Printable View
با سلام
ممنون میشم که من را راهنمایی کنید
در حقیقت من , در مرحله اول که با افراد جدید آشنا میشم . رفتارم یک جوری هست بقیه ی فکرشان این هست که من به اونا احترام نمی ذارم و آدم مغروری هستم ولی در حقیقت اینطوری نیستم . دیگه از این مسئله خسته شدم باید چکار کنم که این مشکل حل بشه و بتوانم با دیگران برخورد خوبی داشته باشم.
میشه کمی از طرز برخورد خودتون بگین ؟نقل قول:
مثلا ،
در اولین برخورد لبخند به لب دارین یا جدی هستین ؟
صدای شما هنگام صحبت کردن بلند هست یا با صدای آرومی جواب میدید ؟
کلمات رو به سرعت به کار میبرین یا شمرده شمرده صحبت میکنید ؟
هنگام صحبت کردن به چشم های طرف مقابل نگاه میکنید یا به دور دست یا به کناره های محل گفت و گو ؟
لطفا به این سوالها کامل و صادقانه جواب بدید .
نقل قول:
در اولین برخورد لبخند به لب ندارم در کل تظاهر می کنم که لبخند به لب دارم و همه می فهمم که لبخندی روی لبانم نیست و خیلی نگران هستم.
وقتی دارم صحبت می کنم با صدای آروم جواب میدم.
شمرده و آروم صحبت می کنم.
در حقیقت یک نگاه به طرف میکنم و بعد نگاهم به کناره های محل گفت و گو هست.
سلام
منم همینطورم.بعضی از دوستام بعد از مدتی بهم میگن که اون اوایل قضاوت درستی دربارت نمیکردیم!!!فکر میکردیم که پسر مغرور و خودبزرگ بینی هستی
حالا یه سئوال.این رفتارتون همیشه اینطوریه یا اوایل آشنایی؟
خجالتی هستید؟یا اینکه تو جمع دچار استرس میشید؟
Me2 :D
من شاید تا 1- یا حتی 2 ماه اولی که با طرف آشنا میشم اینطوریم... خودم اعصابم خورد میشه از خودم :|
خجالتی هم تا وقتی عصبی نباشم آره :دی عصبانی شم نگاه نمی کنم خود طرف کیه و دور و برم کیه شروع میکنم منهدم کردن طرف :دی
اوایل آشنایی رفتارم اینطوری هست.نقل قول:
در جمع دچار استرس میشم .خجالتی نیستم.
خب باید دید طرف آشنایی چه کسی هست!دختر یا پسر!
و توی جمع هایی که هستین! چه جور جمعیه! جشن و مهمانی تولد یا دوره همی! که خب قطعا شما اونجاآشنا هستین یا اینکه بگین برای اولین بار در جمعی که شرکت می کنید چه جور جمعیه!
این مشکا فکر نکنم مختص شما باشه .خوب همه همینطوری هستند و دربرابر موقیتهای جدید دچار استرس میشن و به مرور زمان این حس با صمیمیت بیشتر از بین میرهنقل قول:
اوایل آشنایی رفتارم اینطوری هست.
در جمع دچار استرس میشم .خجالتی نیستم
خوب من چند وقت پیش که میخواستم برم باشگاه همین حس رو داشتم و روزای اول برام خیلی سخت بود.اما الان خیالم راحته و نگرانی ندارم
من هم یه مشکلی دارم
اصولا من دیده نمیشوم چکار کنم؟
این هم شامل جمع دوستان و غریبه و... میشه
هم شامل p30 world
بارها شده من سوالی میپرسم ولی از خیر جوابش باید بگذرم.مثلا من توی صفحه قبل یک سوال پرسیدم ولی هیچکسی پست های منو نمیبینه و جواب نمیده.من خیلی دلم میشکنه
توی جمع هم همینه .من اگر یه نظری بدم یا دوستام تحقیرم میکنند(حالا اگر اون نظر یکی دیگه بود همه به به میگفتند)
یا باید داد بزنم تا مثلا جواب یه سوالم رو بگیرم
دیگه خسته شدم از این وضعیت
دوست عزیز اولین مشکلت اینه که می خوای بهت توجه بشه شاید هیچ کس جوابی واست نداشتنقل قول:
سعی یکم با عزت نفس نیاز خودت رو به توجه دیگران کم کنی متحول میشی خودم اینطوری بودم
منم با حرف دوستمون موافقم!
+
اول باید خودتون به این باور برسید که اعتماد به نفس خوبی دارین( دقیقا مثل قانون جاذبه، جذبش کنین!)
و حتما حتما سی دی راز رو ببینین! ( یکی از مواردش تقریبا با مشکل شما شبیه)
انرژیک باشید و شاد
پــــریسا
دوست عزیز هر کسی یک خصوصیات شخصیتی دارد.نقل قول:
مثلا خود من آدم جدی هستم و شاید 1 هفته طول بکشه تا بتونم اونجور که دلم میخواد بگم و بخندم.
ولی سعی کن خودت باشی و اعتماد به نفس داشته باشی.
امیدوارم موفق باشی.
به اشتباه تصور نکنید که اگر بتوانید همسرتان یا دوستتان یا را عوض کنید، رابطه‌تان بهتر می شود.
