معرفی برندهای مطرح جهان

[Raـــــ Hـــــ Za]

داستان شرکت رولکس و "هانس ویلسدورف"، بنیانگذار آن، به طور جدایی ناپذیری در هم تنیده شده است.

فعالیت‌های رولکس حول محور شور و اشتیاق مردی در گردش بوده که آن را به نامی جهانی مبدل کرده است.

حتی پس از درگذشت هانس ویلسدورف، رولکس جایگاه خود را به عنوان نامی مطرح در صنعت ساعت‌سازی جهان حفظ کرده است.

به گزارش گروه بین الملل پول نیوز ، شور و اشتیاق، بازاریابی خلاقانه و توجه و پیگیری بی وقفه نسبت به جزئیات و بی نقص بودن محصولات، عوامل موثر در موفقیت رولکس محسوب می شوند. در حقیقت، ریشه‌ها، طراحی‌ها، ایده‌های بازاریابی و اهداف رولکس ریشه در زندگی بنیانگذار این شرکت داشته و تاریخچه آن با زندگی بنیانگذارش گره خورده است.
رولکس به واسطه کیفیت بالا، منحصر به فرد بودن و البته قیمت بالای محصولات خود نامی شناخته شده در میان ساعت‌های مچی لوکس سوئیسی است. ساعت‌های رولکس به نوعی نماد ثروت، شهرت و موفقیت هستند.

رولکس در سال 1905 توسط "هانس ویلسدورف" و "آلفرد دیویس"، شوهر خواهر هانس، تاسیس شد. ویلسدورف فردی آلمانی بود و شرکت خود را در انگلیس تاسیس کرد. نام اولیه شرکت "ویلسدورف و دیویس" بود که بعدها به رولکس تغییر کرد. در ابتدا، این شرکت به واردات موتور ساعت ساخت شرکت "هرمان آئگلر" از سوئیس می پرداخت و از آنها در قاب‌های ساعت با کیفیتی که توسط "دنیسون" و شرکت‌های دیگر ساخته می شدند، استفاده می کرد.
سپس، این ساعت‌های مچی به جواهر فروشان فروخته می شد که نام خود را روی آنها قرار می دادند. تنها نام ویلسدورف و دیویس به صورت "W&D" داخل قاب پشتی ساعت‌ها حک می شد. اما هانس ویلسدورف نام تجاری رولکس را در "لا شو دو فوند" سوئیس به سال 1908 ثبت کرد. سرانجام شرکت ویلسدورف و دیویس در سال 1912 از انگلیس به سوئیس منتقل شد.

هانس ویلسدورف قصد داشت تا ساعت‌هایی مقرون به صرفه تولید کند، اما مالیات‌ها و عوارض صادرات بر قاب‌های فلزی ساعت (طلا و نقره)، هزینه‌های این شرکت را در انگلیس به شدت افزایش می داد. از آن زمان تاکنون، مقر اصلی رولکس در شهر ژنو بوده، اگرچه در شهرها و قاره‌های دیگر نیز شعبه دارد.
نام رولکس به صورت رسمی در پانزدهم نوامبر 1915 برای این شرکت انتخاب شد. این اقدام با هدف محبوبیت هرچه بیشتر و عامه پسند کردن ساعت‌های مچی انجام شد زیرا در آن زمان استفاده از ساعت‌های جیبی به ویژه برای بانوان همچنان رایج‌تر بود. همچنین، ویلسدورف قصد داشت نام تجاری شرکتش در هر زبانی به راحتی تلفظ شود.

در میان نوآوری‌های رولکس می توان به تولید نخستین ساعت مچی خود کوک، نخستین ساعت مچی ضد آب، نخستین ساعت مچی مجهز به نشان دهنده تاریخ، نخستین ساعت مچی با قابلیت نمایش همزمان دو منطقه زمانی مختلف و مهمتر از همه، نخستین ساعت سازی که گواهینامه زمان سنج دقیق برای ساعت مچی را کسب کرد، اشاره کرد. امروزه، ساعت‌های این شرکت همچنان رکورد دقیق‌ترین مورتورهای زمان سنج در صنعت ساعت‌های مچی را در اختیار دارند.
همچنین، رولکس در توسعه و تولید موتورهای ساعت کوارتز همکاری داشت. اگرچه مدل‌های کوارتز اندکی از خط تولید "اویستر" (Oyster) رولکس خارج شدند، اما مهندسان این شرکت نقش قابل توجهی در طراحی و پیاده سازی این فناوری در اوایل سال‌های 1970 داشتند.

نخستین ساعت خود کوک رولکس که با نام "پرپچوال" (Perpetual) شناخته می شود در سال 1931 به بازار عرضه شد. این ساعت نیروی خود را از طریق مکانیزمی داخلی و حرکت دست فردی که ساعت را می بست، تامین می کرد. از این رو، نه تنها دیگر نیازی به کوک کردن ساعت نبود، بلکه مشکل کوک بیش از حد و آسیب رساندن به قطعات ساعت نیز برطرف شد.
همچنین، رولکس نخستین شرکتی بود که ساعت ضد آب واقعی را تولید کرد که نقطه عطف دیگری در صنعت ساعت سازی جهان محسوب می شد. مدل‌های ورزشی مانند "اویستر پرپچوال سی دولر 2000" (Perpetual Sea Dewller 2000 ) در سال 1971 تولید شد که تا عمق 610 متری یا دو هزار فوتی ضد آب بود. این ساعت از دریچه انتشار هلیوم بهره می برد که به هنگام صعود در آب و کاسته شدن فشار، هلیوم توزیع می کرد. این ساعت با همکاری شرکت ساعت سازی سوئیسی "Doxa" ساخته شده بود. در سال 1980 نیز "سی دولر 4000" معرفی شد که آزادی بیشتری را به غواصان برای رفتن به عمق 220 متری یا چهار هزار فوتی می داد.
افزون بر شیرجه‌های عمیق دریایی، ساعت‌های رولکس شهرت خود را به واسطه تحمل شرایط مختلف هنگام پرواز و یا صعود به قله کوه کسب کرده‌اند. از دیگر محصولات مطرح رولکس می توان به "جی‌ام‌تی مستر" (GMT Master ) اشاره کرد که به درخواست شرکت هواپیمایی "پن امریکن" و به منظور کمک به خلبانان در پروازهای بین قاره‌ای تولید شد. "اکسپلورر" و "اکسپلورر II" برای پاسخ به نیاز ماجراجویان و کاوشگرانی مانند کوهنوردان تولید شد.
از مدل های مطرح رولکس می توان به "ایر کینگ"، "دیت جاست"، "جی‌ام‌تی مستر"، "ساب مارینر"، "سی دولر"، "دیتونا کاسموگراف"، "دی دیت"، "اویستر پرپچوال" و "یات مستر" اشاره کرد. اکثر ساعت‌هایی که با نشان رولکس تولید می شوند از طراحی قابی به نام "اویستر" بهره می برند. طرح‌های "درسی" (Dressy ) اغلب با تشان تجاری "سلینی" (Cellini ) عرضه می شوند. سومین خط تولید امپراتوری رولکس که محصولاتی با قیمت کمتر اما همچنان با کیفیت بالا عرضه می کند، نشان تجاری "تودور" (Tudor) است.
ویلسدورف پس از مرگ همسرش در سال 1944 و از دست دادن "هرمان آئگلر"، شریک تجاری و دوست قدیمی خود، تنها مالک رولکس شد. از این رو، وی "بنیاد هانس ویلسدورف" را تاسیس کرد تا اطمینان حاصل کند که بخش اعظم درآمدهای این شرکت صرف امور خیریه شده و همچنین با هیچ شرکت دیگری ادغام نخواهد شد. هانس ویلسدورف نیز در ششم ژوییه 1960 درگذشت.

رولکس همچنان توسط موسسه خیریه خصوصی خود اداره می شود که پشتیبانی از سازمان‌های خیریه مختلفی را بر عهده دارد. سهام این شرکت نیز در بازارهای عمومی معامله نمی شود. بی شک، نام رولکس مترادف با اعتبار و کیفیت است و یکی از برترین نشان‌های تجاری جهان محسوب می شود.

