به نظر من که مورد اول میشه به شرطی که ارتفاع مناسب باشه. (خیلی کم نه که از حالت سقوط در بیاد نه خیلی هم زیاد) چون بهترین پخش کننده انرژی حالت گنبدی است که البته باید ماکزیممی داشته باشه وابسته به منحنی هلال یا همون گنبد.
(نقشه کش ها می دونند که مثلا منحنی های ریاضی تو ساخت چرخدنده کاربرد دارند و مثلا یکی نیرو رو خوب منتقل می کنه و دیگری نرم کار می کنه مثل منحنی های اینولوت Inveloute - اگه درست نوشته باشم )
پس ما میتونیم حداقل یه نتیجه ای از این بحث بگیریم و اونم اینه که بتونیم این ماکزیمم را حساب کنیم.
جرم زمین رو کم کنیم؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟
با انتقال خاک که نمیشه. شما اگه 100 کیلومتر هم بکنید و خاکش رو ببرید مثلا تو ماه شتاب در مرکز این چاه کمتر میشه اما حساب کنید شعاع تقریبی زمین 3600 کیلومتر (اگه اشتباه نکرده باشم) و بزرگترین چاهی که تا حالا کندن فکر کنم 13 کیلومتر است
تازه مسئله مرکز جرم هنوز پابرجا می مونه. دی:
راستی مسئله را در حالت راحتتری حل کنیم و مرحله به مرحله به سختی و کلیت کار بیفزائیم شاید یه کاری بشه کرد.
تخم جانوری که وزن کمتری داشته باشه و پوسته سفت تری اگه سراغ دارید بگید گرونم نباشه
فقط یه چیزی: معلومه که مدت زمان سقوط زیاد مهم نیست و ضربه یعنی زمان برخورد مهمه. پس می گم یه حالت زیر را بث کنیم.
روی سطح شیبداری مثلا 30 درجه ما هم موازی با سطح با ارتفاع نسبتا کم 20 الی 30 سانتی با غلتش تخم مرغ را پرت کنیم تا نقطه برخورد اثرش کمتر بشه (البته احتمالش خیلی کمه چون کشسانی پوسته تخم مرغ زیاد نیست ولی شاید بشه