- این تصور بچگانه که عاشق شدن یعنی پیدا کردن کسی که مسئول خوشبخت بودن شما باشد را کنار بگذارید. این شمایید که باید مسئولیت خوشبخت شدن خودتان را بپذیرید.
- اگر رابطه‌تان شاد نیست، مهمترین فردی که می‌توانید تغییر دهید خودتان هستید. زمانیکه بتوانید رفتارهای مخرب خودتان را تشخیص دهید می‌توانید تصمیم بگیرید که آنها را از بین برده و رابطه‌تان را شادتر کنید.
:11:
ببین دوستِ من ، این که توی یک جمعی که افراده زیادی در اون هستند ، به شما توجهی نشه ، کاملا عادی هست !نقل قول:
مثلا توی یک جمع دو نفره ، وقتی با فرد داری صحبت میکنی ، 100% توجهش به شما هست ، اما توی یک جمع 3 نفره ، این توجه میشه 50% یا مثلا توی یک جمع 10 نفره ، این توجه نسبت به شما میشه 10% ، بنابراین خیلی عادی هست که شما سوالی از جمع بپرسید و کسی جواب نده ، بهترین کار در این جور مواقع این هست که ضربه به بقلیتون بزنین و سوال رو از اون بپرسین !
درضمن ، سوالِ شما خیلی کلی بودش ، میشه بیشتر توضیح بدید ؟ همراه با مثال و ...
اینجوری بیشتر میشه کمک کرد
ممنونم
با سلام خدمت اساتید گرامی
عرض شود که والا خوش نداریم میزبان میهمانانی باشیم که با آمدن مکرر و بی جهت و بی دلیل آرامش و آسایشمونو بهم بزنن. راستش ما تازه ازدواج کردیم و همراه مادر شوهرم تو خونه ی خودمون زندگی میکنیم
شوهر بنده تقریبا 8 خواهرو برادرند حالا فرض کنید اینا همشون با بهانه ی دیدن مادر شوهرم به خونه ی ما میان و مجلس حمام زنانه راه میندازن. من نمیخوام که چیزی بگم که دلخور بشن و نیان . فقط میخوام که برخور مناسب رو بدونم که چطوری برخورد کنم تا بدونن که زیاد هم نباید با این بهانه اینکارو بکنن
ممنون
1-سلام دادن را تو آغاز کن زیرا سلام موجب اطمینان طرف مقابل می شود.
2-تبسم کن زیرا تبسم طرف مقابل را سحر می کند و قلبش را می نوازد.
3-به طرف مقابل خود اهمیت ده و از او تقدیر کن و با مردم آنگونه برخورد کن که دوست داری با تو برخود کنند.
4-در شادی های مردم شریک شو.
5-نیازهای مردم را برآورده کن زیرا بدین ترتیب به قلبشان راه می یابی .نفس ها با برآورده کردن نیازها پر می شود .
6-از لغزشها درگذر و در روح و روان خود تسامح نشان بده .
7-در جستجوی شگفتی ها باش ودر پی آنها باش که باعث کسب دوستی و جذب قلوب می شود .
8-در هدیه دادن بخیل نباش اگر چه قیمت آن کم باشد زیرا ارزش معنوی آن بیشتر از ارزش مادی است .
9-دوست داشتن را به طرف مقابل اظهار کن زیرا کلمات دوست داشتنی به قلب ها نفوذ می کند .
10-در پی نصیحت مردم باش بگونه ای که آبروی مخاطب نرود .
11-با دیگران در حد توجه شان صحبت کن زیرا افراد میل دارند که در مدار توجه شان کسی با آنها گفتگو کند.
12-خوشبین باش و بشارت را در دور و بر خود پخش کن .
13-اگر دیگران کار خوبی انجام دادند از آنها تعریف کن زیرا ستایش در نفس اثر می گذارد اما در تعریف زیاده روی نکن .
14-کلمات خود را برگزین تا جایگاه تو بالا رود زیرا کلمه ی نیکو بهترین وسیله برای نوازش قلبهاست .
15-با مردم متواضع باش زیرا انسانها از کسی که احساس برتری می کند متنفر هستند .
16-در پی صید عیوب دیگران مباش بلکه به اصلاح عیوب خود مشغول باش .
17-هنرسکوت را بیاموز زیرا مردم کسی را که به آنها گوش می دهد دوست دارند .
18-دائره دانش خود را وسیع گردان و درهر روز دوست تازه ای بدست آور.
19-تلاش کن که تخصص و توجهات خود را متنوع تر سازی ،این کار موجب آن میشود که هم دائره علم تو افزایش یابد و
هم تعداد دوستانت .
پ.ن: بعضی جملات آشناست! یا ما جملات رو میخونیم و رد میشیم بی هیچ درس گرفتنی! یا پست تکراریه !
