مشاوره و راهنمایی برای خرید دوربینهای عکاسی کامپکت و شبه حرفه ای / لوازم جانبی

[ram1600]

مشخصات دوربين های ديجيتال – امکانات عکسبرداری 1
بيشتر دوربينهاي ديجيتال داراي يک گزينه براي زمان بندي گرفتن عکسها مي باشند. يکي از مرسوم ترين اين انتخاب ها يک مد عکسبرداري متوالي است که با يک بار فشار دادن شاتر، گرفتن چند عکس پي در پي را ممکن مي سازد. سرعت و تعداد عکسي که دوربين مي تواند بگيرد به حافظه دوربين، سايز عکس انتخاب شده توسط کاربر و درجه فشرده سازي عکس ها بستگي دارد. دوربينهاي داراي سرعت بالاي عکس برداري ( FPS بالا) داراي حافظه بافر بالايي بوده که قبل از پروسس کردن روي تصوير و ضبط آن در حافظه اصلي مي توانند عکسها را بطور موقت در آن نگهداري کنند. تا اوايل سال 2000، دوربين هاي حرفه اي امکان عکس برداري تا حداکثر 15 عکس با سرعت بين 2 تا 6 FPS (عکس در ثانيه) را دارا بودند. ضمنا امکان گرفتن چند عکس در يک بازه زماني معين و يا حتي گرفتن چند عکس روي يک فريم بصورت ماتريسی در بعضي از دوربين ها وجود دارد.
امکاناتي برای اعمال جلوه هاي ويژه تصويري روي عکسها در بسياري از دوربين ها وجود دارد. مثلا، کاربر مي تواند عکس هايي با جلوه سياه و سفيد، منفيNegative، يا مد عکسهاي قهوه اي Sepia بگيرد. جدا از جلوه هاي هنري اين عکسها، عکسهاي سياه و سفيد براي استفاده در برنامه هاي OCR (خواندن متن گرافيکي ) مناسب مي باشند. بعضي از دوربن هاي ديجيتال علاوه بر اينها مد ورزشي Sport را در اختيار کاربر گذارده اند که بتواند از موضوعات متحرک عکس بگيرد و يا مد عکسبرداري در شب را دارند که امکان نوردهي طولاني مدت را به کاربر مي دهد.
يکي ديگر از امکانات جالب دوربين هاي ديجيتال امکان گرفتن عکسهاي عريض Panoramic است که پيچيدگي و توانايي آن در دوربين هاي مختلف با هم فرق مي کند. در ساده ترين حالت آن بالا و پايين عکس توسط دوربين قطع مي شود تا عکس حالت يک عکس زاويه باز را پيدا نمايد. ولي در حالت پيچيده و حرفه اي آن چند عکس پياپي که از مناطق پشت سر هم يک منظره گرفته شده است، توسط يک نرم افزار مخصوص به هم چسبانده شده و لبه ها به گونه اي به هم پيوند داده مي شوند که يک تصوير تکي به نظر آيد.
تايمر يک مشخصه عمومي در دوربينها است که معمولا با يک تاخير 10 ثانيه اي بين فشردن شاتر و گرفتن عکس امکان عکس برداري از خود کاربر را فراهم مي کنند. ضمنا تمام دوربينهاي ديجيتال داراي يک فلاش سرخود مي باشند. بهترين اين فلاشها محدوده مفيد عملکردي تا 12 فوت داشته (تقريبا 3.5 متر) و مدهاي مختلفي نظير Auto lowlight و Backlight ، fill براي کاهش سايه اجسام، Force off براي داخل ساختمان و مه، و مد کاهش قرمزي چشم را دارا مي باشند. در عکسهاي داراي فلاش قرمزي چشم بخاطر انعکاس نور از شبکيه که بخاطر رگهاي خوني قرمز رنگ مي باشد ايجاد ميشود. سيستم کاهش قرمزي چشم، براي حل اين مشکل، يک ثانيه قبل از عکس گرفتن نوري را به صورت فرد مي تاباند تا مردمک چشم تنگ شده و نور منعکس شده از شبکيه در عکس به حداقل ممکن برسد.

[ram1600]

مشخصات دوربين های ديجيتال – امکانات عکسبرداری 2
يکي ديگر از امکانات دوربينهاي ديجيتال امکان اضافه کردن تاريخ و ساعت و يا نوشته هاي ديگر بر روي عکس مي باشد. بعلاوه، امکان اضافه کردن چند ثانيه صدا در فرمت استاندارد WAV براي هر تصوير نيز در بعضي دوربين ها وجود دارد. بعد از ضبط تصوير و صدا، ميتوان آن را توسط خود دوربين که يا داراي بلندگو و يا خروجي براي گوشي است پخش نمود. حتي بعضي از دوربينها امکان ضبط صدا بصورت يک ضبط صوت را دارا مي باشند.
يکي ديگر از امکانات مختلفي که هماهنگي دوربين هاي ديجيتال با کامپيوترهاي شخصي را بيشتر مي کند، امکان ايميل کردن عکسي کوچک توسط نرم افزار تعبيه شده در دوربين مي باشد. بعلاوه در بيشتر دوربينهاي ديجيتال امروزي امکان ضبط فيلم هاي کوتاه در فرمت MPEG-1 وجود دارد. در بعضي از دوربينها اين فيلم بدون صدا مي باشد و فقط به اندازه زماني خاصي قابل ضبط است و در بعضي ديگر داراي صدا بوده و تا جايي که حافظه دوربين جا دارد قابل ضبط مي باشد.
به تقليد از دوربين هاي فيلم برداري سيستم ثابت کننده تصوير Stabilization system در بعضي از دوربين هاي ديجيتال نيز وجود دارد. اين سيستم بخصوص هنگامي که از لنزهاي داراي زوم قوي استفاده مي شود و يا در شرايط کم نور که سرعت شاتر پايين است بسيار مفيد مي باشد، زيرا در زوم هاي قوي نگهداشتن دوربين به گونه اي که داراي لرزش نباشد بسيار مشکل مي باشد. سيستم ثابت کننده تصوير لرزش هاي کوچک دوربين را با استفاده از يک مکانيزم مکانيکي و يا الکترونيکي حذف مي نمايد.
در مدلهاي حرفه اي تر امکان استفاده از دو نوع کارت حافظه متفاوت و يا استفاده از فلاش خارجي با نصب در کفشک فلاش و عوض کردن لنزو نصب لنزهاي مختلف وجود دارد. بعد از سال 2000 بسياري از سارندگان دوربين هاي ديجيتال به تبعيت از رقباي پيشرويشان – نظير نيکون، کداک و کانن- شروع به توليد محصولاتي با کاربردها و مشخصات حرفه اي نمودند و دروبين هاي حرفه اي SLR با قيمتهاي قابل قبول عرضه نمودند. بعد از دهه 1990 تفاوت قيمت بين دوربين هاي ديجيتال و آنالوگ قديمي به سرعت رو به کاهش نهاد و هنوز هم در حل کاهش مي باشد.

