آفات گیاهان زراعــــــــی !!

[Vmusic]

شب پره دم چنگالی صنوبر

نام علمی : Cerura vinula
خانواده : Notodontidae
syn: Dicranura vinula

گیاه میزبان : صنوبر میزبان اصلی می باشد ولی در درختانی مثل شاه بلوط و توس و بید و مو نیز دیده شده...

خسارت : خسارت مربوط به لارو می باشد که از برگ های درختان میزبان تغذیه می کند !!

زمستان گذرانی به صورت شفیره !!

کنترل : جمع اوری و انهدام لارو ها
استفاده از مگس های انگل خانواده Tachinidae و زنبور های خانواده Braconidae
استفاده از سم دیمیلین و سموم میکروبی !!

منبع : خودم

[Vmusic]

سوسك برگ خوار غلات Lema melanopa L.
Chrysomelidae, Coleoptera



سوسك برگ خوار غلات(Lema melanopa) و نحوة خسارت آن


سوسك برگ خوار غلات(Lema melanopa) و نحوة خسارت آن

حشرة كامل(بالا)، لارو و علائم خسارت روي برگ(پائين)

اين آفت از استان هاي خراسان، اصفهان، تهران، خوزستان، فارس، آذربايجان غربي و شرقي، گيلان، مازندران، جيرفت، هرمز گان، سمنان وكرمانشاه و برخي ديگر از مناطق كشور گزارش شده است اما خسارت آن اقتصادي نيست. اين آفت بيشتر در مزارع آبي مشاهده مي گردد و گندم را به جو ترجيح مي دهد. لارو و حشرات كامل اين آفت پارانشيم رويي برگ را به موازات رگبرگ هاي اصلي مي خورند و محل خسارت آنها روي برگ به صورت نوارهاي طولي ســفيــد رنگي ديده مي شود. زمستان گذراني اين آفت به صورت حشره كامل است و تنها يك نسل در سال دارد. حدود 10 درصد از حشرات كامل پس از ظهور در اواخر خرداد جفت گيري و تخم ريزي مي كنند، اما لاروهاي سن دوم اين نسل با خشك شدن بوته ها از بين مي روند

منبع : خودم و ایران ویت

[Vmusic]

شته برگ ال Anoecia corni (Fabricius)

Anoