<<انتخاب رشته ی کنکوری های 90 (سراسری،آزاد) + نتایج نهایی+تکمیل ظرفیت>>

[alishadabmehr]

شدیدا به بچه های ریاضی پیشنهاد میکنم
رشته های برق و مکانیک رو به خاطر اسمشون انتخاب نکنین...
شدیدا توصیه یکنم

اتفاقا يكي رو ميشناسم ليسانسه مكانيك داره چون خوشش نمي اومد رفته مهندسي خاكشناسي رو از صفر شروع كرده الان 30 سالشه ترم 4 خاكشناسي رو تموم كرده واقعا واسم تعجب برانگيز بود...

[milla.online]

بچه ها يه سوال...
معماري داخلي زير شاخه مهندسي معماري هست يا خودش يعه رشته جداگونست؟؟؟ توي ارشد چي؟؟؟يعني اصلا زير شاخه هاش چطوره؟؟؟

[ahmad72]

ممنون ولی این که ماله الان نیست!ماله بعد از قبولیه!

خواهش ...
ولی قبولیم دیگه؛مگه نیستیم؟

[AB]

اگه تکراریه ببخشین

تخمین رتبه قلمچی

برای مشاهده محتوا ، لطفا وارد شوید یا ثبت نام کنید

[saeed 1428]

با 14000 منطقه 2 کامپیوتر اردبیل -قم یا سمنان میشه قبول شد؟

[vahid-p]

ببين دوست عزيز من خودم كنكوري 89 بودم موندم واسه 90 و خواهرم هم كنكوري 87 بود موند واسه 88 ولي جفتمون از موندنمون تقريبا زياد راضي نيستيم چون به اون نتيجه اي كه ميخواستيم نرسيديم سال دوم يه سري بدبختيهايي داره مثلا استرس اينكه تو سال دومي هستي وبايد اين سال قبول شي اون چيزي رو كه ميخواي و فشار خانواده و فاميل .همچنين دروس انقدر واست تكراري ميشه كه حالت بهم ميخوره از كتابهات البته نمي خوام بگم موندن بشت كنكور اشتباهه ميگم آدم بايد تا ميتونه زورشو بزنه تو همون سال اول اون رشته ي مورد علاقشو تو دانشگاه سراسري نشد آزاد قبول شه بره .در مورد اينكه آدم بايد رشته ي مورد علاقشو بخونه منم 100 درصد موافقم ولي اكثر كنكوريها از رشته ها اطلاعات خيلي كلي دارن و اطلاعاتشون جامع نيست و بخاطر همين ممكنه بعدا دچار مشكل شن مثلا به يكي از دوستان گفتم رشته ي مديريت بازرگاني رو بزن گفت ازش بدم مياد گفتم چرا جالبه واقعا جواب قانع كننده اي گرفتم گفت از اسمش خوشم نمياد !!!!
من يكي از رفيقام عشق شيمي بود رشتش تجربي چون شيمي تهران قبول نشد روانشناسي علامه سراسري رو رفت دو ترم متوالي مشروط شد اصلا هم خوشش نمياد از اين رشته انگار به زور ننه باباش ميره دانشگاه خوب اين ليسانسم بگيره ديگه بايد بره سراغ يه كار ديگه.

البته يادم رفت بگم كه شايد بگين سال دوم اگه زياد بخونيم حتما ميتونيم رشته ي مورد علاقمون رو قبول شيم خواهر من يه سال موند سال اول رتبش تو منطقه يك تجربي شش هزار شد سال دوم 4 هزار با اينكه سال اول روزي 4 ساعت مي خوند و سال دوم روزي 8 تا 10 ساعت ولي صيح كنكور انقدر استرس گرفت كه ميگفت سر كنكور دست راستم ميلرزيد نمي تونستم با دست راست تست ها رو بزنم با دست چب ميزدم .

