هست تا با خیلیها بودن.

بیشتر افرادی که گوشه گیر هستن به توجه سایرین نیاز دارن ، گوشه گیری خوب نیست و پیری زودرس میاره.
برادر من اینقدر آدم شاد و اجتماعیه که الان در سن 28 سالگی هرکی ببینتش خیال میکنه 18 سال سن داره.

نقل قول:

---

ولی خب توی این زمانه تنها و گوشه نشستن خیلی بهتر هست تا با خیلیها بودن.

---

شــاید شمــــا طرف بدش برات اتفاق افتاده باشه ، ولی من نظرم کاملن برعکس شماست و خیلی از
جمع های اجتماعی لذت میبرم تا بوده که خوب بوده ، شاید جاهایی ناراحت شدم ولی زدم به بیخیالی
اصــولن انسانها باید بتونن یه سری وقتها خیلی راحت از چیزها بگذرن و اصطلاحن Shift + delte انجـام
بدن. یک داستانی میخوندم به نام "لیوان را زمین بگذار". کافیه گوگل کنید جالبه.

دلایل دیگه ای نیست؟چطوری دیدم رو به زندگی تغییر بدم؟

نقل قول:

---

نوشته شده توسط A m ! n [ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

بیشتر افرادی که گوشه گیر هستن به توجه سایرین نیاز دارن ، گوشه گیری خوب نیست و پیری زودرس میاره.
برادر من اینقدر آدم شاد و اجتماعیه که الان در سن 28 سالگی هرکی ببینتش خیال میکنه 18 سال سن داره.



شــاید شمــــا طرف بدش برات اتفاق افتاده باشه ، ولی من نظرم کاملن برعکس شماست و خیلی از
جمع های اجتماعی لذت میبرم تا بوده که خوب بوده ، شاید جاهایی ناراحت شدم ولی زدم به بیخیالی
اصــولن انسانها باید بتونن یه سری وقتها خیلی راحت از چیزها بگذرن و اصطلاحن Shift + delte انجـام
بدن. یک داستانی میخوندم به نام "لیوان را زمین بگذار". کافیه گوگل کنید جالبه.

---

دقیقا من هم موافق نظر شمام و توی همون پست قبلی هم گفتم

نقل قول:

---

در کل باید دیده ادم نسبت به زندگی و ادمها عوض بشه تا بتونه با دیگران رابطه برقرار کنه و توی فعالیتهای اجتماعی شرکت کنه.

---

کاملا قبول دارم حرف شمارو که باید خیلی چیزها رو نبینه و خیلی چیزها رو هم قبول کنه و در کل شرایط پیرامون رو بپزیره و طبق اجتماع اطرافش عمل کنه.
ولی خب برای بعضی ها این خیلی سخته و شخصیت و روحیات شون نمیتونه خیلی چیزها رو قبول کنه و برخورد با یه سری مسادل میتونه بشدت براشون ازار دهنده باشه و صدمه بهشون بزنه در حالی که ادمهای دیگه به قول شما Shift + delte انجام بدن و همین باعث میشه حتی گوشه گیری و تنهایی به نفعشون هم باشه چون با مسائلی که میتونه خیلی حالشون رو بدتر کنه و صدمه بهشون بزنه کمتر برخورد میکنن........ البته نه گوشه گیری و تنهایی بیمارگونه بلکه یه چیز معقول و اصولی در دوری از اجتماعات اسیب زا.

ولی خب این مورد ربطی به انزوا به خاطر مسائلی مثل افسردگی یا بیمارهای روحی نداره و مواردی مثل افسردگی یا اجتماع گریزی و فوبیا و مواردی مثل اینها باید درمان بشه.

نقل قول:

---

نوشته شده توسط Mehran-King [ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

دلایل دیگه ای نیست؟چطوری دیدم رو به زندگی تغییر بدم؟

---

خب برای ادمها خیلی تفاوت میکنه نسبت به شرایط. مثلا سن شما خیلی مهمه، دیدی در حال حاظر دارید خیلی مهمه، کسایی که اطرافتون هستن و میتونن بهتون کمک کنن خیلی مهمه، و خیلی چیزهای دیگه.

هرچند من خودم شاید خیلی مشکلات دارم و در جایی نباشم بتونم راهنمایی درستی بهتون بکنم ولی اولین پیشنهادی که میکنم مراجعه به روانپزشک خوب هست....بازم تاکید میکنم روانپزشک خوب و نه دکتری که فقط دارو تجویز کنه.

مورد بعدی میتونم بهتون بگم ورزش هست بخصوص فعالیت های جمعی ورزش ......مثلا کوه رفتن یا پیاده روی در طبیعت خیلی میتونه خوب باشه برای روحیه.
توی فعالیتهای جمعی شرکت کنین.......متاسفانه بدبختی مملکت ما در همینه که جاهایی که فعالیت جمعی انجام بشه و جمع سالمی هم باشه خیلی کم هست......تنها چیزایی که شاید زیاد باشه روضه گذاشتن یا حسینیه زدنه.............ولی حتما توی یه کلاس هنری شرکت کنین حالا هر هنری که علاقه دارین از موسیقی گرفته تا هنر تجسمی مثل خوشنوسی و خراطی و مجسمه سازی فرقی نمیکنه فقط این مهمه که دنبال علاقه خودتون برین و مهمتر اینکه با کسایی که در علایق با شما همفکر هستن برخورد کنین.

برای بهتر کردن دیدتون به زندگی و پیدا کردن راه زندگیتون فقط میتونم مطالعه رو پیشنهاد کنم..........از خوندن رمان گرفته تا کتابهای فلسفی یا اگه سوالهای مذهبی توی ذهنتون دارین حتما برین دنبالش و بپرسین سوالهاتون رو و کلا اطلاعاتون رو بالا ببرین تا جهان اطرافتون و همینطور خودتون رو بهتر بشناسین که باعث بشه هم زندگی رو دوست داشته باشین و هم خودتون رو بیشتر قبول کنین.