پاک شد معلوم میشه تکراریه یا نه:31:
20-اگر کار خوبی برای شخصی انجام دادی منتظر عوض آن نباش
منم مشکل شما رو دارم با این تفاوت که من مجردم و خونه پدرم هستم و از مهمون اومدن بدم میاد.نه اینکه آدم بدی باشم نـــــــــهنقل قول:
عرض شود که والا خوش نداریم میزبان میهمانانی باشیم که با آمدن مکرر و بی جهت و بی دلیل آرامش و آسایشمونو بهم بزن
اما مهمونی هم حدی داره مخصوصا تو این دوره و زمونه
یه راهی رو که من امتحان کردم این بوده که هر وقت مهمون اومده گفتم که سر درد دارم یا به بهونه درس خوندن رفتم تو اتاقم و زیاد با مهمونا سر و کله نزدم
البته یه روزایی میشهکه به شدت دلتنگ فامیلا میشم و از خدا میخوام که هر روز مهمون داشته باشیم.ولی اکثر اوقات حس میکنم که مهمونامون بی موقع میان و احساس میکنم که مزاحم زندگیم شدن
شما عرض کردید که شوهر شما 8 خواهر و برادر دارند ،نقل قول:
چرا هر کدومتون به صورت ماهیانه از مادر شوهرتون پذیرایی نمیکنید ؟ اینجوری هر 8 ماه نوبتِ شما میشه و خیلی کار شما سبک میشه ! میتونید بهونه هایی نظیر اینکه مادر شوهرتون دوست داره هر ماه توی خونه ی یکی باشه و هر ماه با یک فرزند باشه تا تنوع ایجاد بشه استفاده کنید تا کسی ناراحت نشه .
البته این چیزی که شما میگید ، واقعا ظلم هست ! من هیچوقت توی همچین موقعیتی نبودم و دوست هم ندارم توی همچین موقعیتی باشم ! واقعا سخت که آدم نه تنها حریم خصوصی نداشته باشه ، بلکه دم به دم هم مزاحم داشته باشه ! اما ، اگه راهِ چاره ای نیست ، شما مجبور هستید به قول معروف جدی ترین حرف ها رو در شوخی هاتون بزنید ، مثلا با لبخند به صورتی غیر مستقیم به طرفِ مقابل تفهیم کنید که فقط 5 شنبه و جمعه ها میتونن بیان خونه ی شما ، به هر حال اونها هم دوست دارند مادرشون رو ببینند .
امیدوارم موفق بشید ...
سلامنقل قول:
یه سوال : شوهر شما از این احساس شما (که از این حرکت برادر و خواهرهایش رنجور شده اید) خبر دارند یا نه ؟
شاید مطلع شدن شوهرتان از این موضوع ، کمکی خوبی به رفع مسئله تان بکند .
موفق باشید :40:
میتونید برید کنارشون بشینید و از کارهای زیادی که سرتون میریزه بگید و نوعی گلایه بکنید مثلا بگید :نقل قول:
والا این پذیرایی/آشپزخانه/هرجا رو خیلی باهاشون ور میرم هی باید مرتب و تمیزشون کنم از بس به آشپزخانه / پذیرایی / هال/ و .. رسیدگی میکنم که کمر درد گرفتم یا جارو برقی سوخته یا دارم هلاک میشم .تو این موقعه که اگه بچه مچه هم داشته باشن به اونا تذکر میدن و نمیذارن بازیگوشی کنه
یا مثلا از سردرد و افت یا بالارفتن فشار خون حرف بزنید مثلا اینکه مادر عزیز سرو صدا باعث بالا رفتن فشار خونش میشه و این واسه قلبش خیلی مضره خدایی نکرده بلا ملا سرش میاد.
یا به یکی بگید که با کسی رودرواسی نداشته باشه و این مطالب رو به مهمونا گوشزد کنه و حرف شمارو غیر مستقیم برسونه
البته دوست عزیز بهتر راه اینکه اول به یه مشاوره خانواده مراجعه کنید و مشکلات رو باهاشون درمیون بزارید
بعد از دوستان و آشنایان قابل اعتماد که مشکل مشابه شما دارن مشورت بگیرید
با شوهرتون درباره رفت و آمد زیاد خانوادشون صحبت کنید و بگید که از این وضع رنج میبرید
رفت و آمد با خونواده خودتون چطوره.یعنی پدر و مادر و برادر و خواهراتون زیاد مهمونی میان خونتون یا اینکه رفت و آمدتون کمه؟
تازه ازدواج کردید؟کلا تو خانواده شوهرتون رفت و آمد زیاده یا اینکه خونه شما زیاد میان؟
اولا تشکر میکنم از همه دوستان بابت وقتی که اختصاص دادننقل قول:
ثانیا بله ایشون مطلع هستن
ممنون نه ایشون از همون اول قرار شد با ما زندگی کنه و من نه تنها مشکلی باهاش ندارم بلکه خیلی هم دوستش دارم (این قضیه بحثش جداست بحث فقط سر راهکارهای مختلف هستش که چطور با این مهمونا برخورد خوب و منطقی بشه که دوستان راههای خوبی رو پیشنهاد کردند)نقل قول:
شما عرض کردید که شوهر شما 8 خواهر و برادر دارند ،
چرا هر کدومتون به صورت ماهیانه از مادر شوهرتون پذیرایی نمیکنید ؟ اینجوری هر 8 ماه نوبتِ شما میشه و خیلی کار شما سبک میشه ! میتونید بهونه هایی نظیر اینکه مادر شوهرتون دوست داره هر ماه توی خونه ی یکی باشه و هر ماه با یک فرزند باشه تا تنوع ایجاد بشه استفاده کنید تا کسی ناراحت نشه .
