دوربین های حرفه ای "SLR"

سلام

ممنونم از توجهتون

در واقع درسته لنز زوم نامیده میشه

اما در مورد چند ایکس زوم :



دوربین های دیجیتال دو نوع زوم مختلف دارند: زوم اپتیکال و زوم دیجیتال. زوم اپتیکال نظیر زومی است که در دوربین های استاندارد عکاسی وجود دارد. این زوم که با استفاده از سیستم لنز انجام می شود، اختلاف بزرگنمایی بین حداقل و حداکثر فاصله کانونی است. لازم به ذکر است که در دوربین های دیجیتال این بزرگنمایی قبل از ثبت تصویر توسط CCD انجام می شود. در مورد زوم دوربین ها آنچه اهمیت دارد میزان زوم اپتیکال آن است. در واقع، زوم دیجیتال چیزی بیش از یک حیله بازاریابی نیست و تقریبا ارزشی ندارد!
ازا اوایل سال 2000 بیشتر دوربین های دیجیتال با لنزهای زوم دارای موتور عرضه می شوند که محدوده مؤثری از زاویه باز تا تله فتو را پوشش می دهند. زوم اپتیکال معمولا در محدوده 3X تا 10X می باشد، ولی بالاتر هم می‌تواند باشد. عبارت بزرگنمایی n برابر می تواند کمی گمراه کننده باشد، چون مثلا عبارت 3X در مورد دوربین های مختلف معانی متفاوتی می دهد. این بخاطر این است که فاصله کانونی واقعی در یک دوربین دیجیتال به اندازه سنسور آن بستگی دارد. بخاطر همین معمولا دروبینهای دیجیتال برای مقایسه، عبارت بزرگنمایی معادل در مقیاس 35mm برای فاصله کانونی را ذکر می‌کنند که در واقع بزرگنمایی حقیقی دوربین از آن فهمیده می شود. لنز زوم 3X معمولا فاصله کانونی معادلی بین 35mm تا 140mm دارد. بعضی از دوربین ها بین محدوده کلی فاصله کانونی اشان قابلیت زوم تدریجی را دارا بوده و بعضی دیگر فقط در 2 یا 3 گام از پیش تنظیم شده بیشتر زوم نمی کنند.
زوم دیجیتال چیزی بیش از بریدن ناحیه میانی تصویر توسط نرم افزار دوربین نیست. تصویری که با زوم دیجیتال 2X گرفته شده است، چه روی مانیتور و چه در هنگام پرینت، با نصف وضوح اولیه اش دیده می شود. ولی در دوربین با استفاده از نرم افزار پیچیده ای سعی می شود با میان یابی نقاط ، وضوح اولیه خود را باز یابد. در این حال، تعدادکمتری از پیکسل های اولیه در بازسازی تصویر بزرگ شده مشارکت می کنند که باعث عدم شارپ بودن تصویر می شود. بعضی از دوربینهای دیجیتال فقط زوم دیجیتال دارند و در بعضی دیگر این امکان به عنوان مشخه ای اضافه بر زوم اپتیکال در دوربین قرار داده شده است. بهر حال زوم دیجیتال از اهمیت چندانی برخوردار نمی باشد.

:40:

عکاسی در محیط های پرنور

عکاسی از چهره افراد به ویژه در چنین نورهائی مشکل است ،زیرا معمولا سایه شدیدی زیر چشمانشان می افتد.یکی از راه ها برای پرهیز از این مسئله این است که موقعیت سوژه را تغییر دهید
روش دیگر (که یک راه حل عمومی در عکاسی در محیطهای پرنوراست)،قراردادن تنظیم دیجیتالی ISOروی پائین ترین حد آن است.پائین آوردن این تنظیم به شما کمک میکند که بتوانید با سرعت شاتر مناسب و متعادل عکاسی کنید، بدون اینکه عکس شما دچار نوردیدگی زیاد(Overexpose)بشود.این کاهش حساسیت ، همچنین تاثیر مختصری هم بر بهتر شدن کیفیت چاپ عکس شما دارد.
استفاده از یک هود برای لنز هم می تواند کمک شایانی به شما در عکاسی در نورهای شدید بکند.هود ،مثل یک فنجان دور دهانه لنز قرار می گیرد و جلوی پرتوهای ناخواسته اضافی اطراف را می گیرد.با استفاده از هود ، دایره های روشن کوچکی که به نام‌ نقاط خورشیدی می شناسیم و در عکس های گرفته شده در محیط پرنور دیده می شود، حذف می شوند.
یکی از چالشهای عکاسی در نور زیاد ،استفاده از سرعت شاتر پائین است که موجب نوردیدگی زیاد تصویر میشود.بطوری که شما بعضی از خصوصیات نادر و ناب عکس هائی را که با زمان نوردهی زیاد می توانید بدست آورید ، از دست می دهید.یک راه خوب استفاده از فیلترهای ND است ، این فیلترها حجم نور وارد شده به لنز را کاهش می دهند بدون اینکه تاثیری روی رنگها بگذارند.ضمنا یک فیلتر U.V هم می تواند مفید واقع شود ، به این ترتیب که با کاهش پرتوهای نامرئی ماورائ بنفش محیط ، کمی از نور وارد شده به لنز را کاهش می دهند.

