همه چیز در مورد سنجش از دور .... Remote Sensing

[Sharim]

NOAA-2,ITOS-D:

پذيرش: N/A
تاريخ ماموريت: 15 اکتبر 1972 تا 30 ژانويه 1975
هواشناسي/ خورشيد- همزمان/ عملياتي
دومين شکل ماهواره ITOS
آخرين داده هاي موجود در 19مارس 1974

NOAA-3,ITOS-F:

پذيرش: نوامبر 1973 تا آگوست 1976
تاريخ ماموريت: 6 نوامبر 1973 تا 31 آگوست 1976
هواشناسي/ خورشيد- هم زمان/عملياتي
اولين ماهواره اي که پخش مستقيم داده هاي VTPR را امکان پذير کرد.
آخرين داده هاي موجود، 17 دسامبر 1974
NOAA-4ITOS-G:
پذيرش: نوامبر 1974 تا نوامبر 1978
تاريخ ماموريت: 15 نوامبر 1974 تا 18 نوامبر 1978
هواشناسي/ خورشيد- همزمان/ عملياتي
آخرين داده هاي موجود، 18 سپتامبر 1976

[Sharim]

ITOS-H NOAA-5:

پذيرش: جولاي 1977 تا آگوست 1978
تاريخ ماموريت: 29 جولاي 1976 تا 16 جولاي 1979
هواشناسي/ خورشيد- هم زمان/ عملياتي
تا 1 مارس 1978 فعاليت داشته.
در 24 فوريه 1978، 1 SR از کار افتاد.
SR ديگر در 16 مارس 1978 از کار افتاد.

ITOS-A NOAA-6:

پذيرش: جولاي 1979 تا دسامبر 1985
تاريخ ماموريت: 27 ژوئن 1979 تا 31 مارس 1987
هواشناسي/ خورشيد- هم زمان/ عملياتي
اولين سري ماهوارهاي جديد نوآ بر اساس(TIROS-N 1984- 1979) طراحي شده.
چرخه تکرار: 9 روز براي ديد nadir ، اما پهنه باند پوششي يک پوشش روزانه را ايجاد مي کند.
بعد از پرتاب NOAA-8 در مدار موقت جاي گرفت.
در 22 اکتبر 1983، TOVS از کار افتاد.
نوآ-8 بعد از بروز اشكال، در 13 ژوئن 1984، با 80 درصد توان خود دوباره بکار گرفته شد.

[Sharim]

NOAA-B:
پذيرش: N/A
تاريخ ماموريت: 29 مي 1980
در مدار مناسب خود قرار نگرفت.

(NOAA-7 (C:

پذيرش: نوامبر 1981 تا ژانويه 1985
تاريخ ماموريت: 23 ژوئن 1981 تا ژوئن 1986
هواشناسي/ نزديک- قطبي/ عملياتي
در 5 دسامبر 1984، از کنترل خارج شد.
در 7 دسامبر 1984، مجددا بازيابي شد.
در 7 فوريه 1985، TOVS از کار افتاد.
(NOAA-8 (E:
پذيرش: ژوئن 1983 تا اکتبر 1985
تاريخ ماموريت: 28 مارس 1983 تا 29 دسامبر 1985
اولين نوع ماهواره ATN.
در 12 ژوئن 1983، نوسانگر بلوري از کار افتاد.
در 1 جولاي 1984، ماهواره موقعيت کنترلي خود را گم کرد.
در 10 مي 1985، ماهواره ثابت شد.
در 1 جولاي 1985، انتقال داده ها از سر گرفته شد
در نوامبر 1985 بعلت از کار افتادن سيستم رساندن تناوب انرژي، موقعيت کنترلي آن گم شد.
ماهواره پس از تخليه باطري خاموش شد.

(NOAA-9 (F:

پذيرش: فوريه 1985 تا مارس 1995
تاريخ ماموريت: 12 دسامبر 1984 تا 13 فوريه 1998
هواشناسي/ نزديک- قطبي
در مارس 1987، TOVS از کار افتاد
در 18 اکتبر 1988، در حالت آماده باش قرار گرفت.

[Sharim]

NOAA-14 J:
پذيرش: مارس 1995 تا مارس 2001(و تا کنون در صورت نياز)
تاريخ ماموريت: 30 دسامبر 1994 تا کنون
هواشناسي/ نزديک- قطبي
شروع پذيرش 20 مارس 1995، 25 جولاي 2001 از کار افتادن AVHRR
در 8 فوريه 1995، SARP از کار افتاد
در 9 اکتبر 2001، فرستنده متناوب با فرکانس 1707 مگاهرتز شروع به کار کرد.
در 18 اکتبر 2001، مشکل سيستم هماهنگي شروع شد.
از آگوست 2002 تا کنون سيستم APT خاموش است.
تصحيح روزانه ساعت نصب شده در آن از 23 آوريل 2003 شروع به کار کرد.
NOAA-15 K:
پذيرش: 26 اکتبر 1998 تا کنون(درصورت نياز)
تاريخ ماموريت: 13 مي 1998 تا کنون
هواشناسي/ نزديک- قطبي/ پژوهشي
از 10/9 جولاي 2000، مشکل سيستم هماهنگي روي کيفيت تصاوير تاثير گذاشت.
تصحيح روزانه ساعت نصب شده در آن از 23 آوريل 2003 شروع به کار کرد.
دريافت کانال A3 AVHRR بجاي B3 براي مدارهاي کاهشي از 1 مي 2003 آغاز شد.

