شگفتي سازي هاي سيب بزرگ اپل

[Babak_King]

Ofcom متعلقات جدید iPod را عرضه می‌کند


شرکت Ofcom به دنبال مذاکرات اخیر خود با یکی دیگر از مراکز قانونگذار در زمینه فناوری امیدوارست که با تعریف استانداردهای جدید امکان استفاده از ابزارهای وابسته به iPod را برای گوش دادن به برنامه‌های رادیویی را برای همه کاربران اروپایی فراهم آورد.

به گزارش بخش خبر تراشه از ایتنا، دستگاه جدید که به تازگی روانه بازار شده iTrip نام دارد و به علت برخی مشکلات هم‌اکنون تنها در بازارهای بریتانیا عرضه شده است.
اگر چه این ابزار هنوز وارد بازارهای جهانی نشده است، کاربران می‌توانند iTrip را به همراه دیگر متعلقات iPod به صورت آنلاین از اینترنت خریداری کنند.

لیبرال دموکرات‌ها در این باره خاطرنشان کرده‌اند: Ofcom باید با اعلام مزایای این دستگاه و نتایجی که کاربران از استفاده با آن خواهند گرفت عرضه آن را در بازارهای جهانی توجیه کند.
براساس قانون Wireless Telegraphy Act که در سال 1949 در اروپا به تصویب رسید، استفاده از گیرنده‌های رادیویی بدون مجوز غیرقانونی خواهد بود.

[Babak_King]

يك موش از نژاد مكينتاش‌ - نگاهي به ماوس مدل Mightly اپل





اشاره :
ماوس چند كليدي، ابداً چيز جديدي نيست. اما عرضه چنين ماوسي از سوي اپل، چنان هياهويي به پا كرد كه انگار ماوس همزمان با اين اقدام اپل اختراع شده است. خوب آيا ماوس جديد اپل، يك ماوس معمولي است و اپل بدون هيچ تغييري به عرضه محصولي مشابه محصولات توليدكنندگان ديگر اكتفا كرده است؟ بحث و جدل در مورد مزايا و معايب ماوس‌هاي تك كليدي و چند كليدي، تقريباً قدمتي به اندازه عمر رايانه‌هاي شخصي دارد. طرفداران هر كدام از اين ماوس‌ها، موضوع سهولت استفاده را در اثبات نظر خود مطرح مي‌كنند. حدود دو دهه است كه ماوس‌هاي چند كليدي مورد استفاده كاربران قرار گرفته است و چرخ‌هاي پويش هم از سال 1996 به اين سو به ماوس‌ها اضافه شده‌اند. عليرغم اين تحولات، اپل همچنان عقيده داشت كه ماوس تك كليدي، چيزي كه خود مبدع آن بود، همچنان براي تعامل كاربر با رايانه كفايت مي‌كند. با اين وصف و از آنجا كه سيستم‌هاي عامل اپل از نسخه ۸ به بعد، از منوهاي شناور پشتيباني مي‌كنند، گروهي از كاربران اپل كه ماوس‌هاي چند كليدي را ترجيح مي‌دهند، از ماوس‌هاي توليد شده توسط شركت‌هاي ديگر استفاده مي‌كنند. اما اين وضعيت به تازگي تغيير كرده است. اپل يك ماوس چند كليدي عرضه كرده است كه چاشني آن چيزي مرسوم در دنياي اپلي‌هاست، نوآوري!




مشخصات كلي
از نظر ظاهري، ماوس نوري جديد اپل با نام Mightly Mouse شباهت زيادي به ماوس بي‌سيم اين شركت، يعني Pro دارد. بدنه‌اي تقريباً بيضوي شكل و از جنس پلاستيك سفيد و شفاف كه ظاهر آن را جذاب و ساده مي‌كند. مهم‌ترين تفاوت ظاهري اين دو ماوس، اضافه شدن يك گوي پويش يا Scroll ball به ماوس جديد است كه از جداره يكپارچه فوقاني آن سربرآورده است. اپل در حال حاضر فقط نمونه سيمي Mightly Mouse را عرضه كرده است. اما احتمالاً در آينده شاهد عرضه نمونه بي‌سيم آن نيز خواهيم بود.

با اتصال سيم ماوس به درگاه USB1 يا USB2، هر دو سيستم‌عامل OS X و XP آن را فوراً شناسايي مي‌كنند (بله! ماوس جديد با ويندوزهاي XP و 2000 سازگار است). در هر دو سيستم‌عامل، كليك راست به درستي كار مي‌كند. پويش عمودي نيز در هر دو سيستم به راحتي انجام‌پذير است. اما امكان پويش افقي فقط در OS X وجود دارد.
استفاده از ديگر قابليت‌هاي ماوس جديد، مستلزم نصب سي‌دي راه‌اندازي است كه همراه آن عرضه مي‌شود. متأسفانه اين سي‌دي فقط مخصوص OSX است و در نتيجه برخي از قابليت‌هاي ماوس جديد، در ويندوز قابل استفاده نيستند. حتي ماوس جديد در نسخه‌هاي مختلف OSX قابليت‌هاي متفاوتي را ارائه مي‌دهد كه اين موضوع در جدول (2) نشان داده شده است.

كليك راست، نظر به راست!
حالا كه اپل راضي شده يك ماوس چند كليدي عرضه كند، اين كليدها كجا هستند؟ ماوس جديد هم مانند ماوس‌هاي تك كليدي اپل داراي يك <كليد> به معناي مرسوم نيستند، بلكه تمام سطح فوقاني آن‌ها نقش كليد را ايفا مي‌كند؛ فشردن ماوس به سمت پايين منجر به انجام عمل كليك مي‌شود. ماوس جديد اپل نيز داراي چنين سازوكاري است و سطح جلويي به صورت يكپارچه براي هر دو عمل كليك راست و كليك چپ به كار مي‌رود. اما تفاوت كليك‌هاي راست و چپ چگونه مشخص مي‌شود؟ در زير بخش جلويي از سطح فوقاني ماوس (در طرفين(Scroll ball سنسورهايي حساس به لمس تعبيه شده است كه اين وظيفه را برعهده دارند.

