>>> تـازه های اخـترشـنــاسـی, نجوم و فیزیک <<<

[franch]

با حضور نمايندگي از ايران
مراسم آغاز رسمي سال جهاني نجوم در پاريس برگزار شد




اخترشناساني از سراسر جهان در پاريس گردهم آمدند تا سال جهاني نجوم را آغاز کنند؛ پروژه اي که قرار است بزرگترين شبکه اجتماعي براي شريک کردن مردم در شکوه آسمان باشد.
به گزارش سرويس علمي خبرگزاري دانشجويان ايران(ايسنا)، در اين مراسم كه روز پنج شنبه در مقر اصلي سازمان علمي، فرهنگي و آموزشي ملل متحد (يونسکو) برگزار شد، نه تنها نمايندگان دولت‌هاي عضو که سياستمداران، دانشمندان، اخترشناسان جوان و دانشجويان، فضانوردان، صاحبان صنايع و هنرمندان اين رشته از بيش از 100 کشور جهان گردهم آمده بودند تا سال جهاني نجوم را که يادآور چهارصدمين سالگرد نخستين رصد تلسکوپي آسمان است جشن بگيرند.
سزارسکي، رييس اتحاديه بين المللي نجوم در سخنراني افتتاحيه اين آيين گفت: «بعد از سال‌ها برنامه‌ريزي، زمان آن فرا رسيده است تا اين سال را آغاز کنيم؛ سالي که در آن مردم جهان به کشف دوباره جايگاه خود در جهان خواهند پرداخت و از کشفيات هيجان انگيز روز آگاه خواهند شد. برگزاري افتتاحيه اين مراسم در يونسکو نشاني از مشارکت فعال 136 کشور در اين برنامه جهاني است.»
در اين مراسم غير از سخنراني هاي افتتاحيه، برنامه‌هاي متنوع ديگري نيز برگزار شد که از جمله آن مي توان به ارايه مقالاتي از سوي برندگان جايزه نوبل، باب ويلسون و باروخ بلومبرگ، بحث درباره آخرين کشفيات نجومي، بحث درباره نقش نجوم در فرهنگ ها و رفتارهاي اجتماعي، اجراي برنامه موسيقي پاياني از سوي برنده جايزه گرمي، کرونوس کوارتت اشاره کرد.
اين برنامه که آغازگر رسمي سال جهاني نجوم است، خانواده جهاني نجوم را در مقابل ديدگان مردم قرار مي‌دهد.
صدها برنامه تنها در نخستين هفته برگزاري اين سال در سراسر جهان برگزار شده است تا بر اثرات فرهنگي و اجتماعي نجوم تاکيد کرده و سعي کنند تلاش‌هايي را که براي پاسخ به برخي از پرسش‌هاي بنيادي بشر صورت مي‌گيرد، آشکار کند.
کويچيرو ماستورا، دبيرکل يونسکو در اين برنامه گفت:«مردم همواره به آسمان نگاه کرده اند تا به پرسش‌هايي همچون ما چگونه در اين جا جمع شده‌ايم و چرا اينجا هستيم؟ پاسخ دهند. آسمان متعلق به همه مردم است و نجوم ابزاري براي ترويج صلح و درک مشترک ميان ملت ها است و به همين دليل در قلب ماموريت سازمان يونسکو قرار دارد.»
وي افزود:«همه ما شهروندان جهان هستيم و همه ما و به ويژه جوانان بايد بيشتر درباره جهاني که در آن زندگي مي کنند بدانند و پلي ميان سپر دانش و فرهنگ برقرار کنند.»
بنابر اعلام پايگاه اطلاع‌رساني سال جهاني نجوم، در اين برنامه نمايندگان پروژه ويژه سال جهاني نجوم (twan) و تعدادي ديگر از فعالان نجوم آماتوري ايران حضور داشته‌اند.

[mohamad23]

جو سیارات خارج از منظومه شمسی برای نخستین بار از روی زمین رصد شد

گروهی از دانشمندان برای نخستین بار و از روی زمین موفق به نمایان ساختن انتشارات حرارتی سیاراتی خارج از منظومه شمسی شده اند که مرزهای جدیدی را به سوی شناخت بیشتر جهانهای بیگانه می گشاید. به گزارش خبرگزاری مهر، گروهی از دانشمندان برای نخستین بار از روی زمین موفق به شناسایی اتمسفرهای سیاراتی خارج از منظومه شمسی در دل کهکشان راه شیری شده اند که تاکنون تنها از طریق رصدهای فضایی امکان پذیر بوده است.

