Gibran Khalil Gibran : A Spiritual Treasury

[obituary]

My Spirit is to me a companion who comforts me when the days grow heavy upon me; who consoles me when the afflictions of life multiply.l

who is not companion to his spirit is an enemy to people.And he who seem not in his self a friend dies despairing.for life spring from within a man and comes not from without Him.l


روح من،براي من رفيقي است که مرا،هنگام روزهاي سخت و سنگين،دلداري مي‌دهد;و هنگام فزوني يافتن غم‌هاي زندگي تسکين مي‌بخشد.

کسي که همدم روح خود نباشد،دشمن مردم است.کسي که در خويشتنِ خويش دوستي را نمي‌يابد،آکنده از نااميدي خواهد مرد.زيرا زندگي از درون انسان مي‌جوشد،نه از بيرون او.

[obituary]

I came to say a word and i shall utter it.should death take me ere i give voice,the morrow shall utter it.for the morrow leaves not a secret hidden in the book of the infinite.l

i came to live in the splendour of love and the light of beauty.l

Behold me then in life;people can not separate me from my life.l

should they put out my eyes I would listen to the songs of love and the melodies of beauty and gladness.were they to stop my ears I would find joy in the caress of the breeze compounded of beauty's fragrance and the sweet breaths of lovers.l


من آمده‌ام تا حرفي را بگويم و آن را خواهم گفت.اگر پيش از به زبان آوردن آن،مرگ مرا دريابد،فردا آن را بر زبان مي‌آورد.زيرا فردا هيچ رازي را در کتاب ابديت پنهان نمي‌گذارد.

من آمده‌ام تا در شکوه و روشناييِ عشق و زيبايي ، زندگي کنم.

من اينجايم،زنده;مردم نمي‌توانند مرا از زندگيم تبعيد کنند.

اگر آنها چشمانم را در آورند من به نجواي عشق و نغمه‌هاي زيبايي و سرور گوش خواهم سپرد.اگر آنها بخواهند مرا از شنيدن باز دارند،من وجد و سرور را در نوازش نسيم خواهم يافت که آميخته‌اي است از رايحه زيبايي و حلاوت نَفَس‌هاي عاشقان.

[obituary]

And if i am denied the air i will live whit my spirit;for the spirit is the daughter of love and beauty.l

I came to be for all and in all.that which alone i do today shall be proclaimed before the people in days to come.l

And what i now say with one tongue,tomorrow will say with many.l


و اگر هوا را از من دريغ کنند من با روحم زندگي خواهم کرد;زيرا روح،خواهر عشق و زيبايي است.

من آمده‌ام تا براي همه و در ميان همه باشم.روزهايي خواهند آمد که آنچه من اکنون در خلوت خويش انجام مي‌دهم،در پيشگاه مردم آشکار و باب خواهند شد.

و آنچه من امروز با يک زبان مي‌گويم،فردا آن را با زبان‌هاي بي‌شمار باز خواهد گفت.

[eMer@lD]

Thanks for this nice topic

good luck

[Genjo]

after take permit from your holiness....


when you love you should not say;'god in your heart,'but rather,'i am in the heart of god



هنگامی که عشق می ورزید مگویید : خدا در دل من است , بلکه بگویید من در دل خدا هستم

[obituary]

It is beautiful to speak of GOD to man.We can not fully understand the nature of God because we are not god,but we can make ready our consciousness to understand,and grow through,the visible expressions of God.l


با انسان از خدا سخن گفتن،زيباست.ما نمي‌توانيم به طور کامل ذات خدا را درک کنيم،زيرا ما خدا نيستيم.اما مي‌توانيم به شعور خود مجال دهيم تا با تجليات مشهود خداوند رشد يابد.

[obituary]

O GREAT intelligent being! hidden and existing in and for the universe,you can hear me because you are within me and you can see me because you are all-seeing;please drop within my soul a seed of your wisdom to grow a sapling in your forest and to give your fruit.Amen!l

THE SOUL seeks God even as heat seeks height,or water seeks the sea.the power to seek and the desire to seek are the inherent properties of the soul.l

And the soul never loses its path,anymore than water runs upward.l

All souls will be in God.l


اي هستيِ آگاه که پنهان از ديده‌اي،در جهان هستي و براي جهان هستي!تو مي‌تواني صدايم را بشنوي،زيرا تو درون مني و تو مي‌تواني مرا ببيني،زيرا تو بصيري;لطف کن و در روح من دانه‌اي از حکمتت بکار تا در جنگلِ تو ببالد و از ميوه‌هاي تو بياورد.آمين!

روح در جست و جوي خداست،همان‌طور که حرارت به بالا مي‌رود،يا آب،دريا را مي‌جويد.توانِ جست و جو و ميل جست و جو،دارايي ذاتي روح است.

و روح هيچ‌گاه راه خود را گم نمي‌کند.همان‌طور که آب به بالا نمي‌رود.

همه روح‌ها در خداوند{جمع} خواهند شد.

[obituary]

The First thought of God was an angel
The first word of God was a man

God does not work evil.he gives us reason and learning so that we may ever be on our guard against the pitfalls of Error and Destruction.l

Our God in his gracious thirst will drink us all,the dewdrop and the tear.l



نخستين انديشه خداوند يک فرشته بود
نخستين واژه خداوند يک انسان بود

خداوند شرارت نمي‌کند.او به ما خرد و قدرت يادگيري مي‌هد تا همواره مراقب دام‌هاي گمراهي و تباهي باشيم.

خداوند ما را;شبنم و اشک را،در تشنگيِ پر از مهر و محبتش خواهد نوشيد.

[obituary]

I see him rising like the mist from the seas and the mountains and plains...God is growing through his desire,and man and earth,and all there is upon the earth,rise towards God by the power of desire.l

Comfort Ye,my beloved weak ones,for there is a great power behind and beyond this world of matters,a power that is all justice,mercy,pity and love.l


من خدا را مي‌بينم که همچون مه از درياها و کوه‌ها و دشت‌ها بالا مي‌آيد...خداوند از طريق مشيتش مي‌بالد،و انسان و خاک،و همه چيزهاي روي زمين،به ياري اشتياقشان،به سوي خدا بالا مي‌روند.

غم مخوريد اي عزيزانِ ناتوانم،زيرا قادري متعال در پسِ پشت و آن سوي اين جهان مادي هست،قادري که همه عدل است و رحمت است و شفقت است و عشق.

[obituary]

No man can reveal to you aught but that which already lies half asleep in the dawning of your knowledge....l

And even as each one of you stands alone in God's knowledge, so must each one of you be alone in his knowledge of God and in his understanding of the earth.l

I have been here since the beginning and i shall be until the end of days; for there is no ending to my existence.The human soul is but a part of a burning torch which God Separated from himself at creation.l



هيچ کس نمي‌تواند چيزي را بر شما معلوم کند مگر آنچه در پگاهِ آگاهي شما نيم خفته باشد....

و همانطور که هر يک از شما در نزد خداوند يگانه هستيد،هر يک از شما نيز بايد در معرفت خويش از خداوند و فهمش از زمين نيز،يگانه باشد.

من از آغاز اينجا بوده‌ام و تا پايان نيز خواهم بود;زيرا وجود مرا پاياني نخواهد بود.روح انساني فقط پرتوي از آن مشتعل فروزان است که خداوند در روز نخست آفرينش از خويش جدا کرده است.

