ســـوالات تخصصــی عکـاسی

[unforgiven2009]

سلام
من اين سپايه رو خريدم

Takara TAA-722



پايه 4 قطعه ايي
ضخامت بدنه 20ميليمتر
ارتفاع حداكثر 1165 ميليمتر
ارتفاع حداقل 395ميليمتر
ارتفاع 415 ميليمتر در حالت جمع بودن پايه ها
وزن 765گرم
قابليت تحمل وزن حداكثر 2كيلوگرم

قيمت 20000

مدتها بود دنبال چنين سه پايه اي مي گشتم. چون براحتي داخل يك كوله متو سط جا مي گيره و فضاي زيادي رو هماشغال نميكن و همچنين وزن كمي داره
معايب:
پلاستيكي بودن هد سه پايه
دقت پايين هد
ضعيف بودن پايه هاي آن كه باعث كاهش سباط سه پايه مي شه
سبك بودن در عين حال كه يك حسنه محسوب مي شه يك عيب هم به شمار مي ياد . مثلا كوچكترين ضربه و يا فشار باعث از دست رفتن پايداري و ايجاد لرزش ميشه. مخصوصازماني كه از سر عت شاتر پايين استفاده مي كنيد يا در هنگام زوم قصد عكا سي داريد بيشتر با مشكل مواجه مي شويد. من اكثرادر چنين موقعيت هايي وقتي از يك جسم ثابت در حال عكس گرفتن هستم ار تايمر دوربين استفاده ميكنم.
در كل بزرگترين مزيت اين سه پايه جمو جور بودنش است كه به راحتي مي شه حملش كرد.

[prowler88]

من یه سه پایه DIGIeye گرفتم مدل TR35 که از نظر جنس خیلی خوب و محکمه. ولی چیزی که خیلی مهمه اینه که باید حواستون باشه گول ظاهر سه پایه رو نخورین. به نظر من چیزی که حتی شاید بشه گفت از جنسش هم مهمتره قطعاتی هست که کمتر بهش توجه میشه. مثل پیچ ها و اهرم ها. همین سه پایه ی خودم همون دفعات اول که ازش استفاده کردم یکی از پیچ هاش از جاش در اومد. البته نمیدونم دقیقا کارش چی بود هر چی فکر میکنم هم چیزی به ذهنم نمیرسه. الان خیلی راحت دارم ازش استفاده میکنم ولی قضیه ی اون پیچه رو نفهمیدم.
تو انتخاب سه پایه چند تا چیز رو باید مد نظر قرار داد:
یکی این که شما سه پایه رو برای چه دوربینی میخواین بخرین. مثلا اگه میخواین برای یه دوربین خیلی سبک جیبی بخرین خب باید متناسب با سایز خودش انتخاب شه. در این مورد هر چقدر سه پایه سبک تر و کوچکتر باشه بهتره. ولی اگه یه دوربین سنگین SLR دارین خب اون سه پایه ی کوچک دیگه جواب کار شما رو نمیده و باید یه سه پایه ی بزرگ و سنگین بگیرین که هم استحکام بالاتری داشته باشه و هم به این راحتی تکون نخوره و نیافته. البته در همه ی موارد باید به جنس سه پایه خیلی دقت بشه تا به این راحتی خراب نشه.
یکی دیگه دقت به پایه های سه پایه هست و مکانیزم قفل پایه ها. بعضی سه پایه ها قفل پایه هاشون خیلی ظریفه و یا کار باهاشون سخته و زمان بیشتری برای باز کردن و بستن پایه ها نیاز هست. بعضی ها هم حرکت کشویی پایه هاشون موقع باز و بسته شدن روون نیست و خود این مورد میتونه نشونه ی کیفیت ساخت پایین باشه. تو انتخاب سه پایه حتما به این مورد باید توجه بشه.
و یه مورد دیگه قسمت های بالای سه پایه هست که دوربین روش سوار میشه. سه پایه های خوب و حرفه ای معمولا یه تراز دارند که میشه برای صاف کردن دوربین ازش کمک گرفت. وجود این تراز بعضی وقتا واقعا لازم میشه. قسمتی که دوربین روش پیچ میشه از خود سه پایه جدا میشه. اون اهرم ها و قسمت هایی که برای درآوردنش استفاده میشه باید محکم و روون باشه تا بعد از یه مدت خراب نشه. همچنین باید به نحوه ی کار بقیه ی اهرم ها و پیچ هایی که برای حرکت عمودی و افقی دوربین و قفل کردنش در نظر گرفته شده هم توجه بشه که یه وقت بعدا دچار مشکل نشن. مواقعی که میخواین با سه پایه و مخصوصا با زوم بالا عکس بگیرین هر میلیمتر حرکت دوربین برای شما و کادربندی عکستون حیاتی میشه. پس بهتره سر سه پایه دقت بالایی داشته باشه و حرکتش هر چقدر کمتر مقطعی باشه و روون تر باشه بهتره.
طول سه پایه هم خیلی مهمه. و موقع خرید باید مقایسه بشه. البته فقط مهم حداکثر طول (وقتی سه پایه کاملا باز شده و هدش تا آخرین حد رفته بالا) نیست بلکه طول سه پایه در حالت جمع شده هم مهمه. چون در هر صورت شما باید این سه پایه رو با خودتون حمل کنین و هر چقدر در حالت جمع شده کوتاهتر باشه حمل و نقلش راحتتره.