منبع کد:

[ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

[Raـــــ Hـــــ Za]

معرفی برندهای مطرح جهان؛ جورجیو آرمانی

"گروه جورجیو آرمانی" یکی از برندهای مطرح و پیشرو جهان در زمینه مد و کالاهای لوکس است که با بیش از پنج هزار کارمند و 13 کارخانه به فعالیت مشغول است. این شرکت به طراحی، تولید، توزیع و فروش محصولات مختلف شامل پوشاک، متعلقات، عینک، ساعت، جواهر، مبلمان خانگی، عطر و مواد آرایشی تحت برندهای جورجیو آرمانی، جورجیو آرمانی پرایو، امپریو آرمانی، آرمانی کولزیونی، آرمانی جینز، آرمانی اکسچنج، آرمانی جونیور، آرمانی تین، آرمانی بیبی و آرمانی کاسا می پردازد. به گزارش گروه بین الملل پول نیوز، با توجه به برخورداری از 500 فروشگاه در سراسر جهان، شبکه خرده فروشی گروه آرمانی شامل 81 بوتیک جورجیو آرمانی، 171 فروشگاه امپریو آرمانی، 17 فروشگاه آرمانی کولزیونی، 165 فروشگاه آرمانی اکسچنج، 16 فروشگاه آرمانی جینز، 6 فروشگاه آرمانی جونیور و 33 فروشگاه آرمانی کاسا در 46 کشور جهان می شود.

شرکت جورجیو آرمانی در بیست و چهارم ژوییه 1975 توسط "سرجیو گالوتی" و "جورجیو آرمانی" در میلان ایتالیا تاسیس شد. تنها یک سال بعد، نخستین مجموعه پوشاک "جورجیو آرمانی بورگونووو 21" عرضه شد. پس از عملکرد موفقیت آمیز در نخستین سال فعالیت‌های شرکت، جورجیو آرمانی شروع به گسترش سرمایه گذاری‌ها و فعالیت‌های خود در اروپا کرد. سال 1978 به نقطه عطفی در تاریخ شرکت مبدل شد و قرارداد همکاری با "GFT" (Gruppo Finanziario Tessile) به جورجیو آرمانی این فرصت را داد تا به سرمایه گذاری برای مقر اصلی جدید این شرکت اقدام کند.
در سال 1979، آرمانی گسترش فعالیت‌های برون مرزی خود را با تاسیس شرکت جورجیو آرمانی در آمریکا ادامه داد. شرکت جورجیو آرمانی در پایان دهه 70 میلادی به عنوان یکی از خانه‌های مد پیشرو بین المللی شناخته شده و خطوط تولید جدیدی مانند لو کولزیونی، مانی، آرمانی جونیور، متعلقات جورجیو آرمانی، زیرپوش و مایو را راه اندازی کرده بود.

جورجیو آرمانی در اوایل دهه 80 میلادی قرارداد همکاری با شرکت "اورآل" برای تولید عطر و ادکلن را به امضا رسانده و همچنین، مجموعه‌های امپریو آرمانی و آرمانی جینز را راه اندازی کرد. در همان دوران جورجیو آرمانی نخستین فروشگاه امپریو آرمانی را در میلان افتتاح کرد و یک سال بعد، نخستین بوتیک جورجیو آرمانی نیز در این شهر افتتاح شد. افزون بر این، شرکت به تقویت بخش‌های تجاری و بازریابی خود پرداخته و این در شرایطی بود که ارزش برندها و فلسفه مدیریت خود بیش از پیش تقویت می کرد.

شرکت جورجیو آرمانی در نیمه دوم دهه 80 میلادی فروشگاه خود در ژاپن را طی سرمایه گذاری مشترکی با شرکت "ایتوچو" و فروشگاه مرکزی "سیبو" به سال 1987 افتتاح کرد. در سال 1988، جورجیو آرمانی قرارداد همکاری با شرکت "لوکسوتیکا" برای تولید عینک را به امضا رساند. در سال 1999، بخش متعلقات جدید شرکت ایجاد شد که شامل نخستین فعالیت تجارت الکترونیک آرمانی به آدرس
کد:

[ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
در آمریکا می شد.

در سال 2000 که مصادف با بیست و پنجمین سالگرد تاسیس جورجیو آرمانی بود، این شرکت امکانات تولید و توزیع آرمانی کولزیونی و خط تولید محصولات مردانه مانی را از GFT دریافت کرد. همچنین، وبسایت جهانی شرکت به آدرس
کد:

[ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
راه اندازی شد و سرمایه گذاری مشترکی با گروه "زگنا" (51 درصد آرمانی، 49 درصد زگنا) برای تولید و توزیع خط تولید مردانه آرمانی کولزیونی، راه اندازی لوازم آرایشی جورجیو آرمانی، مجموعه جدید دکور داخلی خانگی آرمانی کاسا شکل گرفت.
در سال 2001 و در راستای راهبردهای شرکت برای افزایش کنترل بر تولید، توزیع و فروش و تمرکز هرچه بیشتر بر ساخت ایتالیا بودن محصولات، سرمایه گذاری مشترکی با شرکت "وستیمنتا" به منظور تولید و توزیع محصولات برتر مردانه و زنانه جورجیو آرمانی شکل گرفت. در سال 2002، 16 فروشگاه آرمانی مورد بازسازی قرار گرفته و 30 فروشگاه جدید از جمله دومین فروشگاه آرمانی به مساحت 3 هزار متر مربع در هنگ کنگ افتتاح شدند. توسعه خطوط تولید نیز با عرضه جواهرات امپریو آرمانی ادامه یافت.

طی پنج سال، از 1998 تا 2003، گروه آرمانی بیش از 600 میلیون یورو را صرف فعالیت‌های راهبردی مانند ارتقا خطوط تولید، گسترش و نوسازی شبکه فروش، افزایش تنوع محصولات و ارتقا امکانات مقر اصلی شرکت در شهر میلان کرد.
جورجیو آرمانی در سال 2005 برند جدیدی را معرفی کرد که نشان دهنده رویکرد این شرکت به تداوم توسعه فعالیت‌های خود بود. آرمانی پرایو بازتاب دهنده تمایل فزاینده به سفارشی سازی و شخصی سازی برای محصولات زنانه آرمانی بود. همچنین قراردادی رسمی بین جورجیو آرمانی و گروه هتل‌ها و اقامتگاه‌های EMAAR برای ساخت و توسعه مجموعه‌ای منحصر به فرد از هتل‌ها و اقامتگاه‌های آرمانی امضا شد که شامل افتتاح حداقل هفت هتل طی 10 سال آینده بود.
در سال 2007، نخستین اقامتگاه‌های آرمانی در "برج دوبی" افتتاح شد که گروه نخست آپارتمان‌های آن تنها طی چند ساعت به فروش رسید. در همین سال، چهارمین فروشگاه مفهومی آرمانی به مساحت 6 هزار متر مربع پس از میلان، هنگ کنگ و مونیخ در توکیو افتتاح شد. همچنین، قرار داد بازاریابی بین جورجیو آرمانی و سامسونگ برای تولید محصولات الکترونیک مانند تلفن همراه جیورجیو آرمانی و تلویزیون آرمانی/سامسونگ به امضا رسید.
در سال 2008، گسترش شبکه فروش آرمانی با افتتاح نخستین فروشگاه‌های امپریو آرمانی در مسکو و پکن ادامه یافت و همچنین، بوتیک جورجیو آرمانی و فروشگاه امپریو آرمانی در شهر دهلی نو افتتاح شدند.


منبع کد:

[ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

[Raـــــ Hـــــ Za]

معرفی برندهای مطرح جهان؛ نایکی

نایکی یک شرکت آمریکایی چند ملیتی است که به طراحی، تولید، بازاریابی و فروش محصولات ورزشی مانند کفش، پوشاک، تجهیزات، لوازم جانبی و خدمات می پردازد. ساختمان مرکزی نایکی در نزدیکی بورتون اورگان در ناحیه شهری پورتلند قرار دارد.به گزارش گروه بین‌الملل پول نیوز، نایکی بزرگترین تولید کننده کفش و پوشاک ورزشی و از تولید کنندگان برتر تجهیزات ورزشی در جهان است که میزان درآمد آن در سال مالی 2012 برابر با 24.1 میلیارد دلار بوده است.
در سال 2012، تعداد کارکنان نایکی در سراسر جهان برابر با 44 هزار نفر بوده است. برند این شرکت به تنهایی ارزشی معادل 10.7 میلیارد دلار دارد که آن را به ارزشمندترین برند ورزشی جهان مبدل کرده است.
شرکت نایکی در بیست و پنجم ژانویه 1964 و به نام "بلو ریبون اسپرتس" (Blue Ribbon Sports) توسط "بیل باورمن" و "فیلیپ نایت" تاسیس شده و در سی‌ام ماه می 1978 به طور رسمی به نایکی تغییر نام داد. این شرکت نام خود را از "نایک"، الهه پیروزی در یونان باستان، گرفته است. بازارهای نایکی شامل برندهای این شرکت مانند "نایکی گلف"، "نایکی پرو"، "نایکی+"، "ایر جوردن"، "نایکی اسکیت بوردینگ" و شرکت‌های تابعه مانند "کول هان"، "هرلی اینترنشنال"، "آمبرو" و "کانورس" می شود. نایکی مالکیت "بائر هاکی" که بعدها به "نایکی بائر" تغییر نام داد را نیز در بازه زمانی 1995 تا 2008 در اختیار داشت.