[obituary]

The Idea of God is Different in every man,and one can never give another his own religion.l

You,man,would see the world with eyes of God,and would grasp the secrets of the hereafter by means of human thought.such is the fruit of ignorance.l

All Souls Will be in God...l
When the soul reaches God it will be conscious that it is in God,and that it is seeking more of itself in being in God,and that God too is growing and seeking and crystallizing.l


تصور هر کس از خداوند با تصور ديگري از او متفاوت است،بنابراين،کسي نمي‌تواند دين خويش را به ديگري بدهد.

تو اي انسان!خواهان آن هستي که دنيا را با چشمان خداوند ببيني،و رازهاي جهان ديگر را با فکر بشري کشف کني.چنين است ثمرات بي‌خبري.

همه روح‌ها در خداوند جمع خواهد شد...
هنگامي که رو ح به خداوند مي‌رسد،خواهد دانست که به خدا رسيده است،و نيز خواهد دانست که چيزي فراتر از خودش در خداوند مي‌جويد،و خدا نيز مي‌بالد و مي‌جويد و متبلور مي‌شود.

[obituary]

And if you would know God be not therefore a solver of riddles.l
Rather look about you and you shall see him playing with your children.l
And look into space;you shall see him walking in the cloud,outstretching his arms in the lightning and descending in rain.l
You shall see him smiling in flowers,then rising and waving his hands in trees.l



و اگر مي‌خواهيد خدا را بشناسيد،در پي کشف رازها مباشيد.
بلکه به گرداگرد خويش نگاه کنيد،او را خواهيد ديد که با کودکان‌تان سرگرم بازي است.
و به آسمان بنگريد;او را خواهيد ديد که در ميان ابرها گام بر‌ميدارد،در حالي که دستهايش را در آذرخش دراز کرده است و در باران پايين مي‌ايد.
او را خواهيد ديد که در گل‌ها مي‌خندد،آنگاه به‌پا مي‌خيزد و در لابلاي درختان،دستانش را براي شما تکان مي‌دهد.

[obituary]

If we were to do away with the various religions,we would find ourselves united and enjoying one great faith and religion,abounding in brotherhood.l

You are my brother and i love you.l
I love you when you prostrate yourself in your mosque,and kneel in your church,and pray in your synagogue.l
You and I are sons of one faith__the spirit.and those that are set up as heads over it's many branches are as fingers on the hand of a divinity that points to the spirit's perfection.l


اي کاش مي‌توانستيم اديان گوناگون را کنار بگذاريم،آنگاه خود را متحد مي‌يافتيم،بهره‌مند از يک ايمان بزرگ،مومن به يک دين بزرگ و سرشار از احساس برادري.

تو برادر مني و من تو را دوست مي‌دارم.
من تو را دوست مي‌دارم،زماني که در مسجدت به سجده مي‌افتي،در کليسايت زانو مي‌زني و يا در کنيسه‌ات دعا مي‌خواني.
من و تو فرزندان يک کيش هستيم__کيشِ مهر.آنان که در راس شاخه‌هاي گوناگون اين کيش قرار گرفته‌اند به مثابه انگشتانيند در دست واحد الوهيت،دستي که به کمال روح اشارت دارد.

[obituary]

Is not religion all deeds and all reflection,l
And that which is neither deed nor reflection,but a wonder and a surprise ever springing in the soul,even while the hands hew the stone or tend the loom?l
Who can separate his faith from his actions,or his belief from his occupations?l
Who can spread his hours before him,saying,'this for God and this for myself;this for my soul,and this other for my body?'l
All your hours are wings that beat through space from self to self.l


آيا دين همه اعمال و تاملات ما
و آن چيزي نيست که نه عمل است و نه انديشه،بلکه حيرت و شگفتي است که همواره در روح مي‌رويد،حتي در آن هنگام که دست‌ها سنگي را مي‌تراشد و يا ماشين بافندگي را مي‌پايند؟
چه کسي مي‌تواند ايمان خود را از اعمالش جدا کند،يا اعتقاداتش را از دل‌مشغولي‌هايش؟
چه کسي مي‌تواند لحظه‌هايش را در برابر خويش بگستراند و بگويد:"اين لحظه از براي خدا و اين لحظه از براي خودم;اين براي روحم و اين براي تنم؟"
تمام لحظه‌هاي شما بال‌هاييند براي پرواز در هوا،پرواز از خويشتن به خويشتن.

[obituary]

He Who wears his morality but as his best garment were better naked.l
The Wind and the sun will tear no holes in his skin.l
And he who defines his conduct by ethics imprisons his songbird in a cage.l
The freest song comes not through bars and wires.l
And he to whom worshipping is a window,to open but also to shut,has not yet visited the house of his soul whose windows are from dawn to dawn.l


کسي که پرهيزکاري خود را به عنوان فاخرترين جامه‌اش بر تن مي‌کند،بهتر آن است که برهنه باشد.
زيرا باد و خورشيد سوراخي در پوست او ايجاد نخواهند کرد.
و آن کس که رفتار خود را با موازين اخلاق راه مي‌برد،پرنده نغمه سازش را دز قفس زنداني مي‌کند.
آزادترين ترانه‌ها از لايِ ميله‌ها و سيم‌ها بيرون نمي‌آيند.
و آن کس که پرستش برايش پنجره‌اي است که او باز کند و نيز ببندد،هنوز از خانه روحش ديدن نکرده است،خانه‌اي که پنجره‌هايش از سپيده‌دمي است تا سپيده‌دم ديگر.

[obituary]

Pity the nation that is full of beliefs and empty of religion.l

Your thought advocates Judaism,Brahmanism,Buddhism,Christianity,and Islam.l
In my thoughts there is only one universal religion whose varied paths are but the fingers of the loving hand of the supreme being.l

I Have hearkened to the teachings of Confucius,and listened to the wisdom of Brahma,and sart beside the Buddha beneath the tree of knowledge.l
Behold me now contending with ignorance and unbelieving.l
I was upon Sinai when the lord shewed himself to Moses.By the Jordan I beheld the Nazarene's Miracles.In Medina I heard the words of the apostle of Arabia.l
Behold me now a prisoner of doubt.l



بيچاره ملتي که پر از باور است و خالي از دين.

انديشه شما از يهوديت،برهمنيسم،بوديسم،مس يحيت و اسلام جانبداري مي‌کند.
در افکار من فقط يک آيين جهاني جاي دارد که راه‌هاي گوناگونش صرفا انگشتان مختلف دست آن وجود متعال‌اند.

من آموزه‌هاي کنفسيوس را شنيده‌ام و به حکمت برهما گوش فرا داده‌ام،من در کنار بودا،زير درخت آگاهي نشسته‌ام.
اکنون مرا بنگريد که با بي‌خبري و بي‌اعتقادي مي‌ستيزم.
من آن هنگام که خداوند در کوه سينا بر موسي تجلي کرد،آنجا بودم.در اردن معجزه‌هاي ناصري را ديدم و در مدينه سخنان آن رسول عرب را شنيدم.
اکنون مرا بنگيريد!زنداني ترديد.

