دیوارها تا به فلک رفتند
برگها به زیر زمین
و من هنوز به انتهای جاده می نگرم
جاده ای که تو را می اورد.
صدایم کن
صدایم کن که هنوز امید دارم
امید به دیدار اینده ات
و برای یافتنت سکوت های خاکستری شهر را خواهم پیمود.
می ایم
می ایم تا دیگر
بهانه ای برای اشک ها نباشد........