افزون بر تولید پوشاک و تجهیزات ورزشی، این شرکت فروشگاه‌های خرده فروشی به نام "نایکی تاون" را نیز اداره می کند. نایکی از پشتیبانان مالی تیم‌ها و ورزشکاران مطرح جهان با نشان تجاری شناخته شده "جاست دو ایت" (Just Do It ) و لوگو "Swoosh" که شبیه علامت تیک است، محسوب می شود.
همانگونه که اشاره شد نایکی توسط فیلیپ نایت، دونده دانشگاه اورگان و بیل باورمن، مربی وی تاسیس شد. این شرکت در ابتدا به توزیع کفش‌های ورزشی ژاپنی تولید شرکت "اونیتسوکا تایگر" که امروزه به نام "ASICS" شناخته می شود، می پرداخت. به گفته "اوتیس دیویس"، دانشجوی تربیت بدنی در دانشگاه اورگان که بعدها در مسابقات المپیک تابستانی 1960 دو مدال طلا را از آن خود کرد، باورمن نخستین کفش نایکی را برای وی تولید کرد که در تناقض با این ادعا است که نخستین کفش برای فیل نایت تولید شده بود.

در سال 1966، بلو ریبون اسپرتس نخستین فروشگاه خرده فروشی خود را در بولوار "پیکو" در سانتا مونیکا کالیفرنیا افتتاح کرد. در سال 1971، روابط این شرکت و اونیتسوکا تایگر تقریبا به پایان رسیده بود. از این رو، بلو ریبون اسپرتس برای راه اندازی خط تولید کفش خود آماده می شد و لوگو Swoosh که به تازگی توسط "کارولین دیویدسون" طراحی شده بود، روی آنها قرار گرفت. این لوگو برای نخستین بار در هجدهم ژوئن 1971 توسط نایکی استفاده شد و در بیست و دوم ژانویه 1974 در "اداره حق انحصاری و نشان تجاری" آمریکا ثبت شد.
در سال 1976، "جان براون و شرکا" به عنوان نخستین شرکت بازاریابی نایکی همکاری خود با این شرکت را آغاز کرد. یک سال بعد، جان براون و شرکا نخستین تبلیغ برند برای نایکی را به نام "هیچ خط پایانی وجود ندارد" تولید کرد که در آن هیچ محصولی از نایکی نشان داده نشد. تا سال 1980، نایکی 50 درصد از سهم بازار کفش ورزشی آمریکا را از آن خود کرده بود و در دسامبر همان سال وارد بورس شد.

از دیگر شرکت‌های تبلیغاتی مطرح که با نایکی همکاری کرده‌اند می توان به "وایدن+کندی" اشاره کرد که همچنان از شرکای اصلی نایکی در زمینه تبلیغات محسوب می شود. "دن وایدن" یکی از موسسان شرکت وایدن+کندی و فردی است که شعار "جاست دو ایت" را برای کمپین تبلیغاتی نایکی در سال 1988 انتخاب کرد. این شعار به عنوان یکی از پنج شعار برتر قرن بیستم توسط "ادورتایزینگ ایج" (Advertising Age) انتخاب شده است. در دهه 1980، نایکی خط تولید محصولات خود را به بسیاری از رشته‌های ورزشی و کشورهای مختلف جهان گسترش داد.
تا سپتامبر 2012، نایکی دارای چهار شرکت تابعه به نام‌های کول هان، هرلی اینترنشنال، کانورس و آمبرو بود، اما در سی و یکم ماه می همان سال تمایل خود برای فروش کول هان و آمبرو را اعلام کرد. نخستین خرید نایکی به سال 1988 و کول هان، شرکت تولید کننده کفش‌های ورزشی باز می گردد. در فوریه 2002، این شرکت هرلی اینترنشنال را از موسس آن "باب هرلی" خریداری کرد. در ژوئیه 2003، نایکی طی قراردادی به ارزش 309 میلیون دلار شرکت کانورس، تولید کننده کفش‌های ورزشی نمادین "چاک تیلور آل استارز" را خریداری کرد. در مارس 2008، نایکی شرکت آمبرو که به عنوان تولید کننده لباس‌های ورزشی تیم ملی انگلیس شناخته می شود را طی معامله‌ای به ارزش حدود 600 میلیون دلار خریداری کرد. از دیگر شرکت‌های تابعه نایکی که خریداری و فروخته شدند می توان به بائر هاکی و استارتر اشاره کرد.

نایکی دامنه وسیعی از محصولات ورزشی را تولید می کند. در ابتدا این شرکت به تولید کفش برای دوندگان می پرداخت. اما امروزه محصولات مختلف در رشته‌های گوناگون ورزشی از فوتبال و بسکتبال تا هاکی، تنیس، کریکت، گلف و ... را تولید می کند. "نایکی ایر مکس" نخستین خط تولید کفش نایکی است که در سال 1987 عرضه شد. از خطوط تولید جدید این شرکت می توان "نایکی 6.0"، "نایکی NYX " و "نایکی SB " اشاره کرد. "ایر زوم یورکر" کفش‌های جدید نایکی برای کریکت بوده که 30 درصد سبکتر از رقبای خود هستند. در سال 2008، "ایر جوردن XX3" توسط نایکی معرفی شد که کفشی با کیفیت بالا برای بسکتبال بود.
نایکی طی همکاری خود با شرکت اپل، "نایکی+" را تولید کرد که عملکرد دونده با یک ابزار رادیویی که در کفش وی قرار داشت و با آی‌پاد نانو در ارتباط بود را کنترل کرده و اطلاعات خود را به این دستگاه می فرستاد. در ژوئیه 2009، "نایکی+ اسپرتس باند" روانه بازار شد که مسافت طی شده، میزان کالری مصرف شده و زمان را ثبت کرده و همچنین، به صورت آنلاین برنامه‌های جدیدی را به دونده ارائه می کرد.

نایکی دارای بیش از 700 فروشگاه در سراسر جهان و چندین دفتر در 45 کشور جهان است. اکثر کارخانه‌های این شرکت در آسیا قرار داشته که از آن جمله می توان به کشورهای اندونزی، چین، تایوان، هند، تایلند، ویتنام، پاکستان، فیلیپین و مالزی اشاره کرد. همچنین، نایکی توجه ویژه‌ای به موضوع بازیافت دارد و با جمع آوری بطری‌های پلاستیکی از آنها به عنوان ماده خام برای تولید محصولات ورزشی استفاده می کند.



منبع کد:

[ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

[Raـــــ Hـــــ Za]

معرفی برندهای مطرح جهان؛ سیکو


سیکو یکی از برندهای شناخته شده و پیشرو در صنعت ساعت سازی جهان محسوب می شود. آغاز فعالیت‌های این شرکت به سال 1881 و افتتاح فروشگاه ساعت و جواهر فروشی "کی. هاتوری" در ناحیه "گینزا" توکیو توسط "کینتارو هاتوری" باز می گردد.

به گزارش گروه بین الملل پول نیوز ، این فروشگاه سنگ بنای یکی از بزرگترین شرکت‌های ساعت سازی جهان در آینده بود. یازده سال بعد یعنی در سال 1892، هاتوری کارخانه‌ای با 10 نفر کارگر را تاسیس کرده و تولید ساعت با برند "سیکوشا" را آغاز کرد.

