علم چیست (و چه نیست) | Science 101

[N I G H T P E A C E]

من هیچ وقت نفهمیدم که چرا ما اصرار داریم برای تمامی سئوالات یک پاسخی داشته باشیم.
حالا اون پاسخ از هرجا میخواد باشه، فقط یک پاسخی باشه، صحه گذاری و به آزمایش گذاشتن اون پاسخ مهم نیست !!

اینکه دوستان اشاره میکنن، عرفان و فلسفه راهگشا هستند، خیر راهگشایی در کار نیست.
راهی رو روشن نمیکنه، چون خودش رو به ورطه آزمایش نمیذاره.

مثلا فرض کنیم در شهری یک بیماری ناشناخته میاد و همه میمیرند.
علم میگه نمیدونم منشا این بیماری چیست.
ولی شما کلید کنی نه من حتما باید منشا این بیماری رو بدونم.

مذهب بهت میگه اینا جلوی ارباب خوب دلا راست نشدن، یک جنی از آسمون اومد فوت کرد همه مریض شدن و مُردن.
یا عرفان بشینه از دوری یار و سیاهی دل و... یکسری چیزهایی بهم ببافه و عامل بیماری رو توجیه کنه.

اونوقت این اسمش راهگشایی هست؟

به نظر من اسم این صرفا خودفریبیه.
یعنی جایی که نمیتوانیم چیزی را بفهمیم با فریب از راه های دیگر خودمان را از رنج رسیدن به حقیقت علمی خلاص کنیم.

نمیدونم چقد با فلسفه اشنا هستید، اما دقت داشته باشید که همین علم که فکر میکنید باید معیار همه چیز باشه، پایه های خودش هیچ کدوم علمی و قابل آزمایش نیستن!! شما اگر معتقد هستید که هر باور و عقیده تنها زمانی قابل اعتماد هست که آزمایش پذیر باشه، اول از همه باید قید علم رو بزنید و به هیچ کدوم از یافته هاش اعتماد نکنید، چون همون طور که گفتم آنچه باعث شده ما به علم و یافته هاش اعتماد کنیم فقط و فقط یک سری باورهای فلسفی غیر قابل آزمایش هست !!!

شما که با افتخار دارید فلسفه رو رد میکنید،باید بدونید که اساس باورهای شما همه فلسفی و غیر قابل آزمایش هستن و احتمالا خودتون هم نمیدونید!!

مثالی که در مورد بیماری زدید اگر در رد عرفان بود باید بگم چنین مسائلی اصلا در عرفان مطرح نیستن، و اساسا عرفان به این مسایل کاری نداره ...

[N I G H T P E A C E]

خب همین ماورا میتونه در اینجا کمک هم بکنه.
یعنی افراد شروع میکنند به دعا کردن و امیدوار میشند .امیدواری باعث اعتماد به نفس و همت و تلاش بیشتری باشه و از کم اوردن افراد جلوگیری میکنه.باعث جلوگیری از
هرج و مرج چیز های دیگه میشه.وقتی در اینجا علم نمیتونه کمکی بکنه همین اعتقاد به ماورا شاید بتونه.
مثلا شما نمیتونی به یک پیرزن سختکوشی تو یک روستا که تمام عمرش سختی های زیادی کشیده حرف از علم بزنی و بیای بهش بگی اون دنیا دیگه وجود نداره .
اون ترجیح میده به دنیایی باور داشته باشه که تمام سختی هاش جبران بشه.
مهم نیست چی درسته و چی غلطه
مهم اینه که چی به ما کمک میکنه.
این ریشه در تکامل ما داره .ما اون موقعی که تو جنگل هم زندگی میکردیم احتیاج به باور نادرست ها داشتیم.
زمانی که پیشینیان ما کوچکترین صدا یا بو یا چیزی را احساس میکردند.سریع اون منطقه را ترک میکردند.چون اگر وای میستادن و تحقیق علمی میکردند که ایا این صدا شکارچی هست یا نه.خطر مرگشون بیشتر میشد.همین باور به ماورا و وجود یک چیز غلط باعث بقا و تکامل ما شده.شاید 90 درصد مواقع اصلا اون صدا شکارچی نبود.

اینکه اعتقاد به ماورا ناشی از تکامل هست رو به هیچ وجه فعلا نمیشه با دلیل علمی ثابت کرد ... بنابراین نمیشه با چنین اعتمادی گفت که این باورها غلط و ناشی از تکامل هستن ...

