سلام،
همونطور که میدونید تاریخ و باستان شناسی زیرشاخه ای از علوم انسانی و یا علوم اجتماعی است. بااین حال میتوان گفت تاریخ پلی بین این دوست، چرا که روش های مطالعاتی آن از هر دو شاخه وام میگیرند.
تاریخ به معنای کسب آگاهی از طریق تحقیق و بررسی در گذشته است، مخصوصا هر آنچه که به انسان مربوط باشد. تاریخ شرایط رویداد های مرتبط با گذشته را با کشف، طبقه مندی، سازمان دهی و ارایه اطلاعات درباره ی این رویداد ها، گرد هم می آورد.
تاریخ برای دیگران، به شکل اصطلاحی کلی به معنای مطالعه هرچیز درباره ی انسان های پیشین در آمده است، از روزگاران گذشته تاریخ را
با هدف های عملی یا نظری میخواندند، اما امروزه آن را در جهت کنجکاوی فکری هم مطالعه میکنند.
تاریخ تابعی از متغییر های گوناگون است که انسان تنها در برخی از آنان نقش دارد. زمین شناسی و جغرافیا از متغیر های اساسی تاریخ هستند. ضرباهنگ زایش و فرسایش کوه ها، پیشروی متقابل دریا و خشکی، طغیان و تغییر مسیر رودها ، میزان بارش نزولات جوی و سایر
عوامل طبیعی بر تاریخ اثر گذار هستند.
" ویکی پدیا "
با توجه به توضیحات بالا متوجه میشیم که تاریخ تنها مطالعه درباره ی حکومت های پیشین و نابودی و تاسیس اونها نیست، بلکه زمین شناسی ( باستان شناسی ) ، جغرافیا و ... هم از جهتی به تاریخ مربوط میشوند.
پس تعریف کلی از مطالعات تاریخ میتونه این باشه:
هرگونه مطالعه درباره ی زندگی انسان ها در گذشته، چگونگی حکومت ها ، رویداد و اتفاقات و هرچیز دیگری که مربوط به زمان های گذشته باشد مانند باستان شناسی، رفتارهای اجتماعی درگذشته و ... مطالعه تاریخ نامیده میشود.
اما ما در این تاپیک درباره ی چگونگی، مقدار و روش مطالعه تاریخ بحث و تبادل نظر خواهد شد.
روش های زیادی برای مطالعه وجود داره، برخی تاریخ رو تخصصی و برخی عمومی دنبال میکنند و برخی افراد هم اصلا علاقه ای به مطالعه ی تاریخ ندارند.
سوال من از شما:
مطالعه تاریخ تا چه حد میتونه مفید باشه؟
چرا باید تاریخ رو مطالعه کرد؟
مطالعه ی زیاد تاریخ مارو دچار مشکل نمیکنه؟ و اینکه اصلا وظیفه ی ما هست که تاریخ رو حداقل به طور عمومی مطالعه کنیم؟
ممنون.