[obituary]

Faith is a knowledge within the heart,beyound the reach of proof.l

GOD has placed in each soul an apostle to lead us upon the illumined path.Yet many seek life from without,unaware that it is within them.l


ايمان دانشي است در دل،ورايِ دسترسِ دليل و برهان.

خداوند در درون هر يک از ما رسولي قرار داده است تا ما را به راه روشن هدايت کند.با وجود اين،بسياري هنوز در بيرون از خود به دنبال زندگي مي‌گردند،غافل از آن که زندگي در درون آنهاست.

[obituary]

Religion is a well-tilled field
Planted and watered by desire
Of one who longed for Paradise
Or one who dreaded Hell and Fire

aye,were it but for reckoning
At Resurrection,they had not
Worshipped God,nor did repent
Except to gain a better lot

As though religion were a phase
Of Commerce in their daily trade
Should they neglect it they would lose
Or persevering would be paid


دين کشتزاري است کاملا آماده،
که با اشتياق کسي که در آرزوي بهشت به سر مي‌برد
و يا کسي که از آتش جهنم مي‌ترسد
کاشته و آبياري مي‌شود.

آري،اگر براي محاسبه روز رستاخيز نبود
مردمان خدا را پرستش نمي کردند،
و توبه نمي‌کردند،مگر براي آن که بيش‌تر به دست مي‌آورند.

گويي که دين مرحله‌‌اي است
از داد و ستد در تجارت روزانه‌شان
که اگر غفلت کنند خسران مي‌بينند،
و يا اجر ثبات قدمشان را دريافت خواهند کرد.

[Narsis_E]

How nice these are!, I really enjoy reading them...l
Thanks dear Obituary!:11:l

[obituary]

God Made truth with many doors to welcome every believer who knocks on them.l

Religion began when man discerned the sun's compassion on the seeds which he sowed in the earth.l

Many a doctrine is like a window pane.We see truth through it,but it divides us from truth.l

Science and religion are in full accord,but science and faith are in complete discord.l



خداوند براي حقيقت دروازه‌هايي بسيار تعبيه کرده است تا به هر مومني که بر آن‌ها مي‌کوبد خوش آمد بگويد.

دين از آن هنگام آغاز شد که انسان شفقت خورشيد را در حقِ دانه‌هايي که در خاک کاشته بود مشاهده کرد.

بسياري از نظريه‌ها مانند شيشه پنجره‌اند.گرچه ما حقيقت را از خلال آن مي‌بينيم،اما همان شيشه ميان ما و حقيقت فاصله مي‌اندازد.

علم و دين کاملا باهم سازگارند،اما علم و باور يکسره باهم ناسازگارند.

[obituary]

Many times the Christ has come to the world,and He has walked many lands.And always He has been deemed a stranger and a madman.l

The truly religious man does not embrace a religion;and he who embrace one has no religion.l

Doubt is a pain too lonely to know that faith is this twin brother.l

Faith is an oasis in the heart which will never be reached by the caravan of thinking.l


مسيح بارها به دنيا آمده است و در سرزمين‌هاي بسياري گام برداشته است.و هر بار او را بيگانه و مجنون انگاشته‌اند.

ديندار واقعي تنها به يک دين ايمان ندارد;و هر آن‌کس که چنين کند،ديندار واقعي نيست.

شک دردي است آنقدر تنها و بي‌کس که نمي‌داند ايمان برادر دوقلوي اوست.

ايمان واحه‌اي است در {کوير} قلب که کاروان فکر هرگز از آن حوالي عبور نخواهد کرد.

[obituary]

But i found it was not a kingdom that Jesus sought,nor was it from the Ramons He would have had us free.His kingdom was but the kingdom of the heart.l

Once every hundred years Jesus of Nazareth meets Jesus of the christian in a garden among the hills of Lebanon.And they talk long; and each time Jesus of Nazareth goes away saying to Jesus of christian,"Friend,I fear we shall never,never agree."l


اما دريافتم که مسيح در جست و جوي ملکوت نبود،قصد او نجات ما از دست روميان نيز نبود.ملکوت او،فقط ملکوت دل بود.

هر صد سال يک بار عيساي ناصري،عيساي مسيحيان را در باغي در ميان کوه‌هاي لبنان ملاقات مي‌کند.آن‌ها زماني طولاني با يکديگر گفت و گو مي‌کنند;و هر باز عيساي ناصري به عيساي مسيحيان مي‌گويد:"دوست من،مي‌ترسم من و تو هرگز به توافق نرسيم" و آنگاه دور مي‌شود.

[obituary]

Humanity looks upon Jesus the Nazarene as poor-born Who suffered misery and humiliation with all of the weak.And he is pitied,for Humanity believes He was crucified painfully...And all that Humanity offers th him is crying and wailing and lamentation.For centuries Humanity has been worshipping weakness in the person of the saviour.l
The Nazarene was not weak! He was strong and is strong! But People refuse to head the true meaning of strength.l

Jesus was not a bird with broken wings; He was raging tempest who broke all croked wings.He feared not His persecutors nor His enemies.He suffered not before His killers.Free and brave and daring He was.He defied all despots and oppressors.He saw the contagious pustules and amputated them...He muted Evil and He crushed Falsehood and He choked treachery.l


بشريت به عيساي ناصري به مثابه فقيرزاده‌اي مي‌نگرد که با ناتواني تمام،بدبختي و حقارت را متحمل شد.به او دل مي‌سوزاند،زيرا بشريت اعتقاد دارد که او به طرز دردناکي مصلوب شد...و تمامي آن چيزي که بشريت به او پيشکش مي‌کند آه و ناله است.قرن‌هاست که بشريت در وجود منجيِ خويش به ستايش زبوني پرداخته است.
عيساي ناصري ضعيف و زبون نبود!او قدرتمند بود و هست!اما مردم نمي‌خواهند معناي راستينِ قدرت را درک کنند.

مسيح پرنده‌اي با بال‌هاي شکسته نبود;او توفاني توفنده بود که تمامي شاخه‌هاي کج و سست را شکست.او از قاتلان خويش نمي‌هراسيد;آزاد و شجاع و بي‌باک بود.او در برابر همه خودکامگان و زورمداران ايستاد.او زايده‌اي عفوني را ديد و آنها را بريد...او بار شرارت را کاست،باطل را تار و مار کرد و نَفَس خدعه و نيرنگ را گرفت.

