جشن پیراهن باشگاه ان.ای.سی؛ جهانبخش 16 بر تن زد !
در این جشن بازیکنان تازه‌وارد با پیراهن‌های جدید خود به هواداران معرفی شدند که جهانبخش نیز عضوی از آنها بود، عضوی که حالا پیراهن شماره‌ی 16 را برتن می‌کند.
سایت گل-شب گذشته فصل جدیدی در فوتبال ایران آغاز شد، فصلی که قرار است در قاره‌ی سبز دنبال شود و ثمره‌ی آن با پیراهن تیم ملی ایران در عرصه‌های بین المللی درخشش پیدا کند. بی‌تردید دیگر اهالی فوتبال از پیوستن علیرضا جهانبخش به تیم ان.ای.سی در پنجره‌ی نقل و انتقالات پیش فصل خبر دارند و می‌دانند که این پدیده‌ی جوان که سال جاری را با درخشش در قالب تیم ملی امید و تورنمنت چهارجانبه‌ی قطر آغاز کرده است، باید از این پس در لیگ برتر هلند توپ بزند موج جدیدی از لژیونرها را در فوتبال ایران رقم بزند. جهانبخش ستاره‌ی 19 ساله‌ای است که پس از یک گاف چند ساله، پس از مسعود شجاعی و جواد نکونام قدم به فوتبال اروپا می‌گذارد. بدون تردید هیچ‌گاه نباید امثال اشکان دژاگه، رضا قوچان‌نژاد، دانیال داوری و ... را در زمره‌ی لژیونرها قرار دارد.
علیرضا جهانبخش، کاپیتان تیم ملی جوانان در لیگ دوازدهم یک پدیده بود و توانست بسیاری را به آینده امیدوار کند، هرچند او هیچ‌گاه نتوانست به مانند بسیاری از ستارگان بزرگ جهان از جمله نیمار پس از لقب گرفتن عنوانی مشابه پدیده‌ی لیگ داخلی و ترنسفر شدن به یکی از لیگ‌های معتبر اروپائی، به تیم ملی کشورش راه یابد. هافبک جوان و خوش‌آتیه‌ی ان.ای‌سی که به واقع محصول باشگاه داماش گیلان است، شب گذشته برای نخستین‌بار برابر تیمی به میدان رفت که تا همین سال پیش چشم بسیاری از اهالی فوتبال در ایران را به خود و نتایجش دوخته بود، چون دو ستاره‌ی ملی‌پوش ما یعنی جواد نکونام و مسعود شجاعی در این تیم شاغل بودند. گویا دیشب شب تحویل پست بود، پست حمل لژیونر ایرانی در ترکیب یک تیم اروپائی !
شب گذشته در دهکده‌ی کوچک اما مورد علاقه‌ی کاپیتان تیم ملی امید، جشنی برپا بود، جشنی به مناسبت بازسازی استادیوم گوفراشتادیون که استادیوم اختصاصی باشگاه ان.ای.سی است. در این جشن بازیکنان تازه‌وارد با پیراهن‌های جدید خود به هواداران معرفی شدند که جهانبخش نیز عضوی از آنها بود، عضوی که حالا پیراهن شماره‌ی 16 را برتن می‌کند. این شب جدا از این جشن، برای علیرضا شب فراموش نشدنی بود، شبی برای درود به قاره‌ی سبز، شبی برای لبیک گفتن به ندای موفقیت آن‌هم در اوج جوانی ! این 14 دقیقه حضور در میدان شاید هیچ‌گاه از خاطر جهانبخش پاک نشود، 14 دقیقه‌ای که مثل همیشه طعم و ماندگاری اولین‌ها را داشت.
نیم‌نگاهی مصمم دارد، شاید با انگشتانش موفقیتی را نشان می‌دهد که در آستانه‌ی آن قرار دارد. او نیمی از راه را آمده است، مانند بزرگانی همچون مهدی مهدوی‌کیا، علی دائی، وحید هاشمیان، آندرانیک تیموریان و جواد نکونام توانسته است بر اساس شایستگی‌ها و پتانسیل‌های خود به اروپا راه یابد، اما نیمی از راه مانده است، نیمی از راه به نام ثبات در مسیر موفقیت. امیدواریم که او روی خطی صاف و بدون پستی و بلندی با شیبی مثبت حرکت کند، رهرو باشد، آهسته و پیوسته به سمت موفقیت خیز بردارد و با بلند پروازی آینده‌ی روشن خود را تباه نکند. جهانبخش به لحاظ شرایط سنی فوق العاه‌ای که دارد می‌تواند تجربه‌ی اسطوره‌های فوق الذکر را بارها و بارها مرور کند تا در چند سال آینده از او به عنوان یک ستاره در قد و قامت علی کریمی و مهدی مهدوی‌کیا یاد کنیم.
[ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
پيش بازى ملوان - داماش: چهل درجه تب زير بارش مردادى!
الگيلانو و باران گويى قرار است مكمل هم باشند! اين روزها هواى گيلان بارانى است، تا بازهم شاهد يك داربى گل آلود ديگر در فوتبال گيلان باشيم.
سايت گل - پنج شنبه شب ورزشگاه تختى انزلى شاهد برگزارى يكى از مهيج ترين مسابقات ليگ برتر خواهد بود، ديدارى كه نام آن الگيلانو ست. يك بازى تاريخى و پر از جنجال و حواشى بكر. حاشيه هايى كه مطمئن باشيد هرگز مشابه آن را پيش از اين نه ديده ايد و نه مى توانيد نظيرش را در يك منطقه ى جغرافيايى ديگر تجربه كنيد. اينجا فوتبال به نوعى اصل نيست، بلكه ابزارى است كه مى توان به بهانه ى آن، چيزى را كه دوست داريد بدست آوريد؛ حس برترى جويى نسبت به رقيب... ثابت كردن آنچه كه دوست داشتيد به دست بياوريد و مدتها از آن ناكام بوديد را اينجا جستجو خواهيد كرد. داستان، داستان رقابت است در همه ى سطوح مردمان اين منطقه. شما نبايد به هيچ عنوان در برابر رقيب كم بياوريد. اين كامنت يك هوادار را هرگز فراموش نكنيد؛ يا ببريد،يا بميريد!