ولی اگه حالات افسردگی رو دارید و گوشه گیری زیادی دارین حتما بهتون میگم یه روانپزشک خوب بگردین و پیدا کنین و برین پیشش، چون من خودم خیلی از این جنبه ضربه خوردم در حالی که خیلی راه ها رفتم و خیلی تلاش کردم برای عوض کردن بعضی مسائل و مشکلات روحی ولی تازه به فکر این افتادم که دارو فقط میتونه به من کمک کنه.

نقل قول:

---

نوشته شده توسط Mehran-King [ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

سلام دوستان کسی میدونه بهترین راه واسه رهایی از گوشه گیری و منزوی شدن ، تنهایی چیه؟ ممنون میشم کمکم کنین

---

سلام . بسیار از مخترعان و مبتکران و اندیشمندان و دانشمندان گوشه گیر بودند . شما باید ببینید چرا گوشه گیری رو دوست دارید و در اون چکار میکنید و دنبال چی میگردین . در ضمن گوشه گیری هم مثل هر چیز دیگه ای حد و اندازه ای باید داشته باشه . پس شد دو چیز : چرا گوشه گیر شدین و هدفتون چیه ؟ چه مدت در روز یا در هفته در انزوا هستین و آیا تاثیر منفی داشته بر شما یا تاثیر مثبت ؟ مثال : جوانی که در یک جامعه فاسد و خراب زندگی میکنه اما فاسد و خراب نیست و تمایلی هم به فساد نداره ,از جامعه اش منزوی میشه اما این انزوا به نفعش هست و از خراب شدنش جلوگیری میکنه تا اینکه راهی پیدا بشه و از اون جامعه ی فاسد بیرون بره

نقل قول:

---

نوشته شده توسط Mehran-King [ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

دلایل دیگه ای نیست؟چطوری دیدم رو به زندگی تغییر بدم؟

---

آدم طوري اطرافش رو ميبنه كه در مورد اونها اونطور فكر ميكنه . تغيير فكر توي حالت كلي وقتي ميتونه تغيير كنه كه از زندگي يه چيز ديگه بخواي ،‌يعني هدفت از زندگي كردن تغيير كنه ،‌ كسي كه زندگي ميكنه براي خدمت به مردم يه ديدي داره ،‌ يكي كه داره براي لذت بردن زندگي ميكنه يه ديد ديگه ،‌ كسي هم كه فقط بندگي ميكنه يه ديد ديگه و....

نقل قول:

---

سلام دوستان کسی میدونه بهترین راه واسه رهایی از گوشه گیری و منزوی شدن ، تنهایی چیه؟ ممنون میشم کمکم کنین

---

وقتي سعي كني كمي مثل بقيه فقط كني و زياد افكارت خاص نباشه ،‌ از گوشه گيري و منزوي شدن درمياي ،‌ وقتي دو نفر يه جور فكر كنند يا حداقل درباره ي يه موضوع مشترك فكر كنند ،‌اونوقت حرف براي گفتن دارند ،‌احساسات مشترك پيدا ميكنند ،‌ داشتن نقاط مشترك با ديگران باعث ميشه آدم از تنهايي دربياد .

دوستان بذارین من مشکلمو براتون بگم شاید تونستین یه راه حل بهم بدین
تا سال دوم دبیرستان درسم خوب بود فکر میکنم دلیلش این بود که فعالیت های ذهنیم زیاد بود مثلا زیاد معما حل میکردم درس زیاد میخوندم وبازی های فکری مثل شطرنج زیاد انجام میدادم
بخاطر همین توی مدرسه هر درسی که میدادن میفهمیدم توی خونه حتی اگه لای کتاب رو باز نمیکردم میتونستم نمره ی خوب بگیرم
اما همه چی از اون تابستون لعنتی شروع شد که کارم شده بود بخور و بخواب هیچ فعالیتی نداشتم
مدرسه که دوباره شروع شد مقدار شدیدی افت کردم
هرکاری میکردم نه میفهمیدم معلم چی میگه نه تو خونه میفهمیدم و به عبارتی صفر درصد از مغزم کار نمیکشدم و درگیر یه سری مسائل شده بودم که به سنم مربوط میشد مطمئنا میدونید منظورم چیه؟
اما حالا که کنکور دارم چندین بار تصمیم گرفتم درس بخونم اما واقعا هیچی حالیم نشد و نمیشه انگار خنگ شدم ضریب هوشیم صفره الان
همین موضوع همه ی اعتماد به نفسمو گرفته
بچه که بودم همیشه دوست داشتم مهندسی چیزی بشم البته بچگی منظورم این نیست که 4.5 سالم بوده باشه تا همین دوسال پیش همین حسو داشتم
اما الان که واقعا هیچی از درسا نمیفهمم دارم دیوونه میشم و هی به خودم میگم من که هیچی حالیم نمیشه چجوری میخوام درس بخونم و کاره ای بشم؟؟ پس باید بیخیالش بشم
چند بار به از این راه به خودم امید دادم که اگه دوباره از مخم کار بکشم فعال میشه و بازم اونجوری میشم و این چیزا اما فقط برای چند روز خوبم حتی واقعا اینجوری شدم که فعالیت های ذهنی انجام میدادم و یواش یواش دوباره ذهنم داشت فعال میشد اما هی به خودم میگفتم نه من چیزی نمیفهمم
الان دو چیز با ارزش از دست دادم یکی اعتماد به نفس یکی هم ضریب هوشی
بنظرتون اگه واقعا دست از این بخور بخواب بکشم
بازم میتونم از مغزم استفاده کنم؟؟ یا چیزی که رفته دیگه برنمیگرده؟؟
سر همین موضوعه که دستم به هیچ کاری نمیره
کاش اون تابستون لعنتی به خودم استراحت نداده بودم و خودمو با اون مسئله هایی که همه هم سنام درگیرشن درگیر نمیکردم
بارها به خودم گفتم امسال نشد سال دیگه که هست من چیزی که دارم فرصته اونم زیاد اما خدا نصیب نکنه دیگه این افکار مضخرف رو
بنظرتون چیکار کنم؟؟

