تبلیغات :
آکوستیک ، فوم شانه تخم مرغی، صداگیر ماینر ، یونولیت
دستگاه جوجه کشی حرفه ای
فروش آنلاین لباس کودک
خرید فالوور ایرانی
خرید فالوور اینستاگرام
خرید ممبر تلگرام

[ + افزودن آگهی متنی جدید ]




صفحه 1 از 4 1234 آخرآخر
نمايش نتايج 1 به 10 از 35

نام تاپيک: ماهیگیری

  1. #1
    آخر فروم باز bidastar's Avatar
    تاريخ عضويت
    Sep 2005
    محل سكونت
    محل سکونت
    پست ها
    2,695

    پيش فرض ماهیگیری

    با سلام

    تو این تاپیک راجع به نکات مختلف و آموزش درباره ی ماهیگیری بحث میکنیم


    با تشکر

  2. 2 کاربر از bidastar بخاطر این مطلب مفید تشکر کرده اند


  3. #2
    آخر فروم باز bidastar's Avatar
    تاريخ عضويت
    Sep 2005
    محل سكونت
    محل سکونت
    پست ها
    2,695

    پيش فرض

    شناخت ماهی ها :
    =============


    قزل آلاي رنگين كمان:

    نام علمي قزل آلاي رنگين كمان Oncorhynchus mykiss مي باشد. در زبان روسي Mykiss به ماهي قزل آلاي رنگين كمان و پولادسر اطلاق مي شود. قزل آلاي رنگين كمان از خانواده Salmonids است و نام عمومي اين ماهي Rainbow Trout مي باشد.


    شكل ظاهري :

    اين گونه بواسطه دارابودن 100 تا 161 فلس در خطوط افقي بر روي بدن ، 8 تا 12 عدد شعاع بر روي باله مخرجي مشهور و شناخته شده است. استخواني كه در قسمت جلويي سقف دهانش است در داراي دندانهاي ميله اي شكلي مي باشد. خالهاي قرمز بر روي بدن ندارد اما خالهاي تيره رنگ كوچكي در پشت و باله هاي انتهايي وجود دارد.باله پشتي داراي 10 تا 12 شعاع است. باله سينه اي داراي 11 تا 17 شعاع مي باشد. آبششهايش داراي 16 تا 22 شيار است. نرهاي اصلاح ن‍ژاد شده پوزه اي کشيده دارند. فك پاييني شان قلاب شكل است و سقف دهانشان به رنگ سفيد مي باشد

    رنگ آميزي :

    بطور كلي رنگ در آنها بسيار متنوع است. قزل جويبار تيره تر و بيشتر رنگارنگ است نسبت به روشنتري و نقره اي بودن قزل آلاي پولادسر كه در درياها و درياچه ها زندگي مي كنند. برخي از انواع دريايي و درياچه اي علامتهاي نارنجي تا قرمز در پايين فك تحتاني دارند. در پشت و بر روي بالاي پهلويشان داراي رنگ آبي فولادي متمايل به سبز ، زيتوني نقره اي يا قهوه اي هستند. پهلوها و شكم به رنگهاي نقره اي ، خاكستري ، سفيد يا زرد متمايل به سبز مي باشد. طرفين سر و پهلوها مشخصأ برنگ صورتي است. پهلوي ماهي داراي نوار پهني از رنگ صورتي تا قرمز مي باشد يا داراي خطوطي به رنگ ياس بنفش با خالهاي كوچك مشكي است

    باله پشتي پيه مانند نزديك دم داراي حاشيه و خالهاي مشكي است. ممكن است بر روي باله هاي سينه اي ، شكمي و مخرجي تعدادي خال تيره رنگ یا بدون هيچگونه نشانه مشخصي وجود داشته باشد. باله هاي سينه اي و شكمي اغلب به رنگ نارنجي تا قرمز مي باشند. ماهي هاي تازه از تخم در آمده بسيار تيره هستند و پهلوهاشان داراي قرمز تيره يا زرشكي رنگ است. در قسمت بالاي پهلوي ماهي تعدادي خالهاي تيره وجود دارد. باله پشتي پيه مانند نزديك دم ماهي حاشيه اي مشكي رنگ دارد. بعضي از قزل آلاهايي كه در جويبار زندگي مي كنند برخي از اين نشانه ها را از دست نداده اند.

    اندازه :

    آنها در محيطهاي دريايي يا درياچه ها بوزني معادل 25 كيلو و 800 گرم در طول 122 سانتيمتر مي رسند. اما در جويبارها كوچكتر هستند.



    شرايط محل سكونت :

    ماهي قزل آلای رنگین کمان در رودخانه يا جويبارهايي كه در آن آبگيرها و مناطق كم عمق وجود داشته باشد، يافت مي شود. برخي از آنها در درياچه ها زندگي مي كنند. مثلأ در كانادا به آنهايي كه در رودخانه ها زندگي مي كنند Kamloops و به ديگرانشان كه به دريا مي روند Steelhead مي گويند. آنها مي توانند دماي 24 درجه سانتيگراد را تحمل كنند اما براي قزل آلا محيط بسيار گرمي است. آنها دماي زير 20 درجه سانتيگراد را ترجيح مي دهند. نوع دريايي آن معمولأ بين 1 تا 4 سال در آبهاي ساحلي در مناطقي كه عمق آب ، سطحي تا متوسط است مي گذرانند و پس از آن به آبهاي شيرين باز مي گردند. برخي از آنها به جويبارها باز مي گردند و پس از گذراندن چند ماهي به دريا مراجعه مي كنند. قزل آلاي پولادسر زمستان را در دريا و در بهار جهت تخم ريزي به جويبار ها باز مي گردد.



    سن و ميزان رشد :

    با توجه به محل سكونت عمر متفاوتي دارند. در برخي از از درياچه ها بيش از 11 سال عمر مي كنند. اما تنها 3 تا 4 سال را در جويبارها و درياچه هاي كوچك مي گذرانند. رشد آنها با توجه به شرايط زيست محيطي به عواملي از قبيل : طول درياچه ، جويبار يا عمر درياچه ، مواد غذايي در دسترس ، بلندي از سطح دريا ، شرايط دما ، عرض جغرافيايي ، وسعت ، رقابت و تعامل با ديگر گونه ها و مانند آن بستگي دارد. بلوغ نيز با توجه به شرايط محيطي متغير است. در برخي از نرها علائم بلوغ در 9 ماهگي در آبهاي گرم جنوبي مشاهده شده است. اما بطور معمول در 3 تا 5 سالگي به سن بلوغ مي رسند.

    ماهيهاي درياچه نئور نرخ رشدي معادل 7720 گرم در 3 سال و بيشتر را دارند. زيرا ميگوهاي آب شيرين غذايي عالي را براي آنها فراهم مي كنند. در درياچه تار منابع غذايي فقير مي باشد و بيشتر ماهيها از حشرات سطح آب تغذيه مي كنند لذا رشدشان ظرف 2 سال تنها 1400 تا 2300 گرم است.



    تغذيه :

    غذاي آنها معمولأ شامل : حشرات ، پلانگتنها ، خرچنگها ، كرمهاي آبي و خاكي ،‌ حلزونها ، زالوها ، تخم ماهيها و ديگر ماهيها مي باشند. آنها علاقه وافري به ماهي كيلكا و سگ ماهي دارند كه شايد به همين خاطر صيد با آنها مطلقأ ممنوع مي باشد. در درياچه گهر ملاحظه كردم كه حتي از خمير نان نيز روي بر نمي گردانند.