به اين ترتيب، درحالي كه كليك‌هاي راست و چپ هر دو از طريق يك سطح انجام مي‌پذيرند، موش باهوش تشخيص مي‌دهد كه منظور شما كدام يك از اين دو مي‌باشد. اما در اينجا يك نكته مهم وجود دارد. و آن‌اينكه‌ اگر بخواهيد كليك‌راست كنيد، بايد انگشت اشاره خود را از روي سطح سمت چپ Scroll ball برداريد.

به عبارت ديگر، در صورتي كه هر دو انگشت اشاره و مياني خود را برروي سطح ماوس قرار داده باشيد و بخواهيد كليك‌راست كنيد، ماوس فشار وارده شده را كليك‌چپ تلقي خواهد كرد. در هيچ‌يك ماوس‌هاي ديگر كه در آن‌ها دو كليد معمولي و مجزا تعبيه شده است، چنين اتفاقي رخ نمي‌دهد. اغلب كاربران عادت دارند كه هنگام كار با ماوس، هر دو انگشت اشاره و مياني خود را برروي ماوس استراحت دهند و وارد كردن فشار از طريق هر يك از آن‌ها به كليدهاي ماوس بدون نياز به بلندكردن ديگري منجر به كليك‌راست يا چپ مي‌شود.

عملكرد تمام سطح جلويي و فوقاني به عنوان ثبت‌كننده كليك در ماوس‌هاي تك كليدي اپل كاملاً مستقل از محل اعمال فشار توسط انگشت كاربر است. اما استفاده از همين سازوكاردر ماوس جديد، مستلزم اين است كه براي انجام كليك راست، انگشت اشاره كاربر از سطح سمت راست Scroll ball جدا شود. بنابراين براي استفاده از اين ماوس، بايد به اين روش استفاده از ماوس عادت كنيد.


حفظ سنت‌ها، درك مدرنيته

<دريغا و افسوس از تقدير ماوس تك كليدي در دنياي چند كليدي امروز. چه كسي فرصت توجه به طراحي زيبا و شهودي را دارد وقتي كليك كردن‌هاي زيادي باقي مانده است.>
اين بخشي از نوشته‌هاي پايگاه وب اپل در مورد ماوس جديد اين شركت است. سرانجام اپل پذيرفت كه ماوس چند كليدي چيز چندان عجيب و مخوفي نيست. در واقع سير تحول تئوري‌هاي طراحي رابطه انسان و ماشين، با روند پيشرفت فناوري‌ها پيوند مستقيمي دارد. اپل در عين اين‌كه اين حقيقت را به خوبي درك كرده است، همچنان تلاش مي‌كند تغيير و تحولاتي از اين دست منجر به پيدايش تضاد و تعارضي شگرف ميان ديدگاه‌هاي پيشين و كنوني اين شركت نگردند.

ماوس جديد، صرف‌نظر از جزئيات، كاملاً مشابه ماوس‌هاي تك كليدي قديمي طراحي شده و اپل در كمال ظرافت، كاركردهاي جديدي را به آن اضافه كرده است؛ بدون اين‌كه چيزي از قابليت عملكرد به شكل سنتي حذف شده باشد. اپل ضمن اعتراف به نگراني در مورد اين موضوع (مانند آنچه كه در ابتداي اين نوشته مطرح شد) اذعان دارد كه در ماوس جديد، طراحي خاص و مبتني بر ادراك مستقيم به هيچ‌وجه قرباني ويژگي‌ها و قابليت‌هاي جديد آن نشده است.

به اين‌ترتيب دور از انتظار نيست كه در آينده‌اي نزديك شاهد تغييراتي در نت‌بوك‌هاي اپل نيز خواهيم بود.
اما موضوع مهمتري كه دراين باره به ذهن خطور مي‌كند آن است كه برخي از تغييرات انجام شده در ماوس جديد، بيش از حال نگري، آينده‌نگري به نظر مي‌رسند. اصرار اپل به استفاده از ماوس جديد به شيوه‌اي متفاوت (عدم قرار دادن دو انگشت بر روي ماوس هنگام كليك راست، كه انتقادهاي مختلفي را به دنبال داشته است)، نحوه قرارگيري كليدهاي فشاري جانبي و شيوه استفاده از آن‌ها در كنار طرز بيان اپل و استفاده از اصطلاحاتي چون <فشردن ماوس> در اين مورد را شايد بتوان نشانه‌هايي از ظهور يك مجاز (Metaphor) جديد و يا يك شيوه تعاملي نوين در رابط بصري سيستم‌عامل آينده اپل، Leopard، دانست.



بخش مهم ديگري از ماوس جديد،Scroll ball آن است. گوي كوچكي كه در همه جهات مي‌چرخد و اجازه مي‌دهد به صورت عمودي، افقي و حتي مورب، به پويش اسناد بپردازيد. پيش از استفاده از Scroll ball، بايد كمي به آن فشار وارد كرد تا فعال شود.

اين گوي كوچك همچنين مي‌تواند عملكرد كليدهاي اصلي را داشته و يا به عنوان كليد سوم ماوس نيز عمل كند.