تیمی از دانشمندان سیاره ای موسوم به OGLE-TR-56b را رصد کرده اند که نوعی از سیارات حجیم تحت عنوان مشتریهای گرم به شمار می رود و تصور می شود به واسطه نزدیکی زیاد به ستارگان خود و دمای بالا تشعشعاتی را در طول موجهای نوری و نزدیک مادون قرمز ساطع کنند که از زمین قابل کشف باشد.

به گفته دانشمندان این نتایج جدید سرفصلی نوین را برای مطالعه جهان های بیگانه باز می کند و به ویژه برای تلسکوپ اسپایتزر به عنوان سامانه اصلی فضایی این گونه تحقیقات که به زودی به انتهای مرزهای توانایی خود در کرانه های سرد می رسد بسیار حیاتی خواهد بود.

بر اساس گزارش ساینس دیلی، با از دور خارج شدن تلسکوپ اسپایتزر دانشمندان معتقدند تحقق مطالعات زمینی انتشارات حرارتی سیارات خارج از منظومه نوید بخش زنده نگاه داشتن این عرصه تحقیقاتی به شمار می رود.

خبرگزاری مهر

[mohamad23]

احتمال وجود هسته فلزی در سیاره ماه

دانشمندان موسسه mit با بررسی صخره ای باستانی از سیاره ماه شواهد جدیدی را مبنی بر وجود هسته فلزی در این سیاره ارائه کردند. به گزارش خبرگزاری مهر، مطالعات جدید نشان می دهد که ماه در دوره های گذشته خود دارای هسته ای مشابه زمین بوده است که این امر می تواند میدان مغناطیسی مرموز این سیاره را توجیه کند.
به گفته محققان مطالعه بر روی صخره های مغناطیسی که از سیاره ماه و توسط ماموریت آپولو در دهه 1960 به زمین آورده شد تعجب دانشمندان را برانگیخت زیرا در آن زمان دانشمندان از وجود چنین میدانی در ماه بی اطلاع بودند.
از آن زمان دو نظریه به منظور توضیح خاصیت مغناطیسی ماه به وجود آمد، در نظریه اول میدان مغناطیسی ماه از برخورد شهابسنگها با سطح این سیاره به وجود آمده و در نظریه دوم این تاثیر مغناطیسی تحت تاثیر فعالیتهای حرارتی درون هسته فلزی گداخته این سیاره ایجاد شده است.
با این حال بررسی ها بر روی قدیمی ترین نمونه در دسترس از این سیاره که تا به حال تحت تاثیر هیچ نوع برخورد شهابسنگی قرار نگرفته است، با نظریه دوم موافق تر است. این به آن خاطر است که این صخره 4.2 بیلیون ساله دوره ای طولانی آرام و سرد را طی کرده است که در این دوره هیچگونه شهابسنگی با آن برخورد نکرده است.
طی مطالعات جدید محققان موسسه mit با انجام آزمایشهای متعدد دریافتند که این صخره ها طی 4.2 بیلیون سال تنها دو بار گرم و سرد شده اند. تاثیر این فرایند سرما به نسبت برخورد شهابسنگها از تاثیر بیشتری برخوردار خواهد بود زیرا تاثیر برخورد شهابسنگها حداکثر یک روز پایدار بوده و به تدریج خاصیت خود را از دست می دهند. به علاوه این صخره نمونه به دوره زمانی تعلق دارد که در آن دوره به نظر ماه دارای فعالیتهای شدید هسته ای بوده است.
بر اساس گزارش نشنال جئوگرافیک، اثبات این نظریه به مطالعات بیشتر و انجام ماموریتهای جدید بر روی سطح ماه نیازمند خواهد بود با این حال دانشمندان بر این باورند که نتایج این تحقیقات پرونده جدید و مستحکمی را مبنی بر وجود هسته فلزی در سیاره ماه و وجود میدان مغناطیسی ارائه خواهد کرد. در عین حال این تحقیقات اطلاعاتی را درباره خصوصیات سیاره ماه و زمان شکل گیری عناصر موجود در آن ارائه خواهد کرد.