[B.Russell]

نمیدونم چقد با فلسفه اشنا هستید، اما دقت داشته باشید که همین علم که فکر میکنید باید معیار همه چیز باشه، پایه های خودش هیچ کدوم علمی و قابل آزمایش نیستن!! شما اگر معتقد هستید که هر باور و عقیده تنها زمانی قابل اعتماد هست که آزمایش پذیر باشه، اول از همه باید قید علم رو بزنید و به هیچ کدوم از یافته هاش اعتماد نکنید، چون همون طور که گفتم آنچه باعث شده ما به علم و یافته هاش اعتماد کنیم فقط و فقط یک سری باورهای فلسفی غیر قابل آزمایش هست !!!

شما که با افتخار دارید فلسفه رو رد میکنید،باید بدونید که اساس باورهای شما همه فلسفی و غیر قابل آزمایش هستن و احتمالا خودتون هم نمیدونید!!

مثالی که در مورد بیماری زدید اگر در رد عرفان بود باید بگم چنین مسائلی اصلا در عرفان مطرح نیستن، و اساسا عرفان به این مسایل کاری نداره ...

من فلسفه رو رد نکردم دوست عزیز !!
فلسفه رو صرفا خیالپردازی هایی میدونم که انسان رو در مسیر چرایی ها شناور میکنه.
و باعث میشه انسان به مسائل پیرامونش فکر کنه و تا وقتی علمی نشه ارزش حقیقی ندارد و خودفریبی است.

چندتا مثال از پایه های علم میزنید که قابل آزمایش نیستن و فلسفه اونارو بنا کرده؟

اتفاقا بحث بیماری در عرفان بسیار پر رنگه و بیماری رو یک ابتلا و امتحان عاشق از معشوق هم میدونن.
متاسفانه مجددا کلی گویی کردین بدون اینکه وارد مصداق ها بشوید.

اینکه اعتقاد به ماورا ناشی از تکامل هست رو به هیچ وجه فعلا نمیشه با دلیل علمی ثابت کرد ... بنابراین نمیشه با چنین اعتمادی گفت که این باورها غلط و ناشی از تکامل هستن ...

اعتقاد به ماورا دقیقا به خاطر تکامل هست.
برای همینم هست که با گسترش علم در حال کمرنگ و کمرنگ تر شدن هست.

البته در نزد کسانی که اهل علم هستند وگرنه نزد عوام همیشه پر رنگ بوده و هست.

پدیده هایی مثل شکستن شیشه در اثر سرد و گرم شدن که مینداختن گردن اجنه تا ربط دادن دژاوو به پرواز روح و ... مثال هایی از این روند تکاملی هست.

[N I G H T P E A C E]

من فلسفه رو رد نکردم دوست عزیز !!
فلسفه رو صرفا خیالپردازی هایی میدونم که انسان رو در مسیر چرایی ها شناور میکنه.
و باعث میشه انسان به مسائل پیرامونش فکر کنه و تا وقتی علمی نشه ارزش حقیقی ندارد و خودفریبی است.

چندتا مثال از پایه های علم میزنید که قابل آزمایش نیستن و فلسفه اونارو بنا کرده؟

اتفاقا بحث بیماری در عرفان بسیار پر رنگه و بیماری رو یک ابتلا و امتحان عاشق از معشوق هم میدونن.
متاسفانه مجددا کلی گویی کردین بدون اینکه وارد مصداق ها بشوید.



اعتقاد به ماورا دقیقا به خاطر تکامل هست.
برای همینم هست که با گسترش علم در حال کمرنگ و کمرنگ تر شدن هست.

البته در نزد کسانی که اهل علم هستند وگرنه نزد عوام همیشه پر رنگ بوده و هست.

پدیده هایی مثل شکستن شیشه در اثر سرد و گرم شدن که مینداختن گردن اجنه تا ربط دادن دژاوو به پرواز روح و ... مثال هایی از این روند تکاملی هست.

بنظر شما فلسفه خیالپردازی هست و تا وقتی علمی نشه ارزش حقیقی ندارد و خودفریبی است، خب ببینیم چند تا از عقاید شما از جنس همین خیال پردازی ها هست تا بقول شما کلی گویی هم نکرده باشم:

1. شما به وجود خودتون و جهان خارج اعتقاد دارید، درسته؟ خب این اعتقادتون رو با روش علمی و به صورت آزمایش پذیر برای من اثبات کنید؟

2. اساس علم روابط علت و معلول هست، درسته؟ شما برای من با روش علمی اثبات کنید که هر معلولی علت داره؟

3. اساس علم سنخیت علت و معلول هست، یعنی همیشه معلول های مشابه علل مشابه دارند، درسته؟ این رو با روش علمی اثبات کنید ؟

...