اپل به طور پيش‌فرض از آن براي فعال‌كردن Dashboard استفاده كرده است. پويش عمودي صفحات با استفاده از اين گوي كاملاً روان است. عملكرد پويش افقي نيز به خوبي پويش عمودي است. تنها موضوعي كه در مورد پويش افقي وجود دارد، محدوديت حركت انگشتان به صورت افقي است.

مسلماً انگشتان كاربر به صورت عمودي در بازه مكاني بزرگ‌تري قادر به حركت است و حركت آن در اين جهت راحت‌تر انجام مي‌شود.

در پويش افقي از آنجا كه حركت انگشت اشاره برروي ماوس از راست به چپ راحت‌تر از حركت چپ به راست انجام مي‌شود، پويش راست به چپ نيز راحت‌تر از پويش در جهت خلاف آن به نظر مي‌رسد. ا

ما اين به معناي بي‌فايده بودن آن نيست و در مجموع باعث تسريع پويش صفحات مي‌شود.

كليدهاي فشاري جانبي
مي‌رسيم به كليدهاي فشاري جانبي. اپل برخلاف كليدهاي اصلي، در كليدهاي جانبي از سنسورهاي حساس به لمس استفاده نكرده است و فشردن آن‌ها منجر به انجام يك كنش مي‌شود. محل قرارگيري اين كليدها درست منطبق با سطح نيم‌دايره‌اي و خاكستري رنگي است كه در سطوح جانبي ماوس قرار گرفته است و براي استفاده از اين كليدها، بايد همين دو سطح نيم دايره‌اي را فشرد. اين دو سطح درماوس‌هاي قبلي اپل نيز، هر چند نه با عملكرد يك كليد، وجود داشتند و به اين ترتيب نماي جانبي ماوس جديد نيز كاملاً مشابه ماوس‌هاي قبلي و به دور از شلوغي، باقي مانده است. به‌طور پيش‌فرض با فشردن اين كليدها، عمل Expose انجام مي‌شود. اما عملكرد آن‌ها قابل تغيير است. البته دو كليدفشاري نمي‌توانند وظايف متفاوتي را انجام دهند و انتخاب گزينه‌هاي موجود درMousePrefrences منجر به انجام يك عمل مشترك توسط اين دو كليد خواهد شد.

موش خوش الحان


صداي حاصل از كليك كردن، بخشي از روند تعامل كاربر و ماوس است. به بيان ديگر، اين صدا به عنوان بازخورد صوتي عمل كاربر هنگام فشار دادن انگشتان بر روي كليدهاي ماوس، و نشانه تأييد عمل و انجام موفقيت‌آميز كنش مربوطه شناخته مي‌شود. اما سازوكار متفاوت ماوس‌هاي اپل در كنار نظرات خاص طراحان اين شركت، باعث شده است ماوس جديد، از نظر بازخورد صوتي نيز با ديگر ماوس‌ها تفاوت داشته باشد. اپل براي توليد صداهاي بازخورد هنگام استفاده از قابليت‌هاي ماوس جديد يك اسپيكر بسيار كوچك درون اين ماوس تعبيه كرده است! به طوري كه هنگام كليك كردن، پويش، و يا فشردن كليدهاي جانبي، صداهايي مختص اين كنش را مي‌شنويد. طراحان اپل عقيده دارند اين روش ادراكي‌تري بوده و تجربه خوشايندتري را در اختيار كاربر قرار مي‌دهد.

در نهايت آنچه مي‌توان گفت اين است كه ماوس جديد اپل ساده و در عين حال كارآمد است و به انتظار طولاني‌ مدت گروهي از كاربران اپل براي ديدن يك ماوس چند كليدي با نشان اين شركت پايان مي‌دهد. اپل امكان استفاده از ماوس جديد به صورت يك ماوس تك كليدي را هم فراهم كرده است و بنابراين طرفداران ماوس تك كليدي، از اين موضوع خوشحال خواهند بود. شايد گروهي ترجيح دهند. اما بايد تا زمان عرضه نمونه بي‌سيم ماوس جديد اپل منتظر بمانند.

ماهنامه شبکه

[Babak_King]

iPod هاي جديد ديرتر عرضه مي شوند


کارشناسان مي گويند انتظار مي رود مدل جديد دستگاه iPod nano و video iPod با تاخير عرضه شوند.

به گزارش بخش خبر تراشه از هموطن، افزايش عمر باتري و ايجاد برخي تغييرات ظاهري علت اين مساله اعلام شده است. پيش بيني مي شود اين تاخير تاثير شگرفي بر ارزش سهام اپل گذارده و آن را از 101 دلار به 74 دلار در ماه کاهش دهد.

گفتني است که بر طبق جديدترين پيش بيني ها iPod هاي جديد در اواسط پاييز در دسترس عموم قرار مي گيرند. احتمالا iPod nano با دوظرفيت 4 و 8 گيگابايت و با قيمت 199 و 249 دلار عرضه مي گردد.

[Babak_King]

ترجمه: پرهام ايزدپناه‌
ماهنامه شبکه - آذر ۱۳۸۴ شماره 60




اشاره :
توجه به طراحي صنعتي، سهولت استفاده و كاربرمحوري محصولات، اصول و چارچوب‌هايي هستند كه نزديك به سه دهه در شركت اپل مورد توجه و تأكيد قرار گرفته‌اند. با اين حال بدون شك موارد فوق تنها دليل موفقيت‌هاي اين شركت به‌ويژه طي سال‌هاي اخير نيستند. نشريه تايم در گزارشي كه ترجمه آن را پيش‌رو داريد، به جنبه‌هاي ديگري از روند پيشبرد كسب و كار در اپل و شيوه‌هاي مديريتي خاص اين شركت مبتكر اشاره مي‌كند. نگاهي به زواياي كمتر ديده شده اپل به مدد روابط حسنه اين شركت با هفته نامه تايم خالي از لطف نخواهد بود.