در سال 1895، تولید ساعت‌های جیبی این شرکت آغاز شد. در سال 1899 شرکت هاتوری تولید ساعت‌های زنگدار را آغاز کرد و پس از آن در سال 1902، ساعت‌های رومیزی و موزیکال نیز وارد خط تولید این شرکت شدند. در سال 1912، هاتوری ایده تولید ساعت‌های مچی ساخت ژاپن را در ذهن می پروراند و یک سال بعد نخستین ساعت مچی "لائورل" (Laurel) و البته نخستین ساعت مچی که در ژاپن تولید شده بود، روانه بازار شد.

در سال 1924، برند سیکو که در زبان ژاپنی به معنی "موفقیت" و یا "نفیس" است به طور رسمی معرفی شد و پس از گذشت 43 سال از زمان آغاز فعالیت‌های هاتوری، نخستین ساعت مچی سیکو تولید شد.

از آن زمان تاکنون، پیشرفت‌های بسیاری در دنیای ساعت رخ داده، اما به رغم تغییرات صورت گرفته، سیکو همچنان یکی از قدرت‌های برتر در صنعت ساعت سازی جهان محسوب می شود.

در سال 1956، سیکو نخستین ساعت خودکوک ساخت ژاپن را معرفی کرد. در سال 1964، سیکو نخستین کرونومتر کوارتز در جهان را معرفی کرد و به زمان سنج رسمی مسابقات المپیک تابستانی توکیو مبدل شد.
در سال 1968، سیکو نخستین ساعت دیواری کوارتز جهان را معرفی کرد. یک سال بعد، نخستین ساعت مچی کوارتز نیز از سوی این شرکت عرضه شد. سیکو "آسترون" (Astron ) در آن زمان قیمتی تقریبا یکسان با یک خودرو نو داشت.

طی چند سال پس از آن نیز سیکو چندین عنوان نخستین دیگر را به خود اختصاص داد که از آن جمله می توان به تولید نخستین ساعت دیجیتال چند منظوره، تولید نخستین ساعت LCD کوارتز با نمایشگر دیجیتالی شش رقمی و تولید نخستین ساعت تلویزیونی در سال 1982 اشاره کرد. در سال 1985، اورینت و سیکو کارخانه‌ای را طی یک سرمایه گذاری مشترک راه اندازی کردند.

از مجموعه‌های ارائه شده از سوی سیکو می توان به "ترسیا"، "لا گراند اسپورت" و "الیت" که شامل "Sportura" ، "Arctura" و "Coutura" می شوند، اشاره کرد. خط تولید ساعت‌های این شرکت نیز شامل "کینتیک پرپچوال"، "کینتیک کرونوگراف"، "کینتیک اتو ریلی"، "کینتیک"، "آنالوگ دیجیتال"، "کرونوگراف"، "فلایت کامپیوتر" و "پرپچوال کلندر" می شود. ساعت‌های مکانیکی سیکو از سیکو "سری 5" تا "بل-ماتیک" و "گراند سیکو" به شدت مورد توجه مجموعه‌داران قرار دارند.

در هفتم اکتبر 2005، موتور ساعت "اسپرینگ درایو" از سوی سیکو عرضه شد که نیروی لازم برای 72 ساعت کار برای ساعت‌های مکانیکی و سه سال برای ساعت‌های باتری‌دار کوارتز را فراهم می کند. نوآوری‌های سیکو همچنان ادامه داشته و در سال 2012، "سیکو آسترون"، نخستین ساعت خورشیدی GPSدار جهان روانه بازار شد.

منبع کد:

[ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

[Raـــــ Hـــــ Za]

معرفی برندهای مطرح جهان؛ لیوایز

"لیوای اشتراوس اند کمپانی" یکی از بزرگترین تولیدکنندگان پوشاک در جهان است که به واسطه شلوار جین آبی و نشان تجاری "لیوایز" شناخته می شود. لیوای اشتراوس در سال 1847 از بوتنهایم آلمان به نیویورک آمریکا مهاجرت کرده و فعالیت خود را در شرکت برادران بزرگترش به نام "جی اشتراوس برادر اند کمپانی" که به عمده فروشی پارچه می پرداختند، آغاز کرد. سرانجام، لیوای در مارس 1853 شرکت خود به نام لیوای اشتراوس اند کمپانی را تاسیس کرد.

به گزارش گروه بین‌الملل پول نیوز، اگرچه لیوای اشتراوس از سال‌های 1870 تولید لباس‌های جین را آغاز کرد، اما تا سال‌های 1920، شلوارهای جین مدرن همچنان تولید نشده بودند. لیوای اشتراوس اند کمپانی شرکتی جهانی شامل سه شعبه "لیوای اشتراوس آمریکا" که دفتر مرکزی آن در سان فرانسیسکو قرار دارد، "لیوای اشتراوس اروپا"، خاورمیانه و آفریقا که دفتر مرکزی آن در بروکسل قرار دارد و "لیوای اشتراوس آسیا" که دفتر مرکزی آن در سنگاپور قرار دارد، است.

تعداد کارکنان این شرکت در سراسر جهان بیش از 10 هزار نفر بوده و مالکیت چند برند را در اختیار دارد که "لیوایز" برند اصلی آن محسوب می شود. این برند در سال 1873 معرفی شد که به نوعی سال تولد رسمی شلوارهای جین آبی محسوب می شود. امروزه افزون بر شلوار، لباس‌های دیگری نیز با این برند ارائه می شوند. از اوایل سال‌های 1960 تا اواسط سال‌های 1970، لیوای اشتراوس با رشد قابل توجهی در کسب و کار خود مواجه شد زیرا شلوارهای جین آبی از محبوبیت بسیار زیادی برخوردار شدند.

جرقه اولیه مبدل شدن لیوای اشتراوس اند کمپانی به شرکتی جهانی به سال 1873 باز می گردد. در آن زمان، "جیکوب دیویس" خیاطی که به طور مرتب از لیوای اشتراوس پارچه‌های کنفی خریداری می کرد با مشتری‌ مواجه شد که به طور مرتب برای وصله کردن و تقویت شلوارهای شوهرش از وی پارچه می خرید. همین مساله ایده استفاده از پرچ‌های مسی و تقویت نقاط آسیب پذیر شلوار مانند گوشه‌های جیب‌ را در ذهن دیویس ایجاد کرد. از آنجایی که دیویس پول کافی برای خرید این حق انحصاری را نداشت، ایده خود را با لیوای اشتراوس در میان گذاشت.

لیوای اشتراوس این پیشنهاد را پذیرفت و در بیستم ماه می 1873 حق انحصاری تولید شلوارهای جین پرچ‌دار را به نام خود ثبت کردند. در سال‌های 1890 نخستین شلوارهای جین "لیوایز 501" تولید شدند. این شلوارها مقاوم و راحت بوده و خیلی زود به شلوار مورد علاقه گاوچران‌ها، چوب‌برها، کارگران و ... مبدل شدند.

به تدریج، شلوارهای جین مدرن در سال‌های 1920 به بازار عرضه شدند. اما شلوارهای جین لیوایز در سال‌های 1930 مورد توجه گردشگرانی که از منطقه "ساحل شرقی" آمده بودند، قرار گرفت و شهرت این شرکت بیش از پیش افزایش یافت. در سال 1934، نخستین شلوار جین آبی زنانه به نام "لیدی لیوایز" تولید شد. در سال 1936، نوار قرمز با نوشته سفید رنگ "Levi's" در سمت چپ جیب پشتی راست شلوارهای جین نصب شدند تا وجه تمایز شلوارهای جین لیوایز باشند.

برهه زمانی دیگری که به افزایش شهرت شلوارهای جین لیوایز کمک کرد و به نوعی شهرت بین المللی برای آن در پی داشت به جنگ جهانی دوم باز می گردد. در آن زمان، شلوارهای جین آبی به یکی از کالاهای اساسی ضروری مبدل شده و سربازان آمریکایی در مناطقی خارج از مرزهای آمریکا آنها را به تن می کردند. لیوای اشتراوس اند کمپانی از 15 فروشنده، دو کارخانه و تقریبا بدون نفوذ در بازار شرق می‌سی‌سی‌پی در سال 1961، با رشدی چشمگیر طی 30 سال نیروی فروش خود را به 22 هزار نفر، 50 کارخانه و چندین اداره در 35 کشور جهان رساند.

