رونالدینیو: محال است از بازی کردن در فلامنگو ناراضی باشی

[nw_nk]

رونالدینیو: محال است از بازی کردن در فلامنگو ناراضی باشی


ستاره برزیلی در صحبتهایی اعلام کرده که با بازگشت به فوتبال برزیل خودش را بازیافته است


[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]


سایت گل- رونالدینیو، ستاره برزیلی باشگاه فلامنگو در صحبتهایی اعلام کرد که از حضور در این تیم شهر ریودوژانیرو بسیار خوشحال است.

او بعد از بازگشت به فوتبال برزیل در ابتدای سال 2011 در 16 دیدار برای تیمش به میدان رفته و یکی از مهره های کلیدی تیمش در مسیر پیروزی مقابل واسکو داگاما بود. روز پنجشنبه رونالدینیو در صحبتهایی اعلام کرد که او لذت بازی فوتبال را بازیافته و از اینکه بخشی از تیم است بسیار خوشحال است.

رونالدینیو در صحبتهایی به وب سایت رسمی باشگاه فلامنگو گفت:« از حضور در اینجا واقعا خوشحالم. از زمانی که به اینجا رسیدم، حس بسیار ویژه ای به تیم و به شهر داشتم. هم تیمی هایم، تیم مربیگری، هواداران و روسای باشگاه با من رفتار فوق العاده ای داشتند.»

ستاره برزیلی ادامه داد: « غیرممکن است که با بازی در فلامنگو احساس نارضایتی کنی. چون همه چیز در این باشگاه فوق العاده است. من اولین جام قهرمانی ام را در اینجا کسب کرده ام و به دنبال موفقیتهای بیشتری هستیم.»

بازی بعدی فلامنگو درمرحله یک چهارم پایانی کوپا دو برزیل مقابل سئارا خواهد بود.


برای مشاهده محتوا ، لطفا وارد شوید یا ثبت نام کنید

By Ghazal Ziari

2011/5/6

[vahid0801]

بعد از رانی دیگه لذت فوتبال زیبا تموم شده......
عمرا دیگه مثل اون تو تاریخ فوتبال تکرار بشه....
خداییش چی بود....چیکار کرد.....استیل دوویدنش میرزه کل بقیه....

[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

[OSEN]

واقعا هنوزم برا من باورش سخته که اعجوبه ای مثل رونالدینیو رفته تو فلامینگو بازی میکنه . خیلی حیف شد...:41:


.

[Pessimist]

واقعا که بازیکن بزرگی بود.
بعد از پله و رونالدو اینو بیشتر از همه دوست داشتم واقعا حیف شد که افت کرد.
البته اگه اشتباه نکنم یکی از دلایل افت ایشون اضافه وزن بوده که پزشک ها هم بهش هشدار دادن ولی توجه نکرد و به این حال و روز افتاد.
فقط خدا کنه به سرنوشت رونالدو دچار نشه.
به امید بازگشت رونالدینیو به روزهای اوجش.

[p3yman_xl]

درود به شرفِ مارادونا عجب حرکت قشنگی کرد...
رونالدینیو واقعا تکرار نشدنیه .. حتی اسمش!
پاسکاریهاش رو تو بارسا فراموش نمیکنم؛ :40:

[powerslave]

اوف عجب عکس خوفی!
کسی میدونه این عکس مربوط به کی و کجا میشه؟
مارادونا تو زندگی اشتباه کرد ولی چیزی که همیشه وجود داشته عشقش به فوتبال بوده. یادمه بازی باشگاهی ایتالیا فکر کنم با سمپدوریا بازی داشتن که یه ضربه آزاد بینظیر زد که دروازه بان سمپدوریا اون رو گرفت و دیگو داشت براش دست میزد.
رونالدینیو رو خیلی دوست نداشتم ولی این به این دلیل نبود که بازیش رو قبول نداشتم. نمیشد بازیش رو قبول نداشت! ولی با این وجود حیف شد که اینطوری شد. معلوم نیست این چند سال چرا تمام ستاره های برزیل اینطوری شدن. اول رونالدو و ریوالدو، در سطح پائین تر ادموندو که من دوسش داشتم، بعد رونالدینیو و روبینیو. حالا هم کاکا. معلوم نیست چه خبره!

[Hamid Hamid]

متاسفانه اين رسم فوتبال هستش ...