    پراكندگي در آبهاي ايران :

    ماهي قزل آلاي رنگين كمان در حدود سال 1966 به كشور ايران بصورت فراوري تخم آن چون محصول تجاري وارد شده است. آنها امروزه يك ماهي شايع در ايران مي باشد. ذخاير آنها بوسيله توليد و رهاسازي حمايت و نگهداري مي شوند و بعضي از مواقع بصورت طبيعي تكثير مي يابند. هر كجا كه شرايط دمايي در رشته كوههاي البرز و زاگرس مناسب باشد آنها مي توانند يافت شوند.

    آقاي اِستَندفورد ملاحظه نمود كه با وجود برخي از گونه هاي همه چيز خوار و سازگاري آنها در كنار جمعيتهاي بزرگ گونه هاي ديگر به اين نتيجه رسيد كه احتمالأ ماهي قزل آلا نيز مي تواند با شرايط وفق يابد. استندفورد گفت كه جمعيتهايي از آنها در درياچه تار در رشته كوه البرز و درياچه گهر در رشته كوه زاگرس و غيره زنده مانده اند

  4. این کاربر از bidastar بخاطر این مطلب مفید تشکر کرده است


  5. #3
    آخر فروم باز bidastar's Avatar
    تاريخ عضويت
    Sep 2005
    محل سكونت
    محل سکونت
    پست ها
    2,695

    پيش فرض

    كپور ماهیان :

    كپور معمولی :



    كپور معمولی با نام علمی Cyprinus Carpio یك ماهی شایع آب های شیرین می باشد. خانواده كپور نامشان را از واژه لاتین Cyprinidae گرفته اند. زادگاه اصلی این ماهی در اروپا و آسیا می باشد و از این مناطق به تمام گوشه و كنار جهان توسعه یافته اند.



    آنها میتوانند تا حداكثر طولی معادل 120 سانتیمتر رشد نمایند و به حداكثر وزنی معادل 37300 گرم در سن 47 سالگی برسند. آنها وحشی اند واهلی نمی شوند. اگر چه در شرایط محیطی گوناگون مقاوم هستند اما مقدار آب زیاد را همراه با جریان كند یا راكد و البته گوارا و گیاهان بستر را ترجیح میدهند. آنها تمایل دارند تا در دسته های 5 تایی و بیشتر باشند و بطور طبیعی در اقلیم معتدل در آبهای شور و شیرین با PH 5/7 – 7 و سختی dGH 15- 10 زندگی می كنند. دامنه دمای ایده‌آل آنها بین 24 – 3 درجه سانتی‌گراد می باشد.



    كپور معمولی بخوبی دیگر انواع كپور همانند كپور آیینه ای (با فلسهای كم و درشت در یك ردیف كه بر روی تك خط مرئی در طرفین ماهی امتداد دارند و زادگاه اصلی آنها كشور آلمان است.) ، كپور چرمی (بدون فلس به غیر از نزدیكی باله پشتی) و كپور تمام فلس همه چیز خور است و تقریبأ به هر چیزی كه برخورد میكند آن را می خورد. از خوردن دانه های گیاهان ، گیاهان آبی ، حشرات ، سخت پوستان یا ماهی مرده لذت می برند.



    یك ماهی بالغ در یك تخم ریزی میتواند 300.000 تخم بگذارد. جوانترها به واسطه ماهیان شكارچی همانند سوف ، اردك ماهی ، اسبله (گربه ماهی) و غیره در محیط شكار می شوند


    زرده پر :

    زرده پرها گروهی از کپور ماهیان بزرگ آبهای شیرین هستند و با نامهاى زردك و سس ماهى نیز معروف است. تقریبأ تمام خانواده دسته Barbus در مقایسه با کپور که بطور نمونه در لجنهای بستر استخرها و آبهای آرام ساکن می شوند ، زرده پرها معمولأ در بسترهای شنی و سنگی در آبهایی با جریان تند با حجم اکسیژن حل شده بالا یافت می شوند. یک زرده پر بالغ طولی بین 25 تا 105 سانتی متر و وزنی بین 200 گرم تا 10 کیلوگرم دارد. اگرچه وزنهای حدود 1 تا 2 کیلوگرم بیشتر معمول هستند. اندازه زرده پرها در رودخانه های بزرگ از این نیز تجاوز می کند.

    مشخصات ظاهری :

    بدنش كشیده و از طرفین كمى فشرده است. سر و فلس هاى بزرگى دارد. رنگ پشت آن قهوه اى تیره در طرفین زرد و در ناحیه شكم سفید است. علت نامگذارى آن باله هاى زردى است كه دارد. دهانش در زیر قرار گرفته است. زرده پرها دارای دو جفت سبیل می باشند. یک جفت سبیل بلند در جلوی دهانشان واقع شده که بوسیله آن می توانند به راحتی موقعیت خود را در مسیر حرکتیشان تشخیص دهند و یک جفت سبیل کوتاهتر در زیر چانه دارند. نوع دیگری از زرده پر در حوضه خزر وجود دارد كه سرى پهن و اندازه اى بزرگ تر دارد اما اخیراً بسیار كمیاب است، این دو گونه را از روى موقعیت باله پشتى مى توان شناسایى كرد كه در گونه مورد بحث ما برخلاف آن گونه دیگر نسبت به سر ، به دم نزدیك تر است. نوع دیگر همیشه در قسمت هاى میانى رودخانه كه داراى بستر قلوه سنگى و دماى متوسط ۱۵ تا ۲۰ درجه سانتیگراد به سر مى برد. از مواد گیاهى، بذر علوفه، حشرات آبزى، سخت پوستان كف زى و بچه ماهى ها تغذیه مى كند. نرها در ۴ سالگى و ماده ها در ۵ سالگى بالغ مى شوند. ماهى نر در زمان تخم ریزى روى سر و بدن برجستگى هاى مرواریدى دارد.

    زرده پرها بیشتر در رودخانه های اروپا و آسیای مرکزی زندگی می کنند. آنها همچنین در آفریقا نیز یافت می شوند. نام Barbel از واژه لاتین Barba به معنی ریش یا هرگونه برآمدگی تیز شبیه مو استنتاج شده است که اشاره به حسگرهای مو مانند رشد کرده در طرفین دهان زرده پر دارد.

    تخم ریزی :

    تخم ریزى عمدتاً از خرداد تا تیر انجام مى شود. به طور گروهى وارد رودخانه مى شوند و در نقاط كم عمق تخم ریزى مى كنند. ۳ تا ۹ هزار تخم مى گذارند كه زرد رنگ و چسبناك است و به سنگ ها و گیاهان مى چسبد. نسبت جنسى نر به ماده هفت به یك است. مخصوص حوضه خزر و آرال است. تابستان ها در نبود ماهى سفید بازار دارد. گوشت آن داراى استخوان هاى ریز زیاد اما خوشمزه است. باید توجه داشت كه تخم هاى آن سمى بوده و خوردنش باعث تهوع و سرگیجه مى شود.

    گونه های زرده پر :

    زرده پر ها دارای گونه های زیادی هستند که به شرح ذیل می باشند :

    آسیا :

    1- زرده پر کریمین Barbus tauricus که در رودخانه سالجیر در شبه جزایر کریمین یافت می شوند. همچنین یک زیرگونه با نام زرده پر کوبان Barbus tauticus kubanicus در بالادست و میانه رودخانه کوبان در روسیه یافت می شود.


