فروید، سیگار برگ و سرطان دهان
زیگموند فروید، عصب شناس سرشناس اتریشی که پدر علم روانکاوی شناخته می شود، در فوریه 1923 به دلیل افراط در کشیدن سیگار برگ، دچار سرطان دهان شد. او ابتدا این مسئله را به صورت راز نگه داشت اما بالاخره موضوع را با یکی از دوستانش که جراح بود، در میان گذاشت. دکتر به او گفت که توده باید برداشته شود. فروید با یک متخصص پوست که از دوستانش بود نیز مشورت کرد و از زبان او شنید که حتما باید سیگارش را ترک کند اما او نیز درباره جدی بودن سرطانش چیزی نگفت. فروید بعد از مدتی به دیدن پزشکی رفت که سرطان او را تهاجمی تشخیص داده بود و از زبان او نیز شنید که برای جلوگیری از رشد سرطانش باید سیگار را ترک کند. بالاخره توسط یک متخصص گوش، حلق و بینی که فروید صلاحیت فردی، اجتماعی نه پزشکی او را زیر سوال برده بود، تحت درمان قرار گرفت.
او قبل و بعد از عمل دچار خونریزی شد و به سختی از مرگ جان سالم به در برد. پس از عمل هم به صورت مرتب توسط جراح اولش ویزیت شد. در اثنای همین ویزیت ها متوجه شد که عمل های بعدی نیز باید انجام بگیرد اما جراحش از گفتن این حقیقت به فروید خودداری می کرد چرا که فکر می کرد اگر او متوجه مسئله شود، ممکن است دست به خودکشی بزند.
بالاخره اواسط سپتامبر 1939 سرطان سقف دهان فروید باعث درد شدیدی شد و پزشکان به او اعلام کردند که توده اش قابل جراحی نیست. آخرین کتابی که او خواند، چرم ساغری بالزاک بود که باعث شد مدتی از ادامه درمان سر باز بزند اما بالاخره مدتی بعد نزد پزشکش رفت و به او گفت: «قرارمان را که فراموش نکرده ای؟ من به آخر خط رسیده ام یا نه؟ قرار بود با من صادق باشی و تنهایم نگذاری.» دوستش به او اطمینان داد که قرارشان یادش نرفته و فروید به درمان ادامه داد... پس از کش و قوس هایی بالاخره فروید در 23 سپتامبر 1939 از دنیا رفت.
آنچه درباره سرطان فروید جالب توجه است، توجه به این نکته است که از زمان تشخیص بیماری اش در فوریه 1923 تا زمان مرگش در 23 سپتامبر 1939 او به مدت 16 سال با سرطانش جنگید و توانست بیماری اش را مدیریت کند.
منبع : مجله سلامت
