مشاعره

[Hazy]

شکفته شد گل حمرا و گشت بلبل مست

صلای سرخوشی ای صوفیان باده پرس

اساس توبه که در محکمی چو سنگ نمود

ببین که جام زجاجی چه طرفه​اش بشکست

من هنوز نتونستم يفهم تو اصلا مي خوابي يا نه؟!!!!

[magmagf]

تبسم نخست این سپیده را
چه کسی دزدیده ؟
آنک !‌همیشه ای دیگر
بیدار باش دوباره ی دشنه
سنگ سار فانوس اینه
خاک تیره
بامداد واپسین را
آغوش گشوده است
مرداد درد را چگونه تاب آریم ؟

چرا گاهی هم می خوابم اقا یزدان

[Hazy]

ببخشيد فرانك خانوم
مطلب طاعت و پیمان و صلاح از من مست

که به پیمانه کشی شهره شدم روز الست

من همان دم که وضو ساختم از چشمه عشق

چارتکبیر زدم یک سره بر هر چه که هست

[magmagf]

تجربه های سنگین ما
ما را پاداش می دهد
که آرام گریه کنیم
مردم گریز
نشانی خانه خویش را گم کرده ایم
لطف بنفشه را می دانیم
اما دیگر بنفشه را هم نگاه نمی کنیم

معذرت چرا ؟

[Hazy]

بعدا خدمتتون عرض مي كنم

ما را ز خیال تو چه پروای شراب است

خم گو سر خود گیر که خمخانه خراب است

[magmagf]

تو گریه می کنی
از عمق آشنای جنگل چشمانت
از عمق جنگلی که در آن پاییز ، در غروب به بغض نشسته
باران بی دریغ اشک تو می بارد
تا عطر خیس جنگل پاییز
در من هوای گریه برانگیزد

[sise]

در خواب بدم مرا خردمندی گفت
کز خواب کسی را گل شادی نشکفت

کاری چه کنی که با اجل باشد جفت
می خور که به زیر خاک باید خفت

[magmagf]

تو با ترانه های عاشق من ، عاشق
تو با ترانه های تشنه ی من دریا
بر پنج خط ساز سفر ،‌ زخمه می شوی
تو گریه می کنی
تو لحظه های شعر مرا ،‌ در خویش تجربه کرده
یعنی مرا در بدترین و بهترین دقایق بودن تکرار می کنی


رسیدن به خیر

[sise]

«يک نفر از غبار می آيد»! مژده ی تازه ی تو تکراری ست
يک نفر از غبار آمد و زد ، زخم های هميشه بر بالم

سلام. هنوز نرسیدم!

[magmagf]

میان من و تو دوراهی نشسته صدایی نمانده به لب های بسته

به لب های خموش این دوراهی نشسته قصه ی غمگین رفتن

همیشه راه ما با هم یکی بود ولی راهت جدا شد دیگر از من

اگر در چشم هم اشکی ببینیم توان رفتن از ما می گریزد

برو بگذار این دیوار کهنه به نام عشق ما در هم بریزد

میان من و تو دوراهی نشسته صدایی نمانده به لب های بسته

پس شهر مایی؟