[obituary]

Jesus came not from the heart of the circle of light to destroy the homes and build upon their ruins the convents and monasteries.he did not persuade the strong man to become a monk or a priest,but He came to sent forth upon this earth a new spirit,with power to crumble the foundation of any monarchy biult upon human bones and skulls...He came to demolish the majestic palaces,constructed upon the graves of the weak,and crush the idols,erected upon the bodies of the poor.Jesus was not sent here to teach the people to build magnificent churches and temples amidst the cold wretched huts and dismal hovels...He came to make the human heart a temple,and the soul and altar,and the mind a priest.l
These were the missions of Jesus the Nazarene,and these are the teachings for which He was crucifies.And if Humanity were wise,she would stand today and sing in strength the song of conquest and the hymn of triumph.l


مسيح از دل حلقه نور نيامد تا خانه‌هاي مردم را خراب کند و بر روي ويرانه آنها دير و صومعه بسازد.او آدم‌هاي توانا را ترغيب نکرد تا رهبان و روحاني شوند،او آمد تا روح تازه‌اي بر کالبد زمين بدمد،تا با قدرت،اساس هرگونه سلطه‌اي را در هم بکوبد که بر استخوان و جمجمه آدم‌ها استوار است...او آمد تا قصرهاي پر شکوهي را با خاک يکسان کند که بر گورهاي ضعيفان بنا شده‌اند.او آمد تا بت‌هايي را بشکند که بر روي بدن‌هاي محرومان برپا داشته شده‌اند.مسيح فرستاده نشده بود تا به مردم ياد بدهد که چگونه کليساها و معابد باشکوه را در لابه‌لاي کوخ‌هاي سرد و محقر و کلبه‌هاي محزونشان بسازد...او آمد تا از قلب آدمي معبدي و از روح او محرابي و از انديشه او کاهني بسازد.
اين‌ها ماموريت عيساي ناصر بود،و اين‌ها آموزه‌هايي بود که او به خاطرشان مصلوب شد.و اگر بشريت عاقل بود،امروز استوار مي‌ايستاد،ترانه فتح سر مي‌داد و سرود پيروزي مي‌خواند.

[obituary]

Jesus never lived a life of fear,nor did he die suffering or complaining...He lived as a leader; He was crucified as a crusdar; He died with a heroism that frightened his killers and tormentors.l

Christ's death ,as well as his life, had a wonderful effect on his followers.The day will come when we shall think but just of the Flame-of the fullness of Life that burned in him...l

Christ changed the human mind and for men found a new path.l


مسيح هرگز با ترس نزيست،و از مرگ خويش عذاب نکشيد و شکوه‌اي نکرد...او راهبر زيست; و چون مبارزي نستوه به صليب کشيده شد; او با چنان قهرماني و جسارتي مرد که قاتلان و شکنجه‌گرانش را به وحشت افکند.

مرگ مسيح مانند زندگي او، بر پيروانش تاثيري شگرف برجاي گذاشت.روزي خواهد آمد که ما تنها به شعله بينديشيم و به کمال آن آتشِ زندگي که در او شعله‌ور بود...

مسيح انديشه بشري را دگرگون ساخت و براي انسان راهي نو هموار کرد.

[obituary]

Who are you? I inquired,fearfully,slowly,With a voice that sounded like the roar of the ocean,he thundered,bitterly,'I am the revolution who builds what the nations destroy...I am the tempest who uproots the plants,grown byt he ages...I am the one who came to spread war on earth and not peace, for man is content only in misery!' And,with tears coursing down his cheeks, he stood up high,and a mist of light grew about him,and he stretched forth his arms,and I saw the marks of the nails in the palms of his hands; I prostrated myself befor him convulsively and cried out,saying,'Oh Jesus, the Nazarene!'l



من هراسان و آهسته پرسيدم "تو يستي؟" او با صدايي که طنين خروش دريا را داشت،مثل رعد غزيد:"من آن انقلابم که از نو مي‌سازم آنچه را که مردم ويران کرده‌اند...من آن توفانم که از ريشه بيرون مي‌کشم گياهاني را که قرن‌ها ريشه دوانده‌اند...من آمده‌ام تا جنگ بگسترم،نه صلح...زيرا انسان فقط به سيه روزي رضايت داده است!" و با اشک‌هايي که از گونه‌هايش مي‌ريخت،تمام قامت ايستاد،مهي از جنس نور گرداگردش را پوشاند،دست‌هايش را از هم گشود و من آثار ميخ‌ها را در کف دستانش ديدم; بي‌اختيار خود را در برابرش به خاک افکندم و گريستم و گفتم:"آه،عيساي ناصري!"

[obituary]

In Jesus the elements of our bodies and our dreams came together according to law.All that was timeless before Him became timeful in Him.l

They say He gave sight to the blind and walking to the paralyzed,and that He drove devils out of madmen.l

Perchance blindness is but a dark thought that can be overcome by a burning thought.Perchance a withered limb is but idleness that can be quickened by energy.And perhaps the devils, these restless elements in our life, are driven out by the angels of peace and serenity.l


در مسيح بود که عناصر وجود ما و آرزوهاي ما بر طبق قانون يک‌جا گرد آمدند.همه آن چيزهايي که در برابر او بي‌زمان بودند،در وجود او زمانمند شدند.

مي‌گويند که او با نابينا،بينايي و به افليج،قدرت راه رفتم بخشيد و اهريمن را از وجود ديوانگان بيرون راند.

نابينايي،گاهي ممکن است انديشه‌اي تيره و تار باشد.اين تاريکي را مي‌توان با انديشه‌اي سوزان زدود.اندام افليج،گاهي همان احساس پوچي و بي‌هودگي است که مي‌توان آن را،با دميدن،نيرويي بخشيد.و شايد بتوان اهريمنان،اين عناصر بي‌قرار زندگيمان را به ياري فرشتگانِ صلح و صفا بيرون راند.

[obituary]

They say He Raised the dead to life.If you can tell me what is death,then I will tell you what is life.l

In a field I have watched and acorn,a thing so still and seemingly useless.And in the spring I have seen that acorn take roots and rise,the beginning of an oak tree,towards the sun.l

Surely you would deem this a miracle,yet that miracle is wrought a thousand thousand times in the drowsiness of every autumn and the passion of every spring.l


مي‌گويند او مرده را زندگي بازمي‌گرداند!اگر به من بگوييد مرگ چيست،من به شما خواهم گفت زندگي مدام است.

در کشتزاري دانه بلوطي ديدم،چيزي به ظاهر مرده و بي‌خاصيت.و در بهار،همان دانه بلوط را ديدم،ريشه دوانده و قد کشيده بود،اين آغاز درخت بلوط بود که به سوي خورشيد بالا مي‌رفت.

بي‌ترديد شما اين را معجزه مي‌انگاريد،با وجود اين،چنين معجزه‌اي در رخوت هر پاييز و در شور و شوق هر بهار هزاران هزار بار اتفاق مي‌افتد.

[obituary]

Love is the only freedom in the world because it so elevates the spirit that the laws of humanity and phenomena of nature do not alter its course.l

Dry your tears,my darling,for love that has opened our eyes and made us its servants will grant us the blessing of patience and forbearance.Dry your tears and be consoled,for we have made a covenant with love,and for that love shall we bear the torment of poverty and the bitterness of misfortune and the pain of separation.l


عشق تنها آزادي در دنياست،زيرا چنان روح را تعالي مي‌بخشد که قوانين بشري و پديده‌هاي طبيعي مسير آن را تغيير نمي‌دهند.

محبوبم،اشکهايت را پاک کن! زيرا عشقي که چشمان ما را گشوده و ما را خادم خويش ساخته،موهبت صبوري و شکيبايي را نيز به ما ارزاني مي‌دارد.اشک‌هايت را پاک کن و آرام بگير،زيرا ما با عشق ميثاق بسته‌ايم و براي آن عشق است که رنجِ نداري،تلخي بي‌نوايي و درد جدايي را تاب مي‌آوريم.