[Sharim]

NOAA-16 L:

پذيرش: آوريل 2001 تا کنون
تاريخ ماموريت: 21 سپتامبر 2000 تا کنون
در 13 نوامبر 2000، APT از کار افتاد.
کاهش انتقال سيگنال باعث پايين آمدن کيفيت داده هاي AVHRR بين 28 سپتامبر و 9 اکتبر 2001 شد.
در 9 اکتبر 2001، فرستنده متناوب با فرکانس 1698 مگاهرتز شروع به کار کرد.
تصحيح روزانه ساعت نصب شده در آن از 27 آوريل 2003 شروع به کار کرد.
کانال B3 AHRR بجاي کانال A3 براي مدارهاي افزايشي از 1 مي 2003 شروع به کار کرد.

پذيرش: نوامبر 2002 تا کنون(در صورت نياز)
تاريخ مامورت: 24 ژوئن 2002 تا کنون
کاهش انتقال سيگنال باعث پايين آمدن کيفيت داده هاي AVHRR بين 28 سپتامبر و 9 اکتبر 2001 شد.
در 9 اکتبر 2001، فرستنده متناوب با فرکانس 1698 مگاهرتز شروع به کار کرد.

[Sharim]

NOAA, N , N:

پذيرش: N/A
هواشناسي/ نزديک قطب/ پيشنهادشده
نسل بعدي ماهواره هاي NOAA

[Sharim]

NOAA, O, P,Q:
پذيرش: N/A
هواشناسي/ نزديک قطب/ پيشنهادشده

[Sharim]

تصوير ماهواره NOAA از خليج فارس
تصوير ماهواره نوآ از طوفان شن در عراق

[Sharim]

فضاپيماي Shuttle:

اولين شاتل فضايي به نام کلمبيا در12 آوريل سال 1981 به فضا پرتاب شد. شاتل فضايي از محل پرتاب(سکوي پرتاب) عمودي، نشسته بر روي دم، درست مثل راکت به فضا پرتاب گرديد. ضميمه شاتل فضايي دو راکت تقويت کننده و يک مخزن بزرگ سوختي بود که شاتل فضايي را به داخل فضا سوق مي‌دادند. در خلال مدت پرتاب، راکت هاي تقويت کننده تحليل رفته و جدا شدند. اين راکت ها بوسيله چتر نجات به داخل اقيانوس افتادند و بوسيله کشتي برداشته شدند. مخزن سوختي نيز خالي و جدا شده و به سمت زمين بازگشته و در اقيانوس هند سقوط نمود.

The Cargo Bay:

شاتل فضايي داراي يک محفظه بزرگ براي نگهداري ابزار است. شاتل توانايي حمل محموله هاي بزرگ(مثل ماهواره ها) را دارد. در داخل فضا، درها باز مي‌شوند تا به ماهواره ها اجازه دهند به داخل مدار پرتاب شوند. شاتل همچنين داراي يک بازوي ماشيني است که توسط کانادايي‌ها ساخته شده است. از اين بازو براي نگه داشتن بار استفاده مي شود(مثلاً در نگه داشتن ماهواره بيرون از محفظه Cargo)، اين بازوي ماشيني همچنين قادر است ماهواره‌هاي شکسته را در فضا بگيرد و به داخل محفظه خود انتقال دهد تا براي تعمير به زمين بازگردانده شوند.


