ورود نيرو به خوزستان و پوزش خواهي خزعل ( 13 آبان ماه )
خزعل
13آبان سال 1303 خورشيدي (4 نوامبر1924 ميلادي) واحدهاي هنگ نادري تهران، تيپ اصفهان و تيپ فارس با توپخانه و تداركات لازم رهسپار خوزستان شدند و به تيپ لرستان و واحدهاي لشكر آذربايجان نيز اماده باش داده شد تا به محض دريافت دستور به سوي اهواز به حركت در آيند.
همزمان، سردار سپه (رضاخان پهلوي) نيز از طريق اصفهان و شيراز عازم اهواز شد. قبلا به شيخ خزعل اخطار شده بود كه ماليات معوقه خود را به خزانه داري كل واريز كند. خزعل 9 روز بعد تقاضاي عفو كرد و يك روز پس از آن تسليم شد.
پس از رسيدن واحدهاي اعزامي به مقصد، كار خلع سلاح اطرافيان خزعل آغاز شد و در خوزستان مقررات حكومت نظامي بر قرار گرديد. خزعل به مجلس (پارلمان ايران) نامه نوشته بود كه فريب خورده و پوزش خواسته بود كه بعدا با دو پسرش تحت الحفظ به تهران منتقل شدند. رسيدن سواره نظام آذربايجان ظرف چهار روز به خوزستان از نكات جالب اين عمليات بود كه در آن زمان طي اين مسافت با اسب، امري بي سابقه بود. مورخان اروپايي نوشته اند كه سرعت سواره نظام آذربايجان بيش از اتومبيل (اتومبيلهاي آن زمان) بود.
در پي همين عمليات بود كه فرماندهي نيروهاي مسلح (كل قوا) از سلطان احمدشاه قاجار سلب شد.
ترور هژير در مسجد سپهسالار ( 13 آبان ماه )
هژير که زماني هم نخست وزير بود
13 آبان 1328 خورشيدي (4 نوامبر 1949 ميلادي) عبدالحسين هژير وزير دربار وقت در مسجد سپهسالار هدف حمله قرارگرفت و روز بعد جان سپرد. وي براي شركت در روضه خواني دربار سلطنتي به اين مسجد رفته بود.
حسين امامي ضارب او، از فدائيان اسلام، به عمل خود اعتراف كرده و در بازجويي، ادامه حيات هژير را براي وطن زيان آور خوانده بود كه محاكمه و پنج روز پس از وقوع رويداد اعدام شد. او پس از محكوم شدن در دادگاه بدوي درخواست تجديد نظر نداده بود.
در همان روز وقوع اين رويداد، درتهران حكومت نظامي اعلام، دكتر مصدق به احمد آباد تبعيد و جمعي ديگر بازداشت شدند و انتخابات پارلماني نيز متوقف گرديد.
تبعيد آيت الله خميني از وطن ( 13 آبان ماه )
13 آبان 1343 (4 نوامبر 1964) آيت الله سيد روح الله خميني در منزل خود در قم دستگير و از آنجا به فرودگاه مهر آباد انتقال و به تركيه تبعيد شد كه بعدا در عراق اقامت كرد. اين تبعيد تا نيمه سال 1357 (زمان انقلاب)ادامه داشت. آيت الله خميني چند روز پيش از تبعيد شدن، بار ديگر از تصميم دولت وقت به برخوردار کردن نظاميان امريكايي از پاره اي مصونيت هاي قضايي شديدا انتقاد کرده بود. پنج روز پيش از تبعيد آيت الله، حسنعلي منصور نخست وزير وقت در مجلس حاضر شده بود و از مصونيت قضايي نظاميان امريكايي در ايران دفاع كرده بود.
سيد مصطفي خميني (فرزند آيت الله) نيز همان روز (13 آبان 1343) زنداني گرديد.
تصرف سفارت امريکا در تهران و به گروگان گرفته شدن کارکنان آن ( 13 آبان )
گروهي از جوانان كه خود را «دانشجويان پيرو خط امام» معرفي مي كردند در اين روز در سال 1358 ساختمان سفارت آمريكا در تهران را متصرف شدند و كاركنان آمريكايي حاضر در ساختمان را به گروگان گرفتند و آنجا را لانه جاسوسي ناميدند. اين دانشجويان خواهان استرداد شاه شدند كه در يک بيمارستان در آمريكا بستري شده بود . تصرف سفارت آمريکا و گروگانگيري کارکنان آن که 444 روز طول کشيد از رويداد هاي مهم ربع قرن آخر سده بيستم بشمار مي رود. در جريان محاصره ، کاردار سفارت آمريکا با چند عضو ارشد به وزارت امور خارجه پناهنده شده بودند. بعدا معلوم شد شماري از کارکنان سفارت آمريکا هم که در ساختمان ديده نشدند به سفارت کانادا پناه برده بودند که با گذرنامه کانادايي از ايران خارج شدند.
محاصره سفارت
تشديد انقلاب و تصميم سنديکاي روزنامه نگاران به اعتصاب ( 13 آبان )
سفري
در اين روز در سال 1357 انقلاب شدت بيشتري به خود گرفت و سنديكاي نويسندگان و خبرنگاران تصميم گرفت كه روزنامه ها به مدت نامحدود انتشار خود را متوقف سازند.
اين اعتصاب كه 62 روز طول كشيد طولاني ترين اعتصاب جرايد در طول تاريخ روزنامه نگاري در جهان بشمار مي رود.
شاه دو روز بعد يك دولت تماما نظامي برسر كار آورد.
با اين كه تصميم سنديكا كمك بزرگي به انقلاب بود، ولي پس از تغيير نظام، به تدريج فعاليت سنديكا محدود شد. در جريان انقلاب، محمدعلي سفري دبير سنديكاي روزنامه نگاران بود و تصميم اعتصاب را اعلام داشت. سنديکا در نيمه مهرماه با هدف قطع سانسور، دو روز اعلام اعتصاب کرده بود. اعتصاب مطبوعات پس از براندازي 28 مرداد 1332 در ايران سابقه نداشت.
يك نمونه از «بده ــ بستان» سرزمين هاي ديگر توسط اروپاييان ( 13 آبان )
پس از چهارماه چانه زدن، چهارم نوامبر سال 1911 ميلادي ميان آلمان و فرانسه قرار دادي امضاء شد كه به موجب آن، دولت وقت آلمان اين حق! را به دولت فرانسه داد كه سرزمين مراكش (مغرب) را تحت الحمايه خود قراردهد!. در عوض دولت فرانسه 96 هزار مايل مربع از اراضي شمال كنگو برازاويل را كه هم مرز كامرون بود به آلمان بخشيد كه قبلا خود را مالك كامرون اعلام كرده بود!. قرنها بود كه به چنين صورت هايي دولتهاي اروپايي حتي بدون تحمل كوچكترين زحمت و تنها در سايه اسلحه نظامي برتر و بي اعتنا بودن به اخلاقيات و حقوق ديگران، سرزمين هاي واقع در قاره هاي دوردست را مالك مي شدند!.
با سازشي كه ذكر آن رفت اختلاف نظر آلمان و فرانسه برطرف شد و فرانسويان خرسند بودند كه با تصاحب رايگان سرزمين مراكش، يك امپراتوري در شمال افريقا كه شامل تونس، الجزاير و مراكش بود تشكيل مي دادند. در آن زمان ايتاليا مالك ليبي و انگلستان صاحب مصر، سودان و قسمتي از سومالي بود و در سراسر شمال قاره آفريقا حتي يك وجب زمين كه متعلق به قدرتهاي اروپايي نباشد به دست نمي آمد.
باوجود اين كه در اين داد وستد، آلمان معادل وسعت خودش زمين مفت به دست آورده بود روزنامه هاي اين كشور از روز بعد دست به اعتراض زدند كه در اين داد و ستد مغبون شده اند و فرانسويان سرشان كلاه گذارده اند! بدبختي دنيا را ببين.
اين معامله كه حتي مردم كنگو برازاويل از آن آگاه هم نشدند سبب شد كه وسعت وطنشان براي هميشه كوچك شود!.
خود سوزي آمريكاييان مخالف جنگ ويتنام. اقدامي كه سابقه نداشت ( 4 نوامبر )( 13 آبان )
در اين روز در سال 1965 ميلادي يك آمريكايي 32 ساله به نام «نورمن موريسون» كه مخالف جنگ ويتنام بود و صداي اعتراضش موثر نمي افتاد مقابل ساختمان وزارت دفاع آمريكا (در حاشيه جنوبي شهر واشنگتن) خود را اتش زد و در ميان شعله ها جان سپرد. وي پدر سه كودك بود كه هنگام آتش زدن خود دختر يك ساله اش را در بغل داشت كه پس از كشيدن كبريت او را پايين گذارد. دو روز بود كه در اين محل تظاهرات ضد جنگ برگزار مي شد و آمريكاييان به بيهودگي جنگ ويتنام اعتراض مي كردند و آن را غير منصفانه مي خواندند.
