آذری شعرلری

[t.s.m.t]

Usandım mülkü malından cahanın,
Mana zövqü gərəkməz bu cahanın,
Necə nuş eyləyim dövran əlindən,
Həlahil zəhri axir bu zamanın.

İMADƏDDİN NƏSİMİ

[t.s.m.t]

Vəzzühanın aftabidir üzün,
Cameül-hüsnün kitabidir üzün,
Məhşərin yovmül-hesabidir üzün,
Cənnətin şəmü şərabidir üzün.

İMADƏDDİN NƏSİMİ

[t.s.m.t]

Vəzzühanın afitabidir üzün,
Dilbərin vəchi-kitabidir üzün,
Xəymeyi-miadi-canın eylə bil,
İşbu mənidən tənabidir üzün.

İMADƏDDİN NƏSİMİ

[t.s.m.t]

İsmi-əzəm bilməyən insan degil,
Əhsəni-təqvim ilə ehsan degil,
Sanma kim arif olubdur həqq iə,
Həqqi bilməz, bəs nədən heyvan degil?

İMADƏDDİN NƏSİMİ

[t.s.m.t]

Ol bilir həqqi ki, yalançı degil,
Hər ki, yalan söylər, ol naci degil,
Həccə doğru varmayan hacı degil,
Doğru söz doğrulara acı degil.

İMADƏDDİN NƏSİMİ

[t.s.m.t]

Ey camalın bibədəl, hüsnün cəmil,
Cümlənin məqsudu sənsən eylə bil,
Ey boyun Tuba, dodağın səlsəbil,
Hüsnünə canlar fəda, aləm səbil.

İMADƏDDİN NƏSİMİ

[t.s.m.t]

Ey üzündən hyrü qılman münfəil,
Ey qaşından mahi-taban münfəil,
Ey ləbindən abi-heyvan münfəil,
Ey xətindən vərdü reyhan münfəil.

İMADƏDDİN NƏSİMİ

[t.s.m.t]

Ey behiştdən tazə gəlmiş tazə gül,
Hövzi-kövsər rövşən ilə tazə gül.
Hüsnünə, ey şahi-aləm, cümlə qul,
Kimdürür deyən səni kim, həq degül?

İMADƏDDİN NƏSİMİ

[t.s.m.t]

Pərdəsiz məbudini gör, abid ol,
Olma şeytan, gəl türabə sacid ol!
Cənnəti baqı, nəimi-xalid ol,
Keç ikilikdən, əlif tək vahid ol!

İMADƏDDİN NƏSİMİ

[t.s.m.t]

Mən otuz iki hürufəm ləmyəzəl,
Yoxdur ortağım, nə mislim, nə bǝdǝl,
Çün əbəddir axırım əvvəl, əzəl,
Əvvəlü axır mənəm izzəvə cəl.

İMADƏDDİN NƏSİMİ