شعر منشور کاوه یغمایی:
تماشای تو خوش ترین حادثس/
تماشای هر روز تو کارمه/
واسه من یه منشور داره جهان/
که کلش فقط دوست دارمه/
توی خونمون میشه دنیارو دید/
زمانی که عکست روی دیوارمه/
یه بغضه عجیبی تو لبخندته/
که دنیا نمیفهمه اون از چیه/
تو این دوره ای که نفس میکشیم/
همه خنده های تو تاریخیه/
تو خوده قصه عاشق شدنی/
تو همه اسطوره های منی/
واسه من توو هر روزه غربت تو خوده وطنی/
واسه من جهان قده یه دهکدس/
که زیبا ترین اتفاقش تویی/
یه وقتایی حتی مثه خونمه/
که هر گوشه ی هر اتاقش تویی/
زمین وسعت یه کویره برام/
که تنها دره رو به باغش تویی/
یه بغضه عجیبی توو لبخندته/
که دنیا نمیفهمه اون از چیه/
توو این دوره ای که نفس میکشیم/
همه خنده های تو تاریخیه/
تو خوده حسه عاشق شدنی/
تو همه اسطوره های منی/
واسه من توو هر روزه غربت تو خوده وطنی/
تو رو لحظه لحظه سفر میکنم/
واسه با تو بودن زمانم کمه/
شمال و جنوبه جهانی هنوز/
واسه من که عکسای تو نقشمه