در سال‌های 1950 و 1960 لیوایز از محبوبیت فوق العاده‌ای در میان جوانان آمریکایی برخوردار شده و شلوارهای جین نه تنها محبوب‌ترین شلوارها در آمریکا بلکه عنوان پرفروشترین جنس در میان اقلام مختلف پوشاک را به خود اختصاص دادند.

متاسفانه لیوای اشتراوس مبدل شدن لیوایز به نمادی جهانی را شاهد نبود زیرا در سال 1902 فوت کرد و در آن زمان اکثر آمریکایی‌ها همچنان با ایده شلوارهای جین آبی آشنا نشده بودند. پس از مرگ لیوای اشتراوس، چهار برادرزاده وی هدایت شرکت را بر عهده گرفتند و تا به امروز همچنان شرکتی خصوصی و خانوادگی باقی مانده است.

تحت رهبری "جی والتر هاس"، "پیتر هاس"، "پل گلاسکو" و "جورج پی سیمپکینز"، خطوط تولید لیوایز با اضافه کردن مدل‌ها و مدهای جدید گسترش یافته که از آن جمله می توان به تولید جین‌های سنگ‌شور شده پس از خرید شرکت کانادایی "گریت وسترن گارمنت" اشاره کرد. این شرکت تولید کننده پوشاک، روش مدرن سنگ شوری را ابداع کرده که همچنان در سطح جهانی استفاده می شود.


منبع کد:

[ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

[Raـــــ Hـــــ Za]

معرفی برندهای مطرح جهان؛ ایرباس


ایرباس، کنسرسیوم اروپایی تولید کننده هواپیما در سال 1970 شکل گرفت تا شکاف موجود در بازار این قاره برای هواپیماهای جت کوتاه و میان برد با گنجایش بالا را پوشش دهد. این شرکت امروزه یکی از دو تولید کننده بزرگ هواپیماهای تجاری در جهان است که با شرکت آمریکایی بوئینگ رقابت مستقیم دارد. اعضای اصلی این کنسرسیوم شامل شرکت "دانش هوانوردی فضا و دفاع اروپا" (EADS ) تحت مالکیت آلمان، فرانسه و اسپانیا با سهم 80 درصد و شرکت انگلیسی "BAE Systems" با سهمی 20 درصدی می شود. دفتر مرکزی ایرباس در نزدیکی شهر تولوز فرانسه قرار دارد.

به گزارش گروه بین اللملل پول نیوز، ایرباس دارای بیش از 50 هزار کارمند است که یا به صورت مستقیم در کارخانه‌های این شرکت در فرانسه، آلمان، اسپانیا، انگلیس و چین مشغول به کار بوده و یا در حوزه‌هایی مانند مهندسی، فروش، آموزش و ... در دیگر کشورهای جهان فعال هستند. این کنسرسیوم دارای بیش از یک هزار و 500 تامین کننده بوده و با شرکت‌های بسیار زیادی در کشورهای مختلف جهان توافقنامه همکاری دارد.
قطعات هر هواپیما به صورت مجزا در کارخانه‌های ایرباس تولید می شوند. به عنوان مثال بال‌ها در انگلیس و قطعات دم در اسپانیا تولید می شوند. این قطعات منفصل از طرق مختلف زمینی، دریایی و هوایی ( با استفاده از هواپیمای ویژه‌ای به نام ایرباس "بلوگا") برای مونتاژ نهایی به خطوط تولید در فرانسه، آلمان و چین فرستاده می شوند. مدل‌های A320 ، A330/A340 ، A380 و A350 در مجموعه نزدیک به تولوز مونتاژ شده و مدل‌های A318 ، A319 و A321 در هامبورگ از خط تولید خارج می شوند. افزون بر این و از سال 2008، مدل A320 در تیانجین چین نیز تولید می شود.

داستان شکل گیری ایرباس به سال 1965، زمانی که دولت‌های فرانسه و آلمان بحث‌های مقدماتی درباره تشکیل کنسرسیومی برای تولید هواپیماهای جت کوتاه برد با گنجایش بالا را آغاز کردند، باز می گردد. یک سال بعد، آلمان، فرانسه و انگلیس اعلام کردند که شرکت‌های "سود اَویشن" (فرانسه)، "آرگ ایرباس" (گروهی از شرکت‌های هوافضای آلمان) و "هاوکر سیدلی اَویشن" (انگلیس) توسعه هواپیمای مسافربری با برد کوتاه و گنجایش 300 صندلی را مورد مطالعه قرار داده‌اند. اما از آنجایی که موتورهای انتخابی قادر به تحقق نیازهای ایرباس نبودند، در طراحی مقدماتی هواپیمای A300 گنجایش 250 صندلی برای آن در نظر گرفته شد.

در سال 1969، دولت انگلیس از این پروژه کناره گیری کرد، اما آلمان و فرانسه برای پیشبرد مرحله ساخت و ساز به توافق رسیدند. هاوکر سیدلی که مسئول تولید بال هواپیماها بود نیز همچنان در قالب یک مقاطعه کار فرعی به فعالیت خود ادامه داد. پس از آن، شرکت مدیریت صنایع ایرباس به صورت رسمی در سال 1970 تاسیس شد. هاوکر سیدلی و دیگر شرکت‌های انگلیسی در سال 1977 ملی شده و در قالب یک شرکت بزرگ دولتی به نام بریتیش آئرواسپیس (بعدها به BAE Systems تغییر نام داد) به عنوان شریک و با داشتن سهمی 20 درصدی به ایرباس ملحق شد.
هواپیمای مسافربری A300 نخستین هواپیمای پهن پیکری بود که با در نظر گرفتن ملاحظات اقتصادی دارای دو موتور بود. نمونه اولیه A300 نخستین پرواز خود را در سال 1972 انجام داد و در سال 1974 به صورت تجاری وارد ناوگان شرکت "ایر فرانس" شد. به رغم عملکرد عالی، این هواپیما در ابتدا با فروش ضعیفی مواجه شد زیرا شرکت‌های هواپیمایی نسبت به خرید محصولات یک شرکت جدید نگران و مردد بودند. اما در سال 1977 و با وارد شدن شرکت هواپیمایی "ایسترن" به یک توافقنامه لیزینگ هواپیما شرایط تغییر کرد. در سال 1978، برنامه تولید هواپیمایی با ظرفیت کمتر و میان برد در دستور کار ایرباس قرار گرفت. بر همین اساس، هواپیمای A310 در سال 1982 نخستین پرواز خود را انجام داد و سه سال بعد به صورت تجاری وارد بازارهای جهانی شد.
پروژه تولید مدل A320 در سال 1984 کلید خورد که به عنوان هواپیمایی با بدنه باریک و برد پروازی کوتاه و متوسط طراحی شده بود. مجموعه‌ای از نوآوری‌های فنی در این هواپیما به کار گرفته شده بود که مطرح‌ترین آنها سامانه "پرواز با سیم" (Fly By Wire )، کنترل‌های پرواز کامپیوتری بود. این هواپیما در سال 1988 به صورت تجاری وارد بازار شد و موفقیت چشمگیری برای ایرباس در پی داشت. از این رو، ایرباس با دراز کردن بدنه آن مدل A321 و با کوتاه کردن اندازه بدنه A320 مدل‌های A319 و A318 را تولید کرد.

در سال 1987، ایرباس دو هوایپمای پهن پیکر بر اساس همان بدنه و بال را برای توسعه بازار هواپیماهایی با برد پروازی طولانی معرفی کرد. هواپیمای A340 با چهار موتور در سال 1993 وارد بازار شد و یک سال بعد هواپیمای A330 مجهز به دو موتور از خط تولید ایرباس خارج شد. در سال 2007، ایرباس هواپیمای A380 با برد پروازی فوق طولانی را معرفی کرد که بزرگترین هواپیمای مسافربری جهان محسوب می شود. ظرفیت استاندارد این هواپیما برابر با 555 صندلی و بیشینه ظرفیت آن برابر با 853 صندلی است.

در سال 2012، مونتاژ نهایی هواپیمای A350 آغاز شد که هواپیمایی اقتصادی با برد پروازی طولانی و آسیب‌های زیست محیطی پایین است. این هواپیما از دو موتور جدید و کارآمد تولیدی شرکت رولزرویس سود می برد. همچنین، به واسطه استفاده گسترده از تیتانیوم، آلومینیوم و فیبر کربن، A350 هواپیمای بسیار سبک وزن محسوب می شود.