[obituary]

When love beckons to you,follow him
Though his ways are hard and steep
And when his wings enfold you yield to him
Though the sword hidden among his pinions may wound you
And when he speaks to you believe in him
Though his voice may shatter your dreams as the north wind lays waste the garden
For even as love crowns you so shall he crucify you
Even as he is for your growth so is he for your pruning
Even as he ascends to your height and caresses your tenderest branches that quiver in the sun
So shall he descend to your roots and shake them in their clinging to the earth
Like sheaves of corn he gathers you unto himself
He threshes you to make you naked
He sifts you to free you from your husks
He grinds you to whiteness
He kneads you until you are plaint
And then he assigns you to his sacred fire,that you may become sacred bread for God's sacred feast.l


هنگامي که عشق به شما اشارتي کرد،از پي‌اش برويد
هرچند راهش سخت و ناهموار باشد
هنگامي که با بال‌هايش شما را در بر مي‌گيرد،تسليمش شويد
گرچه ممکن است تيغ نهفته در ميان پرهايش مجروحتان کند
وقتي با شما سخن مي‌گويد باورش کنيد
گرچه ممکن است صدايش روياهايتان را پاکنده سازد،همان‌گونه که باد شمال باغ را بي‌بر مي‌کند
زيرا عشق همان‌گونه که تاج بر سرتان مي‌گذارد،به صليبتان مي‌کشد
همان‌گونه که شما را مي‌پروراند،شاخ و برگتان را هرس مي‌کند
همان‌گونه که از قامتتان بالا مي‌رود و نازک‌ترين شاخه‌هاتان را که در آفتاب مي‌لرزاند نوازش مي‌کند
به زمين فرو مي‌رود و ريشه‌هاتان را که به خاک چسبيده‌اند مي‌لرزاند
عشق،شما را همچون بافه‌هاي گندم براي خود دسته مي‌کند
مي‌کوبدتان تا برهنه‌تان کند
سپس غربالتان مي‌کند تا از کاه جداتان کند
آسيابتان مي‌کند تا سپيد شويد
ورزتان مي‌دهد تا نرم شويد
آنگاه شما را به آتش مقدس خود مي‌سپارد تا براي ضيافت مقدسِ خداوند،ناني مقدس شويد

[obituary]

He perceived the feathery touch of delicate wings rustling about his flaming heart,and a great love possessing him...A love whose power seperates the mind from the world of quantity and measurement...A love that talks when the tongue of life is muted...A love that stands as a blue beacon to point out the path,guiding with no visible light.l


او پرنيانِ نوازشِ بال‌هايي ظريف را احساس کرد که گرد قلب فروزانش پرپر زنان مي‌چرخيدند،و عشقي بزرگ وجود او رو تسخير کرد...عشقي که قدرتش ذهن آدمي را از دنياي کميت و اندازه جدا مي‌کند...عشقي که زبان به سخن مي‌گشايد،هنگامي که زبان زندگي فرو مي‌ماند...عشقي که همچون شعله کبودِ فانوس دريايي، راه را نشان مي دهد و با نوري که به چشم ديده نمي‌شود هدايت مي‌کند.

[obituary]

Life without Love is like a tree without blossom and fruit.And Love without beauty is like flowers without scent and fruits without seeds...Life,Love,and Beauty are three persons in one,who cannot be separated or changed.l

In truth have earthly bodies desired unbeknown
And must they oft-times separate for earthly purpose
And remain apart for worldly reason
But all Spirits abide in safety in Love's hands
Till Death do come and bear them aloft to God



زندگي بدون عشق،به درختي مي‌ماند بدون شکوفه و ميوه.عشق بدون زيبايي،به گل‌هايي مي‌ماند بدون رايحه و به ميوه‌هايي که هسته ندارند...زندگي،عشق و زيبايي،يک روحند در سه بدن که نه از يکديگر جدا مي‌شوند و نه تغيير مي‌کنند.

جان‌هاي خاکي ما که اشتياقي پنهان به حقيقت دارند
گاه‌به‌گاه براي مصالح زميني از آن دور مي‌شوند
و براي هدفي زميني از آن جدا مي‌افتند
با وجود اين همه،همه روح‌ها در دستان امنِ عشق اقامت دارند
تا زماني که مرگ از راه برسد و آْن‌ها را نزد خدا به عالم بالا ببرد

[obituary]

Tell me,for Love's sake,what is that flame which burns in my heart and devours my strength and dissolves will?l

It is wrong to thinks that love comes from long companionship and preserving courtship.Love is the offspring of spiritual affinity and unless that affinity is created in a moment, it will not be created in years or even generations.l

It is but the Love of a blind man who known not the beauty of one nor the ugliness of another.l


براي خاطر عشق به من بگو، آن شعله چه نام دارد که در دلم زبانه مي‌کشد، نيرويم را مي‌بلعد و اراده‌ام را زايل مي‌کند؟

خطاست اگر بينديشيم عشق حاصل مصاحبت دراز مدت و با هم بودني مُجدانه است، عشق ثمر خويشاونديِ روحي است و اگر اين خويشاوندي در لحظه‌اي تحقق نيابد، در طول ساليان و حتي نسل‌ها نيز تحقق نخواهد يافت.

فقط عشقِ آدمِ کور است که نه زيبايي را درک مي‌کند و نه زشتي را.

[obituary]

For Love when love is homesick exhausts time's measurements and time's soundings.l

Love is a gracious host to hi guests though to the unbidden his house is a mirage and a mockery.l

Love knows not its depth till the hour of separation.l


عشق،وقتي دچار غم غربت باشد،از حساب زمان و هياهوي آن ملول مي‌گردد.

عشق ميزباني مهربان است.گرچه براي ميهمانِ ناخوانده،خانه عشق سراب است و مايه خنده.

عشق از ژرفاي خويش آگاه نمي‌شود،جز در لحظه جدايي.

[MaaRyaaMi]

If you are poor, shun association with him who measures men with the yardstick of riches.
اگر فقیر هستی اجتناب کن از کسی که آدم ها را با معیار ثروت می سنجد.

I prefer to be a dreamer among the humblest, with visions to be realized, than lord among them without dreams and desires.
ترجیح می دهم گنگ خواب دیده ای باشم در میان بی چیز ترین آدم ها با آرزوهایی برای دست یافتن. دوست ندارم اربابی باشم در میان آنهایی که نه رویایی در سر دارند و نه آرزویی در دل.
Of life’s two chief prizes, beauty and truth, I found the first in a loving heart and the second in a laborer’s hand.
از دو موهبت بزرگ زندگی، زیبایی و حقیقت، اولی را در دلی پرمهر یافتم و دومی را در دست کارگر.

[MaaRyaaMi]

I discovered the secret of the sea in meditation upon the dewdrop.
من راز راز دریا را هنگام تامل روی شبنمی دریافتم.

Where can I fine a man governed by reason instead of habits and urges?
کجا می توانم بیابم انسانی را که تحت فرمان عقلش باشد و نه در انقیاد عادات و تمناهایش؟

As one’s gift increase, his friends decrease.
کسی که توانایی هایش افزایش می یابد، دوستانش کم می شود.