    2- زرده پر آرال Barbus brachycephalus که در آسیای مرکزی یافت می شود و زیر گونه آن Barbus brachycephalus caspius یا زرده پر کاسپین یا زرده پر خزری است که در دریای خزر زندگی میکنند.


    3- زرده پر بیولاتمای Barbus capito capito در رودخانه کورا در قفقاز و ارس یافت می شود.


    4- زرده پر تِرک Barbus cisaucasicus که در رودخانه کومای روسیه یافت می شود.


    5- زرده پر ترکستان Barbus conocephalus که در رودخانه زراوشان یافت می شود.


    6- زرده پر گاکچا Barbus goktschaicus که در دریاچه گاکچا (دریاچه سِوان) در ارمنستان یافت می شود.


    7- زرده پر کورا Barbus lacerta که در روسیه یافت می شود.


    8- زرده پر هیمری Barbus luteus که ساکن بومی رودخانه های بین النهرین است.


    اروپا :

    1- Barbus Barbus یک زرده پر بومی در کشور انگلستان است که بعنوان یک ماهی ورزشی محسوب می گردد.


    2- زرده پر مدیترانه ای Barbus meridionalis که در حقیقت در کشورهای اسپانیا ، فرانسه ، لهستان ، رومانی و اکراین یافت می شود.


    3- Barbus sclateri به زرده پر اروپایی مشهور شده است.


    4- زره پر ایتالیایی Barbus tyberinus نام دارد.


    5- زرده پر آلبانیایی Barbus albanicus و گونه های دیگری همچون Barbus prespensis یا زرده پر پرسپا در کشور یونان شناخته شده است.


    6- زرده پر ایبری Barbus comizo در اسپانیا و پرتغال یافت می شوند.


    ماهي شيربت

    نامهاي علمي و عمومي:

    نام علمي اين ماهي Barbus Grypus مي باشد و يكي از گونه هاي خانواده بزرگ كپور ماهيان Cyprinidae است. اين ماهي را در زبان انگليسي به Large Scaled Barb مي شناسند. نامهايي كه در ايران بر روي اين ماهي نهاده اند عبارتند از: شيربت، شيربد، سس ماهي يا ساس ماهي، رومي (البته در خوزستان كاربرد ندارد)، سرخه.

    شببوت در عربي به معناي ريش يا سبيل بزرگ است.

    مشخصات كليدي:

    اين گونه بواسطه داشتن دو جفت سبيلك، قدرت، خارهاي هموار در باله پشتي و كمتر از 44 پولك در امتداد خط آشكار طرفين ماهي قابل تشخيص مي باشد.

    ريخت شناسي:

    بدن كشيده و نيمه استوانه اي و سر نسبتأ كوچك و ساقه دمي نسبتأ باريك از ديگر مشخصات اين ماهي است. دهان ماهي در قسمت پايين سر و به شكل نعل اسب مي باشد و لبهايي گوشتالو دارد. آخرين شعاع باله پشتي نرم و خار شكل با گوشه تيز است اما دندانه دار نيست. باربوسها (زردپرها) حدودأ در طول، شبيه به يكديگر مي باشند. باله پشتي داراي 12 شعاع، باله مخرجي داراي 8 شعاع، باله سينه اي 17-14 شعاع و باله شكمي 8 شعاع دارد. مجموع پره هاي آبشش ماهي 22-16 مي باشد. در طرفين شكم پولكهايي وجود دارد. دندانهاي حلقي اين ماهي داراي فرمول 5،3،2-2،3،5 مي باشد. بيشتر دندانهاي جلويي كوچك و بي نوك و دندانهاي پشتي قاشقي شكل با نوكهاي قلاب دار هستند.

    رنگ آميزي:

    بطور معمول رنگ آنها بين گل سرخي كمرنگ تا نارنجي مي باشد. پشت آنها به رنگ تيره زيتوني - قهوه اي تا مايل به سياه - سبز است. پهلوها به رنگ زرد تا نقره اي و شكم نقره اي تا سفيد مي باشد. ممكن است خطي نامحسوس در ميان دو پهلوي ماهي وجود داشته باشد. بالاي پهلوي ماهي هاي بزرگ بطور معمول به رنگ نارنجي تيره است و پايين پهلوي ماهي، پولكها دوردار شده اند. باله هاي سينه اي، شكمي، مخرجي و نزديك به دم به رنگ نارنجي براق مي باشند.

    باله هاي سينه اي و شكمي ممكن است تيره با سايه هاي مايل به قرمز يا قرمز – قهوه اي باشند و لبه مقدم باله شكمي به رنگ صورتي است. انتهاي باله مخرجي ممكن است آبي – مشكي باشد. باله پشتي شفاف است. حاشيه چشم به رنگ زرد – سبز تا آهكي – سبز است. باله نزديك به دم رنگ خاكستري دارد.

    اندازه:

    اين گونه در اندازه و سايزهاي متفاوت و بعضأ باور نكردني صيد شده است. بطور مثال در سوريه تا 150 سانتيمتر و به وزن 30 كيلوگرم نيز صيد شده است. شخصي به نام آقاي بانيستر در عراق در سال 1980 اين ماهي را با طول 200 سانتيمتر و با وزن 100 كيلوگرم صيد كرده است كه البته ممكن است با گونه هاي مشابه مانند ماهي سونگ اشتباه شده باشد ولي غير ممكن نيست.

    در نظر مردم لرستان اين ماهي به وزني بالغ بر 60 كيلوگرم نيز مي رسد و در خوزستان تروفه هاي بالاي 20 كيلوگرم به دفعات صيد شده است. اين ماهي در كانالها و آبگيرها معمولأ بيش از 3 كيلوگرم نمي شود.

    زيستگاه:

    اين ماهي در خارج از كشور در حوضه هاي آبريز رودخانه هاي دجله و فرات در كشور عراق و حوضه رودخانه ارونتس در كشور لبنان نيز يافت مي شود. در ايران در حوضه هاي آبريز خليج فارس و دشت خوزستان يافت مي شوند. در حوضه آبريز خليج فارس مي توان به رودخانه هاي شور، شاهپور، زهره، دالكي، هله، دشت پلنگ، حسن لنگي و كل و درياچه فامر (پريشان) و خوزستان به رودخانه كارون، سد گوتوند، سد دز، رودخانه سيمره، كرخه، سد شهيد عباسپور اشاره كرد.

    البته در رودخانه ها و سد هايي در ديگر نقاط كشور از جمله رودخانه شاهرود، سد تهم زنجان، درياچه مارميشو اروميه، درياچه سراب ملوسان نهاوند و سد اكباتان همدان نيز يافت مي شوند.


    شرايط سكونت:

    شرايط مختلف را تحمل مي كند. اين ماهي بواسطه قدرت مثال زدني اش در رودخانه هايي با دبي و جريان زياد به راحتي زندگي مي نمايد. ماهي بالغ به سمت سرچشمه رودخانه حركت كرده و پس از تخم ريزي بي رمق به سمت زيستگاه اصلي باز مي گردند. شايد به همين خاطر است كه در فصل بهار كه فصل تخم ريزي اين ماهي است بوميان به مدخل رودها به درياچه ها و سدها روي مي آورند و صيدي آسان دارند. (البته اين عمل ناجوانمردانه است)

    آنها چون به اكسيژن بالايي نيازمندند، رودخانه ها را نسبت به درياچه ها و مردابها ترجيح مي دهند. آنها به راحتي دماي 9 تا 31 درجه سانتيگراد را به راحتي تحمل مي نمايند. اين ماهي را معمولأ در آبهاي شيرين مي توان يافت. (اكسيژن ppm7.5-7.6 ,شوري 1-1/5ppt مناسب است. PH مناسب محيط خنثي يا كمي قليايي مي باشد.)