نقل قول:

---

نوشته شده توسط alisv [ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

دوستان بذارین من مشکلمو براتون بگم شاید تونستین یه راه حل بهم بدین
تا سال دوم دبیرستان درسم خوب بود فکر میکنم دلیلش این بود که فعالیت های ذهنیم زیاد بود مثلا زیاد معما حل میکردم درس زیاد میخوندم وبازی های فکری مثل شطرنج زیاد انجام میدادم
بخاطر همین توی مدرسه هر درسی که میدادن میفهمیدم توی خونه حتی اگه لای کتاب رو باز نمیکردم میتونستم نمره ی خوب بگیرم
اما همه چی از اون تابستون لعنتی شروع شد که کارم شده بود بخور و بخواب هیچ فعالیتی نداشتم
مدرسه که دوباره شروع شد مقدار شدیدی افت کردم
هرکاری میکردم نه میفهمیدم معلم چی میگه نه تو خونه میفهمیدم و به عبارتی صفر درصد از مغزم کار نمیکشدم و درگیر یه سری مسائل شده بودم که به سنم مربوط میشد مطمئنا میدونید منظورم چیه؟
اما حالا که کنکور دارم چندین بار تصمیم گرفتم درس بخونم اما واقعا هیچی حالیم نشد و نمیشه انگار خنگ شدم ضریب هوشیم صفره الان
همین موضوع همه ی اعتماد به نفسمو گرفته
بچه که بودم همیشه دوست داشتم مهندسی چیزی بشم البته بچگی منظورم این نیست که 4.5 سالم بوده باشه تا همین دوسال پیش همین حسو داشتم
اما الان که واقعا هیچی از درسا نمیفهمم دارم دیوونه میشم و هی به خودم میگم من که هیچی حالیم نمیشه چجوری میخوام درس بخونم و کاره ای بشم؟؟ پس باید بیخیالش بشم
چند بار به از این راه به خودم امید دادم که اگه دوباره از مخم کار بکشم فعال میشه و بازم اونجوری میشم و این چیزا اما فقط برای چند روز خوبم حتی واقعا اینجوری شدم که فعالیت های ذهنی انجام میدادم و یواش یواش دوباره ذهنم داشت فعال میشد اما هی به خودم میگفتم نه من چیزی نمیفهمم
الان دو چیز با ارزش از دست دادم یکی اعتماد به نفس یکی هم ضریب هوشی
بنظرتون اگه واقعا دست از این بخور بخواب بکشم
بازم میتونم از مغزم استفاده کنم؟؟ یا چیزی که رفته دیگه برنمیگرده؟؟
سر همین موضوعه که دستم به هیچ کاری نمیره
کاش اون تابستون لعنتی به خودم استراحت نداده بودم و خودمو با اون مسئله هایی که همه هم سنام درگیرشن درگیر نمیکردم
بارها به خودم گفتم امسال نشد سال دیگه که هست من چیزی که دارم فرصته اونم زیاد اما خدا نصیب نکنه دیگه این افکار مضخرف رو
بنظرتون چیکار کنم؟؟

---

اولا ضریب هوشی و هوش هیچوقت از بین نمیره و فقط این عدم تمرکزه که نمیزاره از اون هوش برای هدفی که میخوایم استفاده کرد.

از حرفایی که خودت گفتی به نظرم شما توی سنی هستی که از نظر ج*ن*س*ی فکرت مشغول شده و احتیاج پیدا کردی و همین باعث شده نتونی تمرکز لازم روی درس و کارت داشته باشی و باید از این جنبه تامین بشی و فکرت خالی بشه تا بتونی دوباره به اون تمرکزی که قبلا داشتی برسی.

نقل قول:

---

نوشته شده توسط havzhini [ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

اولا ضریب هوشی و هوش هیچوقت از بین نمیره و فقط این عدم تمرکزه که نمیزاره از اون هوش برای هدفی که میخوایم استفاده کرد.

از حرفایی که خودت گفتی به نظرم شما توی سنی هستی که از نظر ج*ن*س*ی فکرت مشغول شده و احتیاج پیدا کردی و همین باعث شده نتونی تمرکز لازم روی درس و کارت داشته باشی و باید از این جنبه تامین بشی و فکرت خالی بشه تا بتونی دوباره به اون تمرکزی که قبلا داشتی برسی.

---

خب اره توی سنی هستم که بیشتر شده و تمرکزم از بین رفته اما خب برادر من این نیازو به هیچ وجه نمیشه تامین کرد
من هنوز 18 سالمه ازدواج که هیچی نامشروعم که غلط بکنم
وقتی هیچ راهی نیس من چیکار کنم؟؟؟

نقل قول:

---

نوشته شده توسط alisv [ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

خب اره توی سنی هستم که بیشتر شده و تمرکزم از بین رفته اما خب برادر من این نیازو به هیچ وجه نمیشه تامین کرد
من هنوز 18 سالمه ازدواج که هیچی نامشروعم که غلط بکنم
وقتی هیچ راهی نیس من چیکار کنم؟؟؟

---

من بهت گفتم چیزی که وجود داره حالا کاری به ازدواج و مشروع و غیرمشروعش ندارم اون بحثش جداست..........مغز و بدن ادم از ادم اجازه نمیگره چی مشروع هست چی غیرمشروع طبق اون عمل کنه.

این چیزی هست که مشخصه و راهی براش نیست جز اینکه از این جنبه تامین بشی تا هم روح و جسمت بارور بشه هم فکرت برای مسائل دیگه ازاد بشه که بتونی تمرکز لازم رو داشته باشی.

