فضای تاپیک و بحثهای مطرح شده رو با جو بعد از باخت به عربستان (مقدماتی WC 2010) و کره (جام ملتها) مقایسه کنیم مشخص میشه چقدر اهل افراط و تفریط هستیم!
اونجا سرمربی رو بعنوان تنها مقصر خورد کردیم....حالا دوستان مشکلات ریشه ای فوتبال رو یکی یکی میشمرن و فوتبالمون رو جوری پایین میارن که باخت به لبنان عادی جلوه کنه...و کار رو تا جایی پیش میبرن که نقش مربی بنوعی انکار میشه!!
لیگ بی کیفیت و بدون خروجی
بی غیرتی و اشباع بازیکنان
دولتی بودن فوتبال
و....
تمام این عوامل درسته و قابل بحث اما سهم مربی کجاست؟
یادمون نره اوایل حضور کیروش و با "همین نفرات" تیم ملی نمایش خوب و امیدوار کننده ای داشت..اون روزها همه ایشون رو عامل انقلاب در تیم ملی میدونستن!....حالا شکستها رو گردن ساختار بیمار فوتبال میندازیم و میگیم سقف فوتبالمون همینه؟!!
زمان قطبی نه مربی رو مقصر اصلی میدونستم و نه تعویضش رو نتیجه بخش.(متهم میشدم به حمایت از کفاشیان..از طرف دوستانی که امروز کیروش رو بی گناه میدونن!!
.gif)
)
در شرایط فعلی هم کوبیدن و کنار گذاشتن کیروش بنفع تیم ملی نیست اما فوتبالمون رو تا حدی کوچک نکنیم که از مربی سلب مسئولیت بشه.
انتقادهایی به کار ایشون وارده (جناب گرافیکار بخوبی توضیح دادن) که باید در فضایی آرام و بدور از غرض ورزی مطرح بشه!
سوال اینجاست که چرا روند رو به رشدی که با حضور کیروش شروع شد ادامه پیدا نکرد؟
اینکه با گذشت یک سال از حضور این مربی صاحب نام, انتظار داشته باشیم اثر افکار تاکتیکیش رو در تیم ببینیم توقع زیادیه؟؟
ضمنا منظور از جوانگرایی پاکسازی تیم از نفرات فعلی نیست. اما با توجه به کیفیت این ستاره های خاموش, دعوت از اندک پدیده های لیگ و تست اونها در بازیهای تدارکاتی بنظر منطقی میاد!!
پ.ن: باوجود تمام مشکلات, فوتبالمون ظرفیت قرار گرفتن بین دو تیم یا حداقل سه تیم اول این گروه رو داره. امیدوارم با این شکست کیروش متوجه اشتباهاتش بشه و با شجاعت بیشتری تیم رو اداره کنه.
پ.ن2: وضعیت اسف بار پخش این دیدار دست کمی از خود بازی نداشت + صدا و سیما در بدترین شرایط مظلومی رو پشت خط میاره که با سرمربی مشکل شخصی داره....تاسف!!