بخشي از اين داستان درباره شركتي به نام اپل است. بخشي از آن نيز در مورد iPod جديدي است كه علاوه بر پخش موسيقي، قابليت پخش ويديو هم دارد و مي‌تواند نحوه سرگرم شدن مردم را كاملاً تغيير دهد. با اين حال اين داستان بيشتر در مورد چيزهايي جديد و اين‌كه از كجا مي‌آيند خواهد بود؛ موضوعي كه درباره آن تصورات غلطي شايع شده است.

بد نيست در مورد شركت عجيب و منحصر به‌فرد اپل چند لحظه‌اي بينديشيد. شايد فراموش‌كردن شركتي با اين طول و عرض و اين وسعت، كاري طبيعي باشد. در حالي كه اغلب شركت‌هاي فناوري بر روي يك يا دو حوزه تمركز كرده‌اند، اپل در تمام حوزه‌هاي آن فعاليت مي‌كند. به‌عنوان مثال اين شركت به توليد سخت‌افزارهاي خود (همچونiBook و iMac) مشغول است، سيستم‌عاملي توسعه داده كه بر روي اين سخت‌افزارها اجرا مي‌شود (Mac OS X) و برنامه‌هايي ساخته‌ است كه بر روي اين سيستم‌عامل كار مي‌كنند iTunes) ،iMovie ، مرورگرSafari و...).

همچنين محصولات الكترونيكي مصرفي توليد مي‌كند كه به همه اين سخت‌افزارها و برنامه‌ها متصل مي‌شوند مانند خانواده iPod با آن رشد سريعي كه دارد). علاوه براين، اپل سرويس‌هاي آنلاين را اداره مي‌كند كه وظيفه آن تأمين محتوا براي اين ابزارهاست. به‌طوري ‌كه مي‌توان گفت: اگر شركت‌هاي مايكروسافت، دل و سوني را تركيب كنيد، به چيزي معادل اپل خواهيد رسيد.

به راستي چرا كسي بايد چنين كسب و كاري را مديريت كند؟ اگر خرد جمعي را معيار قرار دهيد، اپل به كلي در اشتباه است. تلاش براي انجام دادن همزمان همه كارها منجر به اين مي‌شود كه نتوانيد هيچ يك از كارها را درست انجام دهيد. علا‌وه‌براين شيوه‌اي كه اپل در پيش‌گرفته كاملاً با تصور شما در مورد روش بُروز خلاقيت مغاير است. براساس مدل سنتي سرمايه‌داري آدام اسميتي چيزهاي جديد و بهتر، از رقابتي آزاد و باز حاصل مي‌شوند. اما اپل اساساً مدل بسته اقتصادي خود را دنبال مي‌كند. حال بايد ديد اين الگو چگونه مدلي است؟ آيا منظور مدل اتحاد جماهير شوروي سابق است؟

در همين راستا اين سؤال مطرح مي‌شود كه چرا اپل مجوزMac OS X را به شركت دل نمي‌دهد تا ببينيد كه چه سخت‌افزاري همراه آن خواهد آمد و اجازه دهد كه بازار، موفقيت يكي از آن‌ها را تعيين كند؟ آيا استيوجابز از بازار بزرگ ايالا‌ت‌متحده در هراس است؟

با تمام اين احوال اپل شركتي است كه در سي سال گذشته سه نوآوري فني نمادين را در اختيار ما قرار‌داده است:Apple II، مكينتاش و iPod.

اين شركت در اين اواخر نيز سه محصول جديد و جذاب ديگر را معرفي كرده است. يك iPod فوق‌العاده باريك به نامNano، يك iPod ويديويي و يك ويژگي گرافيكي جديد به نام Front Row كه اجازه مي‌دهد كامپيوترتان را از سراسر اتاق كنترل كنيد، روي مبل لم بدهيد و دكمه‌هاي كنترل را فشار دهيد. بدون آن‌كه مجبور به خم شدن روي صفحه‌كليد باشيد. اين امكان واقعاً چيز جالبي است. اما به راستي تمام اين چيزها از كجا مي‌آيند؟

اگر از استيوجابز، يعني رئيس اپل، بپرسيد، او ضمن بيان داستاني كوتاه و عبرت‌آموز اين موضوع را با يك اتومبيل مقايسه مي‌كند: <اين موضوعي است كه آن را در شركت‌هاي زيادي مشاهده مي‌كنيد. شما يك اتومبيل نمايشي مي‌بينيد كه واقعاً جذاب است. اما چهار سال بعد با ديدن مدل تجاري آن متعجب مي‌شويد و مي‌پرسيد چه اتفاقي افتاد؟ آن‌ها موفقيت را در دست خود داشتند! اما پيروزي را با شكست عوض كردند!>

جابز در حالي كه در اتاق روشن و سفيد مركز فرماندهي اين شركت در دره سيليكون قدم مي‌زند، ادامه مي‌دهد: <واقعاً چه اتفاقي افتاد؟ طراحان با يك ايده بزرگ شروع مي‌كنند، سپس آن را در اختيار مهندسان قرار مي‌دهند. اما آن‌ها مي‌گويند نه! نمي‌توانيم چنين كاري را انجام دهيم. اين غيرممكن است. اوضاع در ادامه بدتر هم مي‌شود. آن‌ها طرح را به سازندگان مي‌دهند آن‌ها هم مي‌گويند: نمي‌توانيم چنين چيزي بسازيم و اوضاع باز هم وخيم‌تر مي‌شود.>

اين وضعيتي بود كه جابز در سال 1997، يعني هنگامي كه به مقام فعلي خود در اپل رسيده بود، در آن قرار داشت. او همراه با جاناتان ايو كار خود را با نخستين iMac شروع كرد. يك كامپيوتر خوش‌رنگ و لعاب كه تاكنون كسي مشابه آن را جز در كارتون Jetsons نديده بود.