[ram1600]

اتصالات دوربين های ديجيتال
بغير از استفاده از حافظه هاي قابل تعويض، اکنون دوربين هاي ديجيتال به منظور انتقال تصاوير به کامپيوتر قابليت اتصال به کامپيوتر را دارا مي باشند. تا اواخر دهه 1990 انتقال داده ها به کامپيوتر از طريق کابل سريال RS-232 که داراي حداکثر سرعت 115Kbit/s مي باشد، انجام مي شد. بهر حال، بعد از اينکه استفاده از پورت USB مرسوم شد، بيشتر سازندگان دوربين هاي خود را به همراه سيم اتصال و درايورهاي لازم ارائه نمودند. در گذشته در بعضي از مدلهاي حرفه اي اتصال از طريق کارت SCSI پرسرعت برقرار مي شد. ولي بعدها FireWire روش مرسوم در اتصال اين دوربين ها گرديد.
در اوائل سال 2000 روشي براي انتقال تصوير از طريق پورت USB ارائه شد و سختي اتصال دوربين به کامپيوتر را از بين برد. اين "حافظه خوانها" براي تمام انواع حافظه ها –کامپيکت فلش، اسمارت مديا، مموري استيک، مولتي مديا کارت و...- وجود دارد و به سادگي به صورت مستقيم و يا با يک کابل به USB متصل مي شود. اين وسايل بصورت چند کاره نيز وجود دارند که مي توانند چند حافظه را بخوانند. اين وسايل توان مورد نياز خود را از پورت USB گرفته و توان باتري دوربين را به هدر نمي دهند. اين وسايل با سرعتهاي متفاوتي عرضه شده اند، ولي سريعترين آنها داراي سرعت 1MB بر ثانيه مي باشد. آداپتورهاي ديگري نيز وجود دارند که از پورت USB استفاده نمي کنند. مثلا کامپکت فلش يا اسمارت مديا را مي توان درون وسيله اي به شکل يک ديسکت 3.5 اينچي قرار داد و داخل درايو فلاپي گذاشت و اطلاعات درون آن را به کامپيوتر منتقل نمود.
مجهز نمودن دوربين هاي ديجيتال به درايور TWAIN به کاربر اجازه مي دهد که بطور مستقيم تصاوير درون دوربين را به نرم افزارهاي ويرايش تصاوير منتقل نمايد. بعضي از دوربينها داراي خروجي ويديو و کابل S-Video مي باشند که امکان نشان دادن يا ضبط مستقيم تصاوير با پروژکتور، تلويزيون يا ويديو را فراهم مي آورد. بعضي از اين دوربين ها امکان بار کردن تصاوير (Upload) از روي کامپيوتر را دارا مي باشند، بنابر اين مي توان از دوربين به عنوان يک وسيله ارائه سمينار استفاده نمود.
امروزه تعداد دوربين هايي که مي توانند بدون نياز به کامپيوتر مستقيما عکسها را به پرينتر بفرستند رو به افزايش است. ولي فعلا بخاطر نبود استاندارد واحدي در اين مورد، هر دوربين فقط با پرينترهاي ساخته شده و يا معرفي شده توسط سازنده خود کار مي کند.

[ram1600]

اصول کار دوربينهای ديجيتال
امروزه توليد کنندگان دوربين هاي ديجيتال سر و صداي زيادي به راه انداخته اند. گسترش روزافزون نياز به وسايل تهيه و انتشار اطلاعات تجاري سريع، گسترش وحشتناک وب و اشتهاي سيري ناپذير آن به اطلاعات تصويري و توليد و در دسترس قرار گرفتن پرينترهاي داراي کيفيت بالا دوربين هاي ديجيتال را به يک وسيله اغوا کننده بدل کرده است.
اين عوامل به اضافه افزايش روزافزون کيفيت تصاوير و در عين حال کاهش قيمت، مي رود که دوربين ديجيتال را به يک وسيله خانگي و تجاري ضروري در کنار کامپيوترهاي شخصي تبديل نمايد.


از لحاظ اصولي، دوربين هاي ديجيتال بسيار شبيه به دوربين هاي عکاسي داراي فيلم مي باشند. اين دوربينها همانند دوربين هاي معمولي داراي يک منظره ياب، لنز براي کانوني کردن تصوير بر روي يک وسيله حساس به نور، وسيله اي براي نگهداري و انتقال چند تصوير گرفته شده در دوربين و يک جعبه در بر گيرنده تمام اين تجهيزات مي باشد. در يک دوربين معمولي فيلم حساس به نور تصوير را ذخيره مي سازد و بعد از عمليات شيميايي براي نگهداري تصوير از آن استفاده مي‌شود. در حالي که در دوربين ديجيتال اين کار با استفاده از ترکيبي از تکنولوزي پيشرفته سنسور (حساسه) تصوير و ذخيره در حافظه انجام ميگيرد و اجازه ميدهد که تصاوير در شکل ديجيتال گرفته شوند و به سرعت بدون نياز به عمليات خاصي (نظير عمليات شيميايي بر روي فيلم ) در دسترس باشند.
گرچه اصول کلي اين دوربين ها نظير دوربين هاي فيلمي هستند، نحوه کار داخل اين دوربين ها کاملا متفاوت مي باشد. در اين دوربين ها تصوير توسط يک سنسور CCD (Charged Coupled Device) يا يک CMOS (Complementary Metal-oxide Semiconductor) گرفته مي شود. (CCD بصورت رديفها و ستونهايي از سنسورهاي نقطه اي نور هستند که هر چه تعداد اين نقاط بيشتر و فشرده تر باشد، تصوير داراي دقت بالاتري است) هر سنسور نور را به ولتاژي متناسب با درخشندگي نور تبديل کرده و آن را به بخش تبديل سيگنال هاي آنالوگ به ديجيتال ADC (Analog to Digital Converter) مي فرستد که در آنجا نوسانات دريافتي از CCD به کدهاي مجزاي باينري (عددهاي مبناي دو بصورت صفر و يک) تبديل مي‌شود. خروجي ديجيتال ADC به يک پردازنده سيگنال هاي ديجيتال DSP (Digital Signal Processor) فرستاده مي شود که کنتراست و جزئيات تصوير در آن تنظيم مي شود و قبل از فرستادن تصوير به حافظه براي ذخيره تصوير، آن را فشرده مي کند. هر چه نور درخشنده تر باشد، ولتاژ بالاتري توليد شده و در نتيجه پيکسل هاي کامپيوتري روشنتري را ايجاد مي کند. هر چه تعداد اين سنسورها که بصورت نقطه هستند بيشتر باشد، وضوح تصوير به دست آمده بيشتر است و جزئيات بيشتري از تصوير گرفته مي شود.
تمام اين پروسه، پروسه اي هماهنگ با محيط زيست مي باشد. سنسورهاي CCD يا CMOS در تمام مدت عمر دوربين در جاي خود ثابت بوده و بدون نياز به تعويض کار مي‌کنند. ضمنا به علت عدم وجود قطعات متحرک عمر دوربين بسيار بيشتر مي‌شود

[ram1600]