منبع کد:

[ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

[Raـــــ Hـــــ Za]

معرفی برندهای مطرح جهان؛ هارلی دیویدسون


بی تردید، هارلی دیویدسون نمادین‌ترین تولید کننده موتورسیکلت در جهان محسوب می شود. با توجه به استفاده از موتورهایی بزرگ و طراحی ظاهری منحصر به فرد، موتورسیکلت‌های هارلی دیویدسون در هر نقطه از جهان نگاه مردم را به سوی خود جلب می کنند. مالکان این موتورسیکلت نیز حاضر نیستند تا آن را با هیچ نمونه دیگری عوض کنند.

به گزارش گروه بین الملل پول نیوز ، داستان شکل گیری شرکت هارلی دیویدسون به سال 1901 یعنی زمانی که "ویلیام هارلی" طرح‌ ساخت موتوری که به دوچرخه‌های پدالی متصل می شد را دنبال می کرد، باز می گردد. وی با کمک یکی از دوستان خود به نام "آرتور دیویدسون" این کار را انجام داد. اگرچه در نهایت طرح آنها با شکست مواجه شد، اما زمینه لازم برای پروژه بسیار موفقیت آمیز آنها در آینده را فراهم کرد.

شرکت هارلی دیویدسون در سال 1903 توسط ویلیام هارلی و آرتور دیویدسون تاسیس شد. پس از بررسی و کار روی چند نمونه اولیه، آنها از پشتیبانی برادران آرتور به نام‌های "ویلیام" که تعمیرکاری ماهر بود و "والتر" که مکانیکی کارآزموده بود، برخوردار شدند. طی سال نخست فعالیت‌های این شرکت آنها موفق به تولید سه موتورسیکلت شدند و نخستین موتورسیکلت هارلی دیویدسون در مسابقات موتورسواری میلواکی به سال 1904 شرکت کرد.

پس از کسب این موفقیت، هارلی دیویدسون تولید و فروش قطعات موتورسیکلت را نیز آغاز کرد. فعالیت‌های هارلی دیویدسون تا سال 1913 از پیشرفت قابل توجهی برخوردار شده و این شرکت تملک پنج کارخانه در ناحیه صنعتی میلواکی را بر عهده داشت. در همان سال، هارلی دیویدسون موفق شد رکورد تولید 16 هزار و 284 موتورسیکلت را به ثبت برساند.
با آغاز جنگ جهانی اول، هارلی دیویدسون شاهد کاهش خریداران تجاری خود بود، اما ارتش آمریکا سفارش 15 هزار موتورسیکلت را به این شرکت داد. با اتمام جنگ، هارلی دیویدسون بار دیگر روند صعودی در میان تولیدکنندگان موتورسیکلت را از سر گرفت و تا سال 1920 با تولید سالانه بیش از 28 هزار موتورسیکلت به شرکت پیشرو در حوزه فعالیت خود مبدل شد.

اما روند فعالیت‌های هارلی دیویدسون طی سال‌های بعد به ویژه در زمان "رکود بزرگ" با مشکل مواجه شد و در سال 1933 میزان فروش این شرکت به 3 هزار و 703 دستگاه کاهش یافت. پس از آن و با آغاز جنگ جهانی دوم، فروش تجاری هارلی دیویدسون بیش از پیش تحت تاثیر قرار گرفت، اما بار دیگر ارتش آمریکا سفارش تولید 90 هزار موتورسیکلت برای استفاده در میدان نبرد را به این شرکت ارائه کرد. همچنین، صادرات هارلی دیویدسون به روسیه قابل توجه بود که آمار حدود 30 هزار موتورسیکلت را شامل می شد.
دوران خوب هارلی دیویدسون چندان پایدار نبود و در سال 1952 دولت آمریکا این شرکت را محکوم به اتخاذ اعمال محدود کننده و انحصارگرایانه کرد. اگرچه این مساله به شهرت هارلی دیویدسون آسیب رساند، اما پس از آن شرایط به گونه‌ای رقم خورد که نام هارلی دیودسون مترادف با جنبش "فرشته جهنم" و موتورسواران قانون شکن شد. این مساله در آن زمان نام هارلی دیویدسون را بیش از پیش خدشه‌دار کرد، اما امروزه یکی از عوامل شهرت و فروش این شرکت محسوب می شود.

در دهه‌های 1960 و 1970 میلادی هارلی دیویدسون تولید موتورسیکلت‌های جدید را ادامه داد، اما در سال 1977 معرفی نسخه "کانفدریت" که پرچم کانفدریت روی باک آن نقاشی شده بود بار دیگر یکی از بحث برانگیزترین دوران این شرکت را رقم زد. از آنجایی که پرچم "کانفدریت" برای بسیاری از نمادهای نژادپرستی بود، هارلی دیویدسون با کاهش مشتری‌های بالقوه خود مواجه شد.
شرایط هارلی دیویدسون تا سال 1981 که گروهی از سرمایه گذاران کنترل آن را بر عهده گرفتند، تغییر خاصی نکرد. در آن زمان، میزان فروش این شرکت تحت تاثیر ظهور رقبای ژاپنی خود قرار گرفته بود، اما تصمیم دولت "رونالد ریگان"، رئیس جمهور وقت آمریکا، بر افزایش مالیات‌ها موجب شد تا واردات موتورسیکلت‌های ژاپنی پر هزینه شود. افزون بر کاهش رقبا در بازار، هارلی دیویدسون طراحی مدل‌های جدید را آغاز کرد و با بازگشت به ریشه‌های خود تولید موتورسیکلت‌هایی با ظاهری کلاسیک و در عین حال کارآمد و مدرن را آغاز کرد.
طراحی جدید هارلی دیویدسون خیلی زود نظر مشتری‌ها را به خود جلب کرد و در دهه 1990 بار دیگر این شرکت به جمع پیشگامان بازار موتورسیکلت جهان پیوست. مدل "FLSTF Fat Boy" یکی از موفق‌ترین محصولات هارلی دیویدسون در این دهه بود. همکاری هارلی با فورد دامنه فعالیت‌ها و مخاطبان این شرکت را بیش از پیش افزایش داد. روند پیشرفت هارلی دیویدسون در قرن بیست و یکم نیز ادامه داشته و از خطوط تولید معروف آن می توان به Dyna ، Sportster و VRSC اشاره کرد.


منبع کد:

[ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

[Raـــــ Hـــــ Za]

معرفی برندهای مطرح جهانی؛ مایکروسافت

مایکروسافت شرکتی پیشرو در زمینه توسعه و تولید نرم افزار و اپلیکیشن‌های کامپیوتری است. این شرکت در زمینه‌های دیگر مانند انتشار کتاب و عناوین چند رسانه‌ای، تولید کنسول‌های بازی و وسایل قابل حمل الکترونیکی مانند تبلت نیز فعال است. مهمترین محصولات تولیدی مایکروسافت سیستم عامل ویندوز، نرم افزار آفیس و کنسول ایکس باکس هستند. به گزارش گروه بین الملل پول نیوز، در سال 1975، "بیل گیتس" و "پل آلن" از زبان برنامه نویسی بیسیک در کامپیوترهای شخصی اولیه به نام "التایر" استفاده کردند. اندکی پس از آن، گیتس و آلن شرکت مایکروسافت را تاسیس کردند که نام آن برگرفته از دو کلمه "مایکروکامپیوتر" و "سافت‌ور" بود. طی چند سال بعد، گیتس و آلن زبان بیسیک را پالایش کرده و زبان‌های برنامه نویسی دیگر را توسعه دادند. در سال 1980، شرکت IBM درخواستی مبنی بر تولید سیستم عامل برای کامپیوترهای شخصی تولیدی خود را به مایکروسافت ارائه کرد. بر همین اساس، مایکروسافت سیستم عاملی را از شرکتی دیگر خریداری کرده و با اصلاح و سفارشی سازی آن، "MS-DOS" را معرفی کرد.

