بوسه (Der Kuss) اثری از
گوستاو کلیمت (۱۸۶۲ - ۱۹۱۸ میلادی)، نقاش نمادگرای اتریشی است که بی شک، از مشهورترین کارهایش به شمار میرود.
اصل این نقاشی، هم اکنون، در یکی از گالری های قصر بلویدیر در شهر وین نگهداری می شود.
این نقاشی زن و مردی را که از نمادهای گوناگون و طلا پوشیده شدهاند، نشان میدهد که در پس زمینهای آرام و یکنواخت، یکدیگر را میبوسند.
مرد خم شدهاست تا زن را در حالی روی بستری از گل زانو زدهاست ببوسد در حالی که به نظر میآید زن بیشتر پذیرای بوسه باشد،
به جای این که فعالانه در آن شرکت کند. بخشی از طلایی که برای پوشش مرد استفاده شدهاست، از اشکالی سیاه و سفید و مستطیلی شکل
تشکیل شده در حالی که لباس زن با گلهایی رنگارنگ نقطه چین شدهاست.
برداشتهای گوناگونی از این اثر تاکنون شدهاست:
این پوشش طلاکاری شده و پس زمینهای نامشخص مفهوم زمانگریز بودن را القا میکند و اینکه چگونه یک بوسه، یکی شدن را باعث میشود.
نشان میدهد که چقدر همه چیز درخشان، زیبا و طلایی است وقتی که کسی را برای اولین بار میبوسید.
مرد در بوسه غرق شدهاست (بیچهره و بیهویت)، در حالی که زن صورتش را برای کنارهگیری و دوری از بوسه چرخاندهاست.
زن خود را تسلیم مرد کردهاست در حالی که لحظه اوج لذت جنسی را تجربه میکند.
در مورد این اثر حدسهایی وجود دارد مبنی بر اینکه کِلیمت از معشوقهاش، امیلی فلاگ در خلق این شاهکار به عنوان مدل استفاده کردهاست.
******
گوستاو کلیمت (به انگلیسی: Gustav Klimt) یک نقاش نمادگرای اتریشی و یکی از برجستهترین اعضای آرت نوو وین (Vienna Secession) بود.
کارهای برتر او عبارتند از نقاشی، نقاشیهای دیوارنما، انگاره (sketch) و کارهای هنری دیگر که بسیاری از آنها در نگارخانه Vienna Secession
نمایش داده میشوند. موضوع و سبک اصلی نقاشیهای کلیمت اندام برهنه زنان بود.
محبوبیت و افزایش قیمت تابلوهای گوستاو کلیمت در حراجیها از سده بیستم میلادی آغاز شد.
کلیمت طراحی زبردست بود. از او بیش از سه هزار طراحی باقی مانده، که از نگاه دقیق و دست پرقدرت او خبر میدهند. قلم جسور و چابک او
در رسم پیکرها و حالتهای انسانی، به ویژه زنان برهنه، به گروهی از هنرمندان جوانتر مانند اگون شیله درس بسیار داد.