[Senator_F]

من متاسفانه در مورد سه پایه اطلاعات زیادی ندارم.چون یه سه پایه که قبلا مال یکی از فامیلامون بوده و سه پایه آتلیه ای و حرفه ای آلمانی هستش بهمرسیده که باعث شده دیگه به سه پایه فکر نکنم.این سه پایه واقعا کیفیت ساخت خیلی بالایی داره.توی خرید سه پایه حتما به کیفیت ساخت و مونتاژ توجه کنین.این سه پایه که من دارم،بعد 20 سال کار،همچنان سالم و سر حال هستش.سه پایه خیلی سنگینه و برای مسافرت و حمل ونقل به درد نمی خوره ولی سنگین بودنش باعث شده حتی کوچکترین تکونی نتونه بخوره.

[Senator_F]

نقاط طلایی در عکاسی(قانون یک سوم):

نقاط طلایی اولین نقاطی هستند که چشم بیننده در اولین لحظه نگاه کردن به عکس به آنها کشیده می شود.

یکی از پرکاربرد ترین قوانین برای جهت دادن به نگاه بیننده، قانون یک سوم هاست که قرن ها پیش توسط نقاش‌ها ابداع شده است و شما مطمئنا راجع به این قانون چیزهایی شنیده‌اید. فرض کنید عکس شما توسط دو خط عمودی و دو خط افقی به 9 قطعه مساوی تقسیم شده است، با قرار دادن سوژه یا نقطه کلیدی عکس در نزدیکی نقاط برخورد این خطوط ( نقاط طلایی)، نگاه بیننده به سمت عکس هدایت شده و تصویر متعادل تری ایجاد می‌شود و شما تعجب می‌کنید که چگونه موضوع های کوچک در صحنه های بزرگ غالب خواهند بود .

با اینکه گاهی اوقات نیاز است که سوژه در مرکز کادر قرار گیرد ، اما می‌توان با قرار ندادن سوژه در مرکز، چشم بیننده را اطراف عکس چرخاند و عکسی با تعادل بیشتر و قدرت بیشتر ایجاد کرد.
وقتی سوژه‌ای را در مرکز تصویر قرار می‌دهیم، چشم در مرکز تصویر نگه داشته می شود و عکس به نظر تخت می‌رسد. این کار دقیقا همان تکنیکی است که باید به کار برید تا یک تصویر انتزاعی بسازید و یا یک صحنه واقعی را معرفی کنید. اما می توانید به کادر بندی خود با انتقال زیرکانه نقطه کانونی، قدرت ببخشید .