عزیز من، نوشته بودم که اکثر مواقع نه همیشه. خواهر شما گفتین با اون استرس شدید تونسته 2000 تا رتبش رو بهتر کنه، حالا اگه استرس نداشت، من شرط می بندم به نزدیکای 1000 می رسید. یعنی نتیجه این که سطح علمیش رو تو سال دوم تونسته خیلی بالا ببره ولی اعتماد بنفسش کم بوده و نتونسته به دانسته هاش اطمینان کنه.
خیلی از دوستام خیلی خواب آرومی نداشتن شب کنکور ولی من چون خونده بودم و به دونسته هام اعتماد داشتم، خیلی خیلی راحتتر از شب های دیگه خوابم برد و 10 دقیقه بیشتر بیدار نبودم که خوابم رفت!!! خلاصه این استرس رو هم می تونست با دارو ضد استرس رفع کنه و من استرس رو عاملی نمی بینم که یه سال پشت کنکور نمونی.
شما یه مثال زدین، منم یه مثال می زنم. برادرم دو سال قبل سراسری اونی که می خواست قبول نشد، و آزاد قبول شد. همه می گفتن برو آزاد. ولی من حمایتش کردم و گفتم اصلا زیر بار نرو. سال بعد موند و با یکم مطالعه بیشتر ( 5 ماه هم بیشتر نخوند ) و تست بیشتر، تونست مهندسی کشتی امیرکبیر که خیلی هم علاقه داره قبول شد. و الان هم خیلی خیلی راضیه و میگه اگه این یه سال رو پشت کنکور نمی موند الان خیلی خیلی پشیمون میشد. چون یکی از دوستاش همونی که سال قبلش قبول شد تو آزاد رو رفته و برادرم می گه هیچی نمی خونن و اصلا جو خوندن و کسب علم وجود نداره. الان این کشتی امیرکبیر خوشبختانه تو استان خودمونه و خب از همه لحاظ به نفعش شده .
پس نتیجتا گاهی درسته شاید بد بشه ( مثلا یکی از دبیرامون یه سال مونده بوده پشت کنکور، 1000 تا رتبش بدتر شده، ولی میگفت چون سال بعد کمتر خونده ، پس بی علت نبوده ) ولی مثال هایی مثل این مثال و خیلیای دیگه براشون زمین تا آسمون فرق می کنه. بازم مثال دارم. مثلا چند نفری بودن سال اول شاید پرستاری یا علوم آزمایشگاهی و این چیزا قبول می شدن ولی با یه سال خوندن همه پزشکی قبول شدن. یا دو نفر بودن که سال اول رتبشون خوب نشده بود ولی سال بعد هر دو برق شیراز قبول شدن.
این مثال ها همگی اینو می گه اگه همت کنی سال بعد از سال اول رتبت بهتر خواهد شد ( مگر در مواردی استثنا که می دونیم همیشه استثنا وجود داره، ولی آیا باید استثناها رو مورد سنجش کار خودمون قرار بدیم؟ )

[alishadabmehr]

عزیز من، نوشته بودم که اکثر مواقع نه همیشه. خواهر شما گفتین با اون استرس شدید تونسته 2000 تا رتبش رو بهتر کنه، حالا اگه استرس نداشت، من شرط می بندم به نزدیکای 1000 می رسید. یعنی نتیجه این که سطح علمیش رو تو سال دوم تونسته خیلی بالا ببره ولی اعتماد بنفسش کم بوده و نتونسته به دانسته هاش اطمینان کنه.
خیلی از دوستام خیلی خواب آرومی نداشتن شب کنکور ولی من چون خونده بودم و به دونسته هام اعتماد داشتم، خیلی خیلی راحتتر از شب های دیگه خوابم برد و 10 دقیقه بیشتر بیدار نبودم که خوابم رفت!!! خلاصه این استرس رو هم می تونست با دارو ضد استرس رفع کنه و من استرس رو عاملی نمی بینم که یه سال پشت کنکور نمونی.
شما یه مثال زدین، منم یه مثال می زنم. برادرم دو سال قبل سراسری اونی که می خواست قبول نشد، و آزاد قبول شد. همه می گفتن برو آزاد. ولی من حمایتش کردم و گفتم اصلا زیر بار نرو. سال بعد موند و با یکم مطالعه بیشتر ( 5 ماه هم بیشتر نخوند ) و تست بیشتر، تونست مهندسی کشتی امیرکبیر که خیلی هم علاقه داره قبول شد. و الان هم خیلی خیلی راضیه و میگه اگه این یه سال رو پشت کنکور نمی موند الان خیلی خیلی پشیمون میشد. چون یکی از دوستاش همونی که سال قبلش قبول شد تو آزاد رو رفته و برادرم می گه هیچی نمی خونن و اصلا جو خوندن و کسب علم وجود نداره. الان این کشتی امیرکبیر خوشبختانه تو استان خودمونه و خب از همه لحاظ به نفعش شده .
پس نتیجتا گاهی درسته شاید بد بشه ( مثلا یکی از دبیرامون یه سال مونده بوده پشت کنکور، 1000 تا رتبش بدتر شده، ولی میگفت چون سال بعد کمتر خونده ، پس بی علت نبوده ) ولی مثال هایی مثل این مثال و خیلیای دیگه براشون زمین تا آسمون فرق می کنه. بازم مثال دارم. مثلا چند نفری بودن سال اول شاید پرستاری یا علوم آزمایشگاهی و این چیزا قبول می شدن ولی با یه سال خوندن همه پزشکی قبول شدن. یا دو نفر بودن که سال اول رتبشون خوب نشده بود ولی سال بعد هر دو برق شیراز قبول شدن.
این مثال ها همگی اینو می گه اگه همت کنی سال بعد از سال اول رتبت بهتر خواهد شد ( مگر در مواردی استثنا که می دونیم همیشه استثنا وجود داره، ولی آیا باید استثناها رو مورد سنجش کار خودمون قرار بدیم؟ )