نقل قول:

---

نوشته شده توسط havzhini [ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

من بهت گفتم چیزی که وجود داره حالا کاری به ازدواج و مشروع و غیرمشروعش ندارم اون بحثش جداست..........مغز و بدن ادم از ادم اجازه نمیگره چی مشروع هست چی غیرمشروع طبق اون عمل کنه.

این چیزی هست که مشخصه و راهی براش نیست جز اینکه از این جنبه تامین بشی تا هم روح و جسمت بارور بشه هم فکرت برای مسائل دیگه ازاد بشه که بتونی تمرکز لازم رو داشته باشی.

---

اخه من میدونم پشیمون میشم و در اونصورت هی فکرم میره پیش اینکه چرا این کارو کردم و فلان و فلان چر ااینکارو بکنم؟؟
و وضعم بدتر میشه

نقل قول:

---

نوشته شده توسط alisv [ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

اخه من میدونم پشیمون میشم و در اونصورت هی فکرم میره پیش اینکه چرا این کارو کردم و فلان و فلان چر ااینکارو بکنم؟؟
و وضعم بدتر میشه

---

منظورتون از راه نامشروع اگه انجام بدی پشیمون میشید؟؟؟
من در اینباره واقعا نمیدونم واقعا چطور راهنماییت کنم ولی اینو بهت میگم حتما قرار بر انجام کار وحشتناکی نیست که بخوای پشیمون بشی.
با یه رابطه سالم و معقول که بتونه از لحاظ عاطفی تامینت کنه و بهت ارامش بده برات کافیه که از زندگییت لذت ببری.

نقل قول:

---

نوشته شده توسط havzhini [ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

منظورتون از راه نامشروع اگه انجام بدی پشیمون میشید؟؟؟
من در اینباره واقعا نمیدونم واقعا چطور راهنماییت کنم ولی اینو بهت میگم حتما قرار بر انجام کار وحشتناکی نیست که بخوای پشیمون بشی.
با یه رابطه سالم و معقول که بتونه از لحاظ عاطفی تامینت کنه و بهت ارامش بده برات کافیه که از زندگییت لذت ببری.

---

بهرحال ممنون
بقیشو با pm ارسال کردم

دوستِ عزیز alisv
دانستنِ یک سری اطلاعات در مورد انسان خیلی به درد بخور هست .
1- یک قسمت از بدن انسان هست که اسمش "خود" هست .
البته اسمش اصلاً مهم نیست .
مهم کارش و خصوصیاتش هست .
این "خود" خیلی بیخوده !

فقط دوست داره لذت ببره .

فقط همین .
هر چیزی که یاد بگیره یا تجربه کنه و لذت داشته باشه براش , دیگه همش دوست داره اون کارها رو انجام بده .
این "خود" خیلی هم خطرناکه .
اصلاً شما براش مهم نیستی. نه شما نه سلامتیت نه آبروت نه آینده ات نه اعتبارت نه امنیتت و نه هیچ چیز دیگه .
فقط دوست داره لذت ببره .
بخور و بخواب , سیگار , قلیون , قرص روان گردان , مشروب , مواد مخدر , قرص آرام بخش , انواع سک س و خلاصه هر چیزی رو که امتحان کنه و ازش لذت ببره دیگه ول کنش نیست که نیست .
همین "خود" یا "نفس" ملیونها میلیون نفر رو تا مرز دیوانگی و روانی شدن یا خودکشی یا زندان و اعدام هم برده و نبست و نابودشون کرده

========================

چطوری میشه کنترلش کرد ؟

چند راه داره :
1- پیشگیری
یعنی چیزهائی که لذت داره اما میدونیم که لذتش بی ضرر نیست رو اصلاً امتحان نکنیم تا "خود" اون رو یاد نگیره وگرنه دیگه ولکنش نیست .
همه ی کسانی که اعتیاد رو ترک میکنند (الکل , مواد مخدر , قرص روان گردان ) و دوباره معتاد میشند , علتش همون لذتِ لعنتی هست که در مغزشون جا خشک کرده و نقش بسته و وسوسشون میکنه تا دوباره برند سراغش .
پس بهترین راه برایِ کنترل "خود" پیشگیری هست .

2- راه دوم برایِ کسانی هست که از مرحله ی پیشگیری گذشتند و امتحان کردند یک چیز لذت بخش ضرردار رو و حالا دیگه باید با وسوسه ی نقش بسته در مغزشون مبارزه کنند تا بتونند از انجام اون کار لذتبخشِ مُضر خودداری کنند .
اولین وسیله ی دفاعی گرفتنِ فرصتِ انجام اون لذت از "خود" هست .
مثال :
کسی که به عادتِ سری مبتلا شده و "خود" دائماً وسوسه اش میکنه که اون کار رو برایِ رسیدن به لذت انجام بده , با فرار از تنهائی , فرصتِ انجام ایم کار رو از خودش بگیره .
یعنی تنها نخوابه , هرگز در اتاقش رو قفل نکنه و همیشه باز باشه , تا وسوسه میاد به سراغش به پاهاش بگه بلند شید من رو ببرید جائی که فرصتِ این کار وجود نداشته باشه .
این جور تصمیمها و دستورها از عقل انسان سرچشمه میگیره .
اگر "عقل" قویتر از "خود" نباشه اونوقت محاله انسان بتونه در مقابل وسوسه های "خود" مقاومت کنه .
عقل قوی نمیشه جز با علم و دانش و اطلاعات تا انگیزه ی مبارزه با "خود" براش قوی بشه .
همه انسانها باید "خود" رو یک دشمن حساب کنند و تا میتونند باهاش لجبازی کنند و جلوش رو بگیرند تا نتونه کنترلِ بدن رو به دست بگیره و داغونش کنه .

راه دیگه برایِ مبارزه با "خود" " , رسیدن بهه اون لذت از راهِ صحیح هست .
مثال :
برایِ مبارزه با وسوسه ی خودارضائی , بره ازدواج کنه .