کيفيت تصوير دوربين های ديجيتال
کيفيت تصوير يک دوربين ديجيتال به عوامل مختلفي از جمله کيفيت اپتيکي لنز و تراشه گرفتن تصوير، الگوريتم هاي فشرده سازي و ساير قطعات موجود در دوربين بستگي دارد. هرچند مهمترين عامل تعيين کننده کيفيت تصوير وضوح (Resolution) CCDآن است. هر چه تعداد پيکسل هاي آن بيشتر باشد، وضوح بيشتري دارد و بنابر جزئيات بيشتري را مي تواند در تصوير ثبت نمايد.
در سال 1997 وضوح دوربين هاي ديجيتال معمولي در حدود 460*480 پيکسل بود. يک سال بعد روشهاي ساخت بهبود يافت و تکنولوژي در عين ناباوري، دوربين هاي مگاپيکسلي با وضوح 1024*768 يا حتي 1536*1024 را با همان قيمت عرضه نمود. دراوايل 1999 وضوح دوربينها به 1536*1024 و تا اواسط سال به 1800*1200 رسيد. يک سال بعد پيشرفت بي امان مگاپيکسل ها قلعه 3 مگاپيکسل را تسخير کرد و به وضوح 3.34 مگاپيکسل که قادر به گرفتن عکسي با وضوح 2048*1536 پيکسل بود، رسيد. اولين مدل مصرفي دوربين هاي 4 مگاپيکسلي در ميانه سال 2001 با وضوح تصوير 2240*1680 پيکسل پديدار گشت.
در اين سطح از وضوح ديگر تعداد پيکسل ها به عنوان مهمترين مساله در تعيين کيفيت مطرح نيست و مساله اي که اهيميت بالاتري مي يابد کيفيت تصاوير است، يعني اطلاعات جمع آوري شده توسط CCD با چه دقت و کيفيتي به ADC انتقال مي يابد.
کيفيت پروسه مديريت رنگ CCDها ديگر عامل مهم در کيفيت بوده و يکي از دلايل اوليه تفاوت در تصوير خروجي دوربين هاي مختلف با CCDهاي يکسان از لحاظ تعداد پيکسل است. اين پروسه نبايد تحت تاثير روش ميان يابي که توليد کنندگان براي توليد فايل Bitmap با وضوح بيشتر از وضوح اپتيکال بکار ميبرند، قرار بگيرد. اين روش که به آن Resampling مي گويند با استفاده از اطلاعاتي که از قبل موجود است پيکسل ها را زياد مي کنند و گرچه وضوح موثر را افزايش مي دهند، اين کار منجر به کم شدن دقت (Sharpness) و کنتراست تصوير مي شود. اين روش با کمي کردن پيکسل ها و کيفي کردن آنها بر اساس ويژگي هايي که دارا مي باشند انجام مي شود. بعضي دوربينها بجاي روش استاندارد ميان يابي، که پيکسلها براي توليد تصوير بزرگتر کپي و paste مي شوند، از نرم افزاري با تکنيک هاي بزرگ کردن تصوير که نتيجه بهتري از ميان يابي مرسوم به دست مي دهد، استفاده مي کنند. در اين روش، پيکسلهاي کپي و paste شده، بر اساس جايي که نرم افزار بزرگ کردن تصوير تشخيص دهد که بايد خط، شکل، طرح pattern و يا کانتور خاصي را براي ايجاد تصوير بزرگتر ايجاد نمايند، تغيير مي کنند.
ديگر عامل محدود کننده کيفيت[ روشهاي فشرده سازي تصوير است که در بسياري از دوربين هاي ديجيتال براي ايجاد امکان نگهداري تعداد بيشتري عکس در حافظه بکار گرفته مي شود. بعضي از دوربين هاي ديجيتال تصاوير را در فرمتي مختص به خودشان نگه مي دارند که براي دستيابي به آنها به نرم افزار ويژه اي که توسط توليد کنندگان عرضه مي شود نياز مي باشد، اما بيشتر دوربينهاي ديجيتال تصاوير را در فرمتهاي استاندارد JPEG يا FLASHPix که استاندارد سنعت مي باشد و در بيشتر نرم افزارهاي گرافيکي قابل استفاده مي باشد، نگه مي دارند. استفاده از يک روش فشرده سازي بد يا فشرده سازي بيش از حد باعث افت کيفيت تصوير مي شود. بهر حال، بسياري از دوربينها امکان تنظيم نوع فشرده سازي را براي کاربر فراهم کرده و به کاربر اجازه مي دهد که بين کيفيت تصوير و ظرفيت تصوير، حالت مورد نظر خود را انتخاب نمايد، حتي کاربر مي تواند از تصوير بدون هيچ گونه فشرده سازي RAW براي داشتن بهترين کيفيت ممکن استفاده نمايد.

[ram1600]

نرم‌افزار داخلی دوربين‌های ديجيتال Firmware


با توجه به اینکه قبلا دوستان زیادی در مورد Frimware از من پرسیده بودند مطلبی خلاصه در این مورد و نحوه استفاده از آن می‌نویسم که امیدوارم مفید واقع شود. البته در این مقاله، در بخش نحوه استفاده از Firmware بر روی یک دوربین‌ کانن به عنوان نمونه توضیح می‌دهم، ولی اصول و مفهوم در مورد بقیه مارکها و مدلها یکسان است و روش نصب و استفاده در مورد هر دوربین همراه با خود نرم افزار ارائه می شود که باید قبل از نصب حتما مطالعه شود.
همانطور که می‌دانید در دوربین‌های دیجیتال بجای فیلم یک صفحه ثبت تصویر بنام CCD یا سنسور تصویر قرار دارد که تنها چیزی را که ثبت می‌کند ماتریسی از اطلاعات شدت نورهای مختلف به سه رنگ اصلی سبز، آبی و قرمز است. برای تبدیل شدن این اطلاعات خام به یک تصویر زیبا که به صورت یک فایل تصویری استاندارد روی حافظه ضبط می‌شود، باید راه دور و درازی طی شود. پردازش این حجم وسیع از اطلاعات (مثلا در یک دوربین 5 مگاپیکسلی باید اطلاعات حداقل پنج میلیون نقطه پردازش شود) درون پردازنده اصلی دوربین و با استفاده از یک نرم افزار که درون این چیپ پردازشگر قرار داده شده (نرم افزار داخلی دوربین یا FirmWare ) کنترل می‌شود.
بسیاری از قابلیتهای خاص که در یک دوربین قرار داده شده است، مثل جلوه‌های ویژه، تنظیم‌های پیش نهاده برای منظره‌های مختلف، تصحیحات تصویری روی عکس، جبران نوری، محدوده بندی، فرمت‌های فایل مختلف و... حاصل این نرم افزار داخلی می‌باشد تا سخت افزار دوربین شما. بخشی از این نرم افزار همانند یک نرم افزار ویرایش تصویر عمل می کند و با ایجاد جلوه های خاص روی عکس، برای بهبود کیفیت عکس تغییراتی در آن ایجاد می کند. همچنین این نرم افزار وظیفه کنترل سخت افزار دوربین را بر عهده دارد و مجموعه عملیاتی که برای گرفتن عکس در دوربین انجام می شود را مدیریت می نماید. در مقایسه با کامپیوتر، این نرم افزار هم یک سیستم عامل محسوب می شود و هم یک نرم افزار ویرایش تصویر.
بنابر این شاید یک شرکت با استفاده از یک سخت افزار ثابت بتواند چند مدل مختلف دوربین به بازار عرضه نماید که در آنها فقط شکل بدنه دوربین و نرم افزار داخلی آن را تغییر داده باشند، که در صنعت دوربین‌های دیجیتال، برای خالی نبودن بازار از دوربین جدید و در دست نگاه داشتن بازار کاری مرسوم است! پس از این به بعد بد نیست در هنگام خرید مدلهای دوربین جدید مقایسه ای بین دوربین جدید و گران عرضه شده و دوربین های قبلی آن مدل داشته باشید تا واقعا ببینید پول اضافه ای که می پردازید ارزشش را دارد یا نه.
شرکتهای معتبر معمولا بعد از تولید یک دوربین هر از چند گاهی با رفع ایرادات احتمالی در نرم افزار داخلی دوربین‌هایشان و یا اضافه نمودن امکانات جدید بر روی آن، نسخه‌های جدیدتری از این نرم‌افزار را در سایتهایشان بصورت رایگان عرضه می‌نمایند که کاربران می توانند با گرفتن آن، طبق دستورالعمل همراه نرم افزار، آن را بر روی دوربین‌هایشان نصب نمایند. با نصب این نرم افزار ممکن است دوربین شما دارای قابلیتهای جدیدی شود و یا بعضی از اشکالاتی که قبلا داشت برطرف شود. ضمنا باید بسیار دقت نمود که مراحل نصب نرم افزار داخلی را با دقت و مطابق دستور خاص ارائه شده برای همان مدل دوربین انجام داد وگرنه ممکن است دوربین شما نرم افزار قبلی را هم از دست بدهد و دیگر راهی برای درست کردن آن توسط خود شما نباشد.


