نکاتی در مورد آموزش زبان انگلیسی
خوبه یک مقدمه بنویسم برای آموزش زبان. دوستانی که از این تاپیک استفاده می کنن برای یادگیری انگلیسی؛ بعیده که متوسط به بالا باشن. چون اونها خودشون می دونن که کجا باید برن و چی کار باید بکنن. من این تاپیک رو برای دوستانی باز کردم که سطح زبان شون خیلی پایینه و خصوصا مهارتهای گفتاری شنیداری شون خوب نیست. همون توصیه ای که به شاگردهام سر کلاس دارم به اینها هم دارم:
سعی نکنید زبان یاد گرفتن رو به خودتون تحمیل کنید! قرار نیست اذیت بشین برای یادگیری زبان. این جور یادگیری ؛ فراموشی رو هم به دنبال خودش داره. یادتون هست زبان مادری تون رو چه طور یاد گرفتین؟ در واقع هیچ تلاشی براش نکردین. شما یک نوزاد بودید که فقط صداها و کلمات نامفهومی رو می شنیدید و ذهن تان نا خودآگاه بین لغات و موقعیت هایی که توش بودین؛ارتباط برقرار می کرد و لغت ها رو جمع می کرد و بعدها کم کم شروع کردین به کار بردید اونها رو. مطمئنا خیلی هم اشتباه داشتین و کلی مایه خنده و تفریح بزرگترها می شدین. حالا انگلیسی رو هم همین جور یاد بگیرید. شما الان توانایی تون برای یادگیری زبان خیلی بیشتر از موقعیه که یک نوزاد بودین. چون الان می تونید بخونید و اون موقع نمی تونستید! ورودی های ذهن تون رو باز بگذارید. یعنی تا می توانید بشنوید و هم زمان بخوانید. خیلی هم دنبال فهمیدن نباشید. فهمیدن به موقع؛ خودش میاد. به من به عنوان یک مدرس زبان اعتماد کنید! نیازی نیست حرف زدن رو از همین امروز شروع کنید! برای حرف زدن ( و نوشتن) – خروجی - وقت هست. فعلا بخوانید و بشنوید (ورودی). یک پلیر می تونه خیلی کمک تون بکنه. وقتی در خیابون و اتوبوس هستین روشنش کنید بگذارید گوش تون انگلیسی بشنوه. ذهن تون رو با شنیدن مکرر مطالبی که مناسب سطح زبان تونه؛ بمباران کنید. روزی که به زبان انگلیسی خواب ببینید؛ به خودتون کادو بدین. شما خیلی پیشرفت کردین!
