مشاعره

[Spartan III]

نمی دانم
کدامین معلم معنای عشق را در باورم
بسان نهالی نو به یادگار گذاشت
تا مزرعه خشک دل به مدد اشک
همیشه سبز و
همیشه شخم غم نشان گردد
نمی دانم نهال نورس عشق
چه میزان از خون دل را
بهر میوه کال عشق
تباه خواهد کرد
تا مگر در شعری یا در گوشه ای دور افتاده
نغمه ای سوزناک از انعکاس واژه ها
در دل سوخته پدید آید
و زیب دفتر عشاق شکست خورده گردد.
نمی دانم!!!!
نمی دانم !!
نمی دانم!

[magmagf]

مرا روزی که کارم با تو افتاد
به اوج کهکشانها برده بودی
به لبهایم سرودی تازه دادی
دلم این تازگی را دوست دارد

[thecrow]

موقوف التفاتم تا کی رسد اجازت
از دوست یک اشاره از ما بسر دویدن

[Spartan III]

نه شمع غنچه ای در شمعدان شاخه ها دارد
نه آتشبازی سرخ و بنفش ارغوان ها را
بهار امسال ، بغضی در گلو دارد
فروغ خنده از سیمای او دور است
عروس آفتابش زنده در گور است
مگر سیلاب اشکش پک گرداند
ز لوح سینه ی او حسرت رنگین کمان ها را

[boy iran]

دم به دم با تو بودم
تو بودی و من
ولی هیچ وقت آهی نبود

[thecrow]

در زلف بتان مپیچ ایدل
کاین رشته سر دراز دارد

[Spartan III]

ديدی که غزل سرود عاشق شده بود............................... انگار خودش نبود عاشق شده بود

افتاد و شکست و زير باران پرسيد............................... آدم که نکشته بود ؟ عاشق شده بود

[magmagf]

دلم تنگ است
دلم تنگ است
سرودم خامشی رنگ است

بیا بنشین تماشا کن
فریبا را
که از سنگ است
و شعر من
نه از روم و نه از زنگ است

[Iron]

توقع مدار ای پسر گر کسی............که بی سعی هرگز به جایی رسی
سمیلان چو بر می نگیرد قدم...........وجودیست بی منفعت چون عدم
طمع دار سود و بترس از زیان.........که بی بهره باشند فارغ زیان

[vahide]

ناله از نی گریه از ابر بهار آموختم
پیش هر اهل دلی یک شمه کار آموختم