[mohamad23]

کشف مقادیر قابل توجهی از گاز متان بر روی مریخ؛ شواهدی قدرتمند بر وجود حیات

دانشمندان ناسا با استفاده از سه تلسکوپ قدرتمند موفق به کشف مقادیر قابل توجهی از گاز متان بر روی سیاره مریخ شدند. به گزارش خبرگزاری مهر، دانشمندان سازمان ناسا موفق به کشف توده هایی از گاز متان بر روی سطح سیاره مریخ شده اند که این کشف می تواند وجود حیاتهای اولیه را در این سیاره تعیین کند.
حضور میزان گسترده ای از این گاز که به صورت رایج بر روی زمین توسط موجودات زنده تولید می شوند توسط سه تلسکوپ بزرگ طی هفت سال گذشته بر روی این سیاره به ثبت رسیده است.
میزان این گاز در مریخ به حدی گسترده است که با میزان گاز تولید شده در نواحی منشا این گاز بر روی زمین برابری می کند. به گفته محققان برای دریافت چگونگی شکل گیری این گاز و تمیز دادن فرایند شکل گیری آن توسط میکروارگانها و میکروبها یا فعالیتهای آتشفشانی تحقیقات گسترده و وسیعی مورد نیاز خواهد بود.
در حال حاضر سیستم های زیستی بر روی زمین بالغ بر 90 درصد از گاز متان موجود در اتمسفر را تولید می کند و حضور این گاز در مریخ نیز می تواند نشانه ای بر وجود این سیستم ها در سیاره سرخ باشد.
کاوشگر مریخی اروپا در سال 2004 نیز شواهدی مبنی بر وجود متان در مریخ ارائه کرده بود اما کشفیات اخیر ناسا به عنوان یکی از قدرتمندترین کشفیاتی عنوان شده است که احتمال وجود سیستمهای زیستی در مریخ را قدرت بخشیده است.
بر اساس گزارش تلگراف، محققان بر این باورند به دلیل اینکه گاز متان محصول حیات است پس احتمال زیادی برای یافتن موجودات زنده میکروسکوپی در این سیاره وجود خواهد داشت و همین احتمال آغازی قدرتمند برای افزایش فعالیتهای تحقیقاتی بر روی سطح این سیاره خواهد بود.

[mohamad23]

تصویر سال نجوم؛ تصاویری زیبا از جهان ناشناخته کهکشانها

تصاویر سه روز گذشته سال نجوم به تصاویری از ایستگاه بین المللی فضایی، سیر حرکت خورشید و تصویری از یک ابر درخشان تشعشعی تعلق دارد. به گزارش خبرگزاری مهر، تصویر نجوم روز 15 ژانویه به تصویری تعلق دارد که ثبت آن 6 ماه به طول انجامیده است. عملیات ثبت این تصویر از تاریخ 17 دسامبر 2007 آغاز شده و در تاریخ 21 ژوئن 2008 به اتمام رسیده است.
این تصویر که تصویر خورشیدی نام دارد با استفاده از یک دوربین ساده که توسط یک قوطی فلزی تولید شده به همراه یک برگ کاغذ عکاسی تهیه شده است. در این تصویر می توان پل معلق کلیفتون را بر روی رودخانه آون در انگلستان مشاهده کرد و خطهای نورانی در پس زمینه مسیر حرکت خورشید را از طلوع تا غروب به تصویر کشیده است. در ماه دسامبر مسیر حرکت خورشید کوتاه تر شده و این امر را می توان با توجه به کوتاه شدن خطوط درخشان موجود در تصویر مشاهده کرد.

مسیر حرکت خورشید، پل معلق کلیفتون

تصویر روز 16 به نمایی از ایستگاه بین المللی فضایی تعلق دارد که توسط تلسکوپ کوچکی از سیاره زمین به ثبت رسیده است. این ایستگاه در حال حاضر در ارتفاع 350 کیلومتری زمین قرار گرفته است و با دقت بر روی تصویر می توان بازتاب آبی فام سیاره زیبای زمین را بر روی بدنه صیقلی قسمتهایی از ایستگاه مشاهده کرد. در این تصویر همچنین ساختار صفحات خورشیدی عظیم این ایستگاه با 90 متر طول قابل مشاهده است.