==========================
جالب اینه که بیشتر این وسوسه ها گذرا هست و اگر مدتِ کوتاهی باهاش مخالفت کنین از بین میره .
مثل وسوسه ی رسیدن به لذتِ جن سی که اگر طرف مشغول به کاری بشه اون وسوسه به اصطلاح از سرش میپره .

====================
خلاصه ی مطلب :
"خود" لذت رو دوست داره و دیگه هیچ ویز براش مهم نیست .
بهترین کار اینه که "خود" چشم و گوش بسته بمونه و هرگز لذتِ چیزهای لذتبخشِ خطرناک رو نچشه وگرنه دیگه ول کنش نیست .
اگر اون لذت ضرردار رو چشید , بعدش باید فرصتِ انجام اون کار لذتبخشِ خطرناک رو از "خود" بگیرید .
قوی کردن عقل با علم و دانش و اطلاعات در مورد عاقبِ خطرناکِ اون کار و ضررهاش باعث میشه بهتر با وسوسه های "خود" مبارزه کنیم و باهاش لجبازی کنیم .
رسیدن به اون لذت از راه درست (اگر امکان داشته باشه ) مثل ازدواج برای اجتناب از خودارضائی .

نکته ی مهم دیگه به وگود آوردنِ یک ترس هوشمندانه و عاقلانه از عاقبت انگام کارهای لذتبخشِ مُضر هست که انگیزه ی قوی ایجاد میکنه برایِ ترک کارهای لذتبخشی که خطرناک و مُضر و نابود کننده ی سلامتی و آینده و مال و اموال و آبرو و حیثیت هست .

نقل قول:

---

نوشته شده توسط MOHAMMAD_ASEMOONI [ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

خطر رها کردنِ "خود" به حال خودش و کنترلش بر اعضای بدن انسان

---

دوست عزیز من یک سوال اساسی از شما دارم و اون اینکه از مطالبی که شما بیان کردید به طور کل لذت مردود و نفی میشه و لذت یک چیزه خطرناک و مضر تشخیص داده میشه که باید به هر نحوی ازش دوری کرد درسته؟؟؟

اگر خواب مثبت باشه پس دیگه بحثی نمیشه کرد...........ولی اگر جواب منفی هست و لذت بردن چیز بدی هم نیست پس چرا باید این خود درون رو به کل سرکوب و نابود کرد تا چیزی رو طلب نکنه؟
به طور مثال شما میگید بهترین کار این هست از لذت ها دروری کرد تا پیشگیری بشه از مضرات لدت بردن، ولی سوال اینجاست تا لذتی چشیده نشه چطور میشه فهمید اصلا این مورد لذتی داره یا نه؟؟؟
من منکر دوری از مسائلی مثل مواد مخدر یا امثال اینها نیستم که باید به طور کل نفی بشه چون در اصل لذتی که اعتیاد داره بیشتر توهم هست تا لذت ولی این مورد رو نمیشه به تمام لدتها سوق داد و گفت به کل از تمام مسائل دوری کرد تا از مضراتش هم دور بود.

من با همچین دیدی به طور کل موافق نیستم و فکر میکنم ترویج همین تفکر در جامعه ماست که باعث شده متاسفانه ماها هیچ لذتی در طول زندگی کسب نکنیم و زندگی برامون تبدیل به سراب میشه و این همه مشکلات در جامعه ما به وجود اومده.

به طور مثال مسئله جن*سی چیزی نیست که بشه به هیچ وجه از این خودی که شما میگید دریغش کرد و سرکوبش کرد و اگر وقتی به سنی که این مسئله رو طلب میکنه میرسیم درست و اصولی تامین نشه و دید درستی نسبت بهش پیدا نکنیم باعث هزار و یک جور مشکلات روحی و روانی و جسمی میشه که اثراتش رو داریم در جامعمون میبینیم، از امار طلاق رو شما برسی کنید که گفته میشه 70درصد طلاقها از مشکلات جن*سی نشعت میگیره تا امار فهشا گرفته یا مشکلات روحی و عصبی در جامعه ما.

من با کمال احترام با این نظریه موافق نیستم و فکر میکنم به هرچیزی باید به دید درست و اصولی نگاه بشه و مسئله ای مثل لذت در زندگی انسان یه چیزی اصولی و اصلی زندگی هست و باید به صورت درستی تامین بشه تا زندگی سالم و راحتی در پیش داشته باشیم.

دوستِ عزیز havzhini
با سلام و تشکر از نظرتون .
عنایت بفرمائین بنده در نوشتم لذتِ خطرناک نه لذت .
فرق هست بین این دو .
انسان لذت رو دوست داره چون اینجوری خلق شده و دستِ خودش نیست .

هر کاری هر انسانی انجام میده برای رسیدن به لذت و خوشیو آرامش و آسایش هست

اما لذتها دو نوع هست
مُضر
بدونِ ضرر
تمرکز ما در این بحث و گفتگو بر لذتهای مُضر هست .
بهترین راه برایِ اینکه "خود" اون لذتها رو نفهمه و نره دنبالش اینه که اونها رو تجربه نکنه اصلاً تا به قول معروف مزه اش رو نچشه وگرنه دیگه ول کنشون نیست .
برایِ همین تنها راهِ کاملاً در امان بودن از ضرر مشروبات الکلی و مواد مخدر و خودارضائی وقرصهای روان گردان و غیره فقط سه کلمه هست

هرگز امتحان نکن

اگر کسی لذتِ مواد مخدر رو درک کرد اونوقت دیگه یا باید بکشه یا درد و عذابِ نکشیدنش رو بکشه .
پی بهترین راه اینه که از قبل مغز انسان برنامه ریزی بشه ( آموزش و پرورش و هشیار سازی ) تا به محض قرار گرفتن در موقعیتِ امتحان کردن , امتحان نکنه و فرار کنه از اون فرصت .