نرم افزارهای داخلی دوربین های کانن
شرکت کانن از اوایل سال 2003 تا کنون نرم افزارهای داخلی جدیدی برای دوربینهای مدل EOS 10D ،EOS DIGITAL REBEL/EOS 300D، PowerShot S400 DIGITAL ELPH ، DIGITAL IXUS 400 ، PowerShot G5 ، PowerShot S50 ، PowerShot A70 ، PowerShot A60 ، PowerShot A300 ، PowerShot SD100 DIGITAL ELPH ، DIGITAL IXUS II، EOS-1Ds و پرینتر مستقیم خود CP-300 ارائه نموده است که از [ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ] قابل دریافت می‌باشد. بعضی از دوربین‌های کانن که با تکنولوژی PictBridge سازگار نبودند با نصب این نرم افزار قابلیت گرفتن پرینت مستقیم با پرینترهای دارای این تکنولوژی را دارا می‌شوند و در بعضی دیگر، قابلیتهای جدیدی به دوربین اضافه می شود.
برای اینکه بفهمید دوربین شما دارای نرم افزار جدید است یا نه می توانید در صفحه مربوط به نرم افزار داخلی همان مدل دوربین، شماره بدنه دوربین (که در زیر دوربین نوشته شده است) را وارد نمایید تا بفهمید دوربین شما نیاز به این نرم افزار دارد یا نه، چون بعد از ارائه یک نرم افزار داخلی جدید، خود شرکت روی دوربین هایی که از آن پس تولید می کند آخرین نرم افزار داخلی را قرار می دهد. اگر دوربین شما نیاز به نصب نرم افزار داخلی نسخه جدید داشته باشد صفحه گرفتن نرم افزار باز می‌شود، وگرنه صفحه ای باز می شود که به شما می گوید که دوربین شما نیازی به نصب نرم افزار ندارد. در اینجا به عنوان نمونه مراحل نصب نرم افزار داخلی را برای دوربین Powershot A70 شرح میدهیم. این نرم افزار داخلی، امکان پرینت مستقیم با تکنولوژی PictBridge که در پرینترهای جدید عکس اپسون و کانن وجود دارد را به این دوربین اضافه می نماید.

تجهیزات لازم برای نصب نرم افزار داخلی دوربین (PowerShot A70)

1- کامپیوتر
2- دوربین
3- باتری با شارژ کامل
4- کابل USB
5- کارت حافظه همراه دوربین
6- دیسک فشرده نرم افزارهای دوربین Solution Disk
7- دستورالعمل نصب نرم افزار داخلی
8- نرم افزار داخلی جدید


دستورالعمل نصب نرم افزار داخلی


1- نرم افزار داخلی را از [ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ] بگیرید.
2- در محل گفته شده شماره سریال دوربین را وارد نمایید. توضیحات داده شده را کامل مطالعه نموده و دستورالعمل نصب نرم افزار را که بصورت یک فایل PDF است بگیرید و مطالعه نمایید.
3- نرم افزار داخلی را که بصورت یک پرونده فشرده است را باز نمایید.
4- برنامه داخل پرونده باز شده بنام "UploadFirmware" را اجرا نمایید. دستورهای مرحله به مرحله برنامه را انجام دهید.
5- کارت حافظه را درون دوربین گذارده و دوربین را به پورت USB کامپیوتر وصل نمایید.
6- وقتی دستورهای برنامه تمام شده، برنامه داخلی درون کارت حافظه دوربین شما بارگذاری شده است. اکنون دوربین را خاموش نموده و کابل USB را از کامپیوتر و دوربین جدا نمایید.
7- دوربین را در مد Replay (مرور عکسها) روشن نمایید.
8- دکمه منوی دوربین Menu را فشار داده و گزینه Firm Update… را انتخاب نموده و دکمه Set را فشار دهید.
9- وقتی که پیغام مبنی بر اطمینان از نصب نرم افزار داخلی نشان داده شد، OK را انتخاب نمایید و دکمه SET را بزنید تا بازنویسی نرم افزار داخلی شروع شود. چند دقیقه ای تا پایان این کار طول می‌کشد.
10- برای اطمینان از درستی نصب نرم افزار داخلی نرم افزار ZoomBrowser (برای Windows) یا ImageBrowser (برای مکینتاش) همراه دوربین را اجرا نمایید.
11- کامپیوتر را با کابل USB به کامپیوتر وصل نمایید و شماره نسخه نرم افزار را چک نمایید.


برای سایر مدلهای دوربین کانن و نیز مارکهای دیگر مراحل انجام کار کمابیش مشابه روش فوق می‌باشد، ولی باز هم تاکید می کنم که قبل از انجام این کار حتما و حتما دستورالعمل خاص آن دوربین را که همراه نرم افزار داخلی مربوطه ارائه می‌گردد مطالعه نمایید تا دچار مشکل نشوید

[ram1600]

آگوست رویایی-1
تالیف: کاوه قبادی
آگوست 2007 میلادی در خاطر بسیاری از عکاسان جهان جاودانه خواهد ماند. ماهی که از ابتدا با سر و صدای فراوان و حدس و گمان‌های شیرین و شایعات جالب شروع شد.
بسیاری از قبل پیش بینی میکردند که کانن در این ماه مدل‌های جدید خود را که مدت‌ها علاقمندان پیگیر اخبار آنها بودند را معرفی کند و بالاخره کانن در20 آگوست یک شوک عظیم را به بازار دوربین‌های دیجیتال وارد کرد.
اولین محصول ارائه شده در این ماه توسط کانن ، نسخه بعدی این کمپانی در رده نیمه حرفه‌ای بود. دوربینی که باید جانشین بدنه‌های با ارزشی مثل Canon 10D , 20D , 30D می‌شد. این بدنه با نام Canon 40D معرفی شد.
Canon 40D

این مدل می‌بایست جانشین بدنه‌ای شود که بسیاری از عکاسان به آن بسیار علاقمند هستند و یکی از بهترین‌های کانن در این چند ساله بوده است. بدنه‌ای که صاحبان آن هیچ گاه از آن ناراضی نشده بودند و این موضوع کار را برای کانن قدری مشکل می‌کرد. مشخصات ظاهری و موارد ارائه شده توسط کانن تا حد بسیاری عطش طرفداران را بر طرف کرد. قدری به مشخصات آن می‌پردازیم

این بدنه هم مثل اکثر بدنه‌های حرفه‌ای و نیمه حرفه‌ای کانن از سنسورهای CMOS استفاده می‌کند. سنسور هایی که در این چند ساله به نویز کم شهرت یافته‌اند و کانن به ساخت آنها افتخار می‌کند . سنسور این دوربین یک سنسور در قطع APS-C با کراپ فاکتور ( برش ) 1. 6 می‌باشد.
از نظر مگاپیکسل انتظار می‌رفت که یک دوربین حداقل 12 مگاپیسکلی باشد، اما در زمان عرضه مشخص شد که یک سنسور 10. 1 مگاپیکسلی برای آن در نظر گرفته شده است که به نظر کفایت می‌کند و نیاز‌های کاربران را به خوبی بر طرف خواهد کرد. در ابتدای عرضه شایعاتی مبنی بر استفاده از سنسور مدل قبلی Canon 400D به گوش می‌رسید که با توجه به 14 بیتی بودن این سنسور تمام آنها از بین رفت و مشخص شد این سنسور یک نمونه کاملا جدید است.

