به نظر من در طول عمر هر انسانی نیازهایی داره که هیچ وقت نمیتونه از اون ها جدا بشه مثل خواب آب وغذا پس اکثر نیاز های فیزیکی انسان از بین نمیرن هرچقدر هم که انسان خوب غذا بخوره باز هم بادیدن غذای جدید تر ولذیذ تر به اون علاقه نشون میده پس باز به اون نیاز داره!
میتونیم بگیم نیاز های فیزیکی همیشه وجود دارن.
در مورد نیاز به امنیت هیچ وقت این نیاز حل نمیشه باتشکیل خانواده امنیت خانواده مطرح میشه
باثروتمند شدن امنیت پول هایی که داریم مطرح میشه همیشه هر انسانی نگران امنیت وآرامش خودش هست.
در نیازهای اجتماعی هم همین تکرار میشه با زیاد شدن روابط واگر تمامی سطوح اون رو داشته باشه باز هم از اون بابت آرامش یا موفقیتی نداره درسته که هر کدوم نیازه ولی همه اون ها مراقبت ووقت گذاشتن لازم دارن.
در مورد دو شاخه بالایی ولی باید برای اینها تلاش کرد که باز به همه اون ها نمیشه رسید چون عوامل محیطی در اون ها موثره!
مثلا به فرهنگ و روابط مردم در اون اجتماع خاص بستگی داره که وقتی جهان شمول به قضیه نگاه کنیم میبینیم که اگر توی قفس خودمدن محترم هستیم شاید بیرون از اونجا فردی کاملا بی شخصیت تلقی بشیم.
به نظر من فقط این هرم سطح توقع انسان از خودشو نشون میده.
واینکه کجا انسان راضی شده!
انسان راضی از دید خودش خوشبخته چون از دید خودش نیازهاش برطرف شده ولی انسان کمال گرا هر چه پیشرفت میکنه نیازمند تر میشه و هر چه دانا تر میشه به نادانی خودش پی میبره.
انسان برای بینهایت بودن ساخته شده وهیچ وقت بینیاز نمیشه. نیازی رفع نمیشه فقط فراموش میشه!
ماهمیشه به بیشتر داشتن نیازمندیم در تمامی ضمینه ها.
انسانی که قانع شده مرده!این هرم فقط محدود کردن خاستن هاست.برای پیشرفت باید بینهایت بود.