درست مثل کامپیوتری که از قبل لیست ویروسهای خطرناک رو داره و به محض نزدیک شدنش با انجام اقدامات امنیتی ازش جلوگیری میکنه .

========+=+=============
اگر از همه ی کسانی که معتاد به سیگار و قلیان و مشروب و مواد مخدر و خودارضائی و قرصهای روان گردان شدند بپرسید چطور شد معتاد شدی همگی میگن اشتباه کردیم و امتحان کردیم و لذت بردیم و لذتش ما رو اسیر کرد .
پدر و مادر و مدرسه نقش خیلی مهمی دارند که این ترس هشیارانه رو در وجود بچه ها از ضررهای لذتهای خطرناک ایجاد کنند تا به محض پیش اومدن فرصت برایِ امتحاِ یک لذتِ خطرناک , بترستند از عاقبتی که در انتظارشونه و امتحان نکنند .
این ترس یک ترس خردمندانه هست . یک وسیله ی دفاعی مثل fire wall

دوست من فرمایش شما صحیح هست و من هم تاکید کردم روی مواردی مثل مواد مخدر که باید ازش دوری کرد و نفی بشه.

ولی شما در مطالبی که فرمودید به طور کل این صفتی که شما "خود" اسمش رو گذاشتید یه موجود بد و مضرر و حتی شیطانی که باید سرکوب و خنثی اش کرد معرفی کردید.
مثل این فرمایشات

نقل قول:

---

این "خود" خیلی بیخوده !

---

نقل قول:

---

همین "خود" یا "نفس" ملیونها میلیون نفر رو تا مرز دیوانگی و روانی شدن یا خودکشی یا زندان و اعدام هم برده و نبست و نابودشون کرده

---

نقل قول:

---

راه دیگه برایِ مبارزه با "خود" "

---

نقل قول:

---

"خود" لذت رو دوست داره و دیگه هیچ ویز براش مهم نیست .

---

من با این طرز برخود و دید نسبت به این "خود" مخالفم و به نظرم این "خود" اصلا چیز بد و خطرناکی نیست بلکه جزعی از وجود ما انسانهاست و در صورت پرورش میتونه مارو بسیار بالاتر و والاتر از حد انسانیمون برسونه و در مقابل این سرکوب و برخود غلط با این "خود" هست که باعث شده میلیونها میلیون انسان تا مرز دیوانگی و روانی شدن و باقی مسائل پیش برن.

و در مورد این "خود" و ربطش به مسایل جن*سی که بیشتر هدف سوال دوست دیگمون بود و شما هم به کل باز هم فرمودید که باید این "خود" و خواست مسائل جنسی رو منکوب کرد و باهاش مبارزه کرد، که من بازهم با این نظریه مخالفم و فکر میکنم این جزعی از وجود ماست و به هیچ وجه قابل سرکوب کردن نیست و فقط میشه محرومش کرد که در صورت محروم کردن این "خود" از لذت و احتیاجش که همون مسلئه جن*سی هست در بحث ما، بجز مشکل و سرخوردگی و مشکلات عدیده روحی و جسمی و به هم خورد تعادل زندگی چیزی در پی نخواهد داشت و در مقابل اگه به صورت صحیح و اصولی انسان از ابتدا این مورد براش روشن و فراهم باشه(جدا از مسائل مذهبی و شرعی و فقط از جنبه رونشناختی هدف بحث من هست) میتونه در زندگی به سعادت و موفقیتی که باید برسه.

دوستان به قانون دهم توجه داشته باشید.

[ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

نظارت فیل/ترینگ به کلیدواژه های خاص حساسه

ممنون :11:

اقا بذارید من یه چیزیو روشن کنم
فکر کنم دوستان اشتباه متوجه شدن
من گفتم تمرکز ندارم و توی پست اول توضیح دادم اما منظور من این نبود که همه ی زندگیم شده باشه اون کلیدی که انجمن بهش حساسه:n02:
من جدای از اون بیشتر به خاطر تفکرم دارم اذیت میشم و بارها هم شده خواستم تغییرش بدم اما نشده
مثلا الان وقتی دقیق نگاه میکنم هیچ مشکل جدی توی زندگیم ندارم اما خب به اندازه ی دوستام که مثلا خیلی هاشون درگیر مسائل خانوادگی یا چیز های دیگه هستن خوشحال نیستم به نظرم زندگی هیچ معنی خاصی نداره
من خیلی چیزارو دارم که خیلی از همسنام یا ادمای دیگه حسرتشو میخورن اما اونا از من شاد ترن بیشتر میگن و بیشتر میخندن
این مشکلاتم بنظرم از راهنمایی نشدن و اشتباه تعریف شدن یه سری چیزا توی ذهنم نشءت میگیره
مثلا هیچ کس تا حالا بهم نگفته که جوونم فرصت دارم هرطور زندگیمو دوس دارم درست کنم یا از این مسائل که بهم امیدواری بده
من الان تنها چیزایی که میشنوم اینه که درس نخونی بیچاره میشی درس نخونی زندگیت به درد نمیخوره اما تا حالا یه نفر هم بهم نگفته به جز درس راه های زندگی بازم هست یا که امسال قبول نشدی سال دیگه ای هم هست
الان من به این مسئله حساس شدم
بیشتر مامانم رو اعصابه
از هر وسیله ای که استفاده میکنم میگه ما اینو تهیه کردیم که درس بخونی ما فلان کردیم چیکار کنی ینی به چشم یه معامله دارن به درس خوندن من نگاه میکنن
من هیچوقت درباره ی اون کلید که انجمن بهش حساسه:n02: راهنمایی نشدم و اینو به خاطر فرهنگمون میدونم چون هیچکس راهنمایی نمیشه نه فقط من
من هرکاری کردم با یه دید مثبت به زندگی نگاه کنم نشد هرروز یه روش جدیدو امتحان کردم ولی نمیشه
دلیلش هم نمیدونم واقعا

دوست من دقیقا بحث حرف من هم همین هست و توضیح هم دادم که ما نباید به همه چیز یک بعدی نگاه کنیم و خیلی چیزها رو بد مطلق بدونیم و همیشه بگیم سرکوبش کن و به سمتش نرو ولی از طرفی دیگه درون ما چیزه دیگه میگه و از ما چیزی میخواد که دیگران میگن زشته، بده، گناه، و امثال اینها و همین باعث تظاد در ما میشه و سرخوردگی و هزارجور مشکل روحی روانی در ما به وجود میاره.