و مسایل دیگه ای که برای پرهیز از اطاله کلام ذکر نمیکنم. همونطور که میدونید این چند مساله که گفتم پایه و اساس علم رو تشکیل میدن ولی هیچ کدوم رو با روش علمی و آزمایش و تجربه نمیشه ثابت کرد ... البته اگر شما میتونید ثابت کنید ... اما اگر نتونید پس چرا به علم اعتماد میکنید و به اون افتخار میکنید؟؟ در حالی که هیچ کدوم از پایه هاش علمی و آزمایش پذیر نیستن؟؟

پایه های علم فلسفی هستن، همون چیزی که از نظر شما خیالبافی هست، بنابراین شما بدون اینکه بدونید پایه و اساس تمام اعتقادات علمی تون همین بقول خودتون خیالبافی ها هستن ...

در مرود عرفان و اینکه چه چیزی هست قسمتی از [ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ] رو میارم، خودتون بیشتر تحقیق کنید خواهید دید مساله بیماری و ... اساسا در عرفان مطرح نیس:

"عرفان نوعی روش برای حصول به حقیقت است که بر این فرض بنا شده است که عقل و حواس پنجگانه به دلیل خطاهای ادراکی قابل اتکا نیستند و به تنهایی قادر به درک حقیقت نمی‌باشند و از این رو به نوعی تلاش برای ادراک بی واسطه حقایق نیاز است که بدان عرفان می‌گویند."

اعتقاد به ماورا دقیقا به خاطر تکامل هست.
برای همینم هست که با گسترش علم در حال کمرنگ و کمرنگ تر شدن هست.

...

این حرفتون را با روش علمی برای من ثابت کنید، چون بر اساس گفته های شما فقط یافته های علمی ارزش اعتماد رو داره ...

[B.Russell]

بنظر شما فلسفه خیالپردازی هست و تا وقتی علمی نشه ارزش حقیقی ندارد و خودفریبی است، خب ببینیم چند تا از عقاید شما از جنس همین خیال پردازی ها هست تا بقول شما کلی گویی هم نکرده باشم:

1. شما به وجود خودتون و جهان خارج اعتقاد دارید، درسته؟ خب این اعتقادتون رو با روش علمی و به صورت آزمایش پذیر برای من اثبات کنید؟

2. اساس علم روابط علت و معلول هست، درسته؟ شما برای من با روش علمی اثبات کنید که هر معلولی علت داره؟

3. اساس علم سنخیت علت و معلول هست، یعنی همیشه معلول های مشابه علل مشابه دارند، درسته؟ این رو با روش علمی اثبات کنید ؟

...

و مسایل دیگه ای که برای پرهیز از اطاله کلام ذکر نمیکنم. همونطور که میدونید این چند مساله که گفتم پایه و اساس علم رو تشکیل میدن ولی هیچ کدوم رو با روش علمی و آزمایش و تجربه نمیشه ثابت کرد ... البته اگر شما میتونید ثابت کنید ... اما اگر نتونید پس چرا به علم اعتماد میکنید و به اون افتخار میکنید؟؟ در حالی که هیچ کدوم از پایه هاش علمی و آزمایش پذیر نیستن؟؟

پایه های علم فلسفی هستن، همون چیزی که از نظر شما خیالبافی هست، بنابراین شما بدون اینکه بدونید پایه و اساس تمام اعتقادات علمی تون همین بقول خودتون خیالبافی ها هستن ...

در مرود عرفان و اینکه چه چیزی هست قسمتی از [ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ] رو میارم، خودتون بیشتر تحقیق کنید خواهید دید مساله بیماری و ... اساسا در عرفان مطرح نیس:

"عرفان نوعی روش برای حصول به حقیقت است که بر این فرض بنا شده است که عقل و حواس پنجگانه به دلیل خطاهای ادراکی قابل اتکا نیستند و به تنهایی قادر به درک حقیقت نمی‌باشند و از این رو به نوعی تلاش برای ادراک بی واسطه حقایق نیاز است که بدان عرفان می‌گویند."