جبران میزان نوردهی ؛ EV compensation

جبران Exposure Value;EV یک راه سریع برای پرهیز از ایراداتی مانند کدر بودن تصویر ثبت شده در نور زیاد است.علت اینکه لازمست در عکاسی در نورزیاد از این تنظیم استفاده کنیم ، اینست که دوربین بطور اتوماتیک ، یک میانگین برای نوردهی محاسبه می کند.این میانگین اگرچه اغلب اوقات درست است ، ولی کمی در مقایسه با آنچه که چشم ما دریافت میکند و آن را به عنوان یک تصویر واقعی می شناسد ، تفاوت دارد.درواقع بدون میانگین گرفتن ، دوربینهای معمولی نمی توانند درست به وظیفه شان عمل کنند.با وجود این ، میانگین گرفتن در محیط های پرنور همیشه درست عمل نمی کند و گاهی نتایج مایوس کننده ای به بار می آورد.با EV compensation می توان این مشکلات را قبل از اینکه تبدیل به مشکل (!) شوند ، به راحتی و به آسانی حل نمود.

1 - اعداد EV compensation باید از میزان نور الگو گرفته شود، نه اینکه نقطه مقابل آن باشد.به عنوان مثال در یک محیط پرنور ممکن است با هر دو میزان اضافه کردن یا کاهش دادن EV به میزان 2 گام (2+ یا 2-) به نتایجی بهتر برسید ، ولی اغلب با افزایش EV است که قسمتهای تیره تصویربا جزئیات بهتر دیده میشوند.برعکس در محیط کم نور که نمی خواهید فلاش بزنید ، ممکن است با EV-2 به نتایج بهتری برسید.این مسئله شاید به نظر کمی متضاد با آنچه تصور داشتید برسد ، ولی واقعیت این است که عملا جبران EV اینگونه کار میکند.تجربه های متعدد و بررسی نتایج ، بهترین آموزش را در پیش بینی تنظیمات دوربین به شما خواهد داد.

2 - به خاطر داشته باشید که تنظیم EV را درحالتی که منظره شما پرنور است یا یک موضوع پرنور در بخشی از کادر شماست ، افزایش دهید.این موضوع مخصوصا هنگامی که شما پس زمینه پرنوری دارید و یا چیزی مانند لامپ یا حتی خورشید در قسمتی از کادر شما دیده میشود ، به شما کمک می کند تا قسمتهای کم و بیش کم نورتر با جزئیات بیشتری ثبت شوند.در غیر این صورت قسمتهای تیره شما دارای جزئیات مبهم زیادی خواهد بود .

3 - به تصویری که در LCD می بینید ، متکی نباشید.به عبارت دیگر ، عکس هایتان را پاک نکنید و دوباره عکاسی کنید.عکس های گرفته شده شما گاهی در LCD به گونه ای دیده می شوند که به نظر می رسد خطای نوردهی داشته اند ، این مسئله مخصوصا خود را در مشاهدات زیر نور شدید نشان می دهد.بهترین کار ، این است که حقه بالا را در ذهنتان نگه دارید.با چند تنظیم مختلف EV عکاسی کنید و نهایتا خواهید دید بعد از چندین بار بررسی کردن عکس ها در کامپیوترتان ، خود به خود به میزان جبران نور لازم میرسید.

4 - اگر مطمئن نیستید که چگونه با تنظیم جبران EV در یک محیط پیش بروید ، هیچ نگران نباشید.با هر دو حالت (افزایش و کاهش)عکاسی کنید و بهتر است همیشه حافظه کافی به همراه داشته باشید تا بتوانید از یک موضوع تعداد عکسهای بیشتری بگیرید.به طور یقین پاک کردن عکسهای اضافی از روی کامپیوتر ، بهتر از این است که بعدا افسوس ازدست دادن یک لحظه را بخورید!