البته این چیزی که شما میگید ، واقعا ظلم هست ! من هیچوقت توی همچین موقعیتی نبودم و دوست هم ندارم توی همچین موقعیتی باشم ! واقعا سخت که آدم نه تنها حریم خصوصی نداشته باشه ، بلکه دم به دم هم مزاحم داشته باشه ! اما ، اگه راهِ چاره ای نیست ، شما مجبور هستید به قول معروف جدی ترین حرف ها رو در شوخی هاتون بزنید ، مثلا با لبخند به صورتی غیر مستقیم به طرفِ مقابل تفهیم کنید که فقط 5 شنبه و جمعه ها میتونن بیان خونه ی شما ، به هر حال اونها هم دوست دارند مادرشون رو ببینند .
امیدوارم موفق بشید ...
ممنون میدونم که راهنمایی دوستان کافی خواهد بودنقل قول:
البته دوست عزیز بهتر راه اینکه اول به یه مشاوره خانواده مراجعه کنید و مشکلات رو باهاشون درمیون بزارید
بعد از دوستان و آشنایان قابل اعتماد که مشکل مشابه شما دارن مشورت بگیرید
با شوهرتون درباره رفت و آمد زیاد خانوادشون صحبت کنید و بگید که از این وضع رنج میبرید
رفت و آمد با خونواده خودتون چطوره.یعنی پدر و مادر و برادر و خواهراتون زیاد مهمونی میان خونتون یا اینکه رفت و آمدتون کمه؟
تازه ازدواج کردید؟کلا تو خانواده شوهرتون رفت و آمد زیاده یا اینکه خونه شما زیاد میان؟
ما تو آپارتمان زندگی میکنیم و خونه ی پدرم طبقه پایین هستش و بله رفتو آمد با اونا هم داریم
کلا خانواده های ما خیلی صمیمی هستش و اصلا مشکلی نیست فقط میخواستم رفتار مناسب و منطقی و بجا و سنجیده رو انجاام بدم که این مهربونی و خوشی و صمیمیت به هم نخوره
ممنون
يه سوال ديگه هم داشتم من يه نامزدي دارم، كه هركاري ميكنم نميتونم قانعش كنم كه زياد آرايش نكنه. البته زياد نيست! ولي خب همون مقدار كم هم دوس ندارم آرايش كنه. هرچي دليل منطقي و غير منطقي بود بهش گفتم ولي اصلآ!
انگار اين تو ذات خانم ها هست. چه جوري ميشه اين موضوع رو كنترل كرد و بهترين راه چيه؟ اين كار به اين دليل نيست كه به من علاقه اي نداره يا واقعآ اين يه چيزه ذاتيه؟
مهارتي رو ياد بديد تا بهتر بشه اين موضوع رو كنترل كرد اين سوال خيلياست مطمئنم....
بله تو ذات خانومهاستنقل قول:
انگار اين تو ذات خانم ها هست. چه جوري ميشه اين موضوع رو كنترل كرد و بهترين راه چيه؟ اين كار به اين دليل نيست كه به من علاقه اي نداره يا واقعآ اين يه چيزه ذاتيه؟
مهارتي رو ياد بديد تا بهتر بشه اين موضوع رو كنترل كرد اين سوال خيلياست مطمئنم..
اما باید کنترل شده باشه.دقت کنید بهش بگید که آرایش از حالت منطقی اون خارج نشه و زننده نباشه
خوب خانومها در هر شرایطی باید خودشون رو نشون بدن.حتی بعضی از خانومها بعد از ازدواج آرایش کردنشون بیشتر میشه و دلایل مختلفی دارن از جمله اینکه ما بعد از ازدواج هم میتونیم تو چشم و مورد پسند دیگران باشم و.....
ولی اگه شما بابت این موضوع ناراحت هستید باید قبل از ازدواج به خانومتون این رو میگفتید تا کار به اینجا نکشه
نقل قول:
راستش در این مورد کار زیادی نمیشه خودت بکنی.چون عروس اگر یک فرشته هم باشه با کوچکترین حرفی در این مورد بد میشه.بهترین کار اینه که خیلی با آرامش به همسرت بگی که این مشکل رو داری.بعد از اون بخوای که به برادر و خواهراش بگه که عوض اینکه اونا برای دیدن مادر شوهرت بیان خونتون .اونا بیان و مادرشوهرت رو ببرند خونشون.چون به نظر من هر کاری کنی نمیتونی حتی شوهرت هم نمیتونه بگه نیایید.چون اونا میگن ما میخواهیم مادرمون رو ببینیم.پس بهتره برای دیدن مادرشان یا بیاییند و ایشان را ببرند خانه خودشان یا مادرشوهرت خودش برود خانه ی انها
نقل قول:
من خودم یک زن هستم.اگر خواستید در مورد این کارهایی که میگویم انجام دهید دلیل می اورم.در پ.خ
الان اگر بگویم خانم ها مرا میزنند
الان شاید کمی کنترلش سخت باشد.از ایشان بخواهید هر وقت در خانه شان به ملاقاتشان میروید برایتان ارایش کند.وقتی که این کار را کرد به شدت از او تعریف کنید.ایراد نگیرید.اضهار نظر در مورد رنگ ها نکنیدوفقط تعریف کنید.بعد یک مدت کم کم به او بگویید که زیباترین دختر دنیاست.و...
