بخشي زيبا از كتابي كه خوانده ام

[magmagf]

راستی ! با خودم فکر کرده بودم که آیا کسی به سراغم می آید تا با من صحبت کند و آیا کسی را پیدا می کنم که ماجرایم را بازگو کنم . "

با نگاهی سرگشته او را نگریستم : " من به این سادگی که تو می گویی یک کسی نیستم ، برانلی . من همیشه فکر می کردم ما دوستیم . "







هوسرانی چیزی جز یک فصل از خشونت نیست .







من معتقدم که وقایعی هستند که فقط چون ما از انها می ترسیم اتفاق می افتند . اگر ترس ما انها را احضار نمی کرد ، تو هم قبول داری دیگر که برای همیشه نهفته می ماندند . یقینا تخیل ماست که اتم های احتمال را فعال و ان ها را گویی از عالم رویا بیدار می کند .







بارها از خود پرسیده ام که آیا نمی توانستم از آنچه اتفاق افتاد جلوگیری کنم . من چه باید می کردم ؟خودم را برای بسیاری چیزها سرزنش می کنم .





راز حقیقی رازی است که به منزله راز باز گفته نشود ، بلکه آن را در دل نگه داریم تا دوستی کسی را که ان را گفته است از دست ندهیم ، چه او این را بداند و چه نداند .



سرزنش آخرین چیزی است که من به ان نیاز دارم .




خویشاوندان دور

[magmagf]

هیچ چیز ان قدر جالب نیست که بالاخره ملال اور نشود .







بدگمانی و شک و سوء ظن دعوتی است به خیانت . به ان کس که تو را به بدگمانی می خواند بدگمان باش .





اول رنج بکش بعد حق داری از رنج کشیدن حرف بزنی . اما رنج خواه به کوچکی جنازه ای تصادفی جلو در خانه ات باشد یا به بزرگی سرطانی توی دل و روده ات تا نشناختیش ازش حرف نزن .





من دوستت دارم اما احتیاج به زمان دارم تا عاشقت بشوم .







عشق ما برای این است که مصرف بشود ، خارج بشود . ما فقط وقتی مصرفش می کنیم می توانیم بهش دوام ببخشیم . فقط وقتی تمام بشود خودش را تجدید می کند . خودت را به من بده خاویر ، فقط وقتی می دهی می گیری .







حقیقت های کوچک تبدیل به دروغ های بزرگ می شود .





با مردم همان جور تا کن که اگر زورشان می رسید با تو می کردند .





این حرف که ادم ها هر چه بیشتر همدیگر را بشناسند بیشتر همدیگر را دوست دارند از ان دروغ های بزرگ است .







عاشقت بودم اما تو هیچ وقت عاشق من یا زن دیگری نبودی . تو عاشق زن بودی . شبح . این جور می توانستی احساس ازادی بکنی ، احساس خلاصی از زنجیر . یک زن واقعی با گوشت و خون بار بیش از حد سنگینی برای تو بود .



آدم همیشه ناچار است از چیزی دست بکشد تا دیگران بتوانند زندگی شان را بکنند .



پوست انداختن

[magmagf]

اگر طعنه بزنیم کسی مسخره مان نمی کند اما همینکه به چیزی واقعا ایمان داشته باشیم همه به سرمان می ریزند .



وظیفه بشر راضی شدن و قوبل کردن نیست ، اعتراض کردن و انقلاب است . تنها با عاصیگری است که بشر می تواند به حقیقت پی ببرد .




شرط بودن ، مردن است . بشر می میرد تا جای خود را به بشر دیگری بدهد . اشیا می میرند تا برای اشیا دیگر جا باز کنند .




درست در مواقعی که به کسی احتیاج داریم پیش ما نیست .




اگر ادم بخواهد به تمام خطراتی که متوجه ما هستند فکر کند باید اصلا پای خود را از خانه بیرون گذارد . وقتی هم در خانه ماند باید از جایش تکان نخورد . چون در انجا هم ممکن است بلایی بر سرش بیاید . چه بسا کسانی که در حمام برق می گیردشان . یا اینکه پایشان روی پله ها لیز می خورد و می شکند یا موقع بریدن کالباس انگشتشان را می برند . اگر بخواهیم به این چیزها فکر کنیم باید از جایمان تکان نخوریم . همان جا روی اولین پله بنشینیم . مثل کرم های حشره ای وحشت زده که فقط به یک چیز فکر می کنند : انواع مرگ .




فقط کسانی که خیلی گریه کرده باشند ، خندیدن را بلدند .




گاهی اوقات بهتر است حقیقت را نفهمیم ، همان طور احمق بمانیم . چون حقیقت همیشه به نوعی تلخ است .




باید دنبال زیبایی گشت . اگر کسی دنبال زیبایی بگردد آن را پیدا می کند برای اینکه زیبایی در همه جا وجود دارد .





وقتی انسان در قلبش هدفی دارد همه چیز را بهتر تحمل می کند .




انسان ممکن است با یک نفر بیست سال زندگی کند و آن شخص برایش یک غریبه باشد ، می تواند با یک نفر بیست دقیقه وقت بگذراند و تا آخر عمر فراموشش نکند .




اگر خورشید بمیرد

[magmagf]

کافی است دروغ خود را دو سه بار تکارر کنی تا برایت واقعیت شود .




برای اینکه مریض باشی باید ظاهرت مریض باشد و گرنه هیچ کس مریضی تو را جدی نمی گیرد .




تو آدم خوبی هستی ولی در زندگی خوب بودن به هیچ دردی نمی خورد .





اگر خریداری پیدا نمی شد ، فاحشه ای هم وجود نداشت .




عروسک فرنگی

[magmagf]

صحبت در باره "مرغ معمولی" یا "روز معمولی" احمقانه است و شاید احمقانه تر از ان ، صحبت در مورد یک "پسر معمولی" یا یک " دختر کاملا معمولی " باشد . مردم این جور حرف ها را فقط وقتی می زنند که حال و حوصله بهتر شناختن مردم را ندارند .




بیشتر وقت ها ما انسان ها این طوری هستیم . چیزهایی را باور می کنیم که دلمان می خواهد .




نباید فقط پرسید از کجا می آییم ، باید از خودمان بپرسیم که به کجا می رویم .



سلام ، کسی اینجا نیست ؟

[saminn]

ابراز کردن عشق براي بيشتر مردم همانند کتابي است که در نظر دارند بعدا بخوانند،يا مثل تلفني است که بعدا مي خواهند بزنند،يا نامه اي که که زماني ديگر خواهند نوشت. نيتمان خالص است ، عزممان جزم است ، ولي هميشه دليلي منطقي براي اقدام نکردن داريم.لابد هنوز وقتش نرسيده يا حالش نيست يا کار مهمتري وجود دارد،يا کواکب اجازه نمي دهند و فلان و بهمان...! چنين است که روزها همه با فرصت هايي از دست رفته و به تاخير افکندن ها سپري مي شوند و از عشق که اين همه به آن نيازمنديم ،خبري نيست
بعضي کارها را به هيچ رو نبايد به فردا موکول کرد.طفلي که دوان دوان به طرفمان مي آيد تا در آغوشش بگيريم و از او تعريف کنيم،همين الآن به ان نيازمند است نه زماني که براي ما مساعد است.دوستي که به شانه هايت محتاج است تا دمي گريه کند نمي تواند منتظر زمان مناسب تري بماند.کسي را که مي خواهد دوباره مطمئن شود که دوستش داريد نبايد به اميد فردا رها کنيد.عشق تعهدي است که اطمينان ميدهد هروقت به من نياز داشتي در کنارت هستم.اين فکر که بعضي زمان ها براي عشق مناسب تر است براي بعضي ها يک عمر پشيماني بار آورده است.هيچ چيز نمي تواند جبران کننده دمي باشد که از ما عشق طلب شده است و ما بي پاسخ از کنار آن گذشته ايم

منبع:زاده براي عشق
لئو

[saminn]

فراموش نکن که خلاقيت به هيچ کار خاصي ربط ندارد. خلاقيت با کيفيت آگاهي تو سروکار دارد.هر عملي که از تو سر مي زند مي تواند خلاقانه باشد و اين در صورتي است که بداني خلاقيت يعني چه.
خلاقيت يعني لذت بردن از هر کاري،حتي مراقبه.انجام هر کاري با عشقي ژرف.اگر عشق بورزي و سالن را تميز کني،اين کاري خلاق است.اگر بي عشق عمل کني ،آن وقت مسلما کاري شاق است.وظيفه اي که بايد انجام شود،کاري تحميلي

عظمت به کار انجام شده نيست. بزرگي، آگاهي يي است که تو حين انجام آن عمل به ارمغان مي اوري.امتحان کن! يک دانه شن را با عشقي عظيم لمس کن تا به کوه نور مبدل گردد. لبخندي بر لبانت بنشان و در يک چشم به هم زدن شاه يا ملکه اي هستي.بخند،شاد باش

نيروانا(آرامش ناشي از وحدت با روح جهان هستي در کيش بودا) يعني زندگي عادي را زندگي کردن. چنان هشيار،چنان مملو از آگاهي و چنان سرشار از نور که همه چيز نوراني و درخشان مي شود. در آرزوي نفس نباش. فقط زندگي را دوست بدار و به آن اطمينان کن. زندگي خودش همه چيزهايي را که به آن نياز داري به تو خواهد بخشيد. زندگي براي تو به نعمت، به دعاي خير تبديل خواهد شد



از کتاب خلاقيت
نوشته ي باگوا شري راجينش (اوشو)

[magmagf]

برای من پرندگان خاموش شدند . گلها به رنگارنگی پیش نبودند ، کسی موی مرا نبویید . و هیچ کس مرا در آغوش نگرفت . به این ترتیب ، از هر چه بگذریم من نیز در سرنوشت دیدو سهیم شدم . اما هرگز نگین کنده کاریت را که در مشت دارم از دست نمی نهم .



زندگی کوتاه است ، نامه ای به قدیس آگوستین

[magmagf]

خیانتی از این بالاتر هست که آدم معشوقه اش را به خاطر نجات روحش ترک کند؟



زندگی کوتاه است ، نامه ای به قدیس آگوستین

[magmagf]

از زمانی که از یکدیگر جدا شده ایم ، من تمام وقتم را وقف حقیقت کرده ام .




زندگی کوتاه است ، نامه ای به قدیس آگوستین