5- از تنظیم EV compensation می توانید برای به دست آوردن افکت های ویژه هنری هم استفاده کنید.مسلما عکاسی واقعی از یک صحنه ، همیشه نمی تواند به طور تمام و کمال شور و حال موجود در صحنه را بیان کند.بنابراین ، همان طور که در قبل از تنظیم EV compensation برای حصول نتیجه واقعی تر استفاده می کردید ، اکنون می توانید با تغییر این تنظیمات در بعضی از صحنه ها آن ها را از حالت واقعی بهتر نشان دهید.شاید در نظر اولیه این عکسها کمی عجیب به نظر برسند ، ولی آیا شما دوست ندارید یک روز غمگین را در عکس خودتان ، با درخشان تر نشان دادن مثلا یک تپه برفی ، جذاب تر کنید؟!

عکاسی در روزهای برفی و همچنین آفتابی شدید ، همواره برای عکاسان مشکلاتی را پیش می آورد.این در اصل به خاطر کنتراست های شدید است .وقتی شما یک پس زمینه خیلی روشن دارید ، دوربین شما دچار اشتباه در محاسبه میزان نور لازم میشود (زیرا عملا نور محیط زیاد است ولی خود سوژه به اندازه پشت سرش روشن نیست ) در اینجا بازهم با EV compensation طبق آنچه در بالا آموختید می توانید مسئله را حل کنید.در صورتی که دوربین شما تنظیمات مختلف برای نورسنجی ها را داشته باشد ، می توانید با قراردادن نوع نورسنجی روی Spot Meter عکاسی بهتری داشته باشید.در این حالت بایستی نقطه ای را که می خواهید نورسنجی کنید دروسط کادر قرار دهید ، شاسی را تانیمه فشار دهید و همانطور که نیمه نگه داشته اید ، کادر خود را تنظیم کنید و با فشار کامل شاسی عکاسی کنید.

نویز در عکس

نویز در عکاسی دیجیتال یکی از بزرگترین دغدغه های اکثر عکاسان در هنگام خرید دوربین
و عکاسی هست

نویز چیست؟

نویز در واقع به دانه های رنگی که در نقاط مختلف عکس بوجود میاید گفته میشود

مهمترین عوامل ایجاد نویز

سنسور دوربین

یکی از عوامل اصلی ایجاد نویز هست بدین صورت که کیفیت ساخت سنسور و اندازه آن در ایجاد نویز موثرند
در واقع هنگامی که عکسی گرفته میشود نور به سنسور برخورد کرده و هر سنسور از میلیونها سلول بنام فتوسایت یا فتودیود تشکیل شده است. این نقاط در واقع سنسورهای حساس به نوری هستند که اطلاعات نوری را به یک شارژ الکتریکی تبدیل می‌نمایند

حال با توجه به تراکم بالای اطلاعات وچگالی پیکسل سنسور در محدوده کم مثلا
اگر یک دوربین ده مگاپیکسلی از این سنسور استفاده کند، یعنی حدود ده میلیون سلول حساس به نور روی سطح 45/28 میلی*متری سنسور وجود دارد. با تابیده شدن نور به این سلول*ها، آن*ها فعال شده و سیگنال را ارسال می*کنند.
نویز در تصویر گرفته شده ایجاد میشود

ارتباط میان کیفیت و سنسور و پیکسل را می توان به سطلهای بزرگتر آب نسبت به سطلهای کوچکتر تشبیه کرد. سطل بزرگتر نسبت به سطل کوچکتر، برای جمع آوری آب عملکرد بهتری دارد و در زمانی کمتر، آب بیشتری را جمع می کند. فتودیودها در اینجا نور را جمع می‌کنند

افزایش ایزو

مورد دیگری که می تواند میزان نویز عکس را افزایش دهد، استفاده از مقدار ایزوی بالا است. ایزوی بالاتر، مقدار سیگنال ارسالی را تقویت میکند. به عنوان مثال، میزان نور موردنیاز یک عکس با حساسیت ISO 200، نصف شدت نور موردنیاز همان عکس با ISO 100 است. اما همزمان با تقویت سیگنال، نویز تولید شده نیز تقویت خواهد شد. به همین دلیل عکس*هایی که با ایزوی بالا گرفته می شوند، مقدار نویز بیشتری نسبت به عکس هایی که در میزان ایزوی پایین گرفته شده*اند، خواهند داشت. در اینجا نیز دوربین*های DSLR برتری دارند. سنسور بزرگ*تر این سری از دوربین*ها امکان استفاده از ایزوی بالا، بدون ایجاد مقدار زیادی نویز را امکان*پذیر می*سازد. در برخی از دوربین*ها صحبت از عکاسی خوب در محیط*های کم*نور به میان آمده که در بسیاری از موارد از افزایش ایزو برای این کار استفاده می*شود. در نتیجه باید انتظار داشته باشیم که با یک عکس پر از نویز روبه*رو شویم و اگر دوربین به الگوریتم*های کاهش نویز مجهز است، احتمالاً عکسی بدون جزئیات کافی به دست خواهیم آورد.