[obituary]

Love passes by us, reboed in meekness;but we flee from her in fear, or hide in the darkness;or else pursue her, to do evil in her name.l

Love is a sacred mystery.l
to those who love, it remains forever wordless;but to those who do not love, it may be but a heartless jest.l

Even the wisest among us bows under the heavy weight of Love;but in truth she is as light as the frolicsome breeze of Lebanon.l


عشق در ردايِ افتادگي از کنارمان مي‌گذرد;اما ما مي‌ترسيم و از او مي‌گريزيم، يا در تاريکي پنهان مي‌شويم، يا اين‌که تعقيبش مي‌کنيم و به نام او دست به شرارت مي‌زنيم.

عشق رازي است مقدس.
براي کساني که عاشقند،عشق براي هميشه بي‌کلام مي‌ماند; اما براي کساني که عشق نمي‌ورزند، عشق شوخيِ بي‌رحمانه‌اي بيش نيست.

حتي عاقل‌ترينِ مردمان نيز زير بار سنگين عشق خم مي‌شوند; اما به راستي، عشق به سبکي و لطافت نسيم خوشِ لبنان است.

[obituary]

Love is a word of light,written bu a hand of light,upon a page of light.l

Love,like death,changes everything.l

The first glance from the eyes of the beloved is like the spirit that moved upon the face of the waters,giving birth to heaven and earth,when the Lord spoke and said:'Let there be.'l



عشق واژه‌اي است از جنس نور که با دستي از جنس نور،بر صفحه‌اي از جنس نور نوشته مي‌شود.

عشق مانند مرگ همه چيز را دگرگون مي‌کند.

نخستين نگاه معشوق،به روحي ازلي مي‌ماند که بر سطح آب‌ها روان شد،بهشت و جهنم را آفريد،سپس گفن:"باش!" و همه چيز موجود شد.

[Ghorbat22]

If reward is the goal of religion, if patriotism serves self-interest, and if education is pursued for advancement, then I would prefer to be a nonbeliever, a non-patriot, and a humbly ignorant man.
اگر هدف دین پاداش باشد اگر وطن دوستی در خدمت منافع شخصی باشد اگر آموزش و پرورش را برای پیشبرد اهداف خویش دنبال کنند٬ پس من ترجیح می دهم فردی بی اعتقاد٬ آدمی بدون حب به وطن و انسانی معمولی و نادان باشم.
He brings disaster upon his nation who never sows a seed, or lays a brick, or weaves a garment, but makes politics his occupation.
بر سر ملت خویش فاجعه می آورد کسی که بذری نمی کارد٬ آجری بر آجری نمی گذارد و یا جامه ای نمی دوزد اما سیاست (هم به معنای قدیم خود و هم به معنای جدید خود) را پیشه ی خود می سازد .
Deliver me from he who does not tell the truth unless he stings; and from the man of good conduct and bad intentions; and from him who acquires self-esteem by finding fault in others.
(پروردگارا) مرا از دست آنکس رها کن که حقیقت را نمی گوید مگر برای آنکه نیشی بزند و از آدمی که کار نیک می کند و اندیشه ی بدی در سر می پروراند و از دست کسی که با عیب جویی از دیگران عزت نفسی برای خود دست و پا می کند .

[Ghorbat22]

Among the people there are killers who have not yet shed blood, and thieves who have stolen nothing.
در میان مردم هستند آدم کشانی که هنوز خونی نریخته اند و دزدانی که هنوز چیزی ندزدیده اند.

The millstone may break down but the river continues its course to the sea.


ممکن است سنگ آسیاب بشکند اما رود به سفر خویش به سوی دریا ادامه خواهد داد

The believer is led to doubt justice when he sees the trick of the fox triumph over the justice of the lion.
شخص با اعتقاد در مورد عدالت دچار تردید می شود وقتی که می بیند حقه روباه بر عدالت شیر پیروز شده است.

Every nation is responsible for each act of its individuals.
هر ملتی مسئول هر عملی است که از تک تک افرادش سر می زند.

[obituary]

Was the Love of Judas' Mother for her son less than the love of Mary for Jesus?l

When Love becomes vast Love becomes wordless.l

Men reap not Love save after painful absence and bitter patience and black despair.l



آيا عشق مادر يهودا به فرزندش کم‌تر از عشق مريم به فرزندش عيسي بود؟

هنگامي که عشق دامن مي گسترد،کلام خاموش مي‌شود.

آدميان محصول عشق را، تنها بعد از غيبت يار و تلخي صبر و تيرگي ياس درو خواهند کرد.

[obituary]

O Love, whose lordly hand
Has bridled my desires
And raised my hunger and my thirst
To dignity and pride
Let not the strong in me and the constant
Eat the bread or drink the wine
That tempt my weaker self
Let me rather starve
And let my heart parch with thirst
And let me die and perish
Ere I stretch my hand
To a cup you did not fill
Or a Bowl you did not bless


اي عشق که دستان خداييت
بر خواهش‌هاي من لگام زده
و گرسنگي و تشنگيم را تا وقار و افتخار بالا برده
مگذار توان و استقامتم
از ناني تناول کند و يا از شرابي بنوشد
که خويشتنِ ناتوانم را وسوسه مي‌کند.
بگذار گرسنه گرسنه بمانم
بگذار از تشنگي بسوزم
بگذار بميرم و هلاک شوم
پيش از آن‌که دستي برآورم
و از پياله‌اي بنوشم که تو آن را پر نکرده‌اي
يا از ظرفي بخورم که تو آن را متبرک نساخته‌اي

[obituary]

Will you accept a heart that loves
But never yields?And Burns,but
Never melts?Will you be at ease
With a soul that quivers before the
Tempest,But never surrenders to it?l
Will you accept one as a companion
Who make not slaves,nor will become
One?Will you own me but not possess
Me, By taking my body and not my heart?l

Her body trembled like the trembling of a lily before the breeze of daybreak.The Light in her heart overflowed from her eyes, and shyness fought with her tongue for mastery, and she said : 'We are both of us between the hands of a hidden force, a just and merciful force; let it do with us as it will.'l



آيا شما پذيراي دلي هستيد که دوست مي‌دارد
اما هرگز از جا کنده نمي‌شود؟ مي‌سوزد،اما
هرگز ذوب نمي‌شود؟ آيا آشوده‌ايد
با روحي که در برابر طوفان مي‌لرزد
اما هرگز تسليم نمي‌شود؟
آيا رفيق و همدم خود مي‌دانيد
کسي را که برده نمي‌کند و خود نيز برده نمي‌شود؟
آيا حاضريد مرا داشته باشيد بي‌آن‌که صاحبم باشيد
يعني تنم را بگيريد و قلبم را نه؟

بدنش،همچون ساقه سوسن در نسيم بامدادي،مي‌لرزيد.نوري که در دل داشت از چشمانش مي‌تراويد،شرم با زيانش مي‌جنگيد تا بر آن سلطه يابد،گفت : " هر دوي ما در دست قدرتي پنهان هستيم،قدرتي عادل و مهربان; بگزار آن قدرت با ما همان کند که مشيت اوست."

[obituary]

Love one another, but make not a bond of love: l
Let it rather be a moving sea between the shores of
your souls...l
Sing and dance together and be joyous,but let
one of you be alone,l
Even as the strings of a lute are alone though they
quiver with the same music.l

Give your hearts, but not into each other's keeping.l
For only the hand of life can contain your hearts.l
And stand together yet not too near together;l
For the pillars of the temple stand apart,l
And the oak tree and the cypress grow not in each other's shadow.l


به يکديگر عشق بورزيد،اما از عشق بند مسازيد:
بگذاريد عشق دريايي مواج باشد در ميان سواحل روح شما...
باهم بخوانيد و برقصيد و شادمان باشيد،اما بگذاريد هر يک از
شما تنها باشد،
همچون سيم‌هاي عود که تنها هستند،گرچه با يک نغمه به ارتعاش
در مي‌آيند.

