Printable View
سلام . بنظرتون بیمارستاانی که زیر نظر دانشگاهی هست . آیا میشه بهش اطمینان کرد که بیمارستان خوبی باشه .
مثلا نگرانی که هست . اینه که شاید اونجا به جای پزشکای متخصص از یه سری دانشجو استفاده میشه .
مثلا بیمارستان مسیح دانشوری . برای بیماری های ریوی خوب هست ؟ چون اموزشیه .
بیمارستان های آموزشی از نظر پزشکی علمی تر و اصولی تر عمل می کنند و از این نظر بیمارستان خوبی می باشندنقل قول:
فرقی نداره.
من چند سال پیش تو بیمارستان سینا که آموزشی بود 40 روز بستری بودم.
قبلش هزار تا دکتر معروف و بیمارستان رفته بودم نتونستن مرضم رو تشخیص بدن.
بیمارستان سینا یه خانم دکتره که استاد دانشجوها بود هزار جور آزمایش روم در آورد تا مرضم رو تشخیص داد.
خدا رو شکر خوب شدم. خدا خیرشون بده.
بستگي به بيمارستان داره
بيمارستان مسيح دانشوري سانتر فوق تخصصي ريه در كشوره
كلا بيمارستانهاي خصوصي در مقايسه با آموزشي از نظر خدمات جانبي مثل تميزي اتاق و شيك بودن و كيفيت غذا و برخوردپرسنل بهترند ولي كشيك شب اونها بيشتر پزشكان عمومي هستند ولي در بيمارستانهاي آموزشي كشيك شب رزيدنت همون رشته هستند
مسیح دانشوری خصوصیه ؟
بيمارستان هاي آموزشي چون معمولا رزيدنت ها سر عمل هستند به خاطر ترس از مسئوليت زيادي كه گردنشون هست و همچنين ميخوان كارشون از اول درست باشه كه اسم و رسمشون همه جا بيوفته و پول خوبي در بيارن به خاطر همين كارشون رو با نهايت دقت انجام ميدن براي همين به نظر من بيمارستان آموزشي از بيمارستان خصوصي بهتره
ضمن اينكه درسته كه عمل رو رزيدنت انجام ميده ولي قبل از جمع كردن و بخيه زدن حتما يه متخصص بايد صحت انجام عمل رو تاييد كنه
البته اين نكته رو هم بگم كه براي هر بيماريي به بيمارستان تخصصيش مراجعه كنيد مثلا اگه مشكل ارتوپدي داريد نريد بيمارستان لقمان بريد اختر كه سانتر ارتوپدي هست اينجوري عمل تون با كيفيت بيشتري انجام ميشه
نــــــــــــــــه!!!
هرگز همچین اشتباهی رو نکنید.
من خودم در مقام یکی از این دانشجوها بهتون توصیه میکنم حتما بیمارستان غیرآموزشی ترجیحاً خصوصی (بخونید Khasoosi :دی) رو واسه بستری شدن انتخاب کنید. من شهرهای دیگه رو ندیدم ولی اینجا اصلا وضع خوبی نداره، هم توی بخش و هم توی اتاق عمل. هیچ کدوم از عملای جراحی توسط خود پزشک انجام نمیشه. خدا میدونه رزیدنت ها چه گندایی میزنن و بعدش هیچکس نمیفهمه که تقصیر کی بوده. توی بخش هم مریض های بیچاره موش آزمایشگاهی هستند.
در کل بیمارستان دولتی متعلق به قشر خاص که مجبور باشه بهتون خدمات خوب بده یا خصوصی رو توصیه میکنم.
ميشه بپرسم دانشجوي چي هستي كه انقدر دلت پره ؟؟؟؟نقل قول:
نــــــــــــــــه!!!
هرگز همچین اشتباهی رو نکنید.
من خودم در مقام یکی از این دانشجوها بهتون توصیه میکنم حتما بیمارستان غیرآموزشی ترجیحاً خصوصی (بخونید Khasoosi ) رو واسه بستری شدن انتخاب کنید. من شهرهای دیگه رو ندیدم ولی اینجا اصلا وضع خوبی نداره، هم توی بخش و هم توی اتاق عمل. هیچ کدوم از عملای جراحی توسط خود پزشک انجام نمیشه. خدا میدونه رزیدنت ها چه گندایی میزنن و بعدش هیچکس نمیفهمه که تقصیر کی بوده. توی بخش هم مریض های بیچاره موش آزمایشگاهی هستند.