بعد کم کم بگویید دلتان نمیخواهد که گوهرتان را کسی ببیند.به او بگویید وقتی بی ارایش با هم بیرون میروید خوشحالتر هستید.تشویقش کنید.فقط کار را به لج و لج بازی نکشانید.به او پی در پی نگویید ارایش نکن.کلا این کار نیاز به سیاست داره.با زور حل نمیشه
دوست من حرفت رو کاملا قبول دارم.ولی مثلا من و دوستام که 7 یا 8 نفر هستیم نشستیم.هر کسی از مثلا همسرش میگوید که خوب است یا بدهست یا...همه میگویند نوبت من که میرسد بحث عوض می شود .یا مثلا همه داریم در مورد موضوعی حرف میزنیم .هرکسی نظرش را میگوید و دیگران ان را تایید یا رد میکنند من که نظرم را میگویم انگار کسی نمی شنود.توی همین متفرقه هم بارها سوالی پرسیده ام که کسی جوابش را نداده بعد چندین پست دوباره نوشته ام که کسی جواب اینو نمیده؟؟؟اون وقت تازه جواب سوالم را میدهند.نقل قول:
بر خلاف انچه که دیگر دوستان گفتند من اصلا شوقی به مورد توجه قرار گرفتن ندارم.من فقط میخواهم مثل بقیه باشم.توی جمع 10 نفره به قول شما سهم من 10% هست ولی این 10% هم به من نمیرسد.در اخر هم من سکوت میکنم ولی حتی کسی از من نمیپرسه چرا ساکتی.
براي گفتن هر كلمه بايد اون كلمه رو با سياست خاصي به كار برد. بايد با كلمات به خوبي بازي كرد. اين موضوع در جذب شدن ديگران تاثير داره. احتمالآ ايراد كار اينه كه شما نميتونيد به خوبي راجع يك موضوع اظهار نظر كنيد. چند راه فوق العاده هست.نقل قول:
اول اينكه تر هر بحثي شركت نكنيد . اين خودش بهتون شخصيت ميده دليلي نداره تو هر بحثي باشيد.
دوم اينكه هميشه لبخند به لب داشته باشيد جدي ميگم اين يخلي تاثير داره و باعث ميشه همه بخوان نظر شماي خندان رو هم بدونن.
سوم اينكه حرفهاتونو خيلي ارام و اهسته و گاهي با بازي با اواها در ميان جمله هاتون مثل (مممم- اِِِم و ..) به كار ببريد اين هم تاثير داره. حتي اگر وسط حرفتون يك فرد بي شخصيت ناگهان بحثتونو قطع كرد ناراحت نشيد و سريع جبهه نگيريد كه چرا حرفمو قطع كردي و... اين به شدت باعث پايين اومدن مرتبه شما ميشه. وقتي كسي از روي كم بودن فرهنگ ناگهان وقتي حرف زدن شما رو قطع كرد و بحث رو با يك سوال از بقيه عوض كرد اصلآ جدي نگيريد يه لبخند ساده بزنيد و همون لحظه حرفتونو ببريد اين باعث ميشه نشون داده بشه كه زياد مشتاق براي حرف زدن نيستيد و بيشتر اهل فكر كردن هستيد. يعني حرف زدنتون ارزش داره و وقتي كسي قطعش ميكنه خودش لايق شنيدنش نيست. خودتونو دست بالا بگيريد.
چهارم اينكه اگر وقتي نوبت اظهار نظرتون شد و همون لحظه بحث عوض شد نه خودتونو ناراحت نشون بديد نه خوشحال عادي رفتار كنيد و در ميان نظرات باقي افراد از جملاتي مثل (صحيح- درسته و...) استفاده كنيد اين شما رو كم كم وارد جمع ميكنه طوري كه خود به خود تو گفتن نظرتونو قرار ميگيريد....
موفق باشيد
از bolka عزیز تشکر میکنم بابت جوابی که دادند ، ایشون بسیار عالی و کامل گفتند ، با اجازه ایشون من به جزییات حرف هایی که زدند میپردازم :نقل قول:
این خیلی تایید میشه !نقل قول:
سوم اينكه حرفهاتونو خيلي ارام و اهسته و گاهي با بازي با اواها در ميان جمله هاتون مثل (مممم- اِِِم و ..) به كار ببريد اين هم تاثير داره.
اگر شما یکهو وسطِ یک جمع سوال بپرسید ، ممکنه بعضی ها غافلگیر بشند و بعضی های دیگه در ذهنشون بگن این چرا اینجوری هست ! اما اگر با یه لبخند و یک لحن دوستانه بگین : ممم ، بچه ها ، یه سوال : ...
اینجوری ، شما همه ی افراد رو مخاطب قرار میدین و باعث میشین که همه به شما توجه کنند ، این نکته رو رعایت میکنید دوست عزیز ؟
بله ، کاملا درسته .نقل قول:
حتي اگر وسط حرفتون يك فرد بي شخصيت ناگهان بحثتونو قطع كرد ناراحت نشيد و سريع جبهه نگيريد كه چرا حرفمو قطع كردي و... اين به شدت باعث پايين اومدن مرتبه شما ميشه.