ما طرفدار ها يه عمري با بازيكن هاي مورد علاقمون خو ميگيريم ... بزرگ ميشيم ... بازي هاشون رو دنبال ميكنيم و از ديدن حركاتشون در زمين لذت ميبريم اما زماني ميرسه كه بخاطر بالا رفتن سن اون اسطوره هاي ما ناخودآگاه و بدون اينكه بخوان مجبور ميشن صحنه ي اول ورزش رو ترك كنند و به گوشه اي بخزن كه كمتر ميتونيم اون ها رو ببين و ديدن دوباره ي اون ها برامون تبديل ميشه به حسرت ... حسرتي كه شايد خيلي وقت ها ما رو نسبت به ديگر ستاره هاي جديد و نوپاي فوتبال هم دلسرد كنه ... جوري كه هرگز تو تصورمون دوست نداريم جايگزيني براي اسطوره هامون پيدا كنيم.

بله خيل ها رفتن و ما فقط در حسرت ديدنشون هستيم ... اون ها تو ذهن ما به اسطوره معروف شدند و ما تصويري در ذهن داريم كه خيلي لذت بخش هست.

تو اين سال ها رفتن بازيكن هاي بزرگ جهان مثل : دنيس بركمپ / ادگار داويدز / ريوالدو / روبرتو كارلوس / ماركوس كافو / پائولو مالديني / نوانكو كانو / جيان لوكا پاليوكا / پاتريك امبوما / لوئيز چيلاورت / پيتر اشمايكل / كارلوس والدراما / روبرتو باجو / سول كمپل / ديويد سيمن / پاتريك برگر / پاول ندود / پاتريك كلايورت / مارك اورمارس / امانوئل پتي / مارسل دسايي / فرانك ليبوف / اريك كانتونا / جي جي اكوچا / فرناندو كوتو / فرناندو هيرو / توره آندره فلو / آمه كاچي ( نيجريه ) / رونالدو / ليليان تورام / لوئيز فيگو / فرانچسكو زولا / ادوين فندرسار / جيواني فن برونكهورس / فرانچسكو تولدو / ياپ استام و ... رونالدينهو ...

هميشه براي من و هم نسل هاي من سخت بوده ... كساني كه خيلي بااشون در جام هاي جهاني 94 و 98 و 2002 خاطره داشتيم و داريم.

آرزو ميكنيم كه هيچ وقت فراموششون نكنيم هر چند شايد پير مرد شده باشن ... اما تو ذهن و قلبمون داريمشون :40:

[manreza71]

زمانی که رونالدینیو و مسی تو بارسا بودن، مسی حساب نمیشد .... رونالدینیو اگه دچار حاشیه نمیشد از مارادونا هم رد میکرد.... من هنوز رونالدینیو رو مثل سابق دوست دارم و به هنر پاهاش احترام میزارم

[vahid0801]

اوف عجب عکس خوفی!
کسی میدونه این عکس مربوط به کی و کجا میشه؟

واسه المپیک 2008 بازی برزیل ارژانتین.

انصافا لذت بخش ترین و بی مثل ترین هنرمند فوتبال بود.اطفال الان نصف اون و دیگر ستاره های قدیم نیستن.

مطمئنم دیگه مثل رانی و مارادونا و رونالدو برزیلی و زیدان بازیکن پیدا نخواهد شد......

[SAMCRO]

البته اگه اشتباه نکنم یکی از دلایل افت ایشون اضافه وزن بوده که پزشک ها هم بهش هشدار دادن ولی توجه نکرد و به این حال و روز افتاد.

به نظر من رفتاری که باهاش شد باعث این شد که خراب بشه ! رونالدینیو بازیکن احساسی ای هست !
منم قبولش داشتم ! هم دوسش داشتم مقداری !

[vahid0801]

به نظر من رفتاری که باهاش شد باعث این شد که خراب بشه ! رونالدینیو بازیکن احساسی ای هست !
منم قبولش داشتم ! هم دوسش داشتم مقداری !

دقیقا.بعد از جام 2006 و رفتار ریکارد و نخست وزیر وقت برزیل رانی لج کردو بیخیال فوتبال شد.
کل دنیا باید از این دو نفر باید متنفر باشن که تک اعجوبه فوتبالو به اون وضعیت از بین بردن.به خاطر خودخواهیشون.

[Hamid Hamid]

البته دوستان اينكه گاهي اوقات يه سري مربي ها باعث لطمه خوردن بازيكن ها ميشن اين رو من قبول دارم ... يه نمونه ي ديگش هم آنجلوتي و نيمكت نشين كردن ريوالدو ...

اما مورد ديگه براي افت يك بازيكن كه خيلي مهمتر هست فاكتوريه به اسم انگيزه ! ... بله وقتي يه بازيكن تو فوتبال به هر چيزي كه مي خواد ميرسه ديگه مسلما اون تلاشي رو كه قبلا داشته انجام نميده و بازيش افت ميكنه ...