دل‌هاي خود را به يکديگر بدهيد،اما نه براي نگه داشتن.
زيرا تنها دست زندگي شايسته است دل‌هاي شما را نگه دارد.
در کنار يکديگر بايستيد،اما نه بسيار نزديک به يکديگر:
زيرا ستون‌هاي معبد جداي از هم مي‌ايستند،
و درخت بلوط و درخت سرو در سايه هم نمي‌بالند.

[obituary]

Marriage is the union of two divinities that a thirs might be born on earth.It is the union of two souls in a strong love for the abolishment of separateness.It is the higher unity which fuses the separate unities within the two spirits.It is the golden ring in a chain whose beginning is a glance, and whose ending is eternity.It is the pure rain that falls from an unblemished sky to fructify and bless the field of divine Nature.l
As the first glance from the eyes of the beloved is like a seed sown in the human heart,and the first kiss of her lips like a flower upon the branch of the tree of life, so the union of two lovers in marriage is like the first the fruit of the first flower of that seed.l


ازدواج، يگانگي دو فطرت خدايي‌ست تا فطرت خدايي سومي نيز بتواند روي زمين زاده شود.ازدواج،يگانگي دو روح در بستر عشقي سوزان است براي پايان دادن به جدايي.وحدتي است متعالي که يگانه‌هاي جدا را در خود ذوب مي‌کند.حلقه‌اي است زرين در زنجيري که آغازش يک نگاه و پايانش جاودانگي است.باراني است پاک که از آسمانِ نيالوده مي‌بارد تا طبيعت خداوندي را بارور و متبرک سازد.
همان‌گونه که نخستين نگاهِ چشمانِ يار مانند دانه‌اي در دل آدمي کاشته مي‌شود، و نخستين بوسه لب‌هايش گُلي است بر شاخه درخت زندگي،پيوند عاشق و معشوق نيز نخستين ميوه نخستين گُلِ آن دانه است.

[obituary]

Marriage is either death or life; there is no betwixt and between.l

Are you a husband who regards the wrongs he has committed as lawful, But those of his wife as unlawful? If so, You are like those extinct savage who lived in caves and Covered their nakedness with hides.l

Or are you faithful companion, whose wife is ever at his side, sharing his every thought, rapture , and victory? If so, you are as one who at dawn walks at the head of a nation toward the high noon of justice, reason and wisdom.l


ازدواج يا مرگ است يا زندگي،چيزي در ميان و ميانه وجود ندارد.

آيا شما شئهري هستيد که خطاهاي خود را مشروع مي‌داند و خطاهاي همسرش را نامشروع؟اگر چنين است،پس شما مانند نسل منقرض شده وحشيانيد که در غارها زندگي مي‌کردند و برهنگيِ خود را با پوست مي‌پوشاندند.

يا اينکه شما رفيقي همدميد، کسي که همسرش همواره در کنارش بوده و شريک افکار، شور و شعف و پيروزي‌هاي اوست؟اگر چنين است، پس شما مانند کسي هستيد که در سپيده دمان، پيشاپيش ملتي گام برمي‌دارد و به سوي نيمروزِ بلند عدالت، خرد و فرزانگي پيش مي‌رود.

[obituary]

For out of the sensitive heart of a woman comes forth the happiness of mankind, and in the sentiments of her noble spirit are born the sentiments of their spirits.l

Modern civilization had made woman a little wiser, but it has increased her suffering because of man's covetousness.The woman of yesterday was a happy wife, but the woman of today is a miserable mistress.l

For blind law and corrupt tradition punish the fallen woman but look tolerantly upon the man.l

Men who do not forgive women their little faults will never enjoy their great virtues.l


خوشبختي بشريت زاده قلب حساس زن است، و در احساسات اصيل روح او است که احساسات روح‌هاي انساني زاده مي‌شود.

تمدن جديد زن را کمي عاقل‌تر کرده،اما به واسطه آزمندي مرد، بر رنج زن افزوده است.زنِ ديروز همسري خوشبخت بود، اما زنِ امروز معشوقه‌اي بي‌نواست.

قانونِ کور و سنت‌هاي پوسيده زني را که سقوط کرده مجازات مي‌کنند، اما در برخورد با مرد، نگاهي آميخته به مدارا دارند.

مرداني که خطاهاي کوچک همسرشان را نمي‌بخشند، از فضيلت‌هاي بزرگ آنان نيز محروم مي‌مانند.

[obituary]

The most beautiful word on the lips of mankind is the word "Mother", and the most beautiful call of "my mother". It is a word full of hope and love, a sweet and kind word coming from the depth of the heart.l

Then he looked at me, and the noontide of his eyes was upon me, and he said : 'You have many lovers,and yet I alone love you.Other men love themselves in your nearness.I love you in your self.Other men see a beauty in you that shall fade away sooner than their own years.But I see in you a beauty that shall not fade away, and in the autumn of yours days that beauty shall not be afraid to gaze at itself in the mirror, and it shall not be offended.l
' I alone love the unseen in you.'l


زيباترين واژه بر لبان آدمي،واژه "مادر" است.زيباترين خطاب،"مادر جان!" است."مادر" واژه‌اي است سرشار از اميد و عشق،واژه‌اي شيرين و مهربان که از ژرفاي جان برمي‌آيد.

آنگاه مسيح به من نگريست،نيمروزِ نگاهش بر من تابيد،گفت : " تو عاشقان زيادي داري،با وجود اين، من تو را دوست مي‌دارم.مردانِ ديگر، در مصاحبت تو، خود را مي خواهند.من خودِ تو را دوست دارم.مردانِ ديگر، در تو آن زيبايي را مي‌بينند که پيش از پايان عمرِ خودِ آنها،زايل مي‌شود.اما من در تو آن زيبايي را مي‌بينم که زايل نمي‌شود، و در خزان عمرت، آن زيبايي از اينکه در آيينه خود را بنگرد،شرمنده نيست،و احساساتش جريحه‌دار نمي‌شود،
تنها منم که در تو آن ناديده را دوست مي دارم"

[obituary]

Woman shall be forever the womb and the cradle, but never the tomb.l

But my dear readers, Don't you think that such a woman is like a nation that is oppressed by priests and rulers?Don't you believe that thwarted love which leads a woman to the grave is like the despair which pervades the people of the earth? A woman is to a nation as light is to lamp.Will not the light be dim if the oil in the lamp is low?l

If you wish to understand a woman, watch her mouth when she smiles; but to study a man, observe the whiteness of his eyes when he is angry.l

A woman's heart will not change with time or season; even if it dies eternally, it will never perish.l


زن براي هميشه زِهدان و گهواره تواند بود، اما گور، هرگز.