سنسور جدید کانن از نظر ابعاد این سنسور از سنسور نسل قبلی اندکی کوچک‌تر شده است و تراکم پیکسل ها نیز بیشتر شده که این موضوع باعث شده بسیاری تا دیدن نمونه‌های مختلف از اظهار نظر قطعی در مورد نویز این بدنه در مقابل برادر بزرگ‌ترCanon 30D پرهیز کنند.
این اختلاف ابعاد بسیار ناچیز است و در حدی نیست که زیاد نگران کننده باشد. اما تراکم بیشتر فتودیود ها و کوچک‌تر شدن آنها موضوع مهمی است. موضوعی که در Canon 400D بسیاری را نگران کرد، چرا که نسبت بهCanon 350D از نظر رفتار نویزی در رتبه پایین‌تری قرار گرفته بود.
در این بدنه هر پیکسل 5. 7 نانو متر است که در Canon 30D این ابعاد 6. 4 نانو متر بود. اما موضوعی که باعث می‌شود قدری خیالمان راحت شود، پردازنده این دوربین است . DIGIC III که از نسل سوم پردازنده‌های معروف کانن میباشد. پردازنده‌ای که در بسیاری از بدنه‌های کانن مورد استفاده قرار گرفته است، از بدنه‌های حرفه‌ای تا کامپکت‌های ارزان قیمت. به نظر پردازش این پردازنده می‌تواند رفتار نویزی این سنسور را اندکی اصلاح کند و نوید یک تصویر کم نویز را بدهد.

پروسسور DIGIC III تصاویر حاصله از این بدنه در بالاترین کیفیت دارای ابعادی معادل 3888 x 2592 می‌باشد که برای چاپ در اندازه‌های نسبتا بزرگ کاملا کفایت می‌کند.
مورد بعدی که در این بدنه نظر ها را به خود جلب کرد تصاویر 14 بیتی این بدنه نسبت به تصاویر 12 بیتی قبلی است که برای کاربران حرفه‌ای بسیار با ارزش است.

سیستم EOS Integrated Cleaning System استفاده از سیستم EOS Integrated Cleaning System که این روزها بر روی اکثر بدنه‌های معرفی شده بازار به یک سنت تبدیل شده است نیز یک برتری نسبت به نسل قبل است. موضوعی که از مدت‌ها پیش می‌شد احتمال آن را داد. هرچند که هنوز هم در بین بسیاری از کارشناسان عملکرد مکانیزم گردگیر سنسور به درستی اثبات نشده و در بالاترین حد، به تاثیر 10% آن اشاره کرده اند.
سیستم اتوفوکوس این بدنه توانایی تشخیص و عملکرد در 9 نقطه را دارد که به نظر برای یک بدنه نیمه حرفه‌ای راضی کننده است اما عالی نیست چرا که در برند رقیب و در بدنه‌ای در همین سطح شاهد تعداد نقاط بسیار بیشتری هستیم.
سرعت شاتر این بدنه در بالاترین سرعت تا 1/8000 ثانیه نیز عمل می‌کند و همین طور می‌توان تا 30 ثانیه و یا در مد دستی (B) به طور نا محدود نوردهی کرد. حداکثر سرعت سینک با فلاش هم 250/1 ثانیه می‌باشد. همچنین امکان عکاسی متوالی 6. 5 فریم در ثانیه تا 17 شات در مد RAW و 75 شات در مد Jpeg نیز مهیا می‌باشد.
کانن عمر شاتر این مدل را حدود 100000 شات تخمین زده است. مثل بسیاری از بدنه‌های دیگر این بدنه نیز در دو فضای رنگی معروف و کاربردی یعنی sRGB و Adobe RGB کار می‌کند.

سیستم و اجزای شاتر مورد بعدی که از مدت ها پیش انتظار آن می‌رفت استفاده از سیستمLive view در این بدنه است. سیستمی که این روز ها به یک مورد ثابت در بدنه‌های مختلف بدل شده است. این سیستم در ابتدا در بدنه‌های الیمپوس و دوربین هایی با سیستم 3/4 ارائه شد و به سرعت جای خود را در بین اکثر برند ها باز کرد. موردی که مدت‌ها آرزوی تمامی استفاده کنندگان از بدنه‌های دیجیتال تک عدسی انعکاسی بود.
این سیستم اجازه می‌دهد کاربر علاوه بر دیدن سوژه از درون ویزور بتواند سوژه را از طریق مونیتور نیز رهگیری کرده و عکاسی کند ، سیستمی که به نظر بسیار کاربردی می‌آید و تنها یک موضوع تبلیغاتی نیست.

مونیتور و محل قرار گیری شاسی‌های آن در این سیستم از مونیتور 3 اینچی استفاده شده است، مونیتوری که دارای رزولوشنی حدود 230 هزار پیکسل است که نسبت به مدل قبل تغییری نداشته و تنها ابعاد آن بزرگ‌تر شده است و این به نظر قدری عجیب می‌آید چرا که ممکن است کیفیت و شفافیت تصویر نسبت به مدل قبل پایین‌تر باشد در صورتی که در این مدل به دلیل استفاده از سیستم Live view نیاز به یک مونیتور با کیفیت و شفافیت بالا و ابعاد بزرگ است. جایی که رقیب دیرینه یعنی نیکون بسیار بهتر عمل کرده و یک مونیتور بسیار با کیفیت را عرضه کرده است. مکان قرار گیری مونیتور هم که به سمت چپ متمایل است و با ویزور در یک راستا قرار ندارد و همین طور شاسی‌های زیر مونیتور که به نظر جای مناسبی ندارند باز هم چون گذشته دلیلی است بر دلچسب نبودن ارگونومی بدنه‌های کانن ، موردی که سالها است کانن با آن مشکل دارد.

بدنه آلیاژی Canon 40D بدنه این مدل یک بدنه عایق بندی شده و آلیاژی از منیزیم و مواد دیگر و با روکش پلاستیک است. این بدنه برای کابرانی که نیاز به یک بدنه محکم ولی در عین حال مقاوم دارند بسیار مناسب است.
تاریخ عرضه این مدل توسط کانن انتهای سپتامبر 2007 با قیمت بسیار عالی 1300 دلار امریکا عنوان شده است.

جایی که باید منتظر رقبایی همچون Nikon D300 , Nikon D200 , Canon 30D باشیم.
Canon EOS-1Ds Mark III

بسیاری از کاربران حرفه‌ای بی صبرانه منتظر ارائه مدل جدید کانن در رده فوق حرفه‌ای بودند. بدنه‌ای با سنسور قول فریم ( 35 م م ) و امکانات عالی و رویایی که آرزوی هر عکاسی است. این مدل هم همچون مدل قبلی در تاریخ 20 آگوست معرفی شد. روزی که کانن به ناگاه بیش از 15 محصول جدید را به بازار داد.

اجزای داخلی Canon EOS-1Ds Mark III همیشه وقتی بحث یک بدنه عالی می‌شود نام 1Ds‌های کانن شنیده می‌شود . بدنه هایی با رزولوشن بسیار بالا و با ابعاد سنسور فول فریم.
این مدل در حال حاضر بالاترین رزولوشن تصویر را در بین دوربین‌های دیجیتال تک عدسی انعکاسی دارد. سنسور این مدل یک سنسور از سنسور‌های CMOS کانن و با ابعاد فول فریم ( 35 م م ) می‌باشد. رزولوشن آن در حدود 21.1 مگاپیسکل می‌باشد که بسیار عالی است و حداکثر تصویر حاصله از آن دارای ابعادی برابر با 5616 x 3744 می‌باشد که برای چاپ در اندازه‌های بسیار بزرگ نیز مناسب است و کفایت می‌کند.

سنسور Canon EOS-1Ds Mark III هر پیسکل در این مدل در حدود 6. 4 میکرو متر هستند که نوید یک تصویر کاملا شارپ و بدون نویز را با بالاترین کیفیت ممکن می‌دهد. نکته اینکه در این مدل تدبیری اندیشیده شده است تا با افزایش مگاپیکسل ( نسبت به مدل قبل ) ابعاد فتو دیود ها کوچک نشوند.