مثلا توی مازندران ، ما چند تا تیکه کلام داریم که وقتی کسی حرفمون رو قطع کرد ، اون تیکه رو میگیم و باعث میشیم که همه بخندن و کسی هم که حرف رو قطع کرد خجالت بکشه و چیزی نگه ، مودبانه ترینشون این هست :
دارم صحبت میکنم ، گِل لگد نمیکنم که ! ( البته این توی مازندران رواج داره ، توی محلِ زندگی شما رو نمیدونم )
دوست داشتم بقیه رو هم بگم ولی متاسفانه شما خانم هستید ، اگر آقا بودید شاید یک راهی پیدا میکردم ! : دی
دقیقا ، شما باید جزو اولین کسایی باشید که نظرشون رو با اشتیاق ابراز میکنن ، نه اینکه کسانی که منتظر هستند تا نوبتشون بشه ، اینجوری هیچوقت نوبتتون نمیشه ...نقل قول:
چهارم اينكه اگر وقتي نوبت اظهار نظرتون شد و همون لحظه بحث عوض شد نه خودتونو ناراحت نشون بديد نه خوشحال عادي رفتار كنيد و در ميان نظرات باقي افراد از جملاتي مثل (صحيح- درسته و...) استفاده كنيد اين شما رو كم كم وارد جمع ميكنه طوري كه خود به خود تو گفتن نظرتونو قرار ميگيريد....
و در مورد سوالی که کردید که در پی سی ورلد جواب شما رو نمیدند :
سعی کنید بیشتر به پست هاتون رنگ و لعاب بدید ، قسمت های مهم رو بولد یا قرمز کنید و از نثر زیبایی استفاده کنید ، این باعث میشه که گاها 4-5 نفر هم به شما جواب بدهند !
سلام دوستان.
من در ارتباط برقرار کردن با دخترها مشکل دارم . این چیزی که میگم برای دوستی و اینها نیست بلکه برای سوال پرسیدن و صحبت کردن درمورد درس و ... با دخترها میشه . تو دانشگاه وقتی یک دختری میاد سمتم و یک بحثی باهام میکنه اولش خوب میرم جلو اما بعد فک میکنم که این دختر تو ذهنش در مورد من چی فک میکنه یا دارم حرف های بیربطی میزنم و اینجا که میشه اعتماد بنفسم رو از دست میدم و سریع مثل این آدمهای دست و پا چلفتی بحث رو تموم میکنم و میرم و بعد تا 2 ساعت با خودم فک میکنم که چرا من اینجوریم . در مورد ارتباط برقرار کردن با خانومهایی که تا بحال ندیدم و غریبه هستن مشکل ندارم اما اگه تعداد این ملاقات ها به دو یا چند بار برسه خراب میکنم و تا بحال بابت این قضیه فرصتهای زیادی در رابطه با کار از دست دادم . میشه لطفا راهنماییم کنید چطور از این حالت در بیام.
بیشتر از همه این قسمت قرمز نظر من رو جلب کرد ! ببین ، ظاهرا مشکل شما توی صحبت کردن و داشتن افکار نامربوط هست !نقل قول:
مثلا گفتی که دختره توی ذهنش در مورد من چی فکر میکنه ، ببین ، ما پسرها اغلب در صحبت کردن با دخترها دچار استرس میشیم و بعد از صحبت کردن باهاشون شاید چندین بار حرف هامون رو مرور کرده باشیم که به دختره چی گفتیم ، دختره چی گفت ، و ... !! اما حرف زدن از نظر دخترها یک کار کاملا طبیعی هست .
ببین ، من درست متوجه نشدم منظورت چی هست ، اما احساس میکنم که میخوای بیشتر روی کسایی که مخاطبت هستند ( چه دختر چه پسر ) تاثیر بزاری ، برای این کار بهتره چند تا کتاب داستان با نثر سنگین پیدا کنی و شروع کنی این کتاب هارو بخونی ، هرجا هم که کلمه ی قلمبه دیدی اون کلمه رو روی یک کاغذ بنویس و کاغذ رو بچسبون روی دیوار اطاقت ، این باعث میشه هر روز اون کلمه هارو ببینی و توی صحبت های محاوره ای ازشون استفاده کنی و مخاطبت فکر کنه که تو یک فیلسوف به تمام معنا هستی و از تو خوشش بیاد ! مخصوصا اینکه دختر ها از پسرهای سرزبون دار خوششون میاد ! : دی
درضمن ، به نظر من خراب شدن رابطه ات با دخترها بعد از 2-3 جلسه این هست که شما 2 تا حرف خاصی با هم ندارید بزنید و سعی میکنید به قول معروف لــاس بزنید !!!! : دی ( البته اگر اشتباه میکنم بگید که تصحیح کنم ، منظور بدی ندارم ) برای همین وقتی کارت با دختری تموم شد ، محیط رو ترک کن و سعی نکن که بحث رو کش بدی !
دوست من لطفا کامل تر توضیح بده تا کامل تر جواب بدیم ، ممنون ...