جابز آن روزها را به خوبي به ياد دارد: <كاملاً مطمئن بوديم. وقتي آن را به مهندسان نشان داديم آن‌ها پاسخ منفي دادند و در توجيه آن 38 دليل آوردند. با اين حال من مي‌گفتم نه! نه! ما اين كار را انجام مي‌دهيم. آن‌ها گفتند بسيارخوب به چه دليل؟ و من پاسخ دادم به دليل اين‌كه من رئيس هستم و فكر مي‌كنم اين كار شدني است. آن‌ها بالاخره و با نارضايتي اين كار را انجام دادند. اما در نهايت، حاصل كار موفقيتي بزرگ را به ارمغان آورد.>
از اين داستان مي‌توان دو درس گرفت: يكي همكاري و ديگري كنترل. كاركنان اپل همواره در مورد چيزي كه آن را <همكاري عميق>، <مشاركت گروهي> و يا <مهندسي همزمان> مي‌نامند، صحبت مي‌كنند. اين اساساً به معناي آن است كه محصولات از يك تيم به تيم ديگر واگذار نمي‌شود. در واقع در اپل مراحل مجزا و متوالي توسعه وجود ندارد، بلكه مسئله يك فرايند همزمان و نظام‌مند مطرح است.

محصولات با همكاري همه واحدها يعني واحد طراحي، سخت‌افزار، نرم‌افزار و ... به صورت موازي و همزمان، طي بازبيني‌هاي چند منظوره متوالي توليد مي‌شوند. مديران شركت‌هاي ديگر از زمان اندكي كه براي جلسات هدر مي‌دهند صحبت مي‌كنند. اما وضعيت در اپل كاملاً برعكس است و آن‌ها به اين موضوع افتخار مي‌كنند. ايو مي‌گويد: <اگر به اندازه ما بلندپرواز باشيد، روش‌هاي قديمي توسعه محصولات كارايي نخواهند داشت. وقتي مسائل بيش ازحد پيچيده مي‌شوند، مجبوريد يك محصول را با مشاركت و يكپارچگي بيشتري توسعه دهيد.>

درست مانند هم‌صدايي‌هاي مصنوعي ماشيني، هر كس را كه در اپل مي‌بينيد چنين احساسي را بازگو‌مي‌كند. گذشته از اين موضوع، آن‌ها دلبستگي‌هاي مشتركي هم دارند. آن‌ها خوب مي‌دانند كه بر روي خط آتش قدم برمي‌دارند (و شركت‌هاي ديگر در پي دست يافتن به ايده‌هاي آن‌ها هستند). يكي از سران اپل به شوخي مي‌گويد: <آدم‌هاي سوني همراه دوربين‌هايشان در سراسر خيابان حضور دارند. حتي ممكن است آن‌ها جايي را در طبقه چهارم اجاره كرده باشند!> البته اين هم از آن حرف‌هاست!

اين كمي ترسناك است. كارمندان اپل همه شبيه يكديگرند، همه آن‌ها كاملا احساس مي‌كنند كه برگزيدگان زمينند و در اين مورد هيچ ترديدي به خود راه نمي‌دهند. اما ديگراني كه ساكن اين دار فاني هستند و در اينجا كار نمي‌كنند، رانده‌شدگان محسوب مي‌شوند.

دومين درس داستاني جابز در مورد كنترل است و اين درسي است از شخص جابز. او يكي از مبتكرترين‌هاي دنياي فناوري است. اما نه از اين حيث كه يك مهندس يا برنامه‌نويس است. او نه مدرك مديريت بازرگاني دارد و نه حتي تحصيلات دانشگاهي. (او را پس از يك ترم تحصيلي از كالج Reed اخراج كردند). اما او داراي غريزه و نبوغي فطري براي طراحي و استعدادي شگرف در استخدام نوابغ است.

فراتر از همه اين‌ها، او كسي است كه رنج‌ها و مصائب رسيدن به چيزهايي را كه برايش <مهم‌ترين> محسوب مي‌شوند به جان مي‌خرد. معاشرت با جابز تجربه كاملاً خوشايندي است. او به چيزهايي كه مي‌گوييد، كاملاً دقت مي‌كند. اما وقتي با آن‌ها مخالف باشد - فرضاً زماني كه از روي عمد در مورد سخت بودن دسترسي به پورت‌هايiMac به‌خاطر قرارگيري آن‌ها در پشت بدنه iMac صحبت مي‌كنيد - با جوش و خروش با شما برخورد مي‌كند و اين كار را تا زماني كه نظر خود را تغيير نداده‌ايد يا حداقل ساكت نشده‌ايد، ادامه خواهد داد.

هنگامي كه جابز سخاوتمندانه رئيس تيم توسعه iTunes را به شما معرفي مي‌كند، اين موضوع را روشن مي‌كند كه مي‌توانيد با او ملاقات كنيد. اما اجازه نداريد نام او را چاپ كنيد. جابز مايل نيست كه رقبا به استعدادهاي او دسترسي پيدا‌كنند. او مي‌گويد: <مي‌توانيد فقط نام كوچك او را ذكر كنيد. اما حق نداريد نام خانوادگيش را افشا كنيد.> و اين دستور بايد اجرا شود. يعني اين‌كه نام او جف است، همين.