این بدنه از دو پردازنده DIGIC III کانن به صورت همزمان استفاده می‌کند که برای پردازش تصاویر بزرگ حاصل از سنسور 21 مگاپسکسلی به نظر کافی است. تصاویر حاصله در بهترین کیفیت و با فرمت RAW در حدود 25 مگاپیکسل حجم دارند که به نظر بسیار بزرگ و عالی است. این تصاویر 14 بیتی می‌باشند که برای بسیاری از کاربران این موضوع اهمیت بسیار زیادی دارد.

پردازنده DIGIC III در این مدل هم همچون مدل قبلی از سیستم EOS Integrated Cleaning System استفاده شده است که عملکرد آن همانند مدل قبلی است.

سیستم اتوفوکوس از نظر اتوفوکوس این بدنه مناسب است اما برای کسانی که تعداد نقاط فوکوس زیاد را نیاز دارند شاید راضی کننده نباشد. سیستم اتوفوکوس در این بدنه بسیار دقیق و عالی عمل می‌کند.

شاتر Canon EOS-1Ds Mark III سرعت شاتر این بدنه نیز همانند مدل قبلی است و در بالاترین سرعت تا 8000/1 ثانیه نیز عمل می‌کند و همین طور می‌توان تا 30 ثانیه و یا در مد دستی (B) به طور نا محدود نوردهی کرد. حداکثر سرعت سینک با فلاش هم 1/250 ثانیه می‌باشد.
همچنین امکان عکاسی متوالی 5 فریم در ثانیه تا 12 شات در مد RAW و 5675 شات در مد Jpeg نیز مهیا می‌باشد. امکان عکاسی 5 فریم در ثانیه مقداری برای این بدنه اندک است و توقع بیشتری می‌رفت اما با توجه به فول فریم بود و محدودیت‌های زیاد شاید بتوان از این مورد صرف نظر کرد و کسانی که تعداد شات‌های پیاپی برایشان اهمیت دارد همچنان به سراغ Canon EOS-1D Mark III بروند. همین طور محدودیت 12 شات در مد RAW هم برای کاربر حرفه‌ای آزار دهنده است.
کانن عمر شاتر این مدل را حدود 300000 شات تخمین زده است که برای یک بدنه عمر بسیار طولانی است.
در این مدل هم از سیستم Live view استفاده شده است. به نظر می‌رسد این سیستم به یک اصل دائمی و عادی در بدنه‌های دوربین‌های دیجیتال تک عدسی انعکاسی تبدیل شده است.

مونیتور 3 اینچی کانن اما باز هم موضوع رزولوشن مونیتور 3 اینچی این بدنه جای شک و شبهه را باقی گذاشته است. در جایی که نیکون از مونیتور‌های HD با رزولوشن 992 هزار پیکسل استفاده می‌کند استفاده از مونیتور هایی با رزولوشن 230 هزار پیسکل قدری کم به نظر می‌آید. چرا که استفاده از سیستم Live view را در نور مسقیم آفتاب با مشکل مواجه خواهد کرد.

ویزور این مدل مورد بازنگری کامل قرار گرفته است و با 100% پوشش کادر بسیار اعجاب انگیز است و شفافیت آن به عکاس بسیار کمک خواهد کرد.
اما مورد دیگری که از این مدل انتظار بیشتری می‌رفت در بحث ایزو است، حداکثر ایزو در این بدنه 3200 است در جایی که رقبا ( نیکون ) پا را بسیار فراتر گذاشته اند. شاید ایزو 6400 در این مدل می‌توانست بیشتر به عکاسان کمک کند که متاسفانه کانن این بدنه را در ایزو 3200 متوقف کرده است.

بدنه آلیاژی و عایق بندی بدنه این مدل هم همچون سایر بدنه‌های فوق حرفه‌ای کانن آلیاژی و بسیار مقاوم است و در عین مقاومت بسیار سبک. کانن از آلیاژ‌های منیزیم و قسمت هایی از آلومینیوم برای شاسی و ساختار بدنه استفاده کرده است و بر روی آن یک لایه روکش پلاستیکی ضد حساسیت و بسیار مقاوم در مقابل ضربه و خش کشیده است. عایق بندی این بدنه نیز در بالاترین سطح قرار داد.
در انتها اینکه کانن این مدل را در اواخر نوامبر 2007 با قیمت نجومی 8000 دلار امریکا عرضه خواهد کرد.

[ram1600]

چه پرينتری انتخاب کنيم؟ - قسمت اول
بسياري از دوستان در مورد پرينترهاي مناسب براي پرينت عکس سوال نموده بودند که براي پاسخگويي به درخواست اين عزيزان مقاله زير را ترجمه نموده و در سه قسمت خدمت عزيزان ارائه مي دهم. د راين نوشتار بدون معرفي مدل و يا مارکي خاص سعي شده است اصول مقايسه و انتخاب يک پرينتر مناسب مورد بررسي قرار گيرد.






هر کسي که براي خريد پرينتر اندکي در بازار جستجو کرده باشد مي داند که انواع بسيار متنوعي پرينتر در قفسه فروشگاهها موجود مي باشد. با وجود اين تنوع پيدا کردن آنچه که براي کار و يا منزل شما مناسب مي باشد بسيار مشکل مي باشد.
شما براي پرينت عکسهاي عالي نياز به پرينتري با رزولوشن خيلي بالا نداريد. در واقع هر چه رزولوشن پرينتر شما بالاتر باشد شما به رزولوشن بيشتري در عکس خود نياز داريد تا بتوانيد عکسي در اندازه دلخواه خود پرينت بگيريد. اين بخاطر اين است که براي تعيين سايز پرينت به دست آمده اندازه فايل تصوير (به پيکسل) به رزولوشن پرينتر (به نقطه در اينچ)تقسيم مي شود . براي مثال اگر اندازه تصوير 1280*1478 پيکسل است و پرينتر شما 163 dpi است، اندازه پرينت به دست آمده 7.8*9 اينچ مي شود:
1478 تقسيم بر 163 مي شود تقريبا 9 و 1280 تقسيم بر 163 مي شود 7.85 اينچ. يعني 7.8*9
اگر دقت پرينتر شما 300 dpi است، شما رزولوشن بالاتري خواهيد داشت ولي اندازه تصوير کوچکتري به دست خواهيد اورد! زيرا:
1478 تقسيم بر 300 مي شود تقريبا 4.92 و 1280 تقسيم بر 300 مي شود 4.26 يعني 4.2*4.9 اينچ.
بنابر اين اگر شما مي خواهيد براي خريد يک پرينتر سرمايه گذاري نماييد اول مطمئن شويد حداکثر اندازه عکسي که دوربينتان مي دهد با رزولوشن پرينتر شما تناسب منطقي داشته باشد. (اگر دوربين با رزولوشن کمتر از پرينتر داشته باشيد در واقع از امکانات پرينترتان اصلا استفاده اي نکرده ايد)
خوشبختانه امروزه دوران طلائي پرينترها محسوب مي شود و با توجه به قيمتهاي مناسب و کيفيت بالاي پرينترهاي موجود با اندکي دانش و تلاش مي توانيد خانه و يا محل کار خود را به لابراتور عکاسي تبديل نموده و براحتي کارتهاي تبريک، عکسهاي يادگاري و ... را با قيمتي مناسب چاپ نمائيد.
من در اينجا سعي مي کنم براي راهنمايي شما پارامترهاي اساسي را که در خريد پرينتر بايد مد نظر قرار دهيد تعريف نمايم تا هنگام خريد با بررسي آنها بهترين انتخاب براي خود را پيدا نماييد. در اين نوشتار سعي بر اختصار و پرداختن به اهم مسايل و در نظر گرفتن امکانات موجود در بازار بوده است.

