✽✽ مـشــاعـــره ✽✽

[hamed29]

بـه یک کرشــمهٔ چشـم فسونـــگر تـو شـود
یکی هلاک یکی زنده این چه بوالعجبی است

  محتوای مخفی: شعر کامل 

لبم خموش ز آواز مدعا طلبی است
که مدعا طلبیدن ز یار بی‌ادبی است

حکیم جام جم و آب خضر چون گوید
مراد جام زجاجی و بادهٔ عنبی است

نرنجم ار سخن تلخ گویدم که ز پی
شکرفشان لبش از خنده‌های زیر لبی است

شب از جفای تو می‌نالم و چو می‌نگرم
همان دعای تو با ناله‌های نیمه شبی است

به یک کرشمهٔ چشم فسونگر تو شود
یکی هلاک یکی زنده این چه بوالعجبی است

برد دل از همه کس نظم او که هاتف را
ملاحت عجمی و فصاحت عربی است

هاتف اصفهانی

[EhsanCPU]

چندی است به لاک غم فرو رفته است
این شهر فسونگر برادر کش

از سکه فتاده غیرت و مردی
ما شاعرکان به سکه ای دلخوش

(سعید بیابانکی)

[hamed29]

آن شه موزون جهان عاشق موزون طلبد
شد رخ من سکه زر تا که به میزان برسم

رحمت حق آب بود جز که به پستی نرود
خاکی و مرحوم شوم تا بر رحمان برسم

هیچ طبیبی ندهد بی‌مرضی حب و دوا
من همگی درد شوم تا که به درمان برسم

دیوان شمس - مولانا

[zahedan47]

خوش باش اين زمان كه به دهر اعتماد نيست
ميزان عمرِ ما اي جان من ، زياد نيست

چون گل بپوسد و رود اين جسم ، بر حراج
بشنو حديث عشق كه اين حرف باد نيست

[saye]

تو كیستی، كه من اینگونه بی تو بی تابم؟
شب از هجوم خیالت نمی برد خوابم .
تو چیستی، كه من از موج هر تبسم تو
بسان قایق، سرگشته، روی گردابم!