كار خود سوزي امريكاييان معترض به جنگ ويتنام با مرگ نورمن موريسون پايان نيافت. نهم نوامبر (پنج روز بعد) يك آمريكايي 27 ساله به نام«راجر لاپورت» كه يك كاتوليك بود خودرا به نشانه مخالفت با ادامه جنگ ويتنام در مقر سازمان ملل (در شهر نيويورك) آتش زد.
بايد دانست كه خود سوزي با هدف جلب توجه جهانيان به مخالفت با جنگ ويتنام، ازسال 1963 و شهر سايگون شروع شده بود. در ان سال يك روحاني بودايي در برابر چشم مردم و دوربين هاي فيلم و عكسبرداري خود را آتش زده و سوزانده بود.
سوم دسامبر سال 1965 شوراي كليساهاي آمريكا به ادامه جنگ ويتنام اعتراض كرد و اين اعتراضها به صورتهاي مختلف ادامه يافت ازجمله در 21 نوامبر سال 1965 در شهر نيويورك چهار جوان كه به سربازي احضار شده بود اوراق احضاريه را در ملاء عام سوزاندند و به تدريج مخالف و تظاهرات به محوطه دانشگاههاي آمريكا كشانده شد و ....
تظاهرات ضد جنگ ويتنام در برابر پنتاگون (ساختمام وزارت دفاع آمريكا)
صدام حمله نظامي آمريکا را باور نمي کرد ( 13 آبان ماه )
طارق عزيز مقام برجسته دولت صدام حسين كه در بازداشت آمريكاست در نخستين بازجويي گفته بود كه صدام باور نمي كرد كه آمريكا تهديدخود به حمله نظامي را عملي سازد و از تماسهايي كه با روسيه و فرانسه داشت به اين نتيجه رسيده بود كه مسئله در چارچوب سازمان ملل حل شود. روسيه به صدام گفته بود كه بهتر است تفويض اختيارات كند و كناربرود تا بشود آمريكا را از حمله نظامي منصرف ساخت زيرا كه آمريكا براي انتقال نيرو هزينه سنگين متحمل شده است و به آساني دست بردار نخواهد بود.
اين مطلب سوم نوامبر 2003 افشاء شده بود.
تانك آمريكايي و سه نوجوان عراقي (نوامبر 2003)
برخي ديگر از رويدادهاي 4 نوامبر

1921: «تاكاشي هارا» نخست وزير ژاپن به دست يك كره اي با ضربه چاقو کشته شد. وي نخستين مقام ارشد ژاپن نبود كه پس از تصرف شبه جزيره كره از سوي ژاپني ها، به دست کره اي ها به هلاکت مي رسيد. قبلا هم چنين ترورهايي صورت گرفته بود. «تاكاهاشي» جاي نخست وزير مقتول ژاپن را گرفت.
1945: كشورهاي عربي سنگ تاسيس جامعه عرب را برزمين نهادند تا ازطريق آن به صورت گروهي مانع ايجاد كشوري در فلسطين براي يهوديان شوند.
1980: رونالد ريگن 69 ساله فرماندار پيشين كاليفرنيا و رئيس اسبق كانون بازي گران صنعت سينما جيمي كارتر را در انتخابات شكست داد و به رياست جمهوري امريكا بر گزيده شد. اصحاب نظر درگيري كارتر با اوضاع ايران و مسئله گروگان گيري كاركنان سفارت امريكا در تهران را كه 444 روز طول كشيد، عامل عمده شكست كارتر دانسته اند.

1995: اسحق رابين 72 ساله ژنرال بازنشسته و نخست وزير وقت اسرائيل به دست يك جوان يهودي افراطي ترور شد.
2003: دكتر «پال كالابرسي» سرپژوهشگر درمان بيماري سرطان و رئيس سابق شوراي ملي مشورتي سرطان ( آمريكا ) در 73 سالگي پيش از اين كه بتواند درمان قطعي براي سرطان به دست آورد، خود قرباني سرطان شد و بر اثر سرطان زبان درگذشت.
راه درمان محدود سرطان پروستات و سرطان سينه و نيز ابتكار بكاربردن توام كيمو تراپي و درمان با اشعه براي جلوگيري از تكثير سلولهاي سرطاني از اوست. وي در ايتاليا به دنيا آمده و به آمريكا مهاجرت كرده بود.