خب شما براي مثال رونالدينيو رو در نظر بگيريد ... سال 2002 با برزيل قهرمان جهان شد ... تو بارسلونا چند تا جام رو بردش با تيم ... از جمله ليگ قهرمانان ... بازيكن اروپا و جهان شدش ... خب حالا اين بازيكن ديگه چه افختاري رو مي خواد كسب كنه كه انگيزه داشته باشه... يا باز ميشه رونالدو و ريوالدو و حتي رود گوليت و حتي رونالد كومان رو هم در نظر گرفت

اصطلاحا اشباع ميشه ... فهميدن اين شرايط براي غير فوتباليست ها كه تو اون وضعيت نيستن شايد كمي مشكل باشه ... اما رود گوليت ( Ruud Gullit) كاپيتان سابق تيم ملي هلند و بازيكن افسانه اي ميلان ... نبود انگيزه رو مهمترين فاكتور افت يك بازيكن ميدونه. وقتي كسي عنواني رو نداره پس بنابر اين براي بدست آوردنش تمام تلاشش رو ميكنه ... اما كسي كه همه ي عنوان ها رو داره قطعا تلاشش نسبت به سال هاي ابتدايي فوتبالش خيلي كمتر ميشه ... اين مورد حتي تو دعوت شدن به تيم ملي هم صدق ميكنه.

اما در كل اين رو هم بگم كه دلايل افت و افول يك بازيكن به جز انگيزه موارد ديگه اي هم هست ... و اينكه هر پستي در فوتبال يه سني رو براي روي اوج بودن و بعد افت كردن داره ...

مثلا براي مهاجمين اينطور هستش كه بهترين سال هاي فوتبالي يك مهاجم بين 26 تا 29 سال خواهد بود ... دليلش هم اينه كه قبل از 26 مهاجم تجربه ي خيلي زيادي نداره و بعد از حدود 30 هم ديگه اون توان لازم رو نداره ... براي مثال ميتونيد رونالدوي سال 2002 رو در نظر بگيريد در اوج دوران فوتبالش ... يا 2-3 فصل اخير ابراهيموويچ هم مثال خوبي هست و يا Thiery Henry بازيكن سابق آرسنال كه دوران اوجش دقيقا قبل از اومدنش به بارسا بود و اون حركات زيبا و سرعتي و تكنيكيش رو همه به ياد داريم.

پس به جز انگيزه در هر پستي از فوتبال سن هم مهم هستش.

پ.ن: اين حرف من كلي بود و نه فقط مربوط به رونالدينيو ... و اين رو هم در نظر بگيريد كه هميشه استثناهايي هم وجود دارن براي اين موارد.

[B3HZ@D]

البته یک استثنا هم هست
مالدینی هم خیلی وقت پیش به هر چیزی که میخواست در عرصه ورزش فوتبال رسیده بود...یعنی دهه اواخر دهه هشتاد و اوایل دهه 90 همه چیز داشت
قهرمانی در لیگ ایتالیا - لیگ قهرمانا - جام حذفی - سوپرکاپ و ....
ولی با این حال به نظر من عملکردش همچنان شگفت انگیز بود و توی سال های آخر حضورش هم با انگیزه بود
توی همه بازی های میلان که از شبکه سه پخش میشد همه گزارشگران از عملکرد و انگیزه فوق العاده اون تمجید میکردن
به قول فردوسی پور مالدینی تمام ناشدنی است :40:

[Pessimist]

دقیقا.بعد از جام 2006 و رفتار ریکارد و نخست وزیر وقت برزیل رانی لج کردو بیخیال فوتبال شد.
کل دنیا باید از این دو نفر باید متنفر باشن که تک اعجوبه فوتبالو به اون وضعیت از بین بردن.به خاطر خودخواهیشون.
دقیقا همینطوره
ولی من فکر میکنم مردم برزیل هم همچین بی تقصیر نیستن اگه یادتون باشه بعد از حذف شدن برزیل از جام جهانی 2006 مجسمه رونالدینیو رو تو برزیل خراب کردن و طوری رفتار کردن که انگار رونالدینیو مقصر اصلی حذف شدن تیم ملی کشورشون بود. بعد از اون قضیه افت وحشتناک رونالدینیو شروع شد تا اینکه از بارسلونا جدا شد و اومد میلان و در نهایت فلامینگو.
همون حاشیه هایی که تو اون زمان واسش درست کردن روی روحیه رونالدینیو تاثیر خیلی بدی گذاشت.
کلا این بازیکن رو به این متهم میکردن که برای تیم ملی خوب بازی نمیکنه اما به نظر من اصلا اینطور نبود.تو جام جهانی 2002 رونالدینیو سنگ تموم گذشت مخصوصا اون گل به یاد ماندنی که به تیم انگلیس زد.