مرغ مینا بیشتر در جنوب آسیا یافت میشود (اندونزی وهندوستان)
متاسفانه مرغ مینا بیشتر از دوازده سال عمر نمی کند !
مرغ مینا که پرواز کننده خوبی هست صاحب خود را با پرواز همراهی میکند.
مینا بیشتر به پریدن این طرف و ان طرف علاقه دارد ( برای همین هم بهتر است برای ان ها قفس های بزرگتر بهتر است بیشتر از پهنا یعنی به صورت مستطیل باشد)
مرغ مینا زیاد پرنده باوفایی نیست ! برخلاف کاسکو و طوطیهای دیگر.
جیره غذایی مرغ مینا:
مرغ مینا یک همه چیز خوار است اما کمتر دیده میشه دانه بخورد که به این گونه پرنده ها منقار نرم میگویند یعنی غذاهای نرم میخوردند به طور مثال بیسگویت نرم شده با آب . اما نوعی دانه هست با نام دانه پارس (پلت) که غذای اصلی مرغ مینا محسوب میشود و زمانی که جوجه است هم همین دانه پارس را با اب یا آبمیوه قاتی می کنند و با قطره چکان به خوردش میدهند که اشتهای زیادی هم از خود برای خوردن نشان میدهد.
مرغ مینا موقع غذا خوردن طبق عادت خیلی ریخت و پاش میکند چه در قفس و چه بیرون قفس. قفس مینا باید کمی بزرگ باشد.
مرغ مینای نر را انتخاب کنید زیرا جنس نر این پرنده باهوش تراست و قدرت تقلید صدای خیلی بیشتری نسبت به ما ده دارد.
تعیین جنسیت در مرغ مینا بسیار راحت است و کافیست به دهان باز پرنده نگاه کنید و داخل دهان پرنده نر سیاه رنگ است که اصطلاحا می گویند سقش سیاه است.
مرغ مینا را باید از وقتی خیلی کوچک است و تازه به دنیا امده خریداری کنید زیرا اهلی کردن مینای مسن دشوار است و قدرت یادگیری کمتری دارد.
مرغ مینایی که به دست انسان بزرگ شده بسیار فعال و جسور است و مرغ مینا برخلاف بسیاری از طوطی ها اصلا خجالتی نیست و در برار غریبه ها هم به راحتی صحبت میکند!و از اینکه مورد توجه جمع واقع بشه بسیار خوشحال میشود .