در واقع جابز مترادف كنترل و اپل آينه تمام نماي عادات و صفات اوست. يكي ازدلايلي كه اپل هم سخت‌افزار و هم نرم‌افزار خود را توليد مي‌كند اين است كه وقتي جابز درگير‌و‌دار توسعه يك نرم‌افزار است، نيازي به اجراي آن‌ها بر روي سخت‌افزارهاي توليد شده افراد كت و شلوار اتو كشيده‌اي كه جابز آن‌ها را نمي‌شناسد و نمي‌تواند آن‌ها را به آتش بكشد، نخواهد داشت .

او اين نرم‌افزار را برروي سخت‌افزارهايي مي‌خواهد كه خودش ساخته است. غير از اين طريق چگونه مي‌تواند مطمئن باشد كه هر جزء كوچكي آنگونه كه او مي‌گويد و اصرار مي‌ورزد، با بقيه اجزا يكپارچگي داشته باشد. او به اين شيوه كنترل نياز دارد. زيرا خيلي باريك‌بين و سختگير است.

جابز دريافته است كه در يك دنياي به‌هم پيوسته و شبكه‌اي كه هر ابزاري علاوه بر انجام دادن كار خود بايد با ابزارهاي ديگر هم در ارتباط و گفت‌وگو باشد، اين ارتباط در صورتي بهتر انجام مي‌شود كه او هر دو حوزه را كنترل كند. وي در اين‌باره مي‌گويد: <يك شركت نرم‌افزار و شركتي ديگر سخت‌افزار مي‌سازد. اين نوع فعاليت به درد نمي‌خورد. نوآوري به سرعت به وجود نخواهد آمد. يكپارچگي كافي وجود نخواهد داشت. هيچ‌كس مسئول چگونگي ارتباط كاربر نمي‌شود و اين به معناي هرج و مرج است.>

با اين وجود اين تنها راه حفظ كسب‌و‌كار نيست. كافي است به مايكروسافت نگاه كنيد. بيل گيتس بر روي سيستم‌عامل متمركز شده و نگران قضيه سخت‌افزار نيست. او ويندوز را در اختيار هر كسي كه توان پرداخت هزينه يك مجوز را داشته باشد، قرار‌مي‌دهد و نگراني در مورد سخت‌افزار را به آن‌ها مي‌‌سپارد. ولي نتيجه چه مي‌شود؟ سلطه بر بازار و كسب بزرگ‌ترين موفقيت يك شبه در تاريخ موفقيت‌هاي يك‌شبه. از سوي ديگر اپل سيستم‌عامل مك را به سخت‌افزارهاي خود منحصر كرده است. شايد اپل توانسته يك موفقيت معنوي، تكنولوژيكي و يا زيبايي شناختي را به دست آورد. ولي از جنبه كسب‌و‌كار موفقيتي اندك داشته است.

اما جابز صرفاً نگران پيروزي نيست. او به چنين زياني راضي است و بارها اين را نشان داده است. او تنها از ناتواني بيزار است و اين خود شايد بيش از هر چيز ديدگاهي پيروزمندانه باشد.

iPod ثابت كرد كه طراحي و سهولت استفاده، حداقل به اندازه اضافه‌كردن قابليت‌ها اهميت دارند. فروشگاه موسيقيiTunes نشان داد كه اين موضوع در مورد يكپارچه‌سازي يك وسيله فيزيكي با خدمات آنلاين نيز صدق مي‌كند. توني فادل، نايب رئيس بخش مهندسي واحد iPod و كسي كه در پديد آوردن نخستين iPod نقشي كليدي داشته است، مي‌گويد: <فكر مي‌كنم پس از گذشت ده‌ها سال، تعريف يك محصول تغيير كرده است.

يك محصول نوعي، اكنون مجموعه‌اي شامل فروشگاه موسيقي iTunes، نرم‌افزار iTunes ،iPod و نرم‌افزار موجود بر روي آن است. بسياري از شركت‌ها فاقد عنصر كنترل هستند و يا حقيقتاً نمي‌توانند براي ايجاد يك سيستم به شكل مشاركتي فعاليت كنند. ما واقعاً بر روي يك سيستم كار مي‌كنيم.>

با اين همه اين يكي از وجوه كنترل است. از منظري ديگر آنچه كه جابز پذيرفته، يعني همان حقيقتي كه او مايل به رويارويي با آن است و ديگران از آن گريزانند، اين است كه چيزهاي جديد به سختي متولد مي‌شوند. در حقيقت نوآوري مشكلات فراواني به همراه دارد و راحت‌تر اين است كه از آن دوري كنيد. در حقيقت اين مسئله كاملا‌ وسوسه‌انگيز است. با اين حال برخلاف خيلي‌ها جابز كسي نيست كه اسير اين وسوسه شود. او زيرك است و بيش از آن دوست دارد كسي باشد كه ژرف‌تر از شما مي‌انديشد و به شما بگويد قرار است به جاي صرف شام، اينجا در اين دفتر كار باشيد و متفاوت بينديشيد.

اين پايان داستان او است. داستان ماجراهايي كه پس از معرفي iMac از سوي جابز، رخ داد. او مي‌گويد: <گروهي اينجا ماندند و عده‌اي هم اينجا را ترك كردند. بعضي‌ها را هم خودم بيرون انداختم. اما اغلب آن‌ها مي‌گفتند: خداي من! حالا فهميدم. اكنون هفت سال است كه اين‌گونه كار مي‌كنيم و هر كسي كه اينجاست اين موضوع را دريافته است. اگر هم نفهميده باشند، از اينجا مي‌روند.>

اگر جابز اداره يك صندوق بازرگاني و يا جوخه نظامي را برعهده داشت، اين سخن چندان تند و خشن به نظر نمي‌رسيد. اما از آنجا كه او و رفتارش به آدم‌هاي جذاب شباهت دارد (او كسي است كه تصاوير انيشتين و گاندي را روي هزاران تابلوي تبليغاتي برد) دست‌كم مي‌توان گفت كه اين گفتارها و كردارها انرژي‌بخش هستند و اين منش همچنان انگيزه پديدآمدن چيزهاي درخشان و مبتكرانه‌اي چون نمونه جديد iPod است.