این روش در زمانی که عکس شما بیش از یک سوژه مهم دارد نیز بسیار مفید است. این نقاط حتی در حالتی که بیش از یکی از آنها مورد استفاده قرار بگیرد هم، کارایی دارند. استفاده دیگر از این خطوط فرضی، در زمانی است که بخواهید کل تصویر را تنظیم کنید، محل خط افق را انتخاب کرده یا جهت نگاه سوژه و...را مورد بررسی قرار دهید. این قانون، در واقع شکل ساده قانون تقسیمات طلایی است که در تمام عکسها و آثار ناشی بزرگان هنر، به نحوی، رعایت شده است.

[Senator_F]

نحوه در دست گرفتن دوربین

با ورود دوربین های SLR Lke این دوربین ها از نظر اندازه و وزن بزرگتر و سنگینتر از دوربین های خانگی دیجیتال (Compact Digital Cameras) هستند. بنابر این مهمتر است که بدانیم برای گرفتن بهترین عکس ها چگونه این گونه دوربین ها را در دست بگیریم. با خواندن راهنمای مختصر زیر به دو هدف دست پیدا می کنید. اول اینکه با راحتی بیشتری در شرایط مختلف عکس می گیرید. دوم اینکه مشاهده خواهید کرد که هنگامی که دسترسی به سه پایه ندارید، عکس های کمتری به علت لرزش دوربین تار و مات شده اند. به بیان دیگر شما عکس های بهتری خواهید گرفت.
در این راهنما از دوربین نیکون D100 استفاده شده است که دوربینی حجیم است ولی نکات گفته شده برای دوربین های SLR و شبه SLR کوچکتر نیز قابل استفاده است.
همیشه ممکن نیست که سه پایه را با خود همراه داشته باشیم. در این مواقع از تکنیک زانو زدن به شکل زیر استفاده کنید. یک زانو را روی زمین بگذارید وسپس یک آرنج خود را روی زانوی پای دیگر قرار دهید. می بینید که به سرعت یک سه پایه به وجود می آید. آرامش داشته باشید. در این حالت می توانید به سادگی نفس خود را هنگام تمرکز روی موضوع کنترل کنید. هرچه تمرکز بیشتری داشته باشید بازو و دست شما کمتر خواهد لرزید.

در این تصویر مدل ما کاملا در آرامش است و آرنج او به طور مسلطی روی زانویش قرار گرفته است. دوربین نیز در کف دستش قرار گرفته است. با انگشتان همان دست نیز به رینگ زوم دسترسی دارد.

بازوها و آرنج ها توسط زانو حمایت نمی شوند. نیمه بالایی بدن منقبض و نا آرام است. هم مدل و هم دوربین به سادگی به لرزه در می آیند. دوربین نیز در دو قسمت خارجی آن گرفته شده است که این امر شدت لرزه های دوربین و دسترسی به رینگ زوم و شاتر را مشکل می کند.

این نیز یک حالت همراه با آرامش و در عین حال محکم دیگر است که برای عکس گرفتن از مناظر و اشیاء ثابت (یا کودکان و حیوانات خانگی در صورتی که بتوانید آنها را ثابت نگه دارید) استفاده می شود. نکته مهم این است که زانوهای شما به سمت بالا باشد تا حمایت لازم را برای آرنج ها فراهم نماید. در صورت داشتن کمردرد از این حالت با احتیاط استفاده کنید.

در این حالت مدل شما واقعا ناراحت است. تکیه دادن آرنج به ران خسته کننده و غیر مفید است. غلاوه بر اینکه دوربین در وضعیت مناسبی قرار نگرفته است، خطر آسیب دیدن گردن و پشت نیز وجود دارد. در این حالت نیز دوربین در دو انتها گرفته شده که علاوه بر احتمال لرزش، دسترسی به دکمه ها نیز مشکل می شود.