این سیستم عامل در سال 1981 به همراه کامپیوترهای IBM روانه بازار شد. پس از آن، اکثر تولیدکنندگان کامپیوترهای شخصی از سیستم عامل MS-DOS در محصولات خود استفاده کردند که درآمد و سود چشمگیری را برای مایکروسافت به همراه داشت. تا اوایل دهه 1990 میلادی بیش از 100 میلیون کپی از این سیستم عامل به فروش رسیده و رقبای خود را به طور کامل از میدان بیرون کرده بود.
جایگاه مایکروسافت با معرفی سیستم عامل "ویندوز" در سال 1990 که از رابط کاربری گرافیکی بهره می برد، مستحکم‌تر شد. بسته نرم افزاری آفیس برای ویندوز نیز در همین سال روانه بازار شد. تا سال 1993، ویندوز 3.0 و نسخه‌های بعدی آن نرخ فروش یک میلیون کپی در ماه را به ثبت رسانده و حدود 90 درصد از کامپیوترهای جهان دارای سیستم عامل مایکروسافت بودند. در سال 1995، مایکروسافت ویندوز 95 را روانه بازار کرد که برای نخستین بار در آن MS-DOS به طور کامل با ویندوز یکپارچه شده بود.

در همان دوران مایکروسافت بخش نشر الکترونیک خود را به طور چشمگیری گسترش داد و فرهنگ جامع چند رسانه‌ای "اِنکارتا" به یکی از محصولات موفق این شرکت مبدل شد. همچنین، مایکروسافت با طیف گسترده‌ای از محصولات و خدمات، فعالیت‌های خود در بخش‌های خدمات اطلاع رسانی و صنایع تفریحی را آغاز کرد که از آن جمله می توان به مایکروسافت نت‌ورک و MSNBC اشاره کرد. در نتیجه تا اواسط دهه 1990، مایکروسافت به یکی از قدرتمندترین و سودآورترین شرکت‌ها در تاریخ آمریکا مبدل شد. حتی در زمان رکود سال‌های 2008 و 2009 نیز درآمد خالص این شرکت افزایش یافته و به بیش از 14 میلیارد دلار در سال مالی 2009 رسید.

به دلیل موفقیت چشمگیر در بازار نرم افزار، مایکروسافت اندکی با اخیر فرصت‌های تجاری سیستم‌های شبکه و اینترنت را شناسایی کرد. در سال 1993، ویندوز NT که امکان پیوند چندین کامپیوتر مجزا را فراهم کرده و بهبود امنیت شبکه را ارائه می کرد، معرفی شد. همچنین، مایکروسافت نرم افزار جستجوی اینترنتی خود به نام "اینترنت اکسپلورر" را به صورت رایگان عرضه کرد. تا سال 1996، مایکروسافت اکسپلورر و ویندوز را یکپارچه سازی کرد.

در سال 2001 و با توجه به موفقیت خیره کننده کنسول پلی استیشن سونی، مایکروسافت کنسول ایکس باکس را روانه بازار کرد. در سال 2002، ایکس باکس لایو، شبکه بازی پهن باند برای کنسول مایکروسافت راه اندازی شد. نسل بعدی کنسول مایکروسافت به نام ایکس باکس 360 در سال 2005 روانه بازار شد. تا سال 2010، ایکس باکس 360 عنوان پر فروش‌ترین کنسول در بازار آمریکا را به خود اختصاص داد، اما کاهش قیمت آن طی سالیان گذشته، افت 6 درصدی درآمد بخش سرگرمی مایکروسافت را به همراه داشت.
آغاز ایجاد تغییرات اساسی در سیستم عامل ویندوز به سال 2001 و طی پروژه‌ای به نام "لانگ هورن" (شاخ دراز) کلید خورد. اما به دلایل مختلف از جمله افزایش امنیت و یکپارچگی بیشتر با طیف گسترده‌ای از تجهیزات سرگرمی در دنیای الکترونیکی مدرن، نسخه جدید ویندوز که به "ویستا" تغییر نام داده بود در سال 2007 معرفی شد. اما در مقایسه با نسخه موفق ویندوز XP ، ویستا با مشکلات بسیاری مانند نیاز به ریزپردازنده‌هایی بسیار سریع و حجم بالای حافظه کامپیوتر برای عملکرد مناسب مواجه بود. ویندوز XP نسبت به نسخه‌های قبلی ویندوز از امنیت و ثبات بالاتری برخوردار بود و نرم افزارهای بسیاری نیز برای آن عرضه شده بودند. از این رو، مصرف کنندگان تمایل چندانی به تغییر سیستم عامل کامپیوترهای خود نداشتند.

افزون بر مشکلات ویندوز ویستا، رقابت در بازار نیز رو به افزایش بود. سیستم عامل "مک" اپل در کنار موفقیت چشمگیر محصولاتی مانند آی‌فون و ‌آی‌پاد و همچنین، سیستم عامل لینوکس با معرفی نسخه‌هایی مانند "اوبنوتو" بیش از پیش مایکروسافت را زیر فشار قرار داده بودند. اما به رغم تمامی مشکلات مایکروسافت همچنان تسلط خود بر بازار را حفظ کرده و با معرفی ویندوز 7 در سال 2009 بار دیگر توجه کاربران را به سوی خود جلب کرد.
در سال 2011، مایکروسافت شرکت اسکایپ را به قیمت 8.5 میلیارد دلار خریداری کرد که در آن زمان بزرگترین خرید مایکروسافت در تاریخ این شرکت محسوب می شد. مایکروسافت اضافه کردن اسکایپ به ایکس باکس، اوت لوک و گوشی‌های هوشمند ویندوزی را برنامه ریزی کرده و این شرکت را در رقابت با خدمان گفت و گوی صوتی اپل و خدمات ارتباطی اینترنتی Voice گوگل قرار داد.
معرفی تبلت آی‌پد توسط شرکت اپل و روند نزولی استفاده از کامپیوترهای شخصی مایکروسافت را بر آن داشت تا بار دیگر تغییراتی گسترده در سیستم عامل ویندوز و هماهنگی هرچه بهتر آن با سیستم‌های لمسی را در دستور کار خود قرار دهد. نتیجه حرکت مایکروسافت در این مسیر معرفی سیستم عامل ویندوز 8 و تبلت "سرفیس" بود.
در سال 2000، بیل گیتس از سمت مدیرعاملی مایکروسافت کناره گیری کرد و "استیو بالمر" جایگزین وی شد. در سال 2008، گیتس از فعالیت روزانه در شرکت نیز کناره گیری کرد، اما همچنان به عنوان رئیس هیئت مدیره مایکروسافت باقی ماند. اگرچه بسیاری نگران تغییر مدیریت در مایکروسافت بودند، اما این شرکت همچنان جایگاه خود به عنوان یکی از برندهای مطرح در زمینه‌های مختلف مانند سیستم‌های عامل کامپیوتر، نرم افزارهای تولید و محصولات و خدمات سرگرمی را حفظ کرده است.


منبع کد:

[ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

[Raـــــ Hـــــ Za]

معرفی برندهای مطرح جهان؛ جگوار

تاریخچه شرکت جگوار با معرفی خودروهایی دارای طراحی زیبا و عملکرد اسپرت گره خورده است. این برند در انگلیس متولد شد و برای سالیان متمادی خودروهای آن مترادف لوکس بودن طبقات اشراف انگلیسی بود. اگرچه، جگوار طی چند سال اخیر تحت مالکیت خودروسازان دیگری قرار داشته، اما محصولات آن همواره اصالت خود را حفظ کرده‌اند. به گزارش گروه بین الملل پول نیوز، ریشه‌های جگوار به شرکت "سوآلو سایدکار" (Swallow Sidecar) باز می گردد که در سال 1922 توسط "بیل لیونز" و "ویلیام والمزلی" در بلک‌پول انگلیس تاسیس شد. این شرکت در ابتدا به تولید موتورسیکلت‌های سایدکار می پرداخت، اما پس از مدتی بر تولید خودرو متمرکز شده و نام شرکت در سال 1933 به "اس اس کارز" تغییر کرد. اس اس جگوار 100، نخستین خودرویی بود که در سال 1935 با نام جگوار عرضه شد.

پس از جنگ جهانی دوم و در سال 1945، اس اس کارز نام خود را به جگوار تغییر داد زیرا نام این شرکت مشابه با سازمان شبه نظامی نازی آلمان بود. مارک V ، نخستین خودرو جگوار پس از پایان جنگ بود که در سال 1948 تولید شد. در همان سال جگوار سدان لوکس XK 120 را نیز روانه بازار کرد که سریع‌ترین خودرو تولیدی تا آن زمان محسوب می شد. این خودرو از محبوبیت بسیاری برخوردار شد و به جگوار کمک کرد تا حضور قدرتمندی در بازار خودروهای اسپرت داشته باشد.