محصولي كه با وجود هم قيمت بودن با نمونه قبلي خود (299 دلار) ظرفيت بيشتري دارد (30 گيگابايت به جاي 20 گيگابايت) و باريك‌تر از آن است (09/1 سانتي‌متر به جاي 52/1 سانتي‌متر). علاوه بر اين نمونه جديد مي‌تواند ويديو هم پخش كند. صفحه نمايش آن فقط 5/2 اينچ قطر دارد. اما به واسطه روشنايي فوق‌العاده و كيفيت بالايش، بزرگ‌تر به نظر مي‌رسد. اين يكي از چيزهايي است كه تصورمي‌كنيد نمي‌توانيد بدون آن زندگي كنيد.

در حال حاضر پخش‌كننده‌هاي همراه ديگري نيز موجودند. اما هيچ يك از آن‌ها به زيبايي و سهولت استفاده iPod نيستند و البته همان‌طور كه جابز اشاره مي‌كند، اين محصول به خوبي و به‌طور يكپارچه با فروشگاه موسيقيiTunes سازگار است تا كاربر بتواند به سرعت، به‌طور قانوني و با قيمتي معقول، محتواي ويديويي را خريداري ‌كند (اين محتوا در حال حاضر شامل نماهنگ، فيلم‌هاي كوتاه پيكسار و تعدادي برنامه تلويزيوني از شبكه abc مانند <گمشده> و <همسران بدبخت> است). اين، ‌گونه‌اي از يكپارچگي است كه به كمك ديدگاه‌هاي اپل حاصل شده است.

اكنون ديگر كسي منكر اين نيست كه موسيقي ديجيتال، آينده را رقم خواهد زد و اپل بازيگر اصلي آن است. شايد اگر اين شركت در زمينه ويديويي همراه نيز به‌همين صورت فعاليت كند، در اين عرصه نيز به موفقيتي بزرگ دست يابد. به هر حال ويديو به يكي از اجزاي فرهنگ معاصر تبديل شده است. موسيقي البته اهميت و جايگاه خود را دارد. اما مقياس‌هاي اين دو با يكديگر تفاوت دارد.

به‌عنوان مثال در يك هفته خاص ممكن است 300 هزار نسخه از يك آلبوم داغ به فروش برسد. اما يك برنامه تلويزيوني پرطرفدار مي‌تواند 30 ميليون نفر را به خود جذب كند. حال تبليغات سينمايي، فيلم‌هاي كوتاه انيميشن، برنامه‌هاي قديمي، برنامه‌هاي انحصاري مانند ملحقات ويژه DVDها و تمام صنعت تلويزيون كه تشنه كسب درآمد به شيوه‌اي نو و يافتن راهي جديد است را به اين موارد اضافه كنيد.

قابليت‌هاي بالقوه iPod بسيار زياد است تا جايي‌كه به نظر مي‌رسد جابز هم آن را دست كم گرفته است. <در حال حاضر ويديوي همراه، بازار چنداني ندارد. ما قصد داريم ميليون‌ها دستگاه از محصول جديدمان را به كساني كه مي‌خواهند آهنگ‌هايشان را گوش كنند بفروشيم. پخش ويديو در كنار آن به عنوان يك ويژگي مكمل در نظر گرفته شده است. هر كس كه بخواهد محتواي ويديويي را امتحان كند،اين كار را بر روي iPod انجام خواهد داد و ما پي خواهيم برد كه چه اتفاقي مي‌افتد.>

بله خواهيم فهميد همه ما به سوي كمال پيش مي‌رويم و همه مي‌دانيم كه چه كسي پيروز خواهد شد.

[Babak_King]

چهارمين تعويضي - MacBook خانواده جديد نوت‌بوك‌هاي اپل

متنه کامل:

برای مشاهده محتوا ، لطفا وارد شوید یا ثبت نام کنید

[MEMA]

آقا دستت درد نکنه دیگه از این کامل تر نمیشد.

[Babak_King]

iWoofer برای Ipod

iWoofer هیچ چیز بیشتر از یک استیشن پخش موسیقی برای iPod نیست اما مطمئناً شبیه به هیچ یک از هم نوعان خود نیست. این سگ کوچک فضایی که چهار پا دارد و بشکل کروی است توجه را هر کسی را به خود جلب می کند



وسیله ی گوش دادن موسیقی یا رباتی از آنسوی کهکشانها؟!

مقدمه

این روزها هیچ کم و کسری در انبار متعلقات iPod وجود ندارد. هر وسیله ای که دوست داشته باشید میتوانید طراحی کنید و با قرار دادن یک i کوچک در کنار آن، به یکی از متعلقات iPod تبدیلش کنید. اگر چه این بازار داغ است و شلوغ ، ولی باز هم جای یک استیشن موسیقی برای این وسیله ی کوچک کم بود. شرکت Rain Design همه ی چشمها را با طراحی این وسیله ی خارق العاده به خود دوخت. این روبات کوچک در این ماههای اخیر بیشتر به چشم می آید...