دوست من هیچ چیزی نه بد مطلقه و نه خوب مطلق و این ما هستیم که باید به همه چیز به دید درست نگاه کنیم و زندگی رو یه لذت ببینیم که باید توی این زندگی رو به جلو و در حال پیشرفت باشیم و همینطور از زندگیمون سرحد لذت رو ببریم.

نه درس خوندن با لذت بردن از زندگی منافاتی داره نه لذت بردن از زندگی باعث بدبخت و هیچی نشدن توی زندگی میشه، بلکه باید تعادل رو بین همه چیز برقرار کنیم تا هم موفق باشیم و شاد و خوشبخت، و اگر بین اینها تعادل نباشه هیچکدوم به دست نمیاد و زندگی بجز یه عذاب بیشتر نمیشه برای انسان.

شما توی سنی هستی که به راحتی هم میتونی سرحد لذت رو ببری از زندگیت و هم پایه زندگیت و سرنوشت رو از حالا بسازی.
پس بهتره به این فکر کنی که تعادل رو در زندگیت برقرار کنی و رو به جلو قدم بر داری.

نقل قول:

---

نوشته شده توسط havzhini [ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

شما توی سنی هستی که به راحتی هم میتونی سرحد لذت رو ببری از زندگیت و هم پایه زندگیت و سرنوشت رو از حالا بسازی.
پس بهتره به این فکر کنی که تعادل رو در زندگیت برقرار کنی و رو به جلو قدم بر داری.

---

دقیقا
اینو بارها به خودم میگم ولی اثرش اونقدر نیست که بهم کمک کنه
مثلا دو نفر همسن من رو در نظر بگیرین
که یکیشون داره درس میخونه و دیگری به بی خیالی و بطالت میگذرونه
هردو مطمئنا دارن لذت میبرن و تفاوت کارهاشون بخاطر تفاوت در تفکرشونه
نفر اول درس میخونه چون لذت میبره چون لابد درش چیزی دیده که خوبه
نفر دوم هم شاید به ضرر خودش باشه و عمرش تلف شه اما لا اقل داره از کاری که میکنه لذت میبره و این براش مهمه
متاسفانه من نه از درس تعریف درستی دارم نه از خوش گذرونی ( چه خوب چه بد )
بنابراین از هیچ کدوم خوشم نمیاد انگار رو هوا موندم
و حتی در مسیر هیچکدوم قرار ندارم نه به طور جد درس میخونم نه از زندگی لذت میبرم
زندگی ینی پوچ برام

ریشه ی بیشتر بدبختی ها :

افراط و تفریط.

روی این یکم فکر کنیم میبینیم جوابهای زیادی داخلشه.

از هر راهی که بلد بودم رفتم اما همه راه ها به اینجا ختم میشدن که الان هستم و این غیر منصفانه ترین معامله زندگیم بود که وقت کمی مونده حالا که فهمیدم ایه ادمه 36 ساله که تنها تجربه کرد تمام زندگی 36 سالشو

وقتی نظام عقلی تعریف میشه خوبو بد بودن واسه انسان تعریف میشه (یه ادم معتاد خودش میدونه که کار بدی میکنه ) و وقتی نظام های فکری در مقابل هم قرار میگیرن مشکلات روابطی شروع میشه و ادم احساس تنهایی میکنه و وقتی تنها میشه شروع میکنه به نقد خودش و این تلخترین حقیقت زندگی اکثر ماهاست که نظام فکری ما واسه خوب بد بودن فقط 2 مثال داشت مواد مخدر و جنس مخالف

کسی نیست بپرسه ادمی که میره مواد مخدر مصرف میکنه چی کم داشت یا چی میخواست از این مواد مخدر که میره مصرف میکنه.
کسی نمیپرسه ما چیو از این ادم گرفتیم که مخبوره برای یا داشتنش یا فراموش کردنش دست به دام چیزی بشه که میدونه فرقی براش نخواهد کرد.

کسی از من نمیپرسه تو که 15سال یه قرص سرماخوردگی هم نمیخوردی حالا چرا داری هزارجور قرص اعصاب و افسرگی رو ازمایش میکنی. حالا چرا قرصات رو با الکل میخوری که زودتر اثر کنه و اعصابت اروم بشه.

ما راهی نداشتیم جز اینکه یا راهی که برامون ساختن رو بریم یا محکوم به این بشیم که حق رفتن هیچ راهی دیگه رو نداشته باشیم.

