اين بانوي داستان سرا در هشتم ارديبهشت 1300 در شهر شيراز به دنيا آمد. پدرش محمد علي دانشور (احياالسلطنه) بود همان كسي كه سيمين در رمان سووشن به نام دكتر عبداله خان ياد ميكند. احياالسلطنه مردي با فرهنگ و ادب بود و عضو گروه حافظيون كه شبهاي جمعه به سر مزار حافظ جمع ميشدند و ياد حافظ را زنده نگه ميداشتند. مادر سيمين قمرالسلطنه حکمت (مدیر هنرستان دخترانه و نقاش) بانویي شاعر و هنرمند كه نقاشي را به فرزندانش ميآموخت . سيمين دانشور در مورد مادرش و روز تولدش گله ميكند: ”هميشه و همه جا نام مادر و روز تولدم اشتباه چاپ شده است.“
تحصیلات ابتدایی و دبیرستان را مدرسه ی انگلیسی مهرآیین به پایان رساند و درامتحان نهایی دیپلم شاگرد اول کل کشور شد. سپس برای ادامه ی تحصیل در رشته ی ادبیات فارسی به دانشکده ی ادبیات دانشگاه تهران رفت. دانشور ، پس از مرگ پدرش در شمسی، شروع به مقالهنویسی برای رادیو تهران و روزنامه ی ایران کرد، با نام مستعار شیرازی بینام.
در ۱۳۲۷ مجموعه داستان کوتاهآتش خاموش را منتشر کرد که اولین مجموعه ی داستانی است که به قلم زنی ایرانی چاپ شده است. مشوق دانشور در داستاننویسی استاد راهنمای وی، وصادق هدایت بودند. در همین سال با جلال آلاحمدآشنا شد.
در ۱۳۲۸با مدرکدکتری ادبیات فارسی از دانشگاه تهران فارغالتحصیل شد. عنوان رساله ی وی «علمالجمال و جمال در ادبیات فارسی تا قرن هفتم» و در مورد زيبايي شناسي بود (با راهنماییفاطمه سیاح و بدیعالزمان فروزانفر ). سال بعد، در۱۳۲۹ با وجود مخالفت خانواده ی آلاحمد، با وی ازدواج کرد. دکتر دانشور در به دانشگاه استنفورد رفت و در آنجا دو سال در رشته ی زیباییشناسی تحصیل کردو درجه فوق دکتری تخصصی در رشته زیبا شناسی رااز این دانشگاه اخذ کرد . در این مدت دو داستان کوتاه که بهزبان انگلیسی نوشته بود در ایالات متحده چاپ شد.
پس از برگشتن به ایران ، در هنرستان هنرهای زیبا به تدریس پرداخت تا این که در سال ۱۳۳۸استاد دانشگاه تهران در رشته یباستانشناسی و تاریخ هنر شد. اندکی پیش از مرگ آلاحمد در ۱۳۴۸، رمان سَووشون را منتشر کرد، که از جمله ی پرفروشترین رمانهای معاصر است. در سال ۱۳۵۸ به درخواست خود از دانشگاه تهران بازنشسته شد.
از او مجموعه داستان ها و رمانهايي به چاپ رسيده است كه عبارتند از آتش خاموش ، شهري چون بهشت (که در آن جهان و مسا ئل زنان ایرانی انعکاس یافته است ) .، به كي سلام كنم ، سووشون و دو جلد از جزيره سرگردانی . ايشان همچنين كتابي به نام غروب جلال دارد كه در آن به مرگ نابهنگام جلال اشاره ميكند. سووشون او يكي از نمونههاي مطرح رمان فارسي است كه تا به حال به شانزده زبان زنده جهان ترجمه شده است. سيمين درباره خاطراتش مي گويد: ” تمام خاطراتم را از اول عمر تا به حال نوشتهام كه پس از مرگم به چاپ خواهد رسيد“
سازمان ميراث فرهنگي چندي پيش به درخواست خود استاد ، خانهاي كه او و جلال آل احمد در آن زندگي مي كردند را ثبت كرده است. سيمين دانشور آرزو دارد پس از مرگ وي اين خانه تبديل به يك كانون فرهنگي براي استفاده هنرمندان و نويسندگان شود . دانشور سرشار از ديد واقع گرا به انسان و هستي ، سرشار از مهر و اعتماد ، نيرومند و خستگي ناپذير ، حضوري جاودان ونمونه در ادبيات ما دارد. سووشون او به شكل نمادين مادر رمان فارسي است . حضور ارزشگذار او در اين زمانه كه ارزشهايمان در گذار و بحران هستند مانند سنگ محك عمل مي كند. درستاست كه در زمانهاي زندگي مي كنيم كه سنت ارزشهايمان اصل اساسي است و به فراسوي نيك و بدها گذار مي كنيم . اما ادبيات سيمين دانشور و حضور او درست مانند يك حافظه تاريخي و فرهنگي ، همواره به ادبيات ما يادآور مي شود: لزوم تن ندادن به حقارتهاي كه با نشان دادن دريچه هايي از اندكي شهرت نويسنده و هنرمند را به ورطه فلاكت و نابودي مي كشانند .