عبدالقادر گیلانی (جیلانی) (۱۰۷۷ - ۱۱۶۶ م) با نام کامل عبدالقادر بن صالح جنگی دوست گیلانی عارف، صوفی،محدث، و شاعر ایرانی قرن پنجم و ششم قمری بود.

وی مؤسس سلسله تصوف قادریه (منتسب به عبدالقادر) بود.او از مشاهیر مشایخ صوفیه و شیخ طریقه قادریه می‌باشد کنیه وی «ابومحمد» و لقبش «محی الدین»

است.نــســب شیخ محی الدین ابو محمد عبدالقادر بن ابی صالح بن عـبـدا الله بــن یحیی زاهد بن محمد بـن داود بن موسی بن عبدالله بن موسی الجون بی عبـدالله

محض بن حسن المثنی بن امیر المومنین محمد الحسن بن امیر المومنین علی بن ابیطالب ( رضوان الله تعالی علیهم اجمعین ) می باشد.

مادرش ام الخیرام الجبار فاطمه بنت ابی عبدالله الصومعی بانوئی با تقوی وپرهــیــزکار بــود که مــدفنشـان هم اکنون در شهر صومعه سرای ایران واقع اسـت و مـحل

راز و نیاز عاشقان می باشد.

مجالس وعظ :

شـیـخ همواره در طلـب علم دین و رموز و فنـون طریقت بود تا اینکه در این راه چــنــان پیــشــرفــتــی کــرد که بر تمام اهــل زمــان بــرتــری حــاصــــل نمود و از اقـران

درگذشت علم باطنش از قلبش به زبان رسیـد و امارت و ولایتـش ظاهر گردیـد. وقتی شیخ به بغداد رفت در مدرسـه ابو سعـید االمـخرمی تــصــدی تــدریس و وعــظ و

خــطابه را به عـهــده گرفت هرروزمردم بسیاری براو جمع می شدند واز محضرش کسب فیض می کردند و هــمــواره عده زیادی ازفقها و صلحا به زیارت او می آمدند و

از مجالس درس و وعظ ایشان بهره ها میگرفتند.








دیوان شیخ محی الدین عبدالقادر گیلانی

نویسنده: عبدالقادر گیلانی

حجم: 3.39 مگابایت

نوع فایل کتاب: PDF

تعداد صفحات: 140

[ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]