-
نوجوانان پرخاشگر ساختار مغزي متفاوتي دارند
به نظر مي‌رسد مادران درست مي‌گويند، نوجوانان پرخاشگر واقعا در مغزشان مشكلي وجود دارد.
به گزارش خبرگزاري فرانسه از شيكاگو، يك مطالعه جديد نشان مي‌دهد ساختار مغزي نوجواناني كه معمولا با والدينشان دعوا مي‌كنند با
همسالان آرامترشان تفاوت قابل‌توجهي دارد.
محققاناستراليايي نقشه مغزي حدود ۱۳۷نوجوان را ترسيم كردند و سپس از آنها درجريان جلسات "حل مشكل" با والدينشان درباره اختلافاتي مانند تكليف شب،زمان خواب و يا استفاده از اينترنت و تلفن همراه، فيلمبرداري كردند.
"نيكلاسآلن" محقق ارشد "دانشگاه ملبورن" گفت، محققان در اين مطالعه دريافتند بيناندازه و ساختار بخش‌هاي مختلف مغز با طرز رفتار كودكان در اين تعاملاتواقعا رابطه‌اي وجود دارد.
آلن گفت، بخش‌هايي از مغز كه در واكنش‌هاي عاطفي دخالت دارند در نوجواناني كه با والدين خود دعوا مي‌كنند بسيار تكامل يافته‌تر است.
وي در يك گفت و گوي تلفني گفت، احساساتآنها بسيار سريعتر از رشد بخش‌هايي از مغز كه به مديريت اين احساسات كمكمي‌كند، تكامل مي‌يابد.
خوشبختانه اين مشكل بعدها رفع مي‌شود، اما در اين فاصله ناهماهنگي ميان اين دو وجود دارد.
اين يافته‌ها بويژه از آنجا كه نشانمي‌دهد اين ناهماهنگي معمولا با تكامل مغز در اواسط دهه ۲۰به پايانمي‌رسد، بايد موجب آرامش خيال والديني شود كه تلاش مي‌كنند دريابند چرا آنكودكان شاد و بانشاط ناگهان به غريبه‌هايي عبوس، بسيار حساس تبديلشده‌اند.
هر نوع موضوعي مي‌تواند بر ترشرويي كودكان تاثير بگذارند.
اين ترشرويي ممكن است به اين دليل باشدكه خانواده تعامل يا سرمشق خوبي ارايه نكرده است ، ممكن است كودك تنبلباشد يا اينكه نيازمند آموزش در مورد احساس مسئوليت و احترام بيشتر بهسايرين باشد.
آلن در اين مطالعه كه در "گزارش‌هايآكادمي ملي علوم" منتشر شده است نوشت، همچنين ممكن است كه اين تغييراتزيست شناختي در واكنش به محيط خانه ايجاد شده باشد.
مطالعات ديگر نشان داده‌اند غفلت شديد و آزار جسمي و جنسي مي‌تواند بر رشد و نمو مغز تاثير بگذارد.
همچنين محيط يك خانه متشنج با بلوغ زودرس در دختران مرتبط شناخته شده است.
-
رفتار خشونتآميز مسري است
نتايجتازه‌ترين تحقيقات در مورد رفتارهاي خشونتآميز درميان نوجوانان و جوانانحكايت از آن دارد كه مشاهده مناظر خشونتآميز، تمايل به خشونت را در مياناين گروههاي سني ترويج مي‌كند. "فلتنارلز" و همكارانش از مدرسه بهداشت عمومي دانشگاه هاروارد در يك مطالعهجديد مشاهده كردند احتمال ارتكاب رفتارهاي خشونتآميز در نوجوانان وجواناني كه شاهد اين گونه صحنه‌ها بوده‌اند دو برابر كساني است كه چنينصحنه‌هايي را ناظر نبوده‌اند.به نوشتههفته نامه علمي "ساينس" در تحقيقي كه در گذشته در مورد ارتكاب عمل خشونتآميز و مشاهده آن انجام شده بود كشف نوعي رابطه علت و معلولي ميان اين دوعامل همواره با مشكل همراه بود و پژوهشگران نتوانسته بودند به نحو روشن ورضايت بخشي ارتباط علمي ميان مشاهده خشونت و ارتكاب آن را مشخص كنند. امادر پژوهش جديد محققان هزار و ۵۰۰نوجوان را در شهر شيكاگو در يك دورهپنج ساله تحت نظر قرار دادند و در اين مدت كوشيدند همه عواملي را كه موجبكم اعتبار شدن نتايج تحقيقات قبلي بود حذف كنند و به خوبي نشان دهندمشاهده رفتار خشونت آميز، نوجوانان و جوانان را براي ارتكاب چنين رفتاريآماده مي‌كند. به گفته "ارلز" اين نكته روشن شده است كه خشونت نظير يكبيماري واگيردار، حالت مسري دارد و به همين اعتبار جلوگيري از يك جرمخشونت بار مي‌تواند مانع از بروز شمار زيادي از جرايم مشابه شود.
به اعتقاد اين پژوهشگران از نتايج بررسي اخير مي‌توان در تنظيم برنامه‌هاي درسي مدارس بهره گرفت و به طور نمونه به معلمان آموزش داد كه چگونه براي رفع موقعيتهاي تنش آميز در مدارس به شيوه‌هاي مناسب متوسل شوند و به دانش آموزان بياموزند كه توسل به خشونت يا درگيري بهترين راه حل مشكل نيست. در يك موقعيت خاص، اينكه شخص با متانت صحنه درگيري با فرد ديگري را كه قصد زدن او را دارد ترك كند، مي‌تواند به مراتب بهتر از درگير شدن، به رفع تنش كمك كند. به اعتقاد كارشناسان نتايج تحقيق اخير در جامعه آمريكا و فرهنگ استفاده از سلاح گرم نيز تاثيرگذار خواهد بود و در پرتو آن بايد در باب قوانين موجود تجديدنظر شود...