    سن:


    ماده ها 17 سال و نرها 11 سال عمر مي كنند (البته اين سن نسبت به شرايط محيطي متغيير است) و ماهي با طول 45 تا 48 سانتيمتري در سن 4-5 سالگي بالغ مي شود. نرها زودتر از ماده ها بالغ مي شوند و از لحاظ تعداد بيش از ماده ها هستند. (نرها تقريبأ دو سوم ماده ها هستند)

    ماهي روي بستر شني وماسه اي توليد مثل مي نمايد, تخم ها درحفره هاي باريك وعميق درون شن قرار مي گيرند. تخم هاي ماهي بزرگ و قطري حدود 5/1 ميلي متر دارند.



    تغذيه:



    آنها معمولأ همه چيز خوار هستند. از جلبكها، خزه ها و قسمتهاي بالايي گياهان تغذيه مي كنند. علاقه عجيبي به غلات دارند. آنها همچنين از ميوه هاي رسيده فرو افتاده در آب نيز تغذيه مي كنند. ممكن است از ماهيان كوچك نيز استفاده نمايند.


    ماهي سونگ يا بچ

    نامهاي علمي و عمومي:

    نام علمي اين ماهي Barbus Esocinus مي باشد و يكي از گونه هاي خانواده بزرگ كپور ماهيان Cyprinidae است. اين ماهي را در زبان انگليسي به نامهاي Pike like-carp به معني اردك ماهي كپور مانند يا Pike Barb به معني اردك ماهي سبيل دار و Mangar مي شناسند. نامهايي كه در ايران بر روي اين ماهي نهاده اند عبارتند از: سونگ، بچ (در شمال خوزستان و لرستان)، عنزه يا عنزاه، ناربچ يا عنزه بچ (البته در اهواز و جنوب خوزستان و نميدانيم به چه معني است)، بل زرد و بيز.

    در عراق بيشتر به اين ماهي بيز (bizz) گفته مي شود اما به آن آزاد ماهي دجله و فرات نيز مي گويند.


    مشخصات كليدي:

    اين گونه بواسطه داشتن دو جفت سبيلك، اندازه بزرگ و بدن كشيده، سر مخروطي شكل و فشرده شده، وجود يك خار دندانه دار در باله پشتي، تعداد زياد پولكها در خط آشكار طرفين ماهي (63-78)، لب هاي متعادل و فاقد خالهاي بزرگ در جناحين ماهي مشخص مي شود.


    ريخت شناسي:

    محل اتصال سر به تنه، شيب تندي دارد. دهانش بزرگ و تقريبأ افقي است و در نگاه اول ما را به ياد اردك ماهي مي اندازد. لبها تا پشت حاشيه زير چشم كشيده شده است. لبها لاغر تا متعادل هستند و سبيلكها لاغر تا خيلي لاغر مي باشند. سبيلكهاي جلويي تا سوراخ بيني نمي رسند و سبيلكهاي عقبي از چشم ماهي هم عبور نمي كنند. آخرين شعاع باله پشتي با تراكم كم دندانه، بسيار قدرتمند است. باله پشتي داراي 12 شعاع، باله مخرجي داراي 8 شعاع، باله سينه اي 18-16 شعاع و باله شكمي 8 شعاع دارد. پولكها بطور منظم چيده شده اند. كوچكترين شان از جلوي گردن تا باله سينه اي مي باشد. در كنار شكم ماهي پولكهايي وجود دارد. پولكها داراي كانون مركزي، بيشمار شعاع ظريف و حاشيه موجدار يا ساده مي باشند. مجموع پره هاي آبشش ماهي 12-8 مي باشد. دندانهاي حلقي اين ماهي داراي فرمول 5،3،2-2،3،5 مي باشد. مجموعأ 48 مهره دارند. سوراخ بيني باريك و كشيده است و نزديك چشمها مي باشد.


    رنگ آميزي:

    در پشت شاهد خالهاي سياه در زمينه سبز زيتوني مي باشيم. خالها به سوي باله پشتي كشيده شده اند. ممكن است خالها ضعيف يا حتي فاقد خال باشند اما اين موارد به ندرت مشاهده مي شود. رنگ كلي باله هاي مخرجي و نزديك دم قرمز تيره است. رنگ پهلو ها و شكم نقره اي روشن مي باشد. چشم ها زرد فام است. باله هاي ماهيان جوان زرد كمرنگ تا زرد گوگردي است.


    اندازه:

    اين ماهي به دفعات با وزن بيش از 130 كيلوگرم در كشورهاي ايران، عراق و سوريه مشاهده و صيد شده است. معمولأ تروفه هاي بالاي 100 كيلوگرم بيش از 2 متر طول دارند. در ايران تروفه هاي تا 80 كيلوگرم به كررات گزارش شده است ولي يكي دو مورد تا اندازه 150 كيلوگرم با طولي معادل 210 سانتيمتر در رودخانه دز نيز گزارش شده است. اما به طور كل اين ماهي به طول 250 سانتيمتر و وزني بيش از 140 كيلوگرم نيز مي رسد.

    زيستگاه:

    اين ماهي در خارج از كشور در حوضه هاي آبريز رودخانه هاي دجله و فرات در كشورهاي عراق، سوريه و تركيه يافت مي شود. در ايران در حوضه هاي آبريز شمال خليج فارس، دشت خوزستان و استانهاي كرمانشاه، لرستان و كردستان يافت مي شوند. از جمله رودخانه هايي كه تروفه هاي بزرگ در آنها مشاهده شده است مي توان به رودخانه سيمره، دز و گاماسياب اشاره نمود.

    تغذيه:


    آنها معمولأ همه چيز خوار هستند ولي پس از سن بلوغ بيشتر گوشتخوار مي شوند و از ماهيان كوچكتر و جوجه پرندگان تغذيه مي كنند. صيادان محلي براي صيد اين ماهي عظيم الجثه از جگر گوسفند نيز استفاده مي نمايند. خمير نان نيز يكي از طعمه هاي طبيعي اين ماهي است. طعمه هاي مصنوعي نيز از جمله قاشقكها براي صيد آنها مورد استفاده قرار مي گيرد.

