فصل اول
مقدمهاي دربارة پالايشگاه شيراز
پالايشگاه شيراز از سال 1352 فعاليت خود را در زمينة توليد فرآورده هاي نفتي آغاز نموده است. خوراك اين پالايشگاه از چاههاي نفتي گچساران بوسيلة يك خط لولة 10 اينچي به طول 248 كيلومتر و بوسيلة 3 تلمبه خانه و هر تلمبه خانه داراي 3 توربين از نوع رستون 1500 و با فشا (psia) 1950 تأمين ميگردد. نفت خام ابتدا به تأسيسات انتهايي خط لولة مستقر در پالايشگاه رسيده و از طريق خطوط به مخازن موجود فرستاده مي شود. پالايشگاه شيراز داراي 3 ايزو بر اساس استاندارهاي زير مي باشد:
سيستم مديريت كيفيت بر اساس استاندارد ISO-9001 در سال 2000
سيستم مديريت يكپارچه بر حسب استاندارد ISO-14001 در سال 1996
سيستم مديريت ايمني و بهداشت حرفه اي بر حسب استاندارد OHSAS-18001 در سال 1991.
با بسته شدن پالايشگاه آبادان متخصصين پالايشگاه شيراز اقدام به تغيير لازم با توجه به امكانات خود در دستگاهها و روشهاي توليد نمودند تا بخشي از محصولات جديدي را كه در قبل توسط آن پالايشگاه عرضه ميشد تأمين نمايد. پس از بازسازي پالايشگاه مذكور توليد آن محصولات نيز كماكان متوقف نگرديده است.
توليد چند نوع حلال و بهبود روش توليد سوخت جت و قير و كوشش در بالا بودن ظرفيت توليد پالايشگاه و دستگاههاي مختلف آن از جمله اقدامات فوق بوده است.
در اين زمينه نصب 2 عدد ديگ بخار جديد نصب دستگاه تصويه آب صنعتي، طراحي و خريداري اجناس و نصب واحد جديد قير دميده توسط پالايشگاه و همچنين آغاز عمليات نصب چند مخزن جديد از جمله پروژه هاي توسعه اين پالايشگاه مي باشد.
حضور گروههاي جهاد خود كفايي و بروز استعدادهاي كارشناسان ايراني در پالايشگاه شيراز درخشش و كارايي پرثمري داشته است. در اثر هماهنگي گروههاي عملياتي و مهندسي و تعميراتي و سيستم تداركاتي و با بهره گيري از امكانات آزمايشگاهي و نيز گروههاي ايمني و آتش نشاني و بهداري در پيش گيري و مقابله با سوانح و همچنين هدايت و رهبري مديران صنعت و نفت و حمايت اولياء امور سطح توليد پالايشگاه تا 7630 مترمكعب در روز يعني 20درصد بالاتر از ظرفيت طراحي شده ارتقاء پيدا كرده است.
فصل دوم
ارزيابي بخشهاي مرتبط با رشته علمي كارآموزي
نگاهي گذرا به پالايشگاه شيراز
دستگاه تقطير نفت خام (Unit 100)
در اين دستگاه نخستين مرحله پالايش نفت خام در 2 مرحله، تقطير در جو و تقطير در خلاء انجام ميگيرد.
تقطير در جو
اين مرحله به ظرفيت 40000 بشكه در روز و برج تقطير آن تحت فشار جو ميباشد نفت خام بر حسب دماي جوش تحت فشار جو مي باشد نفت خام بر اساس دماي جوش تحت فشار و گرماي معين به برشهاي مختلف زير
تفكيك ميگردند.
- گازهاي كربنيك
- گاز مايع
- نفتاي سبك جو
- نفتا
- نفتاي سنگين
- نفت سفيد جو
- نفت گاز جو
- ته مانده تقطير در جو
تقطير در خلاء
خوراك اين مرحله به ميزان 18400 بشكه در روز از ته مانده برج تقطير در جو تأمين ميگردد برج تقطير اين دستگاه در فشار كمتر از جو كار ميكند تا با پايين آوردن نقطه جوش آسانتر بتوان به تفكيك خوراك اين مرحله اقدام نمود. فشار برج تقطير در خلاء را آنقدر كاهش مي دهند تا ته مانده برج تقطير در جو بتواند در دمايي تفكيك شود بدون آنكه فعل و انفعال كراكينگ صورت گيرد.
برشهاي حاصله به قرار زيرند:
- نفت گاز سبك خلاء
- نفت گاز سنگين خلاء
- ته مانده تقطير در خلاء
برشهاي تقطير به كجا مي روند:
گازهاي سبك
به دستگاه تصفيه گاز با آمين واحد 800 هدايت شده تا پس از عاري شدن از گاز هيدروژن سولفوره به عنوان سوخت مصرف گردد.
گاز مايع
به دستگاه تصفيه و تهيه گاز مايع هدايت شده تا پس از تفكيك به پروپان و بوتان در مخازن كروي ذخيره گردند.
نفتاي سبك
به دستگاه مراكس هدايت شده تا پس از تصفيه به نسبتهاي لازم جهت بنزينهاي معمولي (88اكتان) و سوپر (95اكتان) گردد.
نفتاي سنگين
به منظور تصحيح نقطه ريزش نفت گاز جو با اين فرآورده مخلوط مي گردد. به C.R.U مي رود.
نفت گاز جو
پس از مخلوط شدن با نفتاي سنگين به مخزن ذخيره نفت گاز جو هدايت ميشود.
نفت گاز سبك خلاء
به مسير نفت گاز سنگين خلاء مي پيوندد.
نفت گاز سنگين خلاء
پس از اختلاط با نفت سبك به عنوان خوراك دستگاه ايزوماكس به مخزن ذخيره مربوطه و يا به عنوان سوخت پالايشگاه به مخزن نفت كوره پالايشگاه
ارسال ميگردد.
ته مانده تقطير در خلاء
به دستگاه كاهش گرانروي در صورتي كه در سرويس باشد ارسال مي گردد در شرايط عملياتي خاص به عنوان آسفالت به مخزن ذخيره خود مي رود. در ضمن به مسير نفت كوره نيز مربوط است.
فرآورده هاي دستگاه تقطير در جو و خلاء