معرفی

iWoofer هیچ چیز بیشتر از یک استیشن پخش موسیقی برای iPod نیست اما مطمئناً شبیه به هیچ یک از هم نوعان خود نیست. این سگ کوچک فضایی که چهار پا دارد و بشکل کروی است توجه را هر کسی را به خود جلب می کند و این توجه زمانیست که موسیقی هنوز حتی شروع نشده است. این گوی 4 و نیم اینچی ، با دو درایور صدای 1.25 اینچی و یک دهانه ی صدای بم (که به گوی شخصیتی میدهد و شبیه به یک سگ کوچکش می کند) احاطه شده است. انگار این iWoofer از دنیایی دیگر آمده است ، موجود کوچک پلاستیکی که میخواهد خودش را با آی پادی که روی سر دارد بجای یک وسیله ی الکترونیکی جا بزند.



اگر این Woofer کوچک از دنیای دیگر برای ما فرستاده شده است پس کاملا تجهیز شده است. درایور های 1.25" مذکور با یک Subwoofer ـ2.5 اینچی در شکم iWooferتکمیل شده اند. 4 پای کرمیومی (رنگی شبیه به طوسی) در قسمت زیرین وسیله قرار دارند، که با نوری آبی رنگ که از LEDایی در حلقه ی زیر شکم آن که در دور Subwoofer قرار دارد، زیباتر می شوند. اینها نشانگر تکنولوژی بالای استفاده شده در ساخت این وسیله است.

کیفیت صدای خروجی iWoofer برای یک استیشن رادیویی با همین اندازه بسیار قوی است. درایورهای 1.25" صدای Treble یا سه لایه را خارج میکنند و دقت صدا را تا حدی بالا میبرند که صدای خروجی در اثر لرزش ها و از بین رفتن Bass محو نشود، در این صورت افت کیفیت نخواهیم داشت و صدای خروجی چیزی است که ما میخواهیم بشنویم. برای اینکه ولتاژ تفکیک صدا کمتر شود و کیفیت صدا بالاتر رود Rain Design حد نهایی صدای iWoofer را کمی از استیشن های دیگر این نوع کمتر کرده است. البته صدای کنونی به حدی هست که اتاق شما را بدون هیچگونه مشکلی با آهنگ پر کند ، اما اگر بدنبال استفاده از آن برای تکان دادن یک مهمانی یا به فکر آزار همسایه ی خود هستید ، iWooferانتخاب جالبی نخواهد بود. روی هم رفته ، در یک محیط عادی برای گوش دادن آهنگ ، کیفیت صدای iWoofer واقعا گوش نواز است، علاوه بر اینکه زیبایی خود را دارد پس از پس وظیفه اش خوب بر می آید.


iWooferاز کنترل پنل پلاستیکی ابتکاری با نام iPod-Click-Wheel-esque استفاده میکند که در هر دو طرف وجود دارد. در سمت راست وسیله دکمه ها به کنترل صدا ی بالا/پایین و کنترل باس بالا/پایین و کنترل روشن و خاموش کردن و در سمت چپ دکمه ها به کنترل فایل بعدی/قبلی و توابع iPod/FMو دکمه ای برای روشن و خاموش کردن LED ساب ووفر تقسیم میشوند.

قابلیت FM این iWoofer محدود است، صفحه نمایش یا هیچ توانایی دیگری وجود ندارد که شما را از ایستگاهی که تنظیم شده است مطلع سازد؛ و این بدین معناست که کمی زمان می برد تا ایستگاه رادیویی دلخواه خود را پیدا کنید.

سه پورت در عقبiWoofer وجود دارد که شامل ، Auxiliary in یعنی ورودی کمکی برای دیگر وسائل iPod یا DAP های غیر Apple میشود، یک ورودی USB و آخرین پورت نیز ورودی AC برق شهری است. البته iWoofer میتواند با چهار باتری AAA کار کند که یک قابلیت خوب بشمار میرود.

وسیله بخاطر چهار پا و آنتنی که از بدنش بیرون زده است براحتی قابل حمل نیست ولی با فشار وارد یک ساک میشود ، البته برای حمل، Rain Designs یک ساک مخصوص برای آن در نظر گرفته است تا زمانی که شما بخواهید آنرا حمل کنید این کار ساده باشد. همچنین iWooferدسته هایی دارد که iPod های با هر اندازه ای را میتوان در آن قرار داد . این دسته ها در قسمت بالای سر این دستگاه قرار دارند.

نتیجه گیری

درست مثل تمام وسائل دیگری که بیننده را بخود جذب میکنند و طراحی خوب و قیمت بالایی دارند، iWoofer نیز قیمت بالایی دارد. 129 دلار به قیمت استیشن های دیگر از این نوع نزدیک نیست اما قدرت ، کیفیت و قابلیتهای iWoofer آن را از دیگران جدا میسازد. این دستگاه در مقایسه با رقبای 80 و 90 دلاری خود بسیار خوب عمل کرده و این بدان معناست که دستگاه در خط قیمتی تقریبا متعادلی ایستاده است. اگر هنوز عاشق iPod خود هستید و میخواهید شکل خوبی به اتاق خود بدهید و با وسیله ای جلب توجه کنید، iWoofer وسیله ی مورد نظر شماست.
نوشته شده توسط آرمان مظفری

منبع:Oxogame.com

[Babak_King]

آموزش FinalCut Pro ، قسمت اول

شرح: علی صمدی با آموزش قدم به قدم اصول کلی Finalcut Pro‌ نه فقط کاربران مکینتاش بلکه افرادی که از مکینتاش برای شغلشان استفاده می کنند را هم هدف قرار داده است. با توجه به نبود منابع آموزشی فارسی درمورد این برنامه و رایگان بودن مقاله های آموزشی ایرماگ از دست دادن چنین فرصتی موجب پشیمانی است!
بخشهای بعدی این کتاب احتمالا به صورت Video Podcast در سایت قرار می‌گیرد.

برای مشاهده محتوا ، لطفا وارد شوید یا ثبت نام کنید

[MEMA]

بابک جان خیلی عالی بود.