کيفيت تصوير
وقتي شما براي خريد يک پرينتر کوچک براي پرينت عکسهاي رنگي خود اقدام مي نماييد، در واقع به دنبال مدلي مي گرديد که عکسي با رنگها و کيفيت طبيعي را ايجاد نمايد و تا حد ممکن تشابه بيشتري به عکسهاي چاپ شده داشته باشد. دستگاههاي چاپ عکس روزگاري بسيار گرانقيمت بوده و کار با آنها مشکل بود، ولي با پيشرفت در صنعت امروزه قيمت آنها در حد قابل تحمل براي خريدارهاي متوسط در آمده است.
تا همين اواخر، تنها دستگاهي که قادر به پرينت مناسب عکس بود پرينترهاي تصعيد رنگ Dye-Sublimation بودند، ولي امروزه پرينترهاي جوهر افشان گامهاي بلندي در بهبود کيفيت تصوير برداشته اند.
شرکتهايي نظير Hp و Epson در سالهاي اخير بازار پرينترهاي عکس با کيفيت نزديک به عکس هاي چاپي را در اختيار داشته و نتايج تحقيقات و پيشرفتهاي آنان بيشتر نصيب عکاسان آماتور شده است، تا جايي که حتي به توليد پرينترهايي تا قيمت 100 دلار هم دست يافته اند. هنگام خريد يک پرينتر رنگي براي پرينت عکس حتما در مشخصات آنها دنبال کلمات Photorealistic و يا Photo-quality بگرديد.

دقت پرينتر DPI
در حالي که دوربين هاي ديجيتال براي بيان دقت تصويرشان از مقياس پيکسل استفاده مي کنند، دقت پرينتر بر اساس تعداد نقاطي که پرينتر بر هر اينچ کاغذ مي تواند بگذارد dpi بيان ميگردد. هر چه dpi بالاتر باشد نقطه گذارده شده کوچکتر است و تفکيک نقاط از يکديگر با چشم غير مسلح سخت تر مي شود. پرينترهاي عکس داراي کيفيت خيلي بالا داراي نقاط بسيار ريزي هستند که تنها با استفاده از ذره بين مي توان آنها را ديد، ولي بين با کيفيت ترين و کم کيفيت ترين پرينتر مدلهاي قابل قبول بسياري مي تواند وجود داشته باشد.
دقت پرينترها بين 300 تا 1400 dpi و بيشتر متغير است که بستگي به تکنولوژي مورد استفاده براي گذاردن نقطه و اندازه نازلها و يا المنت هاي گرمايي هد آن دارد.معمولا پرينتري که 600 dpi توليد ميکند پرينتري با کيفيت عکس محسوب مي شود، اما عوامل ديگري نيز وجود دارد که در کيفيت عکس موثر مي باشد. نوع کاغذي که براي پرينت استفاده مي نماييد تاثير بسياري برکيفيت ان دارد و همچنين تعداد رنگي که پرينتر استفاده مي نمايد و نحوه کاربرد جوهر تاثير گذار است.

[ram1600]

چه پرينتری انتخاب کنيم؟ - قسمت دوم

چند رنگ؟

بيشتر پرينترهاي رنگي از ترکيب سه، چهار يا شش رنگ براي توليد عکسهاي تمام رنگي استفاده مي نمايند. پرينترهاي جوهر افشان هر رنگ را جداگانه توزيع مي نمايند، که يا از يک کارتريج چند محفظه اي جوهرهاي رنگي تامين مي شود و يا از کارتريج هاي جداگانه رنگ که مي تواند بعد از اتمام هر رنگ جداگانه تعويض شود. پرينترهاي تصعيد رنگ (Dye Sub) داراي ريبونهاي رنگي حساس به حرارت هستند که هر کدام يک رنگ مي باشند. تمام پرينترها از رنگهاي فيروزه اي، بنفش و زرد به عنوان رنگهاي پايه استفاده مي کنند با تغييرات اندکي که در ادامه توضيح داده شده است :
- پرينترهاي سه رنگي: فيروزه اي، بنفش و زرد CMY به عنوان رنگهاي تفريقي "subtractive" شناخته مي شوند. اگر شما مقادير مساوي اين سه رنگ را با هم ترکيب نماييد رنگ مشکي به دست مي آيد که به مفهوم عدم وجود تمام رنگهاست. بر اساس اين تئوري يک پرينتر CMY مي تواند رنگ مشکي را بدون هيچ مشکلي توليد نمايد. ولي در واقعيت، مشکي به دست آمده با CMY بيشتر شبيه خاکستري ديده مي شود، بنابر اين صنايع پرينتر سازي براي توليد دقيق رنگ مشکي جوهرمشکي را نيز جداگانه به عنوان رنگ چهارم روي پرينتر نصب مي نمايند. بنابر اين اگر شما دنبال عکس با کيفيت هستيد از پرينتري که فقط داراي سه رنگ مي باشد اجتناب کنيد.
- پرينترهاي چهار رنگي: نظير پروسه هاي پيشرفته پرينت ذکر شده در فوق، بيشتر پرينترهاي ديجيتال با کيفيت بالا از ترکيبي از رنگهاي فيروزه اي، بنفش ، زرد و مشکي CMYK براي بازسازي هر چه طبيعي تر طيف هاي مختلف رنگي استفاده مي کنند. هنگام خريد دنبال پرينتري باشيد که حداقل از چهار رنگ استفاده مي نمايد.
- پرينترهاي شش رنگي: بسياري از سازندگان پرينتر 2 رنگ فيروزه اي روشن و بنفش روشن را به جوهر هاي معمولي CMYK اضافه نموده اند. اين دو رنگ توليد رنگهاي طيف روشن تصوير را براي پرينتر راحت تر کرده اند، بدون اينکه پرينتر براي توليد رنگ مجبور به خالي گذاشتن فاصله سفيد بين دو نقطه باشد. نتيجه به دست آمده تصويري است که در آن طيف هاي رنگي پيوسته تر به نظر مي آيند.


پوشش فرابنفش

براي افزايش دوام پرينت و کاهش اثر مخرب اشعه فرابنفش بر روي تصاوير پرينت گرفته شده تحقيقات بسياري بر روي محافظت اين پرينت ها انجام شده است. علاوه بر بهبود کيفيت جوهرها، بعضي از سازندگان پرينتر پوشش دهي ضد فرابنفش را به پروسه پرينت اضافه نموده اند. اين تکنولوژي در پرينترهاي پيشرفته تصعيد رنگي بکار گرفته شده و لايه UV استفاده شده عمر پرينت را تا يک دهه تضمين مي کند.


انتخاب کاغذ مناسب

کاغذ نقشي کليدي در کيفيت يک پرينت ديجيتال دارد. شما با استفاده از يک کاغذ ارزانقيمت و متخلخل معمولي که براي پرينت گرفتن عکس تهيه نشده، قادر به اخذ نتيجه خوبي نخواهيد بود. بهترين انتخاب خريد کاغذ و جوهري است که توسط سازنده پرينتر توصيه و يا به احتمال زياد ساخته شده است. اين کاغذ ها براي استفاده با اين پرينتر بهينه شده اند و احتمالا بهترين نتيجه را خواهند داد.

وقتي با پرينتر خود بطور کامل آشنا شديد ميتوانيد کاغذهاي ديگر را نيز آزمايش نموده و نتيجه به دست آمده را با کاغذ اصلي مقايسه نماييد. امروزه براي پرينترهاي جوهرافشان کاغذهاي جالب بسياري وجود دارد که مي توان از آنها استفاده نمود.


قبل از خريد امتحان کنيد

براي خريد پرينتر هيچ راهي بهتر از آزمايش پيش از خريد وجود ندارد. ممکن است فروشنده يک پرينت آزمايشي ترجيحا همراه با متن بر روي آن داشته باشد. اگرممکن باشد همان پرينت بر روي پرينترهاي ديگر آزمايش شود تا بتوان بين آنها مقايسه نمود.