ممکن است در اطراف شما وسایلی برای حمایت وجود داشته باشد. مانند درخت، دروازه، تیر چراغ برق و امثال اینها. می توانید به اینها تکیه دهید و به راحتی عکس های خود را با حمایت بالا بگیرید. لرزش دوربین در حداکثر زوم اپتیکال به بالاترین حد می رسد. در این حالت از فضای اطراف بیشترین استفاده را ببرید.

در اینجا مدل بیچاره ما به طرز نادرستی به درخت تکیه داده است. به جای اینکه از حمایت درخت برخوردار شود، در وضعیت عدم تعادل با احتمال لرزش زیاد قرار گرفته است. دکمه های کنترلی دوربین نیز به دلیل اینکه دستها در دو طرف دوربین قرار کرفته اند در دسترس نیست.

با وجود اینکه در این حالت حس دستگیری توسط پلیس به شما دست می دهد، هنگام عکاسی از اجسام ثابت در حالت کلوزآپ و استفاده از حالت ماکرو دوربین به کار می آید. این حالت وحی منزل نیست و شما می توانید به راحتی با تغییر دادن محل آرنج به استحکام مورد نظر خود برسید.
چه فایده ای دارد که روی زمین دراز بکشید ولی فقط از یک آرنج استفاده کنید؟ بعد از چند لحظه تمام بدن شما خواهد لرزید. البته لرزش دوربین را هم به لرزش بدن اضافه کنید. مساله در اینجا استفاده از تمامی ابزارهای حمایتی موجود و در عین حال آرامش در هنگام عکاسی است.


به نقل از سایت عکاسی-مجله Digital camera world

[Senator_F]

دوستان دوربینا جدیدا دارای امکاناتی هستن که جدید اضافه شدن،نمیدونم تشخیص چهره و تشخیص لبخند و تشخیص صحنه و یا جداسازی و تشخیص چهره کودک میان بزرگسالان،از این امکانات کدومشون رو استفاده می کنین؟کدوم به نظرتون کاربردی تر میان؟

من خودم تا حالا از هیچکدوم به اونصورت خوشم نیومده که بخوام استفاده کنم.منتظر نظراتون هستم.

[Mohammad Hosseyn]

دوستان دوربینا جدیدا دارای امکاناتی هستن که جدید اضافه شدن،نمیدونم تشخیص چهره و تشخیص لبخند و تشخیص صحنه و یا جداسازی و تشخیص چهره کودک میان بزرگسالان،از این امکانات کدومشون رو استفاده می کنین؟کدوم به نظرتون کاربردی تر میان؟

من خودم تا حالا از هیچکدوم به اونصورت خوشم نیومده که بخوام استفاده کنم.منتظر نظراتون هستم.

من از لبخند سونی استفاده کردم ... خیلی جالبه . برای بچه ها میتونه خوب باشه . خیلی هوشمند کار میکنه .

اما تشخیص صحنه یا همون IA که خیلی چیز خوبیه . .واقعا تو کیفیت عکس و تنظیمات مناسب موثره .

جداسازی رو من استفاده زیاد نکردم . اما میشه یه استفاده بهتر ازش کرد . اینکه ملاک این سیستم کوچک و بزرگ بودن چهرست و گاهی اوقات چهره های دورتر رو به اشتباه چهره کودک میشناسه . با تغییر این حالت میتونید روی چهره های دورتر یا ندیکتر فوکوس داشته باشید . وگرنه اونجوری زیاد اهمیت نداره .

اما امکاناتی مثل DRO تو سونی و همون i-Contrast تو کانن خیلی امکان موثری هست . اگه اینجا راجعبش بحث کنیم فک کنم بحث جالبی بشه . اصلا میتونیم یه تست بکنیم ببینیم بین سونی و کانن و پاناسونیک کدوم یکی بهتر عمل میکنن تو این مشخصه .

[prowler88]

دوستان دوربینا جدیدا دارای امکاناتی هستن که جدید اضافه شدن،نمیدونم تشخیص چهره و تشخیص لبخند و تشخیص صحنه و یا جداسازی و تشخیص چهره کودک میان بزرگسالان،از این امکانات کدومشون رو استفاده می کنین؟کدوم به نظرتون کاربردی تر میان؟

من خودم تا حالا از هیچکدوم به اونصورت خوشم نیومده که بخوام استفاده کنم.منتظر نظراتون هستم.