پ ن : البته میتونی اون دختر هارو به من معرفی کنی شاید به نتیجه ای رسیدیم !!! : دی
اصولا دختر ها وقتی می ایند از یک پسر سوالی میکنند یا بحثی را باز میکنند 2 منظور دارند.یا قصد دوستی یا فضولی توی زندگی شما دارند یا هیچ قصد خاصی ندارند.احتمالا هم دختر ها از نوع دومش بیشتر می ایند طرف شما.وقتی یه دختری فقط دنبال جواب شما هست هیچ فکری در مورد شما نمیکند.این را مطمئن باشید.حالا از کجا میشه فهمید طرف قصد خاصی داره یا نه؟اگر با عشوه و ناز و مسخره بازی امد جلو و قبلش هم دوستاش دوره اش کرده بودند پس یعنی یه مرضی داره.باز هم وقتی شما صحبت میکنید اون به هیچ چیز منفی فکر نمیکنه.چون مطمئن باشد امار کامل شما را قبلش در اورده.اگر قرار بود فکر کنه که شما نرمال نیستید اصلا جلو نمی امد.توی دانشگاه حتی سربه زیرترین دختر ها هم امار اکثر پسر ها را دارند
ممنون Gam3r و ملانصر دین عزیز . من از لحاظ اطلاعات عمومی و تخصصی مشکلی ندارم +تعریف از خود نباشه+ فقط تو بیانشون مشکل دارم بذار یک چیزی بگم تو همونجایی که یک دختر میاد یک چیزی در مورد طراحی سایت یا درس یا ... میپرسه در حالیکه صحبتمون مفیده و باید دختره رو راهنمایی کنم و اون به حرفایی که میزنم احتیاج داره یه همچین افکاری میاد تو سرم (چون من عادت دارم تو چشم مخاطب زل بزنم و وقتی موقع حرف زدن کسی سرم رو میندازم پایین یا اونطرفو نگاه میکنم حس خوبی ندارم-واسه همین میترسم یک دختر فکرای بدی راجع بهم بکنه و یکدفعه وسط بحث باهاش قاطی میکنم و ...) در حالیکه بغل دستم یک پسر دیگه وایساده و سه چهار تا دختر دور و برش جمع شدن و داره در مورد چرت و پرت ترین چیزی که به ذهن آدم میرسه واسشون صحبت میکنه و کم هم نمیاره و تا دو ساعت هم ممکنه حرف بزنه براشون اما من که قصدم کمک کردن و اینها بیشتر از چند دقیقه نمیتونم این کار رو انجام بدم . یکجورایی فکر میکنم دارم گناه میکنم و عذاب وجدان میگیرتم . نمیدونم واسه از بین بردن این حس مسخره باید چیکار کنم . خیلی در موردش فک میکنم و این توضیح رو هم بدم که تو فامیلمون معمولا دختر و پسر اصلا با هم حرف نمیزنن حتی موقع دید و بازدید بیشترین دیالوگ رد و بدل شده بینمون ممکنه سلام باشه. باز هم میگم فقط در مورد دختر و جنس مخالف اینطوریه ها وگرنه مشکلی ندارم .
سلام.من تازه واردم.خوشحالم که اینجا رو پیدا کردم.من در ارتباط با مادربزرگم مشکل دارم.یعنی این مادربزرگم چون بچه دیگه ای نداره و مادرم تک فرزندشه و بابابزرگم فوت شده الان خونه ما زندگی میکنه.این مادربزرگم 90 سالشه و از لحاظ فیزیکی و حافظه ای خیلی قویه . ولی هر موقع میبینمش فقط در حال غرزدن و نفرین کردن من و مادرمو و خونوادمو و ایناست . یک موقع هست کسی نمیفهمه و سنش بالاست و حافظش رو از دست میده آدم انتظاری ازش نداره ولی اینکه جزئیترین مسائل دوران بچگیش یادشه آدم خیلی بهش برمیخوره همچین رفتاری ازش میبینه . اخلاق فوق العاده بدی داره .همیشه یک اخمی میکنه که آدم میترسه نگاهش کنه. همش پشت سر یکی از ما به نفر دیگه بد میگه و ما رو به جون هم مینداره و ما رو نسبت بهم بدبین میکنه. یعنی یک شیطان حال بهم زنیه برای خودش.هر موقع هم چیزی بهش میگی گریه میکنه و میگه چرا من نمیمیرمو یک فیلمی بازی میکنه که تا مدتها سردرد میشی. من فقط بخاطر مادرم تحملش میکنم ولی واقعا هر موقع میبینمش انگیزمو برای زندگی از دست میدم و دوست دارم برم یجایی که دیگه نبینمش . با همچین آدمی باید چیکار کرد؟ خونه سالمندان هم اصلا نمیشه حرفش رو زد .چند وقت که محلش نمیذارم همش آه میکشه و میخواد گریه کنه . اینو چیکارش کنم؟
نقل قول:
خوب من فکر میکنم اولین مشکل شما اینه که نگاه نمیکنی به طرف مقابل.روانشناس ها میگن ارتباط چشمی خیلی مهمه.نه اینکه زل بزنی توی چشم یارو.نمیدونم چجوری بگم.مثل پسرها که باهاشون صحبت میکنی.زل نمیزنی توی چشمش.گاهی نگاهش میکنی گاهی حواست جای دیگه هست و...
برای این کار هم با مادر و خواهر و کلا کسانی که بهت محرم هستند تمرین کن.سعی کن موقع حرف زدن بیشتر بهشون نگاه کنی.
