اهدای عضو!

سلام به همه‌ی دوستان عزیز

راستش مدت ها بود که قصد ایجاد چنین تاپیکی رو داشتم.
واقعا جای این تاپیک اینجا خالیه!
من جایی برای این قسمت پیدا نکردم، توی بخش علم، فرهنگ و هنر>>نظر سنجی این تاپیک رو ساختم که متاسفانه قفل شد، مدیران هم جواب ندادند!!!
هر چند قرار نیست اینجا بحث علمی باشه و بیشتر به نظر سنجی نزدیکه اما تنها جاییه که احتمال داره این تاپیک دوباره مورد کم لطفی قرار نگیره!!
ممنون میشم اگر جلوی فعالیت اش گرفته نشه:11:

شاید همگی ما بارها از طریق صدا و سیما و مطبوعات مطالب زیادی رو درباره‌ی اهدای اعضای بدن دیده یا شنیده باشیم، به همین دلیل خیلی دوست دارم که نظر سایر دوستان عزیز رو در این مورد بدونم و بتونیم بحث خوبی در این زمینه داشته باشیم.

درابتدا با چند تا سوال آغاز می‌کنم و فکر می کنم که همین پاسخگویی به سوالات سرآغاز خوبی برای این بحث می‌باشد.
1) شما نظرتون دراین مورد که افراد در زمان حیات خودشون میرن و کارت اهدای عضو میگیرن چی هستش؛ موافق این کار هستسد یا مخالف؟ دلیل موافقت یا مخالفت خودتون رو بیان کنید؟

2) اگر خدایی نکرده خدایی نکرده زمانی اتفاقی برای یکی از عزیزانمون پیش بیاد (بازم میگم خدایی نکرده) و امکان اهدای عضو باشه شما چه عکس العملی دارید؟ آیا به این کار موافق هستید یا مخالف؟ دلیل موافقت یا مخالفت خودتون رو بیان کنید؟

3) زمانی که چنین برنامه هایی توسط تلویزیون پخش میشه و خانواده اهداکننده و دریافت کننده رو نشون میده، تاحالا شده که به این مورد کمی فکر کنید؟ و اینکه دوست داشتید که جای کدوم یک از این افراد باشید؟

البته امیدوارم که زیاد بحث کلیشه ای نشه و هر کس با صداقت کامل به سوالات پاسخ بده.

برای عضویت به سایت w w w . e h d a . i r برید و فرم عضویت رو پر کنید.

تا اعضای مارو اهدا نکنی ول کن نیستی:31:

اگر پول خوبی بدن و اگر از نظر شرعی مشکل نداشته باشه به نظرم خوبه.

مثلا من اگر خدایی نکرده مرگ مغزی بشم اگر پول خوبی به پدر مادرم بدن من حتما کارت اهدای عضو میگیرم.

مثلا قلب 20 ملییون بدن ریه 10 ملییون.

چون من هیچ سودی برای پدر مادرم نداشتم . حداقل اینجا جبران کنم.

با صداقت کامل میگم که:
1-موافقم.دلیلشم اینه که

دوست دارم بعد از مرگم صدای تپیدن قلبم رو بشنوفم :40:

خیلی بهتر از اینه که بزارنم زیر خروارها خاک بعد بشم غذای مورچه ها.:19:
2-موافقم. به همون دلایل بالایی.
3-نه فکر نکردم.یه بار تیلویزیون یه مستندی رو در همین مورد نشون داد.یه دختری بود که قلبش رو داده بودن به یه پسره پولداری.از پسره تو بیمارستان 24 ساعت فیلم و عکس و مصاحبه و این حرفا.بعدش پسره روزای آخری که تو بیمارستان بود گفت :
شب بعد از پیوند خواب دیدم که اومده رو سینه ام نشسته و میگه قلبم رو پس بده و میخواسته دستشو بکنه تو و قلبشو بکشه بیرون.
اینو که شنیدم که ناراحت شدم که یه آدم چقد میتونه ناسپاس باشه که یه همچین حرفی بزنه.
الانم فکر میکنم اگه قراره اعضای من به یه همچین کسی پیوند بخوره واسم مهمه یا نه . مهمه از این لحاظ که حیفه زندگی واسه آدمای مغرور و از خود رازی.مهم نیست از این لحاظ که :