ایستگاه فضایی بین المللی

ابر تشعشعی غبار آلود IC 410 تصویر روز 17 از مجموعه تصاویر سال نجوم را تشکیل می دهد. این ابر در فاصله 12 هزار سال نوری و در صورت فلکی ارابه ران یا Auriga واقع شده است. همچنین وسعت این ابر که از بخارهای درخشان ناشی از بادهای خورشیدی و تشعشعات خوشه ستاره ای NGC 1893 تشکیل شده است در حدود 100 سال نوری تخمین زده شده است. در این تصویر تشعشعات اتم سولفور به رنگ قرمز، اتمهای هیدروژن به رنگ سبز و اتمهای اکسیژن به رنگ آبی قابل مشاهده هستند.

ابر درخشان IC 410

[mohamad23]

کشف یکی از پیچیده ترین رازهای علم نجوم

یکی از رازهای پایدار علم نجوم درباره چگونگی شکل گیری ستاره های عظیم بدون وجود جریان خارجی هوا در ابرها، گازها و غبارهایی که عامل رشد آنها هستند با تلاش اخترشناسان کشف شد. به گزارش خبرگزاری مهر، این تحقیقات که در لابراتوار ملی لارنس لیور مور در دانشگاه کالیفرنیا به انجام رسیده است نشان می دهد که چگونه یک ستاره عظیم می تواند با وجود فشار جریان تشعشعی خارجی که از نیروی گرانشی بیشتر بوده و ماده را به درون می کشد، رشد کند.
این گروه تحقیقاتی با استفاده از شبیه سازی سه بعدی تشعشعات هیدرودینامیک دریافتند که این ستاره های عظیم در سیستم های ستاره ای چندگانه نیز به وجود می آیند. محققان طی بررسی فیزیک شکل گیری ستاره های حجیم دریافتند که ناپایداری های گرانشی می تواند عامل شکل گیری ستاره های همجوار در کنار ستاره های عظیم باشد.
به گفته محققان ستاره های عظیم نور شدیدی از خود ساطع می کنند به شکلی که فشار تشعشعی که این نور بر روی گازها و غبارهای اطراف خود وارد می آورد از جاذبه گرانشی موجود در این محیط بیشتر است، شرایطی که تا مدتها عامل جلوگیری از رشد ستاره های عظیم تصور می شد.
این گروه از متخصصان با صرف سالها زمان موفق به تولید رمزهای پیچیده رایانه ای به منظور شبیه سازی فرایند شکل گیری این ستاره ها شده و در نهایت دریافتند که فشار تشعشعی رشد ستاره های عظیم را بامحدودیت مواجه نمی کند.
بر اساس گزارش زی نیوز، به گفته اخترشناسان از گذشته فشار تشعشعی عاملی در توقف شکل گیری و رشد ستارگان عظیم به شمار می رفت اما نتیجه این بررسی ها نشان داد که ناپایداری گرانشی گازها را به درون سیستم ستاره ها راه داده که مشابه سپری در برابر تشعشعات عمل کرده و آنها را به شکل حبابهای نوری از سیستم ستاره ای خارج می کند.

[mohamad23]

معرفی یکی از کمیاب ترین ابرهای سیاره ای در جهان

تلسکوپ فضایی هابل با ثبت تصویری بی نظیر از ابر سیاره ای دور افتاده و کمیاب NGC 2818 اطلاعات با ارزشی را از ساختار پیچیده آن در اختیار اختر شناسان قرار داده است. به گزارش خبرگزاری مهر، این ابر سیاره ای بی نظیر درون خوشه باز ستاره ای NGC 2818A قرار گرفته است که هر دو این دو مجموعه در فاصله 10 هزار سال نوری از زمین و در صورت فلکی قطب نما یا Pyxis قرار گرفته اند.
NGC 2818 از جمله معدود ابرهای سیاره ای است که در میان یک خوشه باز ستاره ای واقع شده است. عمر خوشه های باز به صورت کلی بسیار محدود بوده و طی صدها میلیون سال از بین می روند. این در حالی است که ستارگانی که ابرهای سیاره ای را تشکیل می دهند معمولا 5 بیلیون سال عمر دارند.
بر اساس همین عوامل وجود چنین ابر سیاره ای در میان خوشه باز ستاره ای امری نادر و کمیاب به شمار می رود زیرا عمر ابرها از خوشه ها بیشتر بوده و بعید به نظر می رسد خوشه ای آنقدر عمر داشته باشد تا بتواند چنین ابری را در خود جای دهد. بررسی ها نشان می دهد که خوشه باز ستاره ای NGC 2818A در گروه خوشه های باستانی قرار داشته و بالغ بر یک بیلیون سال عمر دارد.

ساختار تماشایی این ابر سیاره ای در لایه خارجی خود دارای ستاره خورشید مانندی است که این ستاره در دوره نهایی از زندگی خود به فضای میان ستاره ای پرتاب شده است. گازهای درخشان و نورانی قابل مشاهده در تصویر نیز توسط همین ستاره و پس از اتمام انرژی آن ساطع شده است.

ابرهای ستاره ای از نظر ساختار دارای تنوع بوده که NGC 2818 یکی از پیچیده ترین انواع آن به شمار می رود و تفسیر و بررسی آن امری بسیار مشکل و پیچیده خواهد بود. با این حال به دلیل قرار گیری در میان خوشه ستاره ای اختر شناسان موفق به دستیابی به اطلاعاتی پایه ای مانند وزن و مساحت درباره این ابر سیاره ای شده اند.

ابر سیاره ای به تدریج و طی ده ها هزار سال کم رنگ و ناپدید شده و هسته داغ ستاره ای این ابر به تدریج و طی بیلیون ها سال رو به سردی گذاشته و به کوتوله سفید تبدیل خواهد شد. سرنوشتی که خورشید زمین نیز در انتها و تا 5 بیلیون سال دیگر به آن دچار خواهد شد.

بر اساس گزارش ساینس دیلی، این تصویر توسط دوربین سیاره ای تلسکوپ هابل به ثبت رسیده است و رنگهای موجود در این تصویر گروهی از گازهای تابیده شده از این ابر را به نمایش می گذارد. برای مثال رنگ قرمز نشاندهنده گاز نیتروژن، رنگ سبز نمایانگر گاز هیدروژن و رنگ آبی نشاندهنده گاز اکسیژن است.


خبرگزاری مهر

[mohamad23]

تصویر نجوم روز؛ نمایی از قمر ناشناخته هایپریون

قمر "هایپریون" یکی از تیره ترین اقمار سیاره زحل است که قطر بزرگ آن در حدود ‪ ۳۶۰‬کیلومتر و قطر کوچک آن در حدود ‪ ۲۵۰‬کیلومتر است. این قمر تنها ‪ ۳۰‬درصد از نوری را که به آن تابیده می‌شود، بازتاب می دهد که این امر به آن ظاهری کم‌نور و قرمز رنگ می‌بخشد. به گزارش خبرگزاری مهر، تصویری از قمر هایپریون که توسط فضاپیمای روباتیک کاسینی به ثبت رسیده است به عنوان تصویر هجدهمین روز سال نجوم انتخاب شده است.
فضاپیمای کاسینی در حال حاضر در حال گشت زدن به دور مدار زحل است و این تصویر را در سال 2005 از سطح اسفنجی این قمر ناشناخته سیاره زحل به ثبت رسانده است.
در این تصویر که رنگ آن واقعی نبوده و تغییر داده شده است سطحی عجیب و ناشناخته با حفره های غیر طبیعی قابل مشاهده است و در انتهای هر یک از حفره ها مقداری ماده تاریک ناشناخته قرار گرفته است. بررسی بر روی این تصویر نشان می دهد که قطر این مواد تاریک در برخی نقاط به ده ها متر می رسد.

قمر هایپریون

قمر هایپریون در فاصله 250 کیلومتری قرار گرفته به دلیل اینکه از یک سو تحت تاثیر جاذبه شدید زحل قرار دارد و از سوی دیگر قمر بزرگ "تایتان" این سیاره آن را به سوی خود می‌کشد مدار گردش آن به دور سیاره زحل نامنظم و غیر عادی است.
همچنین تراکم و جرم این قمر بسیار اندک تعیین شده است که همین امر می تواند وجود حفره های بیشمار را بر روی سطح آن را توجیه کند.

