mobin
27-12-2007, 15:21
خبر از در و دیوار سرازیر میشود و از هر گوشه آه و نالهای بلند میشود كه، "آنتن نمیدهد"، "پیام كوتاه نمیرسد"، "مشترك مورد نظر در پایتخت ایران در دسترس نمیباشد" و جملاتی از این دست. رسانهها هم پیگیر علت اختلالهای آشكار میشوند و پاسخی دو كلمهای دستگیرشان میشود، "تكذیب میكنیم".
این در حالی است كه دستاندركاران شبكه تلفنهمراه دولتی نه تنها اختلالها را تكذیب میكنند بلكه یك گام به جلو آمده و آماری مبنی بر بهبود و افزایش كیفیت شبكه هم میدهند كه طبعا با واقعیت و گزارشهای جراید انطباقی ندارد.
در كنار تمام این مشكلات و ارایه آمارهای غیرقابل لمس برای كاربران، مدیران شبكه دولتی شبانهروز در تلاش برای واگذاری اختلالها (سیمكارتهای جدید) هستند. بارها كارشناسان واگذاریهای جدید را به عنوان عامل اختلالها پیشبینی كرده و میكنند اما در عمل اتفاق دگر میافتد.
مقصود نقض تلاشها برای رفع مشكلات یا انگ كمكاری زدن به مدیران و كارشناسان دولتی نیست ولی آنچه ما شاهد آن هستیم این است كه در نهایت تنها یك طرف این ماجرا سالهاست كه بهای آن را میپردازد و آن مشتركان تلفنهمراه هستند.
مردم اعتراض میكنند و مدیران دولتی تكذیب كرده و خبر از بهبود میدهند. یكی از مشكلات این میان، نبود نهاد حمایتكننده از حقوق مشتركان تلفنهمراه است. به نظر میرسد كه در این میان كاری از سازمان تنظیم مقررات و ارتباطات رادیویی كه وظیفه تنظیم بازار و نظارت بر حسن عملكرد اپراتورها را دارد ساخته نیست چراكه امروزه تعداد پروندههای باز روی دست این سازمان رو به افزایش است و بعید به نظر میرسد احقاق حقوق مشتركان هم كه خود كاری است بس بزرگ و پرتنش در دستور كار ایشان قرار بگیرد.
جالب آنكه اختلالها در دو شبكه دیگر كشور یعنی ایرانسل و تالیا هم وضعیت رضایتبخشی ندارد و بهزودی ایشان هم مانند اپراتور دولتی در برابر موج انتقادهای مربوط به اختلالها واكسینه میشوند.
از این رو و با توجه به شواهد موجود مبنی بر ناتوانی سایر ارگانها در كمك به حقوق مشتركان تلفنهمراه ظاهرا راهی بجز سخن گفتن و درخواست از خود سرویسدهندهها وجود ندارد، از این رو یك بار دیگر درخواست سالهای گذشته تكرار میشود كه اپراتورها حداقل برای تكریم مشتركان، یك راهكار مشخص در پیش بگیرند.
به هر حال اختلال را داریم، شاید بد نباشد اپراتور دولتی برای جبران این مهم اقدام به ارایه برخی از خدمات تخفیفی و تشویقی كند تا مشتركان هم احساس كنند كه رضایت آنها برای اپراتورها در عمل مهم است.
این در حالی است كه دستاندركاران شبكه تلفنهمراه دولتی نه تنها اختلالها را تكذیب میكنند بلكه یك گام به جلو آمده و آماری مبنی بر بهبود و افزایش كیفیت شبكه هم میدهند كه طبعا با واقعیت و گزارشهای جراید انطباقی ندارد.
در كنار تمام این مشكلات و ارایه آمارهای غیرقابل لمس برای كاربران، مدیران شبكه دولتی شبانهروز در تلاش برای واگذاری اختلالها (سیمكارتهای جدید) هستند. بارها كارشناسان واگذاریهای جدید را به عنوان عامل اختلالها پیشبینی كرده و میكنند اما در عمل اتفاق دگر میافتد.
مقصود نقض تلاشها برای رفع مشكلات یا انگ كمكاری زدن به مدیران و كارشناسان دولتی نیست ولی آنچه ما شاهد آن هستیم این است كه در نهایت تنها یك طرف این ماجرا سالهاست كه بهای آن را میپردازد و آن مشتركان تلفنهمراه هستند.
مردم اعتراض میكنند و مدیران دولتی تكذیب كرده و خبر از بهبود میدهند. یكی از مشكلات این میان، نبود نهاد حمایتكننده از حقوق مشتركان تلفنهمراه است. به نظر میرسد كه در این میان كاری از سازمان تنظیم مقررات و ارتباطات رادیویی كه وظیفه تنظیم بازار و نظارت بر حسن عملكرد اپراتورها را دارد ساخته نیست چراكه امروزه تعداد پروندههای باز روی دست این سازمان رو به افزایش است و بعید به نظر میرسد احقاق حقوق مشتركان هم كه خود كاری است بس بزرگ و پرتنش در دستور كار ایشان قرار بگیرد.
جالب آنكه اختلالها در دو شبكه دیگر كشور یعنی ایرانسل و تالیا هم وضعیت رضایتبخشی ندارد و بهزودی ایشان هم مانند اپراتور دولتی در برابر موج انتقادهای مربوط به اختلالها واكسینه میشوند.
از این رو و با توجه به شواهد موجود مبنی بر ناتوانی سایر ارگانها در كمك به حقوق مشتركان تلفنهمراه ظاهرا راهی بجز سخن گفتن و درخواست از خود سرویسدهندهها وجود ندارد، از این رو یك بار دیگر درخواست سالهای گذشته تكرار میشود كه اپراتورها حداقل برای تكریم مشتركان، یك راهكار مشخص در پیش بگیرند.
به هر حال اختلال را داریم، شاید بد نباشد اپراتور دولتی برای جبران این مهم اقدام به ارایه برخی از خدمات تخفیفی و تشویقی كند تا مشتركان هم احساس كنند كه رضایت آنها برای اپراتورها در عمل مهم است.