به نظر من، چنین برخوردی زحل رو از شرایط پایدار خارج کرده، گازهاش در فضای اطراف پراکنده میشن و زمین از سمت دیگه خارج میشه...
بعد از این مراحل، با توجه به نابودی زحل، اقمارش از مدارشون خارج شده و در فضای اطراف پراکنده میشن... بعضاً با هم، با سیارات اطراف و یا زمین برخورد کرده و داخلشون سقوط میکنن...
ممکنه که بعضی اقمار بزرگتر، جون سالم به در ببرن و اگر چنانچه ماه هم همراه زمین باشه و اونم احتمالاً قبل از برخورد از مدارش خارج شده و اینا، اون اقماری که به سیارات بزرگتر سقوط نکردن با ماه برخورد کنن...!
کلاً شیر تو شیر خفنی میشه...
زحل که تراکمشو از دست میده و گازهاش تو فضای اطراف پخش میشن... در نتیجه از بین رفتن ثبات سیاره، تمامی آت و آشغالا و خرده سنگا و یخا و غبارهایی که حلقه هاش رو تشکیل میدن در اطراف پراکنده میشن... اقمارشم که از مدارشون خارج میشن و غیره...
در نهایت احتمالاً حجم عظیمی از گازها و حلقه های زحل که در اطراف پراکنده شدن به زمین جذب شده ، جو زمینم که از قبل از برخورد متلاشی شده، کلاً بخش گازی با هم ترکیب شده و زمین میشه هسته تمامی اون گازها و سیاره بزرگی میشه...!
20-30 قمر زحل و ماه و خرده های حلقه های زحل یا به زمین یا حتی سیارات نزدیک سقوط میکنن، یا با برخورد با هم دیگه میشن یکی از اقمار زمین یا سیارات نزدیک و یا با برخورد با همدیگه سیاره جداگانه ای رو تشکیل میدن... به صورت درصدی... یه درصدشون اینجور یه درصدی اونجور...!
در پایان با توجه به این تعداد بالای برخوردا و تأثیرات جاذبه ای، زمین 100 درصد در ثبات پیدا کردن توی یه مدار ثابت به دور خورشید مشکلات زیادی خواهد داشت...
حتی ممکنه زمین به سمت مشتری جذب بشه و به مشتری سقوط کنه یا حتی یه قمر مشتری بشه...!
چنین چیزایی همه حدسیاتی هستن که اکثراً پیش خواهند اومد و حالا هر کدوم احتمالش چقدره نیاز به محاسبات بسیار پیچیده ای داره...
و در نهایت دانشمند خوب میگه "گور بابای محاسبه" و قضییه رو میدی به یه کامپیوتر قدرتمند شبیه سازی که توی بعضی سازمانای بزرگ علمی تحقیقاتی استکبار جهانی دارنشون و برات ریز به ریزشو محاسبه و شبیه سازی میکنن...
:31:
