مشاعره

[magmagf]

منتظر ماند که باز
برسی از ره دور
شب تنهایی او
پر شود از تو و نور

عاقبت ستاره شد
دل ماتمزده ام
رفت تا خلوت ابر
در شب غم زده ام

عاقبت بهانه شد
عشق و شیدایی من
حرف آغاز تو شد
شعر تنهایی من

عاقبت شراره شد
شعله های قلمم
آتش سرخ دعا
به نگاه هر شبم

عاقبت ترانه شد
دردهای دل من
موج دریای خداست
به تن ساحل من
عاقبت خاطره شد

شانزده سال گذشت
به تماشای سکوت...
و شکست...
متولد شده ام !

من تا 5 بار هم موافقم

[S.A.R.A]

من به غیر از تو نخواهم چه بدانی چه ندانی
از درت روی نتابم چه بخوانی چه برانی
دل من میل تو دارد چه بجویی چه نجویی
دیده ام جای تو باشد چه بمانی چه نمانی

[sise]

یک نان به دو روز اگر بود حاصل مرد
از کوزه شکسته ای دمی ابی سرد

مامور کم از خودی چرا باید بود
یا خدمت جون خودی چرا باید کرد

اینم از شانس من

[magmagf]

تمام سينه سرخان روی بال خويش می بردند
تو را وقتی که زخم يک کبوتر داشتی در پر
چه می خواهی دگر از من بگير ويک جنون بشکن
اگر آيينه آيينه اگر دل دل اگر پر پر

[mansoor.mb]

ازادي چه واژه غريبيست

[sise]

تمام سينه سرخان روی بال خويش می بردند
تو را وقتی که زخم يک کبوتر داشتی در پر
چه می خواهی دگر از من بگير ويک جنون بشکن
اگر آيينه آيينه اگر دل دل اگر پر پر

روز فراق رفت و برآمد شب وصال
ای روز منقطع شو و ای شب علی الدوام

ای دوست تا تو باشی اندوه کی بود
تا جان بود به تن تو خداوند و من غلام

هر گه که خدمت آیم ای دوست پیش تو
شادی حلال گردد اندوه و غم حرام

[magmagf]

ماه يک پنجره وا شد به خيالم که تويی
همه جا شور به پا شد به خيالم که تويی
باز هم دختر همسايه همانی که تو نيست
باز هم چشم من و او که نمی دانم کيست

یادم رفت شعر قبلی را اصلاح کنم شرمنده

[sise]

تا عزم مي‌كنم كه بگويم عزيزمي
اين اضطراب لعنتی ام گند مي‌زند

دشمنت...

[Spartan III]

من با ستاره ها
من با پرنده ها
من با شکوفه های سحر ، زاده می شوم
من با نسیم هر نفس آشنا، چو موج
از نو برای زیستن آماده می شوم

[S.A.R.A]

مرا ببخش
ولی آخر چگونه می شود عشق را نوشت ؟
می شنوی ؟
انگار صدای شیون می اید
گوش کن
می دانم که هیچ کس نمی تواند عشق را بنویسد
اما به جای آن
می توانم قصه های خوبی تعریف کنم