در کل بیمارستان دولتی متعلق به قشر خاص که مجبور باشه بهتون خدمات خوب بده یا خصوصی رو توصیه میکنم.
اين ترجيحا خصوصي كه ميگي هزينه يه عمل معمولي رو توي اون بيمارستان با يه بيمارستان آموزشي مقايسه كن اختلافش 0 تا 100 هست
حالا اين قيمتي كه تو بيمارستان هاي آموزشي هست نسبت به خدماتي كه ارائه ميشه خيلي خوبه
ضمن اينكه شما احتمالا اخبار نگاه نميكنيد يا اينكه تو محيط كاري پزشكي نيستيد كه اخبار رو بشنويد
چند وقت پيش بازرساي دانشگاه علوم پزشكي شهيد بهشتي كه براي بازرسي چند بيمارستان خصوصي رفته بودند رو تلويزيون نشون داد ( البته بخشي از سر كشي ها رو ) كه چجوري سر مردم رو كلاه گزاشته بودند تو اسناد و مدارك بيمارستان هزينه كل ترخيص فلان بيمار شده بود 1مليون تومن در حالي كه پرداختي بيمار 1ميليون و 800 هزار تومن بود
من حاظرم بميرم ولي پول زور به كسي ندم
حالا انتخاب با خودتونه
ببینید بیمارستان های خصوصی پول خیلی زیادی میگیرن ولی در عوض خیلی خوب بهتون رسیدگی میکنن . ولی هیچکدوم از این حرف هایی که در مورد اتاق عمل و ... فرمودین صحیح نیست . اگه رزیدنت بیاد جراحی کنه و مهر پزشک روی برگه های بیمارستان بیافته همه مسئولیت با پزشک هست و اگه اشتباه رزیدنت مشکلی برای بیماری که مسئولیتش با جراح هست بیاره ؛ پزشک مربوطه توی دردسر میافته و هیچ پزشکی این کار رو انجام نمیده . رزیدنت های جراحی در عمل جراحی شرکت میکنن ولی نه به عنوان جراح ! رزیدنت های جراحی اولین مسئولیت کاملشون رو در هنگامی که فارغ التحصیل شدن و توی طرح هستن به عهده میگیرن نه طی کارآموزی در دوره رزیدنتی . همه چیز طبق تعین وظایفی هست که وزارت بهداشت انجام داده و حساب کتاب داره .نقل قول:
تازه از کل بیمارستان های آموزشی کشور حتی 1%شون هم رزیدنت حراجی ندارن ! و در ضمن اکثر بیمارستان های بزرگ وزارت بهداشت آموزشی هستن و معمولا امکانات مناسبی دارن و همیشه هم پزشک های خوب توشون هست و همیشه هم برای همه بخش ها هم پزشک متخصص باتجربه و هم پزشک آنکال دارن .
دلیلی نداره بیمارستان های آموزشی کیفیت بدی داشته باشه تنها مشکلش همون رسیدگی توی بخش ها و مشکلات برخی بیمارستان های خاص و وجود مواد مخدر و ... هست . اون هم اگه همراه های درست و حسابی و آشنا به معاشرت با هدنرس ها داشته باشی حله .
بیمارستان های خصوصی هم مشکل اصلیشون اینه که از بیمارا خیلی دزدی میکنن و هزینه های اضافی خیلی زیادی تحمیل میکنن مثلا وقتی پزشک یه چرک خیلی معمولی رو توی گلوی بیمار تشخیص میده (که حتی با ضعیف ترین آنتی بیوتیک هم میشه درمانش کرد ) باز هم براش آندوسکوپی و ... تجویز میکنه که هزینه زیادی به بیمار تحمیل میکنه . ولی به هر حال باز هم به کسایی که برای موارد حساس ( زایمان و حراجی و ... ) به بیمارستان مراجعه میکنن توصیه میشه که اگه امکانات مالی دارن از بیمارستان های خصوصی استفاده کنن . مگه اینکه بیمارستان دولتی آشنا داشته باشن که خوب بهشون برسن اونجا .
رزیدنت های کشیک در بخش های حساس کشیک های شب نیستن کشیک های بررسی کننده بیمارانی هستن که دارن روند درمانشون رو بررسی میکنن .نقل قول:
کشیک های شب برای بخش های مهم بیمارستان ها پزشک های متخصص آماده باش ( آنکال ) هستن .
ضمن اینکه خیلی از بیمارستان ها اصلا رزیدنت ندارن و از کل بیمارسان های دولتی کشور فقط 10%شون هستن که رزیدنت های جراحی و مغزواعصاب و قلب و ... دارن .