  6. این کاربر از bidastar بخاطر این مطلب مفید تشکر کرده است


  7. #4
    آخر فروم باز bidastar's Avatar
    تاريخ عضويت
    Sep 2005
    محل سكونت
    محل سکونت
    پست ها
    2,695

    پيش فرض

    ماهی سوف :

    ماهی سوف (Zander) همچنان قسمتی از معمای این گونه است كه بارها در سرتاسر جهان مورد آزار واقع شده و پایان زننده ای از لحاظ سیاست بهره برداری در انتظار اوست. در اروپا سوف یك ماهی ورزشی است و قدر آن دانسته شده است. چنانكه یك خوردنی عالی است. بسیاری از خصوصیات ماهی های سوف حاجی طرخان (Perch) و Ruffe را داراست. یك سوف صید شده منحصر به فرد باید حداقل بیش از 10 سال سن و وزنی بالغ بر 4500 گرم داشته باشد.هر چند تعداد زیادی از آنها کوچک هستند اما بیشتر ماهیگیران با صید سوفهایی به وزن 3 تا 5 کیلوگرم خوشحال می شوند. البته تروفه های بالای 8 كیلوگرم به تعداد كم در سرتاسر جهان یافت می شوند. مثلأ آخرین ركورد صید سوف در انگلستان ، وزنی معادل 8780 گرم داشته است و در ایران اینجانب آخرین رکوردی که از ماهی سوف با مدرک مشاهده کردم به وزن 6 کیلوگرم و بطول 97 سانتمتر بوده است و در یاچه سد 15 خرداد صید شده است.


    مشخصات عمومی :

    ماهی سوف گونه ای از ماهی با نام علمی Lucioperca است . ماهی سوف بزرگترین عضو خانواده گسترده (Percidae) (ماهیان باله خاردار خوردنی آبهای شیرین) است. این ماهی به وزنی معادل 20 کیلوگرم و به طولی بیش از 100 سانتیمتر می رسد. نام عمومی ماهی سوف در اروپا Pike-Perch می باشد كه شاید سرچشمه آن شباهت ظاهری این ماهی با اردك ماهی است. اما حقیقت این است كه آنها هیچ پیوندی با یكدیگر ندارند. سوف آنچه كه بعضی‌ها باور دارند نمی‌باشد. اردك ماهی و سوف دو گونه متفاوت می‌باشند. اما از لحاظ شكل ظاهری جزء یك دسته هستند. ماهی سوف ساكن بومی اروپای شرقی و آسیای مركزی است. یك گونه محلی در شرق اروپا بیش از گسترش این ماهی در غرب اروپا وجود داشته كه خویشاوندی نزدیكی با ماهی سوف داشته است كه آن نوعی اردك ماهی با نام چشم مات Walleye بوده است كه اغلب با یكدیگر اشتباه می شوند والبته بسیاری نیز از این اشتباه سود اقتصادی برده‌اند. مثلأ در سال 2004 میلادی تعدادی از رستورانهای میناپولیس واقع در شرق میناسوتای آمریکا ماهی سوف وارد کرده بودند و آن را بجای وابسته نزدیکش Walleye برای مردم سرو کرده بودند. این بخاطر آن است که مزه این دو ماهی کاملأ شبیه به یکدیگر است. لازم بذكر است كه زیستگاه اصلی Walleye در كانادا و آمریكا است.

    آنها در قسمتهای كم عمق نسبتأ كوچك و نزدیكی كف در قسمتهای مركزی و پست مسیر رودخانه زندگی می‌كنند. آنها برتریشان را در مكانهای ماسه‌ای وزیر تخته سنگها و مخفیگاههای مناسب آشكار می‌كنند و در هر كجای ممكن روزشان را سپری می‌كنند. آنها آبهای شور و مخازن آب (استخرها) را تحمل می‌كنند. فعالیت اصلی آنها در نزدیكی غروب و صبح زود می‌باشد.


    مشخصات ظاهری :

    پشت آنها معمولأ برنگ خاكستری یا قهوه‌ای با خالهای مشكی در نوارهای تیره است. كوچكتر بودن این نوارها نسبت به سوف حاجی طرخان به خوبی مشخص می‌باشد. این نوارها در ماهیان جوانتر واضحتر هستند در صورتیكه با رسیدن به سن بلوغ كاملأ ناپدید می‌شود. پهلوهای ماهیهای جوانتر نقره‌ای است در صورتیكه ماهیهای مسن تر رنگ طلایی مایل به سبز دارند. سطح زیرین (شكم) و بالهای پایینی به رنگ سفید می‌باشد. اگرچه در بعضی از اوقات به مقدار بسیار كم متمایل به آبی است.باله های پشتی مخصوصأ باله خاردار بعد از سن بلوغ خالهایی مشكی را با پشت زمینه زرد و خاكستری حمل می‌نماید. دم نیز دارای لكه های خاكستری است.

    چشم :

    طراحی چشمها و دندانهایشان به گونه ای است كه تعداد كمی از قربانیان اجازه فرار خواهند یافت. چشمان نسبتأ بزرگی نسبت به اردك ماهی دارند كه ظاهر شیشه مانند عجیب دارد زیرا در پشت مردمك چشمشان یك ماده منعكس كننده وجود دارد كه در هنگام شب میزان حساسیتشان را در نور ضعیف افزایش می‌دهد و به آنها كمك می نماید تا بیشترین بهره را در شرایط نور ضعیف ببرند و بدین خاطر اغلب شبانه به تغذیه می پردازند. در مكانی كه نور شدید وجود دارد ماهی سوف یافت نمی‌شود لذا اختلاف زیادی از لحاظ محل سكونت با ماهی‌های دیگر دارند.

    دندان :

    در سالهای اولیه زندگیشان چهار دندان جلویشان رشد می نماید كه با آنها به ربودن طعمه هایشان اقدام می كنند و قبل از هوشیاری طعمه هایشان ، آنها را می بلعند و به جیره غذایشان كه مقدار كمی از منابع غذایی فراوان موجود می باشد وفق می‌یابند. از آرواره های غار مانند نسبتأ كوچكی نسبت به اردك ماهی برخورداراست اما دندانهای آنها جبران این سایز را می‌نمایند. در جلوی آرواره های بالایی و پایینی دو جفت دندان نیش مانند یافت می‌شود. آنها در آرواره های فوقانی وتحتانی در تورفتگی هایی گنجانده شده‌اند.كه بوسیله آنها شكار را سوراخ و زخمی می‌نمایندكه وارد كردن این ضربه جراحت كشنده ای به دنبال خواهد داشت و سپس آن را نگه می‌دارند.


    تغذیه :

    ماهی سوف در سالهای اولیه زندگی یك نمونه خوب از یك ماهی درنده ومتفاوت از اردك ماهی در هوش می باشد چراكه او تمایل دارد تا در دسته های متراكم و دسته های تجمع یافته به شكار بپردازد تا در آن انبوه و تجمع ، یك دسته از ماهیان را در جای كم عمق احاطه و به آنها حمله نمایند. وقتی كه آنها به وزنی بیش از 4500 گرم می‌رسند به نظر می‌آید كه گوشه گیر می‌شوند و طعمه های عاقلانه و در دسترس را انتخاب می كنند كه این می تواند مبین بخشی از هوش این ماهی باشد. آنها بسیار سرسخت به شكار هستند. این عمل به اكوسیستم كمك می نماید چراكه با از پا درآوردن ماهیهای رشد نیافته و ضعیف ، معیوب و مریض اجازه میدهند تا ماهیان سالم رشد نمایند. همچنین همانند اردك ماهی تمایل دارند تا نمونه های بزرگ و جالب اینكه اغلب از انواع خودشان را از پای درآورند مخصوصأ ماهی هایی با وزن بیش از 500 گرم.