میفرمایید چون فلسفه گفته علت و معلولی هست، علم هم اومده از این حرف خیلی بزرگ فلسفه کمک گرفته و خودش رو رشد داده.

در حالیکه احتمالا وقتی ازتون بپرسن فلسفه از کجا؟ علت و معلول رو کشف کرده، باید بریم در ناکجا آباد سیر کنیم !!
آنچه شما فلسفه علت و معلول مینامی در ابتدا یکسری مشاهده علمی بوده.

یعنی انسان برای پدیده های اطرافش علت های علمی دیده و به صورت تکرار پذیر هم دیده فلان علت، فلان معلول رو شامل میشه بعدا نتیجه گرفته هر معلولی علتی دارد.
این صرفا یک مشاهده علمیه که اسم فلسفه رو روش میذارید.

ما اگر مثل شما بخواهیم فکر کنیم قانون نیوتن رو هم باید قانون فلسفی نیوتن بدونیم.
چون ابتدا بر مبنای مشاهدات شکل گرفته و سپس یک قانون شده و بعدا شما بگی بیا این فلسفه رو نقض کن !!!!
میلیاردها میلیارد علت و معلول روزانه در آزمایشگاه های شیمی و فیزیک و.. دارن تست میشن و براشون قانون نوشته میشه.
متاسفانه این فرمایشتون از نظر من از اساس سفسطه بود.
منم توانایی چندانی در پاسخ به مغالطات ندارم چون سئوال غلط هست.


در مورد عرفان هم بهتره به اشعار مولانا و حرفای ملاصدرا رجوع کنید که چگونه بیماری رو امتحانی از طرف عاشق (ارباب) از معشوقش (بردگان زمینی = انسان) میدونن.
مگر اینکه عرفان شما هم یک چیز من در آوردی باشه که معلوم نیست برای شناختش باید به کجا و چه افرادی رجوع کنیم.

اون حرفم رو هم علم آمار نشون میده که میزان اعتقاد به مااورالطبیعه با روند تکاملی انسان کاهش پیدا کرده.

[N I G H T P E A C E]

میفرمایید چون فلسفه گفته علت و معلولی هست، علم هم اومده از این حرف خیلی بزرگ فلسفه کمک گرفته و خودش رو رشد داده.

در حالیکه احتمالا وقتی ازتون بپرسن فلسفه از کجا؟ علت و معلول رو کشف کرده، باید بریم در ناکجا آباد سیر کنیم !!
آنچه شما فلسفه علت و معلول مینامی در ابتدا یکسری مشاهده علمی بوده.

یعنی انسان برای پدیده های اطرافش علت های علمی دیده و به صورت تکرار پذیر هم دیده فلان علت، فلان معلول رو شامل میشه بعدا نتیجه گرفته هر معلولی علتی دارد.

این صرفا یک مشاهده علمیه که اسم فلسفه رو روش میذارید.

...

منظورتون از علت های علمی چی هست؟ مگه علت غیر علمی هم داریم؟؟

پس شما معتقد هستید انسان برای پدیده های اطرافش علت های علمی دیده و به صورت تکرار پذیر هم دیده فلان علت، فلان معلول رو شامل میشه بعدا نتیجه گرفته هر معلولی علتی دارد.

1. ایا شما میتونید این ادعاتون رو بصورت علمی و آزمایش پذیر اثبات کنید؟ اگر خیر، که بقول خودتون دارید خیال پردازی میکنید؟ اگر بله، بفرمایید ...

2. شما چطور از مشاهده چند نمونه محدود به یک قانون کلی مطلق رسیدید؟ این عمومیت رو از کجا اوردید؟ مگه اساس علم آزمایش و تجربه نیست؟ شما که به گذشته و آینده دسرسی ندارید و مسلما نمیتونید وضعیت این پدیده ها رو در گذشته و آینده مورد آزمایش و تجربه قرار بدید، بنابراین با چه مجوزی و بر اساس چه قانونی میگید که این روابط در همه جا و همه زمانها اینطور بودن، هستن و خواهند بود؟؟ تنها دلیلی که شما برای این کلیت و عمومیت دارید اینه که طبیعت همیشه به یک صورت عمل میکنه و این یک باور فلسفی و عقلی هست نه علمی، چون علم هم از نظر زمانی و هم از نظر مکانی محدود هست ...

مگر اینکه عرفان شما هم یک چیز من در آوردی باشه که معلوم نیست برای شناختش باید به کجا و چه افرادی رجوع کنیم.