میگن ادم به امید زندست ولی کسی نگفت اگه امیدت رو گرفتن اونوقت چی؟

سلام دوستان

راستشو بخوای من یه مشکل خیلی خاص دارم...شایدم خـــــــاــص نباشه.
من به شدت خودشیفته و خودبزرگ بینم....تو رابطه هام همیشه خودمــــــــــــو سرتر از دیگران میدونم . شاید به ظاهر چیــــز جالبی باشه اما وقتی زمان میگزره آزار دهندس

شده تو برخی از بحثـــــــــــــها اطلاعات کافی نداشتم و به خاطر همین سعی کردم حرف طرف مقابل رو رد کنم

احساس میکنم از حالت نرمال خارج شدم...میخوام این حس رو از خودم دور کنم...اعتمــــــــاد به نفس کاذبی برام ایجاد شده ک دیگه از ش خو شم نمیا د

نقل قول:

---

نوشته شده توسط hamid_diablo [ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

سلام دوستان

راستشو بخوای من یه مشکل خیلی خاص دارم...شایدم خـــــــاــص نباشه.
من به شدت خودشیفته و خودبزرگ بینم....تو رابطه هام همیشه خودمــــــــــــو سرتر از دیگران میدونم . شاید به ظاهر چیــــز جالبی باشه اما وقتی زمان میگزره آزار دهندس

شده تو برخی از بحثـــــــــــــها اطلاعات کافی نداشتم و به خاطر همین سعی کردم حرف طرف مقابل رو رد کنم

احساس میکنم از حالت نرمال خارج شدم...میخوام این حس رو از خودم دور کنم...اعتمــــــــاد به نفس کاذبی برام ایجاد شده ک دیگه از ش خو شم نمیا د

---

دورود بر شما حمید جان
اولین قدم رو برداشتی
یه وقتایی هستن کسایی که اینشکلین اما اصلا نمیفهمن.اما وقتی میفهمن که واقعا به زشتی اخلاقشون پی برده باشن
همین که حین حرف زدنت با بقیه ، این احساسو به خودت تلقین کنی آروم آروم تاثیرش رو متوجه میشی.

نقل قول:

---

نوشته شده توسط hamid_diablo [ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

سلام دوستان

راستشو بخوای من یه مشکل خیلی خاص دارم...شایدم خـــــــاــص نباشه.
من به شدت خودشیفته و خودبزرگ بینم....تو رابطه هام همیشه خودمــــــــــــو سرتر از دیگران میدونم . شاید به ظاهر چیــــز جالبی باشه اما وقتی زمان میگزره آزار دهندس

شده تو برخی از بحثـــــــــــــها اطلاعات کافی نداشتم و به خاطر همین سعی کردم حرف طرف مقابل رو رد کنم

احساس میکنم از حالت نرمال خارج شدم...میخوام این حس رو از خودم دور کنم...اعتمــــــــاد به نفس کاذبی برام ایجاد شده ک دیگه از ش خو شم نمیا د

---

به نظرم بهترین کار میتونه مطالعه و بالا بردن اطلاعات باشه که میتونه ادم رو به این تکاپو بندازه که واقعا هنوز خیلی چیزها رو نمیدونه و باید از دیگران یاد بگیره و حتی خوندن یه رمان بعضی وقتا این اثر رو روی ادم میزاره و دیگه ادم در مقابل دیگران این احساس کاذب که فقط من همه چیز رو میدونم رو نخواهد داشت و سعی میکنه بیشتر بشنوه و یاد بگیره.

پارانویا یا روان گسیختگی پارانوئید، به انگلیسی (Paranoia یا paranoid schizophrenia) در تعریف عام آن، حالتی است که شخص در آن با اهمیت فوق العاده و خارج از اندازه‌ای که به سلامت جانی و مالی خود می‌دهد، خود را شکنجه می‌دهد. این گونه از افراد مدام در این فکر هستند که عواملی انسانی، طبیعی یا ماورا طبیعی خودشان، دارایی و افراد خانواده شان را تهدید می‌کنند و همه، در فکر توطئه چینی بر ضد آنها هستند.
این بیماری یکی از گونه های روان گسیختگی است . روان گیسختگی پارانوئید یک بیماری جدی و مزمن است که فرد گرفتار تماس با واقعیت را از دست داده و شاید شخص را به سوی بسیاری از حالت های خطرناک، مانند کنش های خودکشی، هدایت می کند.نشانگان روان گیسختگی پارانوئید شامل:• توهم های دیداری، مانند شنیدن صدا
• کژانگاری، مانند گمان به این که همکار شما می خواهد شما را مسموم کند• بیزاری• خشم• گوشه گیری
• دشواری های گفتاری• رییس وار رفتار کردن• اندیشه و کنش خودکشی در روان گیسختگی پارانوئید به نظر می رسد که شخص بیشتر گرفتار حالت های بد رفتاری یا اندیشه های بد مانند دشواری در اندیشیدن، تمرکز، یا توجه می باشد.

سلام دوستان
یه مشکلی چند وقته برام پیش اومده
داغونم کرده خواب و خوراکمو گرفته ازم
من وقتی تو جمع هستم خیلی شادم ولی به محض اینکه تنها میشم مثلا موقع خواب انگار تمومه غم دنیا ریخته سرم
اصلا بعضی اوقات دیونم میکنه
خیلی ناراحتم
همش به مشکلاتم فکر میکنم طوری که ساعت ها با خودم کلنجار میرم تا بتونم بخوابم
چیکار کنم؟
اگه کسی میتونه کمکم کنه
مرسی

دوستان من با دستور پزشک روزانه ناشتا یه فلوکستین20 میخورم ولی هیچ تاثیری توی روحیم نداشته!؟:n21: اگه میشه راهنماییم کنید!:n16:

نقل قول:

---

نوشته شده توسط Abdolreza2012 [ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

سلام دوستان
یه مشکلی چند وقته برام پیش اومده
داغونم کرده خواب و خوراکمو گرفته ازم
من وقتی تو جمع هستم خیلی شادم ولی به محض اینکه تنها میشم مثلا موقع خواب انگار تمومه غم دنیا ریخته سرم
اصلا بعضی اوقات دیونم میکنه
خیلی ناراحتم

همش به مشکلاتم فکر میکنم

طوری که ساعت ها با خودم کلنجار میرم تا بتونم بخوابم
چیکار کنم؟
اگه کسی میتونه کمکم کنه
مرسی

---

سلام.
شما خودتون حلی دارین برایِ مشکلاتی که میگین آسایش رو ازتون گرفته ؟
حُسنِ این دنیا اینه که همونطور که مشکلات وجود داره توش , برایِ هر مشکلش هم چندین حل وجود داره .