ريشه ى اين داستان كجاست؟
اينكه اين حس رقابت از كجا به وجود آمده و ريشه ى اين عداوت از چه بوده است كسى به درستى نمى داند اما يك چيز را با قاطعيت مى توان گفت: بزرگترين دليلش ميل به بهترين و سرتر بودن است بين مردمان اين دو شهر.اينكه دهها هزار پيوند فاميلى بين مردم اين دو شهر نتوانسته ذره اى از حس اين رقابت بكاهد و البته بالا رفتن فيتيله ى كرى و مبارزه بين مردمان اين دو شهر كه گاه تبديل به يك جنگ تمام عيار هم مى شود،هرگز اين رابطه را به سياه چال جدايى و نفرت پرتاب نكرده است، خود دليلى است كه آنها به سبك خود حد اعتدال را نگاه خواهند داشت. اما آنچه كه منحصر به فرد است و براى بيگانه ها مايه تعجب، نوع منحصر به فرد به وقوع پيوستن اين هنجار اجتماعى است. شما به عنوان يك انزلى چى مى توانيد هميشه صبحانه ى روزهاى كاريتان را به همراه همكار رشتى خود ميل نماييد، يا رشتى باشيد و هر روز نهار را در رستوران رويايى آندرانيك انزلى نوش جان كنيد. اما يقين بدانيد پنج شنبه چه در ورزشگاه حضور داشته باشيد چه پاى شبكه ى باران نشسته ايد، اين مسابقه را بدون حضور مردمان شهر همسايه نگاه خواهيد كرد...بله حتا شما دوست عزيز!
پرواز قو در آسمان بندر.
ملوان يگانه سمبل اتحاد و همدلى مردم بندر است. مردمانى كه بر سر بسيارى از مسايل روز مره با هم تضاد آرا دارند و به قولى خط هم را نمى خوانند اما كافى است يك شاه كليد رو كنيد، كليد واژه اى به نام ملوان! به طرز معجزه گونه اى خواهيد ديد كه به مانند يك رهبر انقلابى شما لشكرى از پيروان متعصب و وفادار را پيرامون خود خواهيد داشت. دو سال گذشته براى همين جماعت متعصب سالى كابوس وار و سياه بود، تيره تر از اوضاع نابسامان اقتصادى منطقه و نااميدتر از تورهاى خالى ماهيگيرانش. امسال ملوانان براى نخستين بار در تاريخ خود تن به يك ناخداى غير بومى كه هيچ، سكان را دست يك مربى خارجى داده اند. حالا يك برد دلچسب روحيه بخش در داربى چون كيميايى معجزه بخش همه چيز را درست مى كند و بعد از باخت نااميد كننده خارج از خانه اميدها به بندر باز مى گردد.
اين داماش منه، دوسش دارند خيلى زياد!
داماش، نامى كه براى مردمان شهر باران مترادف شده با صرف كردن فعل خواستن. آنها در دو، سه سال گذشته در حالى كه يك لشكر براى تصاحب محبوبشان دندان تيز كرده بودند مردانه ايستادند و پشت به پشت هم دادند و حقشان را از دهان شير بيرون كشيدند. رشتى ها در حالى هر سال را در نهايت ندارى به پايان مى بردند كه تصور مى كنند با شروع ليگ همه چيز درست مى شود، اما واقعيت تلخ تر از تصورشان است. فعلا كه استارت آنها با ندارى آغاز شده و دلگرمى شان كادر فنى بومى و بازيكنان وفادارشان است. رشتى ها اميدشان را در ساق هاى خسته بازيكنانى جستجو مى كنند كه دغدغه هاى مالى يك لحظه رهايشان نمى كند و البته ميل به جاه طلبى و اثبات نمودن مربى جوانى به نام افشين ناظمى. كافى است تا افشين و داماش از انزلى دست پر بازگردند، آن وقت تا مدتها نزد هواداران بيمه خواهند بود.
پيشگويى
يكى از بد سليقگى هاى تلويزيون چى ها اين است كه از پخش سراسرى اين مسابقه جذاب چشم پوشى نمودند تا برنده كسانى باشند كه تلويزيون خانگى شان روى شبكه باران تنظيم است. پيشنهاد ما به شما اين است از پيش تى وى تكان نخوريد!
از يك هوادار داماش پرسيدم اگر تيمت آخر ليگ پانزدهم شود چه احساسى خواهى داشت؟ بلادرنگ پاسخ داد اگر ملوان شانزدهم باشد، ما كار خودمان را درست انجام داده ايم! در اين نوع بازيها پيشگويى دل شير مى خواهد و پوستى كلفت!چرا كه هيچ چيز سر جايش نيست و پرواز مگسى مى تواند همه ى معادلات را بر هم زند. بايد ديد پنج شنبه شب خوشبختى كدام تيم خواهد بود و در پايان پرچم هاى سپيد در بلوار انزلى به رقص در مى آيند يا بيرق هاى داماش در كارناوال اتومبيل هاى در بازگشت از انزلى، جاده انزلى تا رشت را تسخير خواهند كرد؟ پاسخ هر چه باشد، مطمئن باشيد كه اين مسابقه فقط سه امتياز نخواهد داشت!