نوردهی طولانی

استفاده از زمان*های شاتر طولانی نیز می*تواند باعث ايجاد نویز شود. باز نگه داشتن شاتر علاوه بر جمع*آوری نور از محیط، نویز بیشتری را هم ارسال می*کند. در نتیجه برای رسیدن به یک عکس با نور مناسب در محیطي کم*نور، در مقایسه با محیطي با نور مناسب، مقدار نویز بیشتری ایجاد خواهد شد.

خط سير
احياي کانن توسط اشغالگران ژاپن

کوشان غلامي
در سال ۱۹۳۳ «گورو يوشيدا» و «سابورو اوچيدا» دو مهندس ژاپني، شرکتي تاسيس کردند که تحقيقات اپتيکي خود را با هم در آنجا انجام دهند.

اين دو عقيده داشتند که بازار ژاپن در زمينه طراحي و ساخت دوربين هاي عکاسي هنوز بايد تقويت شود. پس به همراه «تاکشي ميتارايي» دوست صميمي اوچيدا (که متخصص زنان و زايمان بود) و «تاکئو مايدا» آزمايشگاه ابزار دقيق اپتيکي را براي پژوهش و تحقيق درباره توسعه دوربين‌هاي با کيفيت، بنا نهادند. در ميان آنها يوشيدا تنها کسي بود که در زمينه دوربين عکاسي تجربه حرفه‌اي داشت. اين آزمايشگاه در حد يک اتاق در طبقه سوم يک ساختمان قديمي بود.
اين شرکت نوپا آرزوي توليد يک دوربين عکاسي سطح بالا را داشت که قابليت رقابت با رقباي آن زمان نظير لايکا در آلمان را داشته باشد. تفاوت ايده کانن با ساير رقبا در نوع نگاه آن بود: «توليد يک دوربين با کيفيت بالا براي بازاري وسيع‌تر.» در طي يک سال آزمايش بر روي دوربين‌هاي مختلف لايکا، يوشيدا اولين نمونه دوربين ۳۵ ميليمتري را که داراي يک شاتر صفحه کانوني بود، طراحي کرد. او اين نمونه اوليه را به نام «الهه بودايي نعمت» که بر اساس افسانه‌ها هزار دست دارد، Kwanon نام نهاد. لوگويي که براي دوربين طراحي شد يک الهه با دست‌هاي فراوان را نشان مي‌داد که در حلقه‌اي از شعله‌ها قرار داشت و کلمات Camera و Kwanon در آن نوشته شده بود. Kwanon بعدها به Canon تغيير داده شد.
شرکت اولين علامت تجاري خود براي محصولش را با نام Canon در سال ۱۹۳۵ ثبت کرد. در سال ۱۹۳۷ خود شرکت مجددا سازماندهي شد و با نام صنايع اپتيکي دقيق (Seiki Kogaku) نامگذاري شد. توليد و فروش دوربين در اين زمان با مدل‌هاي «هانزا» که مدل‌هايي جديد، عمومي و با استاندارد جديدي بودند، شروع شد.
دوران جنگ براي شرکت دوره سختي بود. اوچيدا که معاون شرکت بود در سال ۱۹۴۲ خارج از توکيو يک پست غير نظامي گرفت. دکتر ميتارايي هنوز به عنوان يک متخصص زنان و زايمان کار مي‌کرد. او بعدها به عنوان مدير عامل شرکت منصوب شد و به طور تمام وقت به امور شرکت پرداخت. در سال هاي بعد يک دوربين اشعه ايکس جديد طراحي شد؛ اما تعداد توليد دوربين بسيار پايين بود و بعد از جنگ کارخانجات تعطيل شد.
در اين زمان به طور ناگهاني شانس به شرکت رو کرد. سربازان آمريکايي که در ژاپن مستقر بودند علاقه زيادي به خريد دوربين پيدا کردند و حتي بعضي از آنها براي خريد کارخانجات قديمي شرکت ابراز تمايل کردند. اين بازار جديد نشانه‌هاي اميدوار‌کننده‌اي براي شرکت بود. به نظر دکتر ميتارايي دوربين عکاسي آينده خوبي داشت. بنابراين او ۵۶ کارگر پيشين شرکت را مجددا دعوت به کار کرد و شرکت را مجددا بازگشايي کرد.
در سال ۱۹۴۶ ژنرال آمريکايي ارتش اشغالگر ژاپن ۱۰ هزار دستگاه دوربين سفارش داد و فرصت‌هايي در بازار آمريکا پديدار شد. دکتر ميتارايي احياي شرکت در دوره بعد از جنگ را هدايت مي‌کرد. او از يک طرف به ابتکاراتي دست زد و مهندساني را استخدام کرد که به توسعه محصولات با کيفيت بر اساس تکنولوژي اوليه شرکت علاقه‌مند بودندو از طرف ديگر يک فرهنگ مشارکت قدرتمند را در شرکت اعمال کرد که بر پايه اهميت سخت کوشي و کار بود و اصول آن شامل مشارکت در مزايا و تاکيد آينده نگرانه بر توازن کار و زندگي بود.
او بر تنوع محصولات تاکيد داشت و کيفيت کارخانجات را بهبود بخشيد. در دهمين سالگرد تاسيس شرکت، نام شرکت را از Seiki Kogaku به کانن Canon تغيير داد تا دوربين‌هاي توليدي‌ با نام شرکت يکي شود. سپس در ۱۹۵۵ کانن اولين دفترش را در آمريكا باز كرد و در سال ۱۹۵۷ کانن اروپا تاسيس شد.
اولين فعاليت اروپايي کانن در ژنو، شهري که نامش معادل با مهندسي دقيق و کيفيت بود، شروع شد. يک شبکه براي توزيع و خدمات پس از فروش محصولات کانن ايجاد شد؛ اما با توسعه شرکت اين شبکه‌ها به شرکت‌هاي فروش محصولات کانن تبديل شدند.
در سال ۱۹۶۸ يک دفتر مرکزي اروپايي در آمستردام هلند تاسيس شد تا پاسخگوي رشد فزاينده بازار باشد و كسب‌وكار واقع در ژنو به يک شرکت سرمايه گذاري تبديل شد. در طي چند سال بعدي، کانن نمايندگي هاي فروش خود در ده‌ها کشور اروپايي را تاسيس کرد. کارخانجات توليدي و مراکز تحقيقاتي بعدها بنيان‌گذاري شدند. همين طور که کانن محصولات مختلف خود را به بازار عرضه مي‌کرد، اروپايي‌ها مشتريان وفادار برند کانن شدند و از محصولات پيشرفته شرکت نظير اولين دوربين با کيفيت توليد انبوه و ارزان به نام Canonet و ماشين حساب الکترونيکي به نام Canola، دستگاه‌هاي کپي اداري و پرينترهاي جت حبابي استفاده مي‌کردند.
کسب و کار کانن در اروپا، شامل زنجيره بازار وسيع‌تري از محدوده اين قاره است که به فروش به بيش از ۱۰۰ کشور در اروپا، خاورميانه و آفريقا بالغ مي‌شود. در سال ۲۰۰۱ کانن اروپا مجددا سازماندهي شد. فوجيو مدير عامل كانن توسط مجله «بيزنس ويک» جزو ۲۵ مدير برتر دنيا در سال ۲۰۰۲ انتخاب گرديد. در سال۲۰۰3 لنز تلويزيوني DIGISuper 100X که داراي بزرگ‌ترين ميزان زوم در بين لنزهاي دنيا بود و داراي سيستم ضد لرزش اپتيکي بود معرفي شد. با اين لنز مي‌شد از يک طرف زمين فوتبال تصوير چشم کسي را که طرف ديگر زمين نشسته است با وضوح کامل و بدون لرزش و با دقت بالا گرفت. يك سال بعد شرکت Canon RU LLC در مسکو روسيه افتتاح شد.
موسسان کانن از زمان ايجاد اولين آزمايشگاه در توکيو بر اين باور بودند که دوربين‌هاي با کيفيت فقط براي ثروتمندان نيستند. آنها در سال۲۰۰۷ پنجاهمين سال تاسيس کانن اروپا و هفتادمين سال تاسيس کانن را جشن گرفتند. امروزه کانن به عنوان يک سردمدار بازار در تکنولوژي تصوير‌سازي ديجيتال که در آن زمان حتي در روياهايش هم چنين روزي را تصور نمي‌کرد، موفق شده است که کيفيت عالي تکنيکي خود را در دسترس همگان قرار دهد. شرکت با بيش از 170 هزار کارمند در سراسر جهان، در سال گذشته ميلادي سودي بالغ بر 34 ميليارد دلار را از آن خود کرد و روز به روز در حال پيشرفت و نوآوري مي‌باشد.