    جیره غذایی ماهی سوف تا اندازه زیادی به غذای در دسترس او بستگی دارد. هر گونه ای از ماهی ،‌ شكار بسیار خوبی برای آرواره های دنداندار ماهی سوف می‌باشد حتی نوع خودش. آنها علاقمند به نمونه های كوچكتر هستند مخصوصأ ماهیهای قنات ،‌ دهان گشاد رودخانه‌ای ،‌ هم خویشان و Ruffe . آنها ماهیهای كوچكتر را ترجیح می‌دهند غیر از آنكاری كه اردك ماهی انجام می‌دهد و طعمه هایشان را از طرف دو یا طرفین ماهی دنبال می‌كنند و گیر می‌اندازند و بدین روش صید می‌نمایند. آنها طعمه را از قسمت سر یا دم می‌بلعند. نمی‌چرخند آن روشی است كه اردك ماهی انجام می‌دهد. هر ماهی را كه نمی‌توانند ببلعند از دهان خارج می‌كنند. آنگاه با پیوستن گرهی از همنوعان به هم لاشه را تكه تكه می‌نمایند. ماهی سوف میگوهای آب شیرین را نیز می‌خورد. شكاری كه گاهی از اوقات فرار می‌كند بواسطه زخمهایی كه برداشته می‌میرد و بعضی‌ها بغلط بیان می‌كنند كه صوف از روی حماقت كشته است.

    ماهی سوف رجحان و كامیابی بهتری در آبهای رنگی (مانند آبهای كدر و یا وجود گیاهان فراوان در آب) دارند خصوصأ آبهای روان. دلیل این مدعا وجود گیاهان فراوان در دریاچه سد 15 خرداد در ایران و دریاچه Norfolk و Cambridge در كشور انگلستان می باشد. با وجود كارایی فراوان در شكار دارای دوام و طاقت نمی باشند و مد دریا ، دما و آبهایی كه حجم اكسیژنشان كم است را دوست ندارند.

    تخم ریزی :

    در ماههای مارس (فروردین) و آوریل (اردیبهشت) وقتیكه دمای آب به 12 تا 14 درجه سانتیگراد می‌رسد ماهیهای نر و ماده تداركات تخم ریزی را فراهم می‌كنند. ماهیهای ماده در مدت سه سال و ماهیهای نر ظرف یكسال بالغ می‌شوند. ماهی سوف تخمهای زرد كمرنگ خود را بصورت انبوه بر روی گیاهان ، ماسه و سنگها می‌ریزد. زمانیكه موقعیت تخم‌ریزی مناسبی را می‌یابد آنجا خانه اوست و بیدرنگ در آنجا تخم‌ریزی می‌كنند. ماده‌ها بین000/100 تا 000/850/1 تخم می‌گذارند. قطر این تخمها در حدود 1.6 میلیمتر است. تخمها چسبناك هستند و در كف آب به یكدیگر می‌چسبند. همچنین برروی گیاهان آبزی كه بوسیله ماهی نر تمیز شده است تخم ریزی می‌كنند. ماهی نر از تخمهای ته نشین شده پاسداری می‌نماید و آنها را جابجا میكند تا تخمها بعد از 10 – 5 روز به بچه ماهی تبدیل شوند سپس از محتویات درون كیسه ها تغذیه می كنند تا رشد نمایند. بعد از آن از انواع خودشان ، تخم حشرات كوچك و تخم یا نوزادان ماهی های دیگر تغذیه می نمایند. پس از شروع به شنا از موجودات زنده پلنگتونی تغذیه می‌كنند. این روش را پس از اینكه به طولی در حدود 3 تا 5 سانتیمتر رسیدند به روش تغذیه از شكار عوض می‌نمایند. در ابتدا آنها به شكار تخم ماهی آنگاه انواع بچه ماهی می‌پردازند. آنها قادر نیستند تا طعمه های بزرگ را ببلعند چراكه آنها گلویی كوچك دارند. این یك واقعیت است كه ماهی سوف گونه های با ارزش اقتصادی را كمتر شكار می‌كند و غذای آنها از تبدیل خود ، به خودشان فراهم می‌شود لذا گوشتی بسیار لذیذ دارند و برای بخشی از ماهیگیران (خصوصأ ماهیگیران غیر ورزشی و سودجو كه به هر وسیله ممكن مانند دام ، سم وغیره به نابودی نسل این ماهی زیبا با ارزش غذایی فراوان می‌كوشند) سود فراوانی را بهمراه دارد. جالب است بدانیم كه در اروپا هر ساله بیش از 000/10 تن ماهی سوف صید می‌شود.

  8. این کاربر از bidastar بخاطر این مطلب مفید تشکر کرده است


  9. #5
    آخر فروم باز bidastar's Avatar
    تاريخ عضويت
    Sep 2005
    محل سكونت
    محل سکونت
    پست ها
    2,695

    پيش فرض

    اردک ماهیان:


    : Esox Lucius – Pike

    Esox ها يك دسته از ماهيهاي آب شيرين مي باشند و تنها عضو خانواده Esocidae راسته Esociformes است. نوعي از اين گونه Esox Lucius يا همان اردك ماهي ساكن شمال كره زمين مي باشد. گونه هايي از اين دسته مانند Pike ها ( اردك ماهي) شناخته شده اند. اين گونه اردك ماهي بوميان منطقه آمريكاي شمالي و از اروپاي غربي تا سيبري در منطقه اروپا آسيا مي باشند.

    اردك ماهي ها مي توانند تا ماكزيمم طولي معادل 183 سانتيمتر رشد نمايند و به حداكثر وزني معادل 35 كيلوگرم برسند. گزارش شده است كه اين ماهي مي تواند به سن 30 سالگي برسد. آنها شكلي كشيده و اژدر مانند با سري نوك تيز و دندانهاي برنده همانند اغلب ماهيهاي شكارچي دارند. رنگ آميزي آنها خاكستري – سبز با خالها يا لكه هاي آشكار است. اشكال روي بدن اردك ماهي همانند اثر انگشت مي باشد و هر كدام با شكلها و الگوهاي متفاوت مي باشند.

    اردك ماهي از دامنه وسيعي از منابع غذايي تغذيه مي كند. عمده شكارشان ديگر ماهيها به انضمام انواع خودشان مي باشد. شكار اصليشان كه همواره در دسترس مي باشد ماهي كولمه يا Roach مي باشد. همچنين آنها به شكار ماهياني همچون سوف حاجي طرخان (Perch) ، مار ماهيها و كپور ماهيان مي پردازند. آنها ماهيهايي به اندازه يك سوم خودشان را مي بلعند. اردك ماهيها همخوار هستند(همانند ماهي سوف). تقريبأ 20 درصد جيره غذايشان را ماهيهاي كوچكتر از جنس خودشان تشكيل مي دهد.


    آنها همچنين از حشرات ، كرمها و دوزيستان از قبيل سوسمارهاي آبي ، سمندر آبي يا قورباغه زماني كه غذا كمياب مي شود تغذيه خواهند كرد و گهگاهي از پستانداران كوچك مانند موشها هنگامي كه آب در خشكي پيشروي مي كند تغذيه خواهند كرد. پرندگان كوچك از قبيل جوجه اردك ممكن است مورد هدف يك اردك ماهي واقع شود. همچنين اردك ماهيها مي دانند تا مارهاي شناگر از قبيل تيره مارها را شكار كنند. يك اردك ماهي بالغ مي تواند به راحتي يك اردك وحشي بالغ را درسته ببلعد. پس بي دليل نيست كه به اين ماهي كوسه آب هاي شيرين لقب داده اند.