اما اي خوانندگان عزيز، آيا گمان نمي کنيد چنين زني به ملتي مي‌ماند که از طرف کشيشان و حاکمان،مظلوم واقع شده است؟آيا باور نداريد عشق زن را مانع شدن،که، او را بسوي گورستان هدايت کردن است، به ياسي مي‌ماند که بر سر مردم زمين سايه بيندازد؟آيا شعله فرو نمي‌ميرد اگر روغن چراغ تمام شود؟

اگر مي‌خواهيد زني را بفهميد،گاهِ خنديدن به دهانش بنگريد; اما براي ارزيابي مرد، سفيدي چشمانش را هنگام خشم ببينيد.

قلب زن با گذشت زمان و تغيير فصلها،تغيير نخواهد کرد; حتي اگر براي هميشه بميرد، هرگز از بين نمي‌رود.

[obituary]

I am indebted for all that I call 'I' to women,ever since I was an infant. Women opened the windows of my eyes and the doors of my spirit. Had it not been for the woman-mother, the woman-sister, and the woman-friend, I would have been sleeping among those who seek the tranquillity of the world with their snoring.l

He who pities woman depreciates her.He who attributes to her the evils of society oppresses her.He who thinks her goodness is of his goodness and her evil of his evil is shameless in his pretensions.But he who accepts her as God made her does her justice.l


من براي تمامي آنچه از طفوليت "من" مي‌نامم، به زنان مديونم.زنان پنجره‌هاي چشمان را و نيز دروازه‌هاي روحم را گشودند.اگر نبودند زناني همچون مادر،خواهر و دوست،من اکنون در ميان آن کساني خوابيده بودم که آرامش جهان را در خُر و پُف جست‌و‌جو مي کنند.

کسي که به زن ترحم مي کند،از قدر او مي‌کاهد.کسي که پليدي‌هاي جامعه را به زن نسبت مي‌دهد، به او ستم مي کند.کسي که خوبي‌هاي زن را نتيجه خوبي‌هاي خود مي داند و بدي‌هاي او را نتيجه‌بدي‌هاي خود،ادعاي بي‌شرمانه دارد،اما کسي که زن را، همان گونه که خدا آفريده،مي‌پذيرد،عدالت را در مورد او روا داشته است.

[obituary]

The poets and writers are trying to understand the reality of woman, but up to this day they have not understood the hidden secret of her heart, because they look upon her from behind the s*exual veil and see nothing but externals; they look upon her through a magnifying glass of hatefulness and find nothing except weakness and submission.l

A woman may veil her face with a smile.l

Every man loves two women; the one is the creation of his imagination, and the other is not yet born.l


شاعر و نويسنده هر دو تلاش مي‌کنند تا حقيقت زن را دريابند،اما تا به امروز رازهاي پنهان قلب او را در نيافته‌اند،زيرا آن‌ها از وراي حجاب جنسيت به زن نگريسته‌اند و جز ظاهر او را نديده‌اند;آن‌ها با ذره‌بين نفرت در جست‌و‌جوي زن بوده‌اند و در نتيجه جز ضعف و فرمانبرداري چيزي نيافته‌اند.

زن ممکن است چهره خود را با لبخندي بپوشاند.

هر مردي دو زن را دوست داردی يکي زاييده خيال اوست، و ديگري هنوز به دنيا نيامده.

[obituary]

The man Buy glory and reputation,but the woman pays the price.l

AY, My friend the spirit descended upon me and blessed me.A great love has made my heart a pure altar.It is woman, my friend - woman that i thought yesterday a toy in the hands of man - who has delivered me from the darkness of hell and opened before me the gates of Paradise where I have entered.l

Marriage in these days is a mockery whose management is in the hands of young man and parents.In most countries the young men win while the parents lose.The woman is looked upon as a commodity, purchased and delivered from one house to another.In time her beauty fades and she becomes like an old piece of furniture left in a dark corner.l


مرد افتخار و شهرت را مي‌خرد، اما زن بهايش را مي‌پردازد.

دوست من، روح بر من فرود آمد و تبرکم کرد.عشقي بزرگ دل مرا به معبدي بدل ساخته است.دوست من! اين زن است که مرا از ظلمت دوزخ آزاد ساخته و دروازه‌هاي بهشت را به رويم گشوده تا به آن محل داخل شوم، زني که تا ديروز او را بازيچه مرد مي‌دانستم.

اين روزها ازدواج مضحکه‌اي است که به دست مردان جوان و والدين به پا مي‌شود.در بسياري از کشورها مردان جوان مي‌برند در حالي که والدين مي‌بازند.به زن به چشم يک کالا نگريسته مي‌شود،کالايي که خانه‌اي آن را مي‌خرد و خانه‌اي ديگرد آن را مي‌فروشد،سر انجام زيبايي زن رنگ مي‌بازد و او همچون اثاثيه‌اي که ديگر به کار نمي‌‌آيد، در گوشه‌ تاريک خانه رها مي‌شود.

[obituary]

Your children are not your children
They are the sons and daughters of life's longing for itself
They come through you but not from you
And though they are with you yet they belong not to you.l

We often sing lullabies to our children that we ourselves may sleep.l

For women travel not save when led by their children...Our children do not heed us; like the high tide of today, they take no counsel with the high tide of yesterday.l

The song that lies silent in the heart of a mother sings upon the lips of her child.l



فرزندان‌تان فرزندان شما نيستند.
آنها پسران و دختران اشتياق زندگي به خويشند.
آنها توسط شما به دنيا مي‌آيند، اما نه از شما،
و گرچه با شمايند اما از انِ شما نيستند.

ما اغلب براي فرزندان‌مان لالايي مي‌خوانيم، تا خود را بخوابانيم.

زنان سفر نمي‌کنند، مگر آنکه تدارک آن را فرزندانشان ديده باشند...فرزندان ما اعتنايي به ما ندارند; درست مانند مدّ امروز که از مدّ ديروز نظر نمي خواهد.

آوازي که خاموش در دل مادر خفته است، بر لبان فرزند او مترنم مي گردد.

[obituary]

The calamity of the sons lies in the endowments of the parents.And he who does not deny them will remain the slave of Death until he dies.l

Some of our children are our justifications and some are but our regrets.l

The foundling is an infant whose mother conceived him between love and faith, and gave birth to him between the fear and frenzy of death.She swaddled him with a living remnant of her heart and placed him at the orphanage gate and departed with her head bent under the heavy burden of her cross.And to complete her tragedy, you and I taunted her : 'What a disgrace, what a disgrace!'l


بيچارگي فرزندان در ارث و ميراثي قرار دارد که از والدين به جا مي‌ماند.کسي که از اين ميراث صرف‌نظر نمي‌کند، براي هميشه برده مرگ مي ماند تا زماني که بميرد.

بعضي از فرزندانمان عذر موجه مايند و بعضي ديگر حسرت و افسوس ما.

بچه سرراهي، طفلي‌ست که مادر او در ميانه عشق و ايمان باردار شده. و در هنگامه ترس و جنونِ مرگ، زاده است.مادر، او را در تکه پاره‌هاي دلش پيچيده و در کنارِ درِ يتيم‌خانه گذاشته، سپس با سري که زير بار سنگين صليبش خم شده، او را ترک کرده، آنگاه من و تو براي اين‌که مصيبت او را تکميل کنيم با گوشه و کنايه گفته‌ايم : " آه، از اين رسوايي، داد از اين بي‌آبرويي."