اين چيزي كه شما گفتين كاملا به برو بچه هاي رياضي صدق ميكنه ولي واسه تجربي هاي بيچاره كه فقط چندتا رشته ي خوب دارن و بايد زير 2 بيارن تا يه رشته ي خوب تو دانشگاه خوب قبول شن صدق نمي كنه من مثال ميزنم يكي 5 هزار مياره تو تجربي و خيلي علاقه به بزشكي داره آيا اين بمونه و خيلي هم درس بخونه ميتونه قبول بشه؟ من ميگم بالاي 80 درصد نه چون ميدونه قبول شدن تو اين رشته بسيار سخته و رتبه ي خيلي عالي ميخواد همين استرس زاست اما اين جورمسائل فقط مخصوص تجربي هاست و اونايي كه به يكي از رشته هاي دارو سازي و بزشكي و دندون علاقه دارن و به اميد قبول شدن ميمونن ولي باز هم قبول نميشن .
من يكي رو ميشناسم با رتبه ي 800 منطقه يك چون بزشكي تهران قبول نشد موند واسه سال ديگه آيا شما كسي رو سراغ دارين كه با اين رتبه تو رشته ي رياضي بمونه واسه سال بعد؟؟؟؟

[yarane-naghdi]

بچه ها يه سوال...
معماري داخلي زير شاخه مهندسي معماري هست يا خودش يعه رشته جداگونست؟؟؟ توي ارشد چي؟؟؟يعني اصلا زير شاخه هاش چطوره؟؟؟

یکی از دوستان میگفت بنظرش مهندس معمار واقعا مهندسه . تو حتما باهاش موافقی نه؟

برا سوالی که کردی میتونی به لینک زیر مراجعه کنی

برای مشاهده محتوا ، لطفا وارد شوید یا ثبت نام کنید

توی این متن خبری از گرایشی بنام معماری داخلی نیست

[hermione]

لطفا موقع انتخاب رشته جوگیر نشید !!!!بــــرق و مکـــانیک هیچ خبری نیست!!!
با این جمله که من میرم دنبال رشته مورد علاقم دلتونو خوش نکنید با اطمینان بهتون میگم شما الان هیچ اطلاعی از علاقتون ندارید
هر رشته ای که می خواید انتخاب کنید برید چارت درسیشو ببینید بعدش انتخاب کنید بعضی رشته ها چارتشون هیچ ربطی به اسمشون نداره ( مثل مهندسی شیمی )
خلاصه خیلی شانسیه !!!
دانشگاه با اونی که توذهنتونه خیلی فرق داره ( نمی دونم محل علم و تحصیل و یه مشت دانشمند و می خوام تا دکترا با معدل 19 برم )
به نظر من یه رشته ی آسون برید که لا اقل اگه علاقه بهش نداشتید بتونید واحداشو پاس کنید ...

[yarane-naghdi]

شدیدا به بچه های ریاضی پیشنهاد میکنم
رشته های برق و مکانیک رو به خاطر اسمشون انتخاب نکنین...
شدیدا توصیه یکنم

جانا سخن از زبان ما میگویی

واقعا کسانی که گول خوردن یا در معنای بهتری بی دقتی کردن زیاد هستن . در انتخاب رشته باید علاقه شخصی خودت رو ملاک قرار بدی بیشتر از هر چیزی . من شخصا کل تلاشم اینه که بعد دانشگاه رفتن از این لحاظ حالم بد نشه .

مثلا آدم هست که رفته شیمی دانشگاه صنعتی اصفهان خونده تا ارشد ولی الان داره دبیری میکنه توی منطقه ما در حالیکه رتبش هم خیلی خوب بوده . معلومه خوب انتخاب رشته نکرده که حالا تقریبا توی کارش مونده .
یه نفر دیگه هم داریم که دوباره شیمی محض خونده و الان داره دکترا رو در دانشگاه شیراز میخونه ولی ظاهرا آدم موفقیه و قراره در دانشگاه کار کنه
از این دومثال برداشتم اینه که نفر اول توجهی به علاقه و تواناییهاش نکرده چون کسی که موفق هست میتونه از همین ارشد بفکر کار در دانشگاه و ... باشه مثل نفر دوم . حکایت برق و مکانیک هم همینه . بدون توجه به علاقت انتخاب کنی آخرش حتما توی کارت میمونی

یکی از دوستان ما که میخواد بره برق هربار که میخواد حرفی از برق بیاره وسط میگه که این رشته پولی درش نیست . ولی چون علاقش زیاده موفق میشه و خودش هم خیلی مطمئنه . کلا "علاقه نداشته باشی و با اسم انتخاب کنی = ماندن در کار"

کلا حواس هممون جمع