[mohamad23]

نزدیک شدن ماموریت آتی به ماه پس از تکمیل موتور راکت جدید ناسا

سازمان ناسا با طراحی و تولید موتور برودتی جدید مخصوص راکت و فضاپیمایی که در ماموریت آتی به ماه مورد استفاده قرار خواهد گرفت خود را یک قدم به آغاز این ماموریت پر اهمیت نزدیک تر ساخت. به گزارش خبرگزاری مهر، سازمان ناسا موتور قدرتمندی را که به منظور افزایش ایمنی فضانوردان بر روی سطح ماه طراحی شده است را تکمیل کرده و آزمایشها بر روی آن را با موفقیت به اتمام رسانده است.
هدف از انجام آزمایش بر روی این تکنولوژی جدید کاهش خطر و پیشرفت تکنولوژی در تولید راکتی قدرتمند و قابل اطمینان که توانایی انجام ماموریت بعدی ناسا را بر روی سیاره ماه داشته باشد، بیان شده است.
آزمایشهای انجام شده بر روی این تکنولوژی به جمع آوری اطلاعاتی درباره این موتور که می تواند در موفقیت ماموریت آینده تاثیر داشته باشد کمک خواهد کرد. اکثر موتورها در راکت تنها باعث افزایش سرعت فضاپیماها خواهند شد و به همین دلیل هدف از ساخت چنین موتوری کاهش سرعت فضاپیما برای فرود آمدن ایمن فضانوردان عنوان شده است.
این موتور که cece نام دارد قابلیت کاهش فشار را از 100 درصد به 10 درصد داشته و به فضاپیما اجازه می دهد به آرامی بر روی سطح سیاره فرود بیاید. این موتور 6 هزار و 259 کیلوگرمی از اکسیژن مایع فوق سرد و هیدروژن مایع به عنوان نیروی محرکه استفاده می کند.
طی آزمایشها موتور با موفقیت توانست قدرت خود را از 104 درصد به 8 درصد کاهش دهد که این کاهش شدت انرژی در میان موتورهای مشابه بی نظیر است. موتورهای برودتی مانند cece باید به منظور حمل میزان زیادی از تجهیزات از قدرت بالایی برخوردار باشند که نتایج آزمایشها نشان می دهد این موتور از توانایی برابر توانایی دو موتور مشابه برخوردار است.
به گفته مقامات ناسا انجام آزمایشها بر روی این موتور از سال 2006 آغاز شده و موفقیتهای متوالی در این آزمایشها محققان را در تکمیل این موتور دلگرم ساخته است.
یکی از مشکلاتی که محققان ناسا در دوره آزمایشی با آن مواجه شدند تشدید فشار بر روی موتور بوده است که در اثر کنترل اندک بر روی ورود سوخت در موتور به وجود می آید. این مشکل بر روی خود موتور تاثیر منفی ندارد اما می تواند با ایجاد لرزه های بسیار شدید به ساختمان راکت و یا سرنشینان فضاپیما آسیب های جدی وارد آورد.
بر اساس گزارش ساینس دیلی، این اختلال به کمک انژکتوری با ساختار جدید و بهبود سیستم تغذیه سوخت با موفقیت بر طرف شده و موتور جدید با داشتن انژکتوری جدید و سیستمی تغذیه سوختی که میزان فشار سوخت، حرارت و جریان سوخت را به دقت تنظیم می کند، هیچ نوع اختلالی را از خود نشان نمی دهد.

[mohamad23]

در سال جديد ميلادي
5 پرواز به ايستگاه بين‌المللي فضا انجام مي‌شود


خبرگزاري فارس: بر اساس برنامه‌ريزي ناسا در سال جديد ميلادي 5 پرواز به ايستگاه بين‌المللي فضا و يك پرواز براي تعمير تلسكوپ فضايي هابل انجام مي‌شود.




به گزارش خبرگزاري فارس، آژانس فضايي آمريكا «ناسا» ‌چهارشنبه شاتل ديسكاوري را به مركز پرتاب (مركز فضايي كندي در فلوريدا) منتقل كرد. بر طبق برنامه‌ريزي‌هاي انجام شده، اين شاتل در 12 فوريه (24 بهمن) سفر خود را آغاز مي‌كند.
بر اساس اين گزارش امسال آخرين سال قبل از بازنشستگي‌هاي ناسا است‌ زيرا شاتل‌ها تا سال 2010 بازنشسته مي‌شوند.
ناسا براي سال جديد ميلادي 5 پرواز به سمت ايستگاه بين‌المللي فضا و يك پرواز براي تعمير تلسكوپ فضايي هابل را برنامه‌ريزي كرده است.
ايستگاه بين‌المللي فضا پروژه‌اي 100 ميليارد دلاري است كه با همكاري 16 كشور ساخته شده است و با هر پرواز شاتل به اين ايستگاه قسمتي از آن تكميل مي‌شود.