در مورد گناه هم خودت هم میدونی حتی اگر به یک مرد با قصد ...نگاه کنی گناه هست.از انجایی که شما بسیار خجالتی هستی فکر نکنم اصلا دنبال اینجور مسائل باشی پس نگاه کردنت هیچ گناهی نداره پس این فکر ها رو از سرت بریز بیرون.ادمی که بدون قصد نگاه میکنه هیچ گناهی نمیکنه.از الان سعی کن تمرین کنی.اصلا عذاب وجدان نداشته باش.در مورد فکر دختر ها هم که توی پست قبل بهت گفتم.یه تمرین دیگه هم فکر کنم خوب باشه وقتی یه دختر میاد پیشت که ازت سوال کنه اولا همه این فکر ها رو بریز دور بعد به یکی از دوستات بگو نگاهت کنه.و تو رو ارزیابی کنه.هر دفعه بگه چجوری بودی تو هم سعی کن هر دفعه بهتر باشی.اینجوری اعتماد به نفست هم بالاتر میره.
نقل قول:
مادربزرگ من هم اینجوری بود.خدا رحمتش کنه.میدونی ادم های پیر اخلاقشون عین بچه ها میشه.یه کم دقت کن.ادم بزرگ ها هیچ وقت الکی گریه نمیکنند.ولی بچه ها و پیر ها سر یه چیز کوچولو گریه میکنند.این نفرین و اخلاق بدش هم فقط بخاطر جلب توجه هست.دیدی بچه ها وقتی میخوان جلب توجه کنند بالا میروند پایین می ایند کسی نگاهشان نمیکند فحش میدن.که پدر و مادر یهو نگاهشون میکنن میگن ای بی ادب این چی بود گفتی و..در صورتی که اون فقط توجه میخواد.من این کارو کردم جواب داد.از الان میگم سخته ولی شدنیه.راه حلش توجه و محبت زیاد هست.اولش فحشت میده که چی ازجونم میخوای مهربون شدی.بعد میگه دیوانه شدی مهربون شدی ولی بعد خودش پشیمون میشه خجالت میکشه درست میشه.بهش توجه کن .محبت کن.فکر کن یه بچه هست.در جواب فحش و نفرین و گریه و... فقط محبت کن.
من هم دلم بحالش میسوزه منتها وقتی یه خورده محبت میکنی کنارت میشینه و از داستانهای 180 سال پیش واست میگه و تا بلند میشی باز فحش میده :31: و... ولی با تموم عیباش حافظه اش خارق العاده است و همه چی رو بخاطر میاره با 90 سال سنش . یکبار که ازش پرسیدم میگفت بخاطر خوندن روزی نیم ساعت قرآنه . :20:نقل قول:
خب ببین اون برای جلب توجه و جلب محبت فقط این راه را بلد هست.انتظار نداشته باش بیاد باهات در مورد ورژن اخر ویندوز 7 صحبت کنه.یه پیرزن 90 ساله چی بلده؟همون داستان های 180 سال پیش.ولی متاسفانه من خودم هم اینجوری شدم.صبر و حوصله ما خیلی کم شده.در مورد پیر ها و بچه ها صبر و حوصله زیاد فقط موثر هست.در مورد بچه ها ما یاد گرفتیم فقط انها رو تنبیه میکنیم که انها هم فقط با ما لج میکنند در مورد پیر ها هم فقط بهشون بی مهری و کم توجهی میکنیم که انها هم ازمون ناراحت می شوند
به نظر من باید از افرادی که کل زندگیشون با مسخره کردن دیگرون میگذره دوری کرد ولی اگه به هر دلیلی نمیتونیم جدا شیم بستگی به شرایطش جواب حرکت زشتشو بدیم بهترین را بی توجهی با کمی اخم:21:
آدم‌هایی که مهارتهای ارتباطی و قدرت جذب ضعیف دارند، دچار این عارضه می‌شوند که گفته می شود فرد زخم زبان یا نیش گفتار دارد. وقتی از کسی زخم زبان می‌شنویم جدا از افکار منفی که در اینگونه افراد وجود دارد،نشان دهنده مهارتهای ارتباطی ضعیف این اشخاص است. گفتار، کلام و آهنگ صدای آنها زخم روحی در شنونده ایجاد می‌کند.
در مهارت های ارتباطی وقتی شخصی می داند که چگونه صحبت کند، از زخم زبان استفاده نمیکند و پیامدهای گفتار خود را در نظر می‌گیرد. انسان‌های عصبی که آستانه تحمل کمتری دارند، عموما متهم به این مساله هستند که زخم و نیش زبان بیشتری دارند.
رضایی خصوصیات کلی این افراد را چنین بر می‌شمرد: مهارت های ارتباطی کم، افکار منفی، آستانه تحمل پایین، پرخاشگر و استرس دلایلی هستند که منجر به زخم زبان می‌شوند.
چون این اشخاص رفتارهای عادتی دارند باید طرز فکر آنها را عوض کرد. بخشی از زخم زبان ها تبدیل به رفتارهای عادتی می‌شوند. به این افراد از طریق طرح‌های درمانی باید کمک کرد و آموزش داد که بخشی از رفتارهایشان غلط است و باید آن را اصلاح کنند. وقتی این افراد نیش زبان نمی‌زنند ابتدا خود را از درد و رنج های درونی رها میکنند بنابراین فرد باید متقاعد شود در رفتار خود تغییر ایجاد کند.