    اردك ماهيها گوشتخواران سيري ناپذيرند و مي توانند به عنوان پتانسيل بالقوه بلا و آفت در اكوسيستمهاي ناسازگار مطرح شوند. صيادان اردك ماهي در سالهاي گذشته در سراسر جهان رشد چشمگيري داشته اند.


    روشهاي موثر براي صيد اين ماهي مبارز سخت كوش و توانا عبارتند از : ماهي مرده ، طعمه هاي مصنوعي و قاشقكها. به دو دليل آنها داراي ارزش بسياري مي باشند : نخست آنكه آنها مبارزاني مصمم و جدي هستند و دوم اينكه آنها از ديرباز يك غذاي باستاني و سنتي در برخي از كشورها بوده اند.

    آنها به راحتي مي توانند به دستانتان آسيب برسانند چرا كه داراي دندانهاي تيز و بيشماري هستند. در روش ماهيگيري بگير و رها كن ، هنگامي كه قلاب را از دهان ماهي جدا مي كنيد ، نهايت دقت را به عمل آوريد. وقتيكه قلاب را خارج ميكنيد مراقب باشيد به آبششهاي ماهي آسيب نرسانيد.

    پيشنهاد شده است كه از قلابهاي بدون پيكان نوك استفاده شود. خارج كردن قلاب مي بايست يك انبر يا پنس جراحي بلند (30 سانتيمتر) انجام شود. بيرون نگه داشتن ماهي از آب مي بايست در كمترين زمان ممكن باشد و حتمأ مي بايست مدت زماني جهت به هوش آمدن و احياء قبل از وزن كردن و گرفتن عكس به ماهي داده شود.

  10. این کاربر از bidastar بخاطر این مطلب مفید تشکر کرده است


  11. #6
    آخر فروم باز bidastar's Avatar
    تاريخ عضويت
    Sep 2005
    محل سكونت
    محل سکونت
    پست ها
    2,695

    پيش فرض

    اسبله :

    گربه ماهی اروپایی یا اسبله (Silurus Glanis) یک ماهی آب شیرین بدون فلس است که بواسطه سرتخت و دهان بزرگ و گشادش قابل تشخیص می باشد. دهان او شامل خطوطی از دندانهای کوچک بیشمار است. دو سبیل بلند در طرفین فک بالایی و چهار سبیل کوتاه در طرفین فک پایینی اش قرار دارد. آن دارای یک باله مخرجي بلند است که تا باله دم ادامه می یابد و داراي شعاع هايي بين 84-92 عدد مي باشد. یک باله پشتی کوچک نوک تیز نسبتأ خیلی جلوتر قرار گرفته است كه تعداد شعاع هاي نرم آن حدود 3-5 عدد است. اسبله از باله های سینه ای برای گرفتن شکار استفاده می کند. با این باله ها یک گرداب کوچک ایجاد می کنند تا تعادل طعمه را بر هم زنند که نتیجه آن فروبلعیدن راحت شکار در حلق بزرگ ماهی است. اسبله دارای پوست بسیار لیز سبز مایل به قهوه ای است. زیر شکم آنها به رنگ سبز کمرنگ یا سفید می باشد. گربه ماهی اروپایی بیش از 30 سال عمر می کند و شنوایی بسیار خوبی دارد.

    تخم ریزی از اوایل فروردین تا اردیبهشت و درمناطق پوشیده از گیاهان آبزی صورت می‌گیرد و تخم ریزی در دمای ۱۸ درجه سانتيگراد می‌باشد. جنس‌های نر وماده در کنار ساحل که پوشش گیاهی فراوانی دارد محل مناسبی را انتخاب می‌کنند. اسبله ماده بیش از 30.000 تخم بر هر کیلوگرم از وزن بدن، تخم تولید می کند. ماهی نر از آشیانه (محل تخم ریزی) محافظت می کند تا بچه ماهی ها سر از تخم در آورند که بسته به درجه حرارت آب می تواند از 3 تا 10 روز به طول انجامد.

    اسبله با تغذیه از کرمها ، شکم پایان ، حشرات ، سخت پوستان و ماهیها به زندگی خود ادامه می دهد. همچنین قورباغه ها ، موشها ، موشهای صحرایی ، پرندگان آبزی مانند اردکها و مدفوع انسانها و حیوانات را نیز می خورد.

    محل سکونت :

    اسبله ها در دریاچه های بزرگ و عمیق و رودخانه های با جریان کند زندگی می کنند. ترجیح میدهد تا در مکانهایی از قبیل مجراها یا حفره های بیستر رودخانه و نزدیکی درختان غرق شده و غیره اقامت نماید. در نزد اروپائیان یک ماهی خوردنی است و نیز آنها را در استخرهای پرورش ماهی نگهداری می کنند. البته علمای شیعه بنا به عللی از جمله عدم وجود فلس بر روی سطح بدن این ماهی خوردن آن را حرام می دانند ولی برادران اهل تسنن از گوشت آن تا جایی که من می دانم، استفاده می نمایند. اسبله در دامنه وسیعی از مناطق مرکزی ، جنوبی و شرق اروپا و نزدیک بالتیک و همچنین در دریای خزر و رودخانه های منتهی به آن یافت می شوند.

    اندازه :

    این ماهی به طولی بیش از 3 متر و به وزنی بیش از 250 کیلوگرم دست می یابد که از لحاظ جسه دومین ماهی بزرگ در آبهای شیرین بعد از ماهیهای خاویاری از جمله فیل ماهی است (البته در برخي از منابع به طولي بيش از 5 متر و وزني بيش از 300 كيلوگرم نيز اشاره شده است). بهرحال یک چنین طول بزرگی بندرت یافت می شود اما تا قدری موثق از 19 کشور در این اندازه گزارش شده است. بیشتر اسبله ها سایزی حدود 130 تا 160 سانتیمتر دارند. ماهیهای بیش از دو متر معمولأ بندرت وجود دارند.

    تنها اندکی از آنها بطور استثنایی تحت شرایط خوب زندگی می توانند به طولی بیش از 2 متر برسند. آنها در مناطقی که دارای آب و هوای معتدل ، فاقد بازار آزاد و غذایی لذیذ محسوب نمی شوند ، بسیار خوب رشد می کنند. رکورد صید این ماهی که در دانوب کشور رومانی صید شده ، طولی حدود 3 متر و وزنی حدود 220 کیلوگرم داشته است.

    توجه : در برخی از رستورانهای شمال کشور متاسفانه گوشت این ماهی را به جای ماهی اوزون برون برای مشتریان از همه جا بی خبر سرو می کنند. پس در رستورانهایی که خیلی معتبر نیستند اوزون برون سفارش ندهید.