به پرينتر در هنگام کار دقت کنيد. آيا با سر و صدا کار مي کند و يا بي سر صدا است؟ آيا براي پرينت زمان زيادي طول مي کشد و يا سريع است؟ برگه مشخصات پرينتر را بررسي کنيد، در اين برگه معمولا سرعت پرينت بر حسب تعداد پرينت بر دقيقه ذکر شده است. (اين زمان بستگي زيادي به کيفيت پرينت و پوشش جوهر تنظيم شده دارد.

به تصوير پرينت شده دقت نماييد. در يک پرينت A4 نبايد از فاصله 20 سانتيمتري هيچ نقطه و يا لرزشي در لبه هاي صاف داخل تصوير ديده شود. به لبه هاي متن پرينت شده دقت نماييد که کاملا صاف باشد و در لبه هاي صاف خطوط (بخصوص خطوط اريب) هيچ حالت دندانه اي يا پله اي مشاهده نشود.

[ram1600]

چه پرينتری انتخاب کنيم؟ - قسمت سوم
تکنولوژي هاي پرينت

انواع زيادي از پرينترهاي رنگي ديجيتال در بازار وجود دارد. بيشتر آنها داراي تکنولوژي شبيه جوهر افشان و يا تصعيد رنگ مي باشند. در ادامه سه نوع از متداولترين پرينترهايي که براي پرينت عکس رنگي مورد استفاده قرار مي گيرند توضيح داده شده است که شما مي توانيد در هر گروه پرينترهايي را در رده هاي آماتور، آماتور پيشرفته و حرفه اي پيدا کنيد.


جوهر افشان

نحوه کار پرينترهاي جوهرافشان دقيقا از نامشان مشخص است: جوهر از ميان نازل هاي بسيار ريز (تقريبا به قطر موي انسان) روي کاغذ پاشيده مي شود و با ايجاد قطرات ريز با رنگهاي مختلف روي کاغذ تصوير را تشکيل مي دهد. اين نازلها بخشي از کارتريج مي باشند که هد پرينتر را تشکيل مي دهد و روي کاغذ در راستاي افقي به عقب و جلو حرکت نموده و جوهر را روي آن مي پاشد. وقتي يک رديف از کاغذ به اندازه کافي با رنگ پوشانده شد استپ موتور پرينتر کاغذ را يک رديف جلوتر مي برد و همينطور ادامه مي يابد تا تصوير کامل شود.

براي انتقال جوهر از نازل روي کاغذ چند روش وجود دارد. تکنولوژي جوهرافشان حرارتي اول توسط شرکت کانن امريکا به نام - حباب افشان – Bubble-Jet ابداع گرديد که براي بيرون راندن جوهر از سوراخ نازل از حرارت استفاده مي کند. کانن پروسه حرارت دهي را بگونه اي تنظيم نموده است که پرينترهاي حباب افشان امروزي قادر به ايجاد نقاطي با اندازه هاي مختلف مي باشند، در حالي که در جوهرافشان ها نقاط داراي اندازه ثابت مي باشند. با تغيير اندازه نقاط پرينتر بهتر مي تواند تراکم جوهر را درنقاط مختلف تنظيم نمايد. رزولوشن پرينترهاي جوهر افشان حرارتي با 300 dpi شروع مي شود.
تکنولوژي ميکرو پيزو Micro Piezo که توسط اپسون آمريکا توسعه داده شده است براي انتقال جوهر بر روي جاغذ از شارژ الکتريکي استفاده مي کند. با اين روش مي توان کنترل بهتري بر روي اندازه و شکل قطرات جوهر داشت و معمولا نقاط ريزتر از نقاط توليد شده با جوهر افشان هاي حرارتي مي باشد. نقاط ريزتر به اين معني است که تعداد بيشتري از اين نقاط در اينچ واقع مي شود و ينابر اين رزولوشن بيشتري قابل دستيابي است. (اين پرينترها معمولا با 720 dpi شروع مي شوند) مزيت ديگر روش پيزو اينست که جوهر لازم نيست دماي بالاي تکنولوژي جوهر افشان حرارتي را تحمل نمايند، بنابر اين آزادي عمل بيشتري در توسعه جوهر هاي جديد براي اين پرينترها وجود دارد و جوهر هاي انها معمولا ارزانتر است.

تکنولوژي PhotoREt III متعلق به شرکت هيولت پاکارد يک تکنولوژي لايه گذاري است که نقاط بسيار ريزي را توليد مي نمايد و داراي نقاط بيشتري بر اينچ نسبت به ساير پرينترهاي جوهر افشان است. ( د رحدود 3500 نقطه رنگي در اينچ). اين مشخصه به HP اين امکان را داده است که بجاي اينکه نگران افزايش DPI باشد به افزايش محدوده طيف رنگي خود بپردازد.
امروزه پرينترهاي جوهر افشان صرف نظر از اين که از چه تکنولوژي استفاده مي کنند، در حال گسترش به عنوان وسيله پرينت رنگي در منازل، دفاتر و حتي در مشاغل بوده و با وجود پيشرفت در کيفيت و کارائي در حال کاهش قيمت مي باشند.

تصعيد رنگي
اين تکنولوژي مدت مديدي به عنوان تنها تکنولوژي قادر به توليد پرينتي ديجيتال با کيفيت واقعي عکس شناخته مي شد. در اين پرينتر هزاران المنت حرارتي بسيار ريز با ريبوني رنگي در تماس بوده و با انتقال حرارت به آن تصعيدي گازي از رنگ را بوجود مي آورد که در هر مرتبه يک رنگ را به کاغذ منتقل مي کند. هر المنت حرارتي با استفاده از پردازنده مرکزي پرينتر بطور جداگانه کنترل مي شود. طبيعت گازي شکل رنگها باعث مي شود که بطور همگن روي کاغذ با هم در آميخته شده و پرينت هايي با طيف هاي پيوسته را بوجود آورند که تقريبا قابل تشخيص از عکسهاي چاپ شده نمي باشند.
د رابتدا اين پرينترها داراي اندازه اي بزرگ، سنگين و بسيار گران بودند. بخاطر اينکه هر ريبون رنگي بطور جداگانه استفاده مي شود ( درهرمرحله يکي از رنگهاي فيروزه اي، بنفش، زرد و در بعضي پرينترها مشکي) پروسه پرينت در اين پرينترها کمي کند نيز مي باشد. بهر حال، کيفيت آنها براي خود حرفي براي گفتن دارد و بعضي از انواع جديدتر و ارزانتر آنها مثل پرينترهاي تصعيد رنگي ساخت اليمپوس براي استفاده با دوربين هاي ديجيتالي اين شرکت تهيه مي شوند در حال عموميت يافتن مي باشند.


تکنولوژي خودرنگ حرارتي (ترمو اتوکروم)

ترمو اتوکروم تکنولوژي جديدي است که ازلايه هاي رنگدانه هاي حساس به حرارت که روي کاغذ نشانده شده اند براي توليد تصوير استفاده مي کند. سه لايه رنگي - فيروزه اي، بنفش و زرد – که هر کدام به حرارت خاصي حساس مي باشند روي اين کاغذها وجود دارد. پرينتر به صورت انتخاب شده هر ناحيه از کاغذ را حرارت خاصي مي دهد و در هر بار يک رنگ توليد مي شود. براي فعال کردن و سپس ثابت کردن رنگ دانه ها از نور فرابنفش استفاده مي شود. شرکت فيلم عکاسي فوجي آمريکا از اين تکنولوژي در پرينترها NC و NX خود که مخصوص دوربين هاي ديجيتال اين شرکت طراحي شده است استفاده مي نمايد.