تصوير ماهواره‌اي شاتل کلمبيا از شهر مشهد.
داده هاي سنجش از دور فراطيفي(هايپراسپکترال):
سنجنده هاي فراطيفي(Hyperspectral Sensors) هوابرد و فضابرد، امروزه به عنوان يکي ازابزارهاي قدرتمند و پيشرفته درمطالعات زمين شناسي، کشاورزي و ... در جهان، بسيار مورد استفاده قرارمي‌گيرند. استفاده از اين فناوري در اواسط دهه 80 آغاز شد و مزاياي کنوني داده‌هاي سنجش از دور و اطلاعات جغرافيايي منجر به توسعه اين تکنولوژي گرديد.
بدست آوردن تصاوير هايپراسپکترال(HSI) بصورت طبيعي، سخت تر و گرانتر از تصاوير چند طيفي(MSI) است و اين به دليل مزاياي کنوني اين داده هاست(نسبت بالاي سيگنال به نويز آن مبين طيف هاي با کيفيت عالي، همچنين پوشش طيفي و تعداد زياد کانال‌هاي آن، موجب قدرت تفکيک طيفي بسيار بالا است، اين داده هاعموماً ترکيبي از 100 تا200 باند طيفي(کانال) با پهناي نازک باند بين 10- 5 نانومتر هستند درحاليکه داده هاي حاصل ازسنجنده هاي MS دربرگيرنده 5 تا10 کانال با پهناي باند نسبتاً پهن‌تري(بين 400-70 نانومتر) هستند).
اين تکنولوژي تقريبا جديد بوده و توسط محققان و دانشمندان براي شناسايي کاني‌ها، پوشش گياهي و مواد ساخته شده مصنوعي مورد استفاده قرار مي‌گيرد.
کاربردها:
استفاده از اطلاعات حاصل از داده‌هاي فراطيفي(هايپراسپکترال) داراي مزاياي زيادي بوده و موارد استفاده فراواني در زمينه هاي معدن، زمين‌شناسي، جنگلداري، کشاورزي و مديريت زيست محيطي دارد. برخي از اين کاربردها عبارتند از:
اتمسفر: تبخير شدن آب، خصوصيات ابرها و ذرات معلق در هوا.
محيط زيست: کلروفيل، آب برگ، سلولز، ماده چوب.
زمين شناسي: انواع خاک و کاني(دگرساني ها).
آبهاي ساحلي: کلروفيل، فيتوپلانکتون، مواد آلي تخريب شده، رسوبات گسيخته.
برف و يخ: شکاف پوشش برف.
اشتعال مواد آلي: دود.
تجاري: اکتشاف کاني ها، کشاورزي و جنگلداري.

[Sharim]

سنجنده هاي هايپراسپکترال:

اين سنجنده ها به دو صورت فضابرد و هوابرد مي‌باشند:
سنجنده هاي فضابرد عبارتند از(Hyperion, Ali, Proba) که در مدار زمين قرار مي‌گيرند. سنجنده هاي ديگر نظير (Hymap, Casi, AVIRS, DBHS) نيز بر روي هواپيماهاي سبک ياحتي در برخي موارد بر روي هلي کوپترها قابل نصب بوده و با توجه به ارتفاع کم پرواز از دقت بسيار زيادي نسبت به سنجنده هاي نصب شده درماهواره ها برخوردار هستند.


تصاوير هايپراسپکترال بصورت داده هاي سه بعدي جمع آوري و نمايش داده مي شوند، جمع‌آوري اطلاعات مکاني در جهات برداري x,y و اطلاعات طيفي در جهت z صورت مي‌گيرد.
سنجنده فضابرد Hyperion:
داده هاي حاصل از تصاوير فراطيفي(HSI) در سيستم هاي RS از اوايل دهه 1980 در دسترس محققان قرار گرفته و استفاده از آنها نشاندهنده بلوغ تکنولوژي است. براي اولين بار سنجنده هايپريون در نوامبر سال 2000 توسط NASA براي تست قابليت هوابرد، مورد استفاده قرار گرفت. هايپريون محدوده‌اي بين 5/2-4/0 ميکرومتر با 242 باند طيفي(کانال) و قدرت تفکيک طيفي تقريبا 10 نانومتر و قدرت تفکيک مکاني 30 متر را در بر مي‌گيرد.
اولين نتايج بدست آمده از داده هاي فرا طيفي هوابرد(هايپريون) اطلاعات بسيار مفيدي درباره کاني شناسي ارائه کرد. کاني هاي شناسايي شده شامل کربنات ها، کلريت، اپيدوت، کائولينيت، آلونيت، مسکويت، سيليس هيدروترمال و زئوليت بودند. داده هاي هايپريون حتي امکان تشخيص دقيق تفاوت بين کلسيت و دولوميت و نظاير آن را نيز دارد.
تصويري ازسنجنده هايپريون.
سنجنده فضابرد ALI:
ALI سنجنده اي است که بر روي ماهواره لندست نصب شده و اولين ابزار مشاهده زميني بود که توسط ناسا تحت برنامه فضايي(New Millennium Program) يا (NMP) ساخته شده است. اين ابزار براي نشان دادن مقايسه يا بهبود قدرت تفکيک مکاني و طيفي لندست با جرم، حجم و هزينه نگهداري لندست طراحي شده است و اصولاً يک ابزار بررسي کننده و مميزي است.
اين ابزار داراي 4 سنجنده Chip-Assemblies بوده که بصورت اجتماعات بخشي قرار گرفته اند. ارتفاع مدار آن 704 کيلومتر و باندهاي چند طيفي و پنکروماتيک نوع لندست را ايجاد مي کند. اين باندها به تقليد از 6 باند لندست طراحي شده و داراي سه باند پوششي اضافي 453/0-433/0، 890/0-845/0 و 3/1-2/1 ميکرومتر مي‌باشد. ALI همچنين شامل اپتيک‌هاي Wide-Angle بوده که يک ميدان ديد پيوسته °625/1 × °15 با قدرت تفکيک 30 متر براي پيکسل‌هاي چند طيفي و 10 متر براي پيکسل‌هاي پنکروماتيک ايجاد مي‌کند.
مزايا:
با استفاده از فن‌آوريهاي حاصل از سنجنده ALI، پتانسيل کاهش هزينه ها، اندازه انواع لندست با يک فاکتور 4 به 5 بوجود مي‌آيد.