  12. #7
    کـاربـر بـاسـابـقـه jamshidjap's Avatar
    تاريخ عضويت
    Sep 2006
    محل سكونت
    تهران
    پست ها
    3,381

    پيش فرض

    ماهي جنگجو يا فايتر fighter fish


    نوع نراين ماهي همان گونه كه از اسمش پيداست بسيار مهاجم بوده وهرگز حاضر به زندگي كردن با ماهي نر ديگر در يك آكواريوم نيست و جنگ و نزاع را تا سر حد از بين بردن حريف پيش ميبرد.ماده ها ظاهراٌ آرام هستند و بيشتر در فكر فرار از دست نرهاوالبته باله ها در آنها كوچكتر و ساده تر از جنس نر مي باشد.اين ماهي تخم گذار بوده و روش توليد مثل جالبي دارد.ابتدا ماهي نر شروع به حباب درست كردن بر روي سطح آب مي نمايدبعد از مدتي كه تقريباٌ مساحتي به اندازهء يك كف دست از حباب پر شد ماهي ماده را بايد به آب آكواريوم اضافه كرد در اين موقع ماهي نر با رقص زيبا ودل فريبش او را به زير تودهء حباب راهنمايي كرده و خود را بصورت حلقه دور ماهي ماده مي پيچد در اين هنگام تخمها در داخل آب رها شده وبارور ميشوند اين عمل بارها وبارها تكرار ميشود وهر بار هر دو ماهي تخمهاي رها شده را با دهان گرفته وهر كدام را مجزا درون حبابي ميگذارند.پس از اتمام ماهي ماده را بايد از آب آكواريوم خارج به آكواريوم ديگري انتقال داد تا توسط ماهي نر از بين نرود.در اين مرحله يكي ديگر از شگفتي هاي خلقت اتفاق مي افتد ماهي نر وظيفه نگهداري از تخمها رابعهده ميگيرد و زير حبابها به انتظار ميماندوهم اينكه حبابي تركيد وتخمي در آب رها شد آنرا مجدداٌ داخل حباب جا ميدهد بعد از 48ساعت دم بچه ماهيها از حباب ها بيرون ميايد وبعد از 48 ساعت ديگر بچه ماهيها يكي پس از ديگري از حبابها بيرون آمده ،حال موقع آن رسيده كه ماهي نر را از آب گرفته و به تانك ديگري انتقال دهيم وگرنه پدر مهربان كه 96ساعت گذشته راكه مشغول مواظبت از تخمها را بعهده داشته و غذاي كمي خورده اكنون حكم اولين دشمن بچه ها را دارد .بچه ها را بايد از نوزاد ميگو كه قبلاٌ تهيه كرده ايم تغذيه كنيم تا بعداٌ بتوانند غذاهاي نسبتاٌ بزرگتر را بخورند.بعد از مشخص شدن جنسيت بچه ها در هفته هاي بعد بايد نرها را از هم جدا كنيم.

  13. #8
    کـاربـر بـاسـابـقـه jamshidjap's Avatar
    تاريخ عضويت
    Sep 2006
    محل سكونت
    تهران
    پست ها
    3,381

    پيش فرض

    گوپي (زنده زا)


    ماهيهاي بسيار زيبا وكوچك آكواريومي كه به سادگي وبدون دردسر براي صاحبان خود (از لحاظ مراقبت هاي ويژه تكثير) توليد مثل ميكنند.جثه اين ماهي هنگام تولد به اندازه يك ته سوزن است.اندازه در بالغ ها 4 - 3 سانت بوده البته جثه نرها كمي كوچكتر و باريكتر ميباشد.دوره بارداري حدود 4 هفته است. اگر ميخواهيد ماده ها در آكواريوم از دست نرها راحتتر باشند بهتر است تعداد نرها نصف تعدادماده ها باشند.نر اين ماهي بسيار زيبا ورنگارنگ است. يكي ازاصلي ترين بيماريها ي اين گونه بيماري دم خوره ميباشد كه ميتوان آن را با استفاده از داروي ضد دم خوره كه اكثر فروشگاههاي آكواريم دارندمهار نمود.

  14. #9
    کـاربـر بـاسـابـقـه jamshidjap's Avatar
    تاريخ عضويت
    Sep 2006
    محل سكونت
    تهران
    پست ها
    3,381

    پيش فرض

    سيلور شارك

    نام : سیلور شارک یا بلا شارک
    اندازه : تا 35 سانتیمتر رشد می کند .
    همزیستی : سازگار با تمام ماهی ها
    جایگیری :میانه و پایین آکواریوم
    تغذیه : همه چیز خوار
    خصوصیات فیزیکو شیمیایی : دما 27-24 درجه سانتی گراد - سختی آب 12 درجه ، ph = 6-8
    زیستگاه اصلی : جنوب شرقی آسیا ( تایلند ، اندونزی و مالزی )
    رفتار و تولید مثل : یک ماهی اجتماعی بو ده که به هیچ یک از ماهی ها آسیبی نمی رساند . سیلور شارک را نمی توان در آکواریوم تکثیر کرد .
    تشخیص جنسیت : هیچ نشانه خاصی ندارد .
    یک ماهی مناسب برای تمام سلیقه ها به شما ر می رود .
    دلیل نامگذاری این ماهی شبیه بودن آن به کوسه ها می باشد که همین ویژگی سبب جذاب شدن و همه پسند شدن آن شده است .
    دارای رنگهای جذابی بوده که به شرح زیر است :
    دارای باله و دم سفید یا طلایی و بدنی کشیده و خاکستری بوده که سبب ابهت بخشیدن به آن شده است .
    دلیل دیگر ابهت آنها بزرگ شدنشان است که تا 35 سانتی متر هم دیده شده است .
    ماهی بسیار صلح جو و اجتماعی بوده که با ماهی های کوچکتر از خود هم به راحتی قابل نگهداری در آکواریوم می باشد .ویژگی جالب آن ها در آوردن صدا به هنگام غذا خوردن است که سبب شهرت آنان شده است .
    شارکها فضای بیشتری را برای شنا ترجیح می دهند ، هم چنین می توان برای دکوراسیون آکواریوم از گیاهان و چوب استفاده کرد .
    تغذیه آنان بیش تر از کف آکواریوم و با قی مانده ی غذا می باشد و در هنگام غذا خوردن برای هیچ یک از ماهی ها مزاحمت ایجاد نمی کند .
    برای نشاط بخشیدن به آنها می توان از میگوی آب شور ( آرتمیا ) استفاده کرد هم چنین آن ها عاشق تغذیه از لارو پشه و گیاهان خوراکی هستند .

  15. #10
    کـاربـر بـاسـابـقـه jamshidjap's Avatar
    تاريخ عضويت
    Sep 2006
    محل سكونت
    تهران
    پست ها
    3,381

    پيش فرض

    پلاتي

    طول حداکثر: 6 سانتی متر سطح
    شنا: میان آب
    مکانهای جاگیری :میان تخته سنگهاو گیاهان آبزی
    نور مناسب: روشن ، بدون تابش مستقیم آفتاب
    همزیستی: سازگار با تمام ماهیان آکواریومی
    تغذیه: غذای خشک
    خصوصیات فیزیکوشیمیایی : دما 22درجه سانتی گراد - سختی آب 20 درجه - ph= 7.5
    دشواری نگهداری: گروه 1
    رفتار و نوع تولید مثل : زنده زا،این ماهی زیبا نیاز خاصی ندارد و برای پرورش توأ م با تمام گروه های دیگر مناسب است. پلاتی قرمز یا مرجانی به علت اختلاف رنگ آن با رنگ سبز گیاهان از محبوبیت بیشتری برخوردار است.

صفحه 1 از 4 1234 آخرآخر

Thread Information

Users Browsing this Thread

هم اکنون 1 کاربر در حال مشاهده این تاپیک میباشد. (0 کاربر عضو شده و 1 مهمان)

User Tag List

قوانين ايجاد تاپيک در انجمن

  • شما نمی توانید تاپیک ایحاد کنید
  • شما نمی توانید پاسخی ارسال کنید
  • شما نمی توانید فایل پیوست کنید
  • شما نمی توانید پاسخ خود را ویرایش کنید
  •