من کاری رو که میدونم درسته انجام میدم و به هیچ وجه مهم نیست نتیجه اش چی میشه!:20:

سلام
1-اصولاً بحث اهدای عضو موی تن آدم رو سیخ می کنه. من می خواستم این کار رو بکنم ولی همش فکر می کنم که اگه این کارت رو پر کنم، زود می میرم. از طرفی فکر می کنم اگه مثلاً قلبم رو در بیارن، دردم می گیره. وقتی توی سریال ملکوت، قلب حاج فتاح رو در می آوردن احساس کردم قلب خودم داهر از قفسه سینه خارج می شه. ولی واقعاً این کار، یک کار بزرگه و هرگز نباید اون رو یه کار کوچیک فرض کرد.
وقتی خانمی که پیوند ریه شده و تفاوت قبل از پیوند و بعد از پیوند رو تشریح می کنه اون وقت می فهمی که چقدر این کار، بزرگ بزرگ بوده. حتی کسانیکه خون اهدا می کنن هم انسان های بزرگی هستن. حالا فکرش رو بکنید، وقتی زنده اید، کلیه و بخشی از کبدتون رو اهدا کنید.

2-دلم می خواد توی این زمان واقعاً یقین داشته باشم که مریضم دیگه برنمی گرده و امکان معجزه برگشت براش وجود نداره. در غیر اینصورت دوست دارم یقینی داشته باشم که به واسطه اون بدون چون و چرا این کار رو انجام بدم ولی این رو قبول کنید که فکر بودن در این اوضاع هم سخته چه برسه به حضور واقعی.

3-بخشی رو در مورد 1، پاسخ دادم. اگه جای دهنده باشید که عزیزتون رفته ولی اگه جای گیرنده باشید که عزیزتون برگشته. به نظر شما چه فرقی بین این دو هست؟ من گمان می کنم که گیرنده هم دلش برای دهنده می زنه. واقعاً سخته، خیلی سخته.

یعنی می شد، چند تا قلب داشتم، چند تا کلیه داشتم، چند تا کبد داشتم و می بخشیدم تا کسی در رنج و درد و بیماری نمونه ولی چه کنم که از هرکدوم فقط یکی دارم(به غیر از کلیه) ولی آیا اینقدر اراده دارم و خواهم داشت که دردمندی را کمک کنم؟

من که سه چهار ماه پیش فرمشو پر کردم ولی هنوز کارتش بدستم نرسیده !
در ضمن نوشته بود که رضایت پدر مادر یا فرزند باید باشه پس بهتره که به خانواده هاتون بگین ؛ من گفتم ولی یهو دیدی خانواده ها قبول نکردن ؛ اونوقت چی ؟

من که موافقم
حدود 2 سال پیش هم کارتو گرفتم
از شما چه پنهون دوست دارم هر وقت ، وقت مرگم رسید مرگم طوری باشه که بتونم این کارو انجام بدم ...

من حدود 2 سال پیش عضو شدم کارتم 2 ماهه اومد
با خانواده خودم و خانومم هم صحبت کردم که وقتی خودم نباشم حداقل عضوم نجات بخش یکی باشه

من خودم خیلی دوست داشتم عضو شم ولی با خوانواده که صحبت کردم خیلی دوستانه گفتن "غلط میکنی ازین غلطا بکنی":31:

من هم دوسالی هست که عضو شدم...
کار خدا پسندانه و خوبیه...
من حاضرم به رایگان بعد مرگم اعضای بدنم رو در اختیار دیگران بزارم...باشد که این اعضا بقای عمر دیگری باشه...

نقل قول:

---

در ضمن نوشته بود که رضایت پدر مادر یا فرزند باید باشه پس بهتره که به خانواده هاتون بگین ؛ من گفتم ولی یهو دیدی خانواده ها قبول نکردن ؛ اونوقت چی ؟

---

اگه قبول نکردن که عضو اهدا نمیشه...اما این کارت باعث میشه که به خانواده بفهمونی که من از صمیم قلب به اهدا راضیم و مثل یه جور وصیت کردن میمونه ...و معمولا خانواده به وصیت عمل میکنه
یا علی :11: