نقل قول:
آرسنال بازی رو خیلی خوب شروع کرد و میشه گفت بایرن رو غافلگیر کرد، البته به اعتقاد من بخشی از این غافلگیری رو باید به تصمیم و تاکتیک های اولیه پپ مربوط بدونیم، ساختار اصلی بایرن در طول این فصل دقیقا ساختاری بود که در نیمه دوم دیدیم، حضور لام در جلوی مدافعین و استفاده از روبن در سمت راست، در حالی که در نیمه اول روبن رو بیشتر در سمت چپ میدان دیدیم، سمتی که روبن در اون کارایی لازم رو نداره که این باعث شده بود بایرن در هر دو سمت برندگی کافی رو نداشته باشه، البته از عملکرد ضعیف بواتنگ و آلابا در کارهای دفاعی در دقایق ابتدایی هم نمیشه گذشت.
اینکه روبن سمت چپ به هیچ وجه کارایی نداره رو قبلا هم دیده بودیم و این خیلی عجیب بود برام روبن دوباره همون سمتی بازی گرفته شده که قبلا نتیجه نداده. اگه مولر رو سمت راست میدیدم یکم توجیه داشت ولی اینکه گوتزه سمت راست باشه و روبن سمت چپ به نظرم تصمیم اشتباهی بود. هر دو بال کناری بایرن تو اوایل بازی خیلی کم خطر بود برای حریف، چیزی که تو این چند سال گذشته جز نقاط قوت بایرن بوده.
نقل قول:
از خود پنالتی که بگذریم سوالی که برای من پیش اومد این بود که واقعا اوزیل که اصولا بر خلاف توانایی های فوق العاده ای که در بازی سازی داره، تمام کننده خوبی نیست، به خاطر نمایش های چند وقت اخیر زیر فشار زیادی هست و از نظر اعتماد به نفس در شرایط خوبی قرار نداره باید پنالتی زن اول آرسنال باشه؟ حقیقتا قبل از اینکه اوزیل ضربه رو به ثمر برسونه، میشد به عینه در چهره اوزیل دید که این ضربه گل نمیشه.
به نظرم با دادن پنالتی به اوزیل یه جورایی قرار بود موتور این بازیکن رو روشن کنن و اعتماد به نفسش دوباره برگرده که واقعا کاملا نتیجه ی عکس داد. به قول ونگر این خراب کردن پنالتی، عملکرد کل اوزیل تو بازیه دیشب رو مختل کرد و حتی تا 10 دقیقه بعد هم دیده بوده که اوزیل هی سرش رو تکون می داده به خاطر خراب کردن اون موقعیت.
یادمه روبن هم دو فصل پیش هی پنالتی خراب می کرد بازم می دادن بهش که بزنه ولی آخرش درست نشد :دی
نقل قول:
کروس با دید و قدرت بازی خوانی بالا (سه پاس کلیدی)، حضور خوب در دفاع (دو مورد توپ ربایی)، حضور در کارهای ترکیبی (یک و دو زیبایی که با روبن داشت و منجر به پنالتی بایرن شد) دقت بسیار بالا در دادن انواع پاس (دقت بالای 97% در بازی دیشب)، تشخیص عمق و توفیق زیاد در پاس های بلند (21 پاس بلند صحیح از 22 اقدام به پاس بلند!)، شوت های دقیق با هر دوپا (صرفا در همین بازی سه شوت فوق العاده، یک گل و یک ضربه به دیرک دروازه هر دو با پای راست، و یک مورد با پای چپ با واکنش زیبای شزنی در نیمه اول) نمونه یک هافبک تهاجمی بی نقص هست.
مدتی پیش مقاله جالبی رو راجع به هافبک های تهاجمی و تغییرات وظائفشون در طول زمان می خوندم که به طور خلاصه به این مسئله اشاره کرده بود که اسنایدر گذشته ی هافبک های تهاجمی، اوزیل حال هافبک های تهاجمی و کروس آینده ی هافبک های تهاجمی هست و برای ارائه تعریف هافبک تهاجمی مدرن باید از کروس شروع کرد. دوستانی که بازی های بایرن رو در سال قبل (و حتی دو سال قبل) از نزدیک دنبال کرده باشن به خوبی می دونن که کروس تا قبل از مصدومیتی که در بازی برگشت با یووه باهاش مواجه شد، یه عنصر کاملا کلیدی بود و بعد از مصدومیت کروس بود که هاینکس مجبور شد از مولر به جای کروس استفاده کنه و روبن رو به ترکیب تیم وارد کنه (بگذریم از اینکه روبن هم بعد از بازگشتش به ترکیب در بازی های انتهایی فصل مقابل بارسا و دورتموند فوق العاده ظاهر شد) و به خاطر همین مسئله از دست دادن بازی های انتهایی فصل شاید عملکرد کروس در فصل قبل مثل بقیه بازیکن های بایرن به چشم نیومده باشه، در حالی که نقش کروس در بخش اعظم فصل از کلیدی ترین نقش ها در بایرن بود و به اعتقاد من از مهم ترین اتفاقاتی که در دوران هاینکس رخ داد.
کروس از همون موقعیکه تو تیم ملی زیر 17 ساله های آلمان تو مسابقات جام یوفا و جام جهانی تونست توپ طلا و عنوان بهترین بازیکن رو بگیره خیلی بهش امیدوار بودم که روزی یکی از ستاره های آلمان بشه. دیشب عملکرد کروس واقعا بی نظیر بود.
+
کنترل توپ بسیار زیبا و عالیه روبن تو بازیه دیشب:
[ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]