در دهه 1950، صادرات محصولات لوکس جگوار به بازار آمریکا آغاز شد. جگوار مارک VII سالون در سال 1951 و به صورت اختصاصی برای بازار آمریکا معرفی شد. در سال 1956، این خودرو برنده جایزه "رالی مونت کارلو" شد. در همان دهه، جگوار مدل‌های مارک VIII و مارک IX را به خط تولید خود اضافه کرد. همزمان و با ارتقا عملکرد مدل XK ، جگوار مدل XK 140 را تولید کرد. پس از آن XK 150 معرفی شد که سریعتر از مدل‌های قبلی خود بود، اما جذابیت مدل‌های 120 و 140 را نداشت.

در دهه 1960، یکی از مشهورترین خودروهای جگوار متولد شد. جگوار E تایپ که در بازار آمریکا به نام XK-E شناخته می شد در سال 1961 تولید شد. این خودرو اسپرت در دو گونه کوپه و کانورتیبل، عملکرد فوق العاده را با ظاهری بسیار جذاب در هم آمیخته بود. جذابیت جگوار E تایپ به حدی بود که حتی تحسین "انزو فراری"، موسس شرکت فراری، را در پی داشت. این در شرایطی بود که موفقیت گروه‌هایی مانند "بیتلز" و "رولینگ استونز"، فرهنگ انگلیسی را طی دهه 60 میلادی در کانون توجه قرار داده و البته در افزایش محبوبیت جگوار در آمریکا بی تاثیر نبود.

یک دهه بعد، جگوار XJ6C و XJ12C کوپه را برای ملحق شدن به محصولات سدان خود معرفی کرد. مدل XJ12 سریعترین سدان تولیدی تا آن زمان بود. در اواسط دهه 70 میلادی، مدل محبوب E تایپ با مدل XJ-S جایگزین شد. در دهه 1980، جگوار روند رو به رشد خود را ادامه داده و مدل XJ-S HE و خودرو سوپر اسپرت XJ220 را روانه بازار کرد.
البته در آن زمان، خودروهای جگوار به واسطه برخی نقص‌های فنی نیز مشهور شدند که مشکلات الکتریکی بیش از سایر موارد نارضایتی مالکان جگوار را به همراه داشت. از سوی دیگر، سخت‌تر شدن رقابت به واسطه حضور خودروهای آلمانی و کمبود منابع مالی، جگوار را بر آن داشت تا طی همکاری با شرکتی دیگر به فعالیت‌های خود ادامه دهد. این تصمیم در نهایت به خرید جگوار توسط فورد در سال 1990 منجر شد.

با این وجود، مشکلات مالی جگوار و کاهش فروش این شرکت، فورد که خود با بحران مواجه بود را تحت تاثیر قرار داد. از این رو، فورد برای کاهش ضرر خود جگوار و برند لندرور را در سال 2008 به شرکت هندی تاتا موتورز فروخت. اگرچه عدم اطمینان به جگوار همچنان بر محصولات این برند سایه افکنده بود، اما معرفی مدل‌های جدید مانند XF و مدل‌های نمادینی مانند XK و XJ با طراحی جدید شرایط را تغییر داده و آینده روشنی را برای جگوار رقم زده است.

منبع کد:

[ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

[Raـــــ Hـــــ Za]

معرفی برندهای مطرح جهان؛ کاسیو

کاسیو یک شرکت ژاپنی فعال در زمینه تولید لوازم الکترونیک است که از شهرت جهانی در زمینه تولید ساعت، ماشین حساب، آلات موسیقی و دوربین برخوردار است. این شرکت در سال 1946 شکل گرفت اگرچه تاریخ ثبت آن به سال 1957 باز می گردد و از آن زمان تاکنون، به موفقیت‌های چند ملیتی چشمگیری دست یافته است. به گزارش گروه بین الملل پول نیوز، کاسیو توسط خانواده کاشیو فعالیت‌های خود را آغاز کرد. چهار برادر به نام‌های تادائو، توشیو، کازو و یوکیو به همراه پدر خود شرکتی را تاسیس کردند که فلسفه "خلاقیت و همکاری" را دنبال می کرد. نخستین محصول کاسیو یک حلقه انگشتی برای نگه داشتن سیگار به نام "یوبیوا" (Yubiwa Pipe) بود که بدون درگیر شدن انگشتان به فرد اجازه می داد سیگار بکشد.
ژاپن پس از جنگ جهانی دوم با فقر دست به گریبان بود، از این رو سیگار از ارزش و محبوبیت بالایی برخوردار شده و اختراع کاسیو موفقیت چشمگیری را برای آن به همراه داشت. پس از موفقیت نخستین محصول کاسیو، توشیو کاشیو نخستین ماشین حساب الکترومکانیکی ژاپن را در سال 1954 اختراع کرد.

پس از طراحی و معرفی این محصول، کاسیو روند تولید ماشین حساب را ادامه داده و سری 001 و کاسیو مینی را روانه بازار کرده و در دهه 1980 فعالیت در بازارهای دیگر را مورد توجه قرار داد. پس از معرفی نیمه هادی‌ها در اواسط دهه 1960، فناوری الکترومکانیکی جای خود را به فناوری الکترونیکی داد و کاسیو در سال 1965 نخستین ماشین حساب الکترونیکی رومیزی با حافظه جهان را معرفی کرد. در سال 1969 کارخانه کوفو کاسیو به نخستین کارخانه ژاپنی در زمینه تولید انبوه ماشین حساب‌های الکترونیکی مبدل شد.

ماشین حساب‌های الکترومکانیکی بزرگ و گران بوده و تنها می توانستند چهار عمل اصلی ریاضی را انجام دهند. اما توسعه نیمه هادی‌ها و مدارهای مجتمع موجب کاهش چشمگیر اندازه و هزینه ماشین‌ حساب‌های الکترونیکی شد. همزمان، این محصولات نسبت به نمونه‌های الکترومکانیکی از عملکرد مطمئن‌تری برخوردار بودند. همچنین، با استفاده فناوری‌های LED و LCD مشاهده اطلاعات روی ماشین حساب‌های الکترونیک به رغم اندازه کوچکتر نمایشگرها، راحت‌تر بود. کاسیو در توسعه فناوری‌های LED و LCD مشارکت داشت که در دهه 1980 نقش چشمگیری در توسعه کسب و کار ساعت‌های دیجیتال این شرکت و بازار تلویزیون‌های LCD داشتند.

پس از تولید ماشین حساب، کاسیو وارد دنیای ساعت‌های مچی شد و خیلی زود موفقیت‌های بزرگی را تجربه کرد. نخستین ساعت "G-Shock" در سال 1983 روانه بازار شد و پس از آن در سال 1985 مدل CZ-101 معرفی شد. در ادامه تنوع بخشی به محصولات و در سال 2002، کاسیو نخستین دوربین دیجیتال "Exilim" را روانه بازار کرد



.

در حال حاضر، کاسیو در نقاط مختلف جهان از آمریکای شمالی (کانادا و آمریکا) تا آمریکای لاتین (برزیل)، آفریقا، خاورمیانه، اروپا (سوئد، انگلیس، آلمان، فرانسه، نروژ و ایتالیا)، آسیا (ژاپن، چین، کره جنوبی، هند و تایوان) و اقیانوسیه (استرالیا) فعال است. ساختمان مرکزی این شرکت در شهر توکیو ژاپن قرار دارد.
بخش دستگاه‌های الکترونیکی کاسیو شامل ماشین حساب‌های الکترونیکی، دفترهای خاطرات دیجیتال، فرهنگ‌های لغت الکترونیکی، چاپگرهای برچسب، دوربین‌های دیجیتال و آلات موسیقی مانند کیبورد و پیانو می شود. بخش ساعت‌های کاسیو نیز شامل ساعت‌های دیجیتال، ساعت‌های آنالوگ و ساعت‌های دیواری می شود که از محبوب‌ترین مدل‌های این شرکت می توان به خطوط تولید "G-Shock" ، "Pro Trek" و "Edifice" اشاره کرد.
امروزه، کاسیو همچنان به عنوان تولیدکننده ساعت‌هایی قابل اعتماد، ماشین حساب‌هایی با ویژگی استفاده آسان و دوربین‌هایی مجهز به فناوری روز در جهان مطرح است.

منبع کد:


[ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]