خب این که این سیستم ها بیشتر برای استفاده های آماتوری طراحی شده کاملا مشخصه. بستگی داره تو چه دوربینی ازشون استفاده میشه و چقدر عملکردشون دقیقه. وجود این سیستم ها بیشتر برای اینه که کاربرهای آماتور رو به سمت خودش بکشه.
بعضی از اینا کاربردی ترن مثل افزایش Dynamic Range که تو هر برندی یه اسمی داره. و بعضی دیگه به نظر میاد بیشتر جنبه ی تبلیغی دارن و به نظر میاد زیادی روی این سیستم ها دارن مانور میدن مثل همین تشخیص چهره ی کودک.
من هم چندان علاقه ای به استفاده از این سیستم ها علاقه ای ندارم. مثلا دوربینم تشخیص چهره و سیستم Dynamic Range داره ولی ازشون استفاده نمیکنم. اون اول که دوربینو گرفتم فکر کردم Dynamic Range خیلی به کار میاد و همیشه روی High بود ولی وقتی روی کامپیوتر مقایسه کردم دیدم عکسو از حالت طبیعی خارج میکنه. البته بازم بگم بعضی جاها کاربرد دارن.

[Excel-VB]

سه پایه هم بحث داره اخه !! دی:

قبل از هر چیز یه پیشنهاد ... اگه سه پایه رو میزی (سه پایه های کوچیک) رو حتما تهیه کنن .. مخصوصا اگه عکس ماکرو میگیرین ...

با سلام
بله وجود یک سه پایه کوچک جهت گرفتن عکس های ماکرو از سوژه های ثابت بسیار مهم است ..

[unforgiven2009]

سه پایه هم بحث داره اخه !! دی:

قبل از هر چیز یه پیشنهاد ... اگه سه پایه رو میزی (سه پایه های کوچیک) رو حتما تهیه کنن .. مخصوصا اگه عکس ماکرو میگیرین ... در کنارش یه سه پایه خوب و مناسب هم وابسطه به دوربین هم باید آدم داشته باشه .
اما از نظر من 75 درصد عکسها نیازی به سه پایه ندارن . حتی خیلی ها رو که روی سه پایه میگیرم رو میشه روی دست گرفت . گاهی اوقات هم ادمو تنبل میکنه .

حالا من خودم یه ساپه معمولی دارم . بدک نیست . اما دقیق نیست . کسی یه سه پایه دقیق و خوب با قیمت مناسب سراغ داره ؟

بستگی داره شما 75% عکس ها رو در چه موقعیت و وضعیتی میگیرید. وقتی تو شب عکس میگیرید و می خواین نور دهی طولانی کنید بدون سه پایه این کار مقدور نیست. یا اگه در حال زوم هستید برای اینکه عکسی بی نقصی بگرید نیاز دارید حتما از سه پایه استفاده کنید وگرنه از کوچترین لرزش شارپنس عکسو کاهش میده. وقتی می خواین تو یک روز آفتابی عکس بگیرید اکثرا تو عکسها آسمونو از دست میدید به خاطر نور شدید. خوب باید رو بیارید به تکنیکهای مختلف . مثلا چندتا عکس با سه پایه بگیرید بعد با هم ترکیب کنید. قصد ساخت عکس های HDR دارید حتما باید سه پایه به کار ببرید. می خواهید از یک مکان شلوغ عکس بگیرید برای حذف عابران سرگردان باید رو بیارید به تکنیکهای خاص که باید حتما از سه پایه استفاده کنید تا 5-6 تا عکس یکسان بگیرید و ووو .....
فکر نکنم سه پایه باعث تنبلی بشه بلکه خلاقیت رو افزایش میده بنظرم سه پایه یک وسیله ضروری برای عکاسه