متاسفانه یکی از مشکلات بحث با شما اینه که شما برای همه چیز تعریف خودتون رو دارید و بر اساس همین تعریف شخصی سعی دارید عقایدتون رو اثبات کنید، در حالی که میدونید شرط اول بحث اینه که دو طرف بر اساس تعاریف استاندارد پیش برن ... من برای شما از ویکی پدیا منبع میارم اونوقت شما بدون ذکر هیچ منبعی تفسیر و برداشت خودتون از چند نفر رو به عنوان تعریف رسمی یک پدیده ذکر میکنید!! و سعی میکنید بر اساس این تعریف بی پایه و اساس استدلال طرف مقابل رو نقد کنید، بقول معروف خودتون میبرید و خودتون میدوزید ...

فقط بدونید که عرفان یک روش هست برای رسیدن به حقیقت نه مجموعه از عقاید در مورد مثلا بیماری و ...

اون حرفم رو هم علم آمار نشون میده که میزان اعتقاد به مااورالطبیعه با روند تکاملی انسان کاهش پیدا کرده.

یعنی الان از نظر علمی اون حرفتون رو اثبات کردید!!!

متاسفانه من در پست شما بجز کلی گویی جواب هیچ کدوم از سوالاتم رو ندیدم ...

[Stream]

نمیدونم چقد با فلسفه اشنا هستید، اما دقت داشته باشید که همین علم که فکر میکنید باید معیار همه چیز باشه، پایه های خودش هیچ کدوم علمی و قابل آزمایش نیستن!! شما اگر معتقد هستید که هر باور و عقیده تنها زمانی قابل اعتماد هست که آزمایش پذیر باشه، اول از همه باید قید علم رو بزنید و به هیچ کدوم از یافته هاش اعتماد نکنید، چون همون طور که گفتم آنچه باعث شده ما به علم و یافته هاش اعتماد کنیم فقط و فقط یک سری باورهای فلسفی غیر قابل آزمایش هست !!!

شما که با افتخار دارید فلسفه رو رد میکنید،باید بدونید که اساس باورهای شما همه فلسفی و غیر قابل آزمایش هستن و احتمالا خودتون هم نمیدونید!!

مثالی که در مورد بیماری زدید اگر در رد عرفان بود باید بگم چنین مسائلی اصلا در عرفان مطرح نیستن، و اساسا عرفان به این مسایل کاری نداره ...

کل مسئله، و پست های بعدی که ارسال کردید، به این نکته برمی گرده که شما معتقد هستید متد علمی خودش بوسیله متد علمی قابل آزمایش نیست. در حالی که بطور واضح این ادعا غلط است.

کافیه شما از طریق سایر متدهای مختلف (علم، فلسفه، طالع بینی، فالگیری، خالی بندی و ...) به تولید و سازماندهی دانش بپردازید و بعد ببینید کدوم متد در نهایت بهتر قادر به توضیح و پیشبینی جهان اطراف است، و طبیعتا اون متد، علم خواهد بود. تمام! شما با همون شیوه ای که فهمیدید فرضا فرگشت بهترین توضیح برای پراکندگی گونه های مختلف حیات در زمین است، متوجه میشید متد علمی بهترین شیوه تولید و سازماندهی دانش است.

بنظر شما فلسفه خیالپردازی هست و تا وقتی علمی نشه ارزش حقیقی ندارد و خودفریبی است، خب ببینیم چند تا از عقاید شما از جنس همین خیال پردازی ها هست تا بقول شما کلی گویی هم نکرده باشم:

1. شما به وجود خودتون و جهان خارج اعتقاد دارید، درسته؟ خب این اعتقادتون رو با روش علمی و به صورت آزمایش پذیر برای من اثبات کنید؟

2. اساس علم روابط علت و معلول هست، درسته؟ شما برای من با روش علمی اثبات کنید که هر معلولی علت داره؟

3. اساس علم سنخیت علت و معلول هست، یعنی همیشه معلول های مشابه علل مشابه دارند، درسته؟ این رو با روش علمی اثبات کنید ؟

...

و مسایل دیگه ای که برای پرهیز از اطاله کلام ذکر نمیکنم. همونطور که میدونید این چند مساله که گفتم پایه و اساس علم رو تشکیل میدن ولی هیچ کدوم رو با روش علمی و آزمایش و تجربه نمیشه ثابت کرد ... البته اگر شما میتونید ثابت کنید ... اما اگر نتونید پس چرا به علم اعتماد میکنید و به اون افتخار میکنید؟؟ در حالی که هیچ کدوم از پایه هاش علمی و آزمایش پذیر نیستن؟؟

مشکل اینجاست که این سه تا چیزی که گفتید هیچ ربطی به پایه های علم و ... نداره! اینها فقط تصورات شماست. شما لازم نیست هیچ کدوم از سه مورد قبلی رو اثبات کنید، ولی سه پیشفرض دیگه برای علم وجود داره:

1. من دارم چیزی رو تجربه می کنم.
2. من می تونم از چیزی که تجربه می کنم، چیزهایی رو بیاموزم.
3. آموختنی هایی که قدرت پیشبینی تجربه های آینده من را دارند مفیدتر از آموختنی هایی هستند که قدرت پیشبینی تجربه های آینده من را ندارند.

برای تولید علم به هیچ عقیده و پایه و اساس دیگری نیاز نیست، شما نه نیاز هست تصور کنید وجود دارید یا جهان اطراف وجود داره یا علت و معلولی وجود داره، و هر سه این موارد بالا بطور علمی قابل نشان دادن هستند و در اصل این سه فرضیه اساس و بیان ساده متد علمی هستند. این که شما می فرمایید "علت و معلول" اساس علم رو تشکیل میده غلط است. "علت و معلول" صرفا یکی از یافته های علم است و مثل هر یافته دیگری در صورتی که زمانی مشاهداتی داشته باشیم که دامنه فراتری از روابط علیت داشته باشند (که به نظر می رسه ممکن است) این ها هم زیر سوال خواهند رفت بدون اینکه اساس علم زیر سوال بره.

2. شما چطور از مشاهده چند نمونه محدود به یک قانون کلی مطلق رسیدید؟ این عمومیت رو از کجا اوردید؟ مگه اساس علم آزمایش و تجربه نیست؟ شما که به گذشته و آینده دسرسی ندارید و مسلما نمیتونید وضعیت این پدیده ها رو در گذشته و آینده مورد آزمایش و تجربه قرار بدید، بنابراین با چه مجوزی و بر اساس چه قانونی میگید که این روابط در همه جا و همه زمانها اینطور بودن، هستن و خواهند بود؟؟ تنها دلیلی که شما برای این کلیت و عمومیت دارید اینه که طبیعت همیشه به یک صورت عمل میکنه و این یک باور فلسفی و عقلی هست نه علمی، چون علم هم از نظر زمانی و هم از نظر مکانی محدود هست ...

مسئله اینجاست، که علم هیچ وقت نمی گه "قانون کلی مطلق" / دقت کنید ما فقط دو نوع قانون در علم داریم: (1) قوانین/تئوری هایی که نقض شدند، (2) قوانین/تئوری هایی که هنوز نقض نشدند. هیچ حالتی برای "قوانینی که اثبات شده صحیح هستند" وجود نداره. شما چندین بار درخواست کردید که کسی برای شما "با روش علمی اثبات کنه" که خودش نشون میده درک صحیحی از روش علمی ندارید چون طبیعتا روش علمی قادر به اثبات صحت چیزی نیست.

مطالعه [ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ] رو توصیه می کنم چون فکر می کنم به کلیه تصورات اشتباه شما از علم پاسخ خواهد داد.

[Stream]

تکرار دو نکته از پست اول که می تونه مفید باشه برای دوستان:

آیا علم تنها راه کسب دانش است؟

خیر. علم تنها راهی است که می توان بر اساس آن دانش کسب شده را به آزمایش گذاشت و دید آیا قادر به پیشبینی مشاهدات ما از جهان است یا خیر.



تفاوت علوم تجربی، علوم ذاتی، علوم عرفانی، علوم نفسی، علم شرعی، علم حدیث، علم معنا و ... چیست؟

ارتباطی با هم ندارند. به جز علوم تجربی، در سایر موارد از کلمه علم بصورت مترادف دانش استفاده شده است در حالی که علم زیرمجموعه دانش است (و دانش زیرمجموعه باور است).

باور: چیزی که یک شخص باور دارد صحیح است.
دانش: باورهایی که یک شخص می داند صحیح است و مدعی است درباره آن آگاهی دارد.
علم: دانش هایی که یک شخص قادر است بصورت مشاهدات و آزمایش های تکرار پذیر به سایرین نشان دهد.

[N I G H T P E A C E]

کل مسئله، و پست های بعدی که ارسال کردید، به این نکته برمی گرده که شما معتقد هستید متد علمی خودش بوسیله متد علمی قابل آزمایش نیست. در حالی که بطور واضح این ادعا غلط است.

کافیه شما از طریق سایر متدهای مختلف (علم، فلسفه، طالع بینی، فالگیری، خالی بندی و ...) به تولید و سازماندهی دانش بپردازید و بعد ببینید کدوم متد در نهایت بهتر قادر به توضیح و پیشبینی جهان اطراف است، و طبیعتا اون متد، علم خواهد بود. تمام! شما با همون شیوه ای که فهمیدید فرضا فرگشت بهترین توضیح برای پراکندگی گونه های مختلف حیات در زمین است، متوجه میشید متد علمی بهترین شیوه تولید و سازماندهی دانش است.

بحث تولید علم نیست، بدون شک در تولید دانش روش علمی از روش های دیگه بسیار بهتر و قابل اعتمادتر هست ... اما متد علمی خودش بوسیله متد علمی قابل آزمایش نیست و در ادامه دلایش رو میارم ...

مشکل اینجاست که این سه تا چیزی که گفتید هیچ ربطی به پایه های علم و ... نداره! اینها فقط تصورات شماست. شما لازم نیست هیچ کدوم از سه مورد قبلی رو اثبات کنید، ولی

سه پیشفرض دیگه برای علم وجود داره:

1. من دارم چیزی رو تجربه می کنم.
2. من می تونم از چیزی که تجربه می کنم، چیزهایی رو بیاموزم.
3. آموختنی هایی که قدرت پیشبینی تجربه های آینده من را دارند مفیدتر از آموختنی هایی هستند که قدرت پیشبینی تجربه های آینده من را ندارند.

برای تولید علم به هیچ عقیده و پایه و اساس دیگری نیاز نیست، و هر سه این موارد بطور علمی قابل نشان دادن هستند.

باز در این صورت هم پایه ها غیر علمی هستن چون:

1. شما با متد علمی نمیتونید وجود این من رو اثبات یا بقول خودتون (پوپر) اون رو ابطال کنید، اگر میتونید بسم الله ... (همون سوال اول !!)

2. شما چطور با متد علمی میتونید نشون بدید که اون تجربه رو شما دارید تجربه میکنید!! چرا خودتون رو فاعل اون تجربه میدونید؟؟ بر اساس کدوم دلیل علمی؟ (همون سوال دوم، علت و معلول!!)

3. میگید
"من می تونم از چیزی که تجربه می کنم، چیزهایی رو بیاموزم"
+

آموختنی هایی که قدرت پیشبینی تجربه های آینده من را دارند مفیدتر از آموختنی هایی هستند که قدرت پیشبینی تجربه های آینده من را ندارند"

من از شما میپرسم کی اینو گفته؟؟ شما بر چه اساس به چنین قانونی رسیدید؟؟ این عمومیت و کلیت رو از کجا آوردید؟؟ (همون سوال سوم، سنخیت علت و معلول!!)

میبینید که هیچ گریزی از این عقاید غیر علمی نیست، و شما خواه ناخواه قبل از هر تفکر و نتیجه گیری ناخودآگاه اونها رو پیش فرض قرار میگیرید ...!!

مسئله اینجاست، که علم هیچ وقت نمی گه "قانون کلی مطلق" / دقت کنید ما فقط دو نوع قانون در علم داریم: (1) قوانین/تئوری هایی که نقض شدند، (2) قوانین/تئوری هایی که هنوز نقض نشدند. هیچ حالتی برای "قوانینی که اثبات شده صحیح هستند" وجود نداره. شما چندین بار درخواست کردید که کسی برای شما "با روش علمی اثبات کنه" که خودش نشون میده درک صحیحی از روش علمی ندارید چون طبیعتا روش علمی قادر به اثبات صحت چیزی نیست.

با عقاید پوپر آشنا هستم!!

[Stream]

بحث تولید علم نیست، بدون شک در تولید دانش روش علمی از روش های دیگه بسیار بهتر و قابل اعتمادتر هست ... اما متد علمی خودش بوسیله متد علمی قابل آزمایش نیست و در ادامه دلایش رو میارم ...



باز در این صورت هم پایه ها غیر علمی هستن چون:

1. شما با متد علمی نمیتونید وجود این من رو اثبات یا بقول خودتون (پوپر) اون رو ابطال کنید، اگر میتونید بسم الله ... (همون سوال اول !!)

2. شما چطور با متد علمی میتونید نشون بدید که اون تجربه رو شما دارید تجربه میکنید!! چرا خودتون رو فاعل اون تجربه میدونید؟؟ بر اساس کدوم دلیل علمی؟ (همون سوال دوم، علت و معلول!!)

3. میگید "

آموختنی هایی که قدرت پیشبینی تجربه های آینده من را دارند مفیدتر از آموختنی هایی هستند که قدرت پیشبینی تجربه های آینده من را ندارند"

من از شما میپرسم کی اینو گفته؟؟ شما بر چه اساس به چنین قانونی رسیدید؟؟ این عمومیت و کلیت رو از کجا آوردید؟؟ (همون سوال سوم، سنخیت علت و معلول!!)

میبینید که هیچ گریزی از این عقاید غیر علمی نیست، و شما خواه ناخواه قبل از هر تفکر و نتیجه گیری ناخودآگاه اونها رو پیش فرض قرار میگیرید ...!!



با عقاید پوپر آشنا هستم!!

شما گفتید: بدون شک در تولید دانش روش علمی از روش های دیگه بسیار بهتر و قابل اعتمادتر هست // از کجا این رو فهمیدید؟ هیچ راهی به جز متد علمی برای فهمیدن این مسئله ندارید و شما هم بطور مخفیانه در پس ذهنتون برای سنجش این مسئله از متد علمی استفاده کردید!

جالبه شما سه پیشفرضی که من آوردم رو ول کردید و همون سه پیشفرض ابتدایی خودتون رو تکرار کردید و به من میگید اثباتشون کنم من دوباره تاکید می کنم روی سه پیشفرضی که برای علم (نه فلسفه اسلامی) لازمه پذیرفته بشه و اینکه چطور بطور علمی قابل آزمایش هستند.

1. من دارم چیزی رو تجربه می کنم. بطور علمی؟ آیا میشه این ادعا رو بطور تکرار پذیر نشون داد؟ بله. چون "تجربه کردن من" قابل تکرار است چون من دارم تجربه کردن خودم رو بطور مکرر مشاهده می کنم. دقت کنید ادعا نشد "من وجود دارم" / فقط اینکه "من دارم الان چیزی رو تجربه می کنم". حتی اگه من وجود خارجی نداشته باشم (شبیه سازی) یا جهان وجود خارجی نداشته باشه (Solipsism) ، تغییری در عبارت ابتدایی بوجود نمیاد و موضوع "تجربه کردن" است و نه وجود داشتن. و تجربه کردن بویسله متد علمی قابل آزمایش است و قبولش بر اساس یافته های علمی است.

2. ادعایی درباره فاعلیت نشده، من می تونم از مشاهده خودم چیزی یاد بگیرم چون این قابل تکرار است. من می تونم یادگیری رو تکرار کنم. ادعایی درباره مکانیزم یادگیری و فاعل این پروسه یادگیری واقعا کیست نشده (می تونه من باشه، می تونه چند خط کد در یک شبیه سازی باشه، می تونه یک نفر دیگه باشه که داره این توهم رو برای من پدید میاره). یادگیری هم کاملا بطور علمی قابل آزمایش است و قبول این مورد هم بر اساس یافته های علمی است.

3. هیچ کس. قابل آزمایش است. شما آموختنی هایی که قدرت پیشبینی تجربیات آینده رو دارند و ندارند رو بیارید و بگذارید وسط، و ببینید کدام یک مفیدتر خواهند بود. 1000 نوع آموختنی که رو بیارید، می بینید اونهایی که قدرت پیشبینی تجربیات آینده رو دارند مفیدتر هستند. بطور مثال "قانون جاذبیه نیوتن" مفیدتر از "طالع بینی هندی" است و "ترکیب یونی مولکول ها" مفیدتر از "کیمیاگری" است، و همینطور برای درمان سرطان "شیمی درمانی" مفیدتر از "زالو درمانی" است.

توصیه می کنم به جای اینکه این سه مورد رو بپیچونید تا به سه مورد ابتدایی خودتون برسید (و درخواست کنید کسی اونها رو براتون اثبات کنه)، همین موارد رو دقیق بخونید. موضوع فقط تجربه، یادگیری و آزمایش است، نه وجود، فاعلیت و علیت! هیچ کدوم از اون سه مورد نیازی نیست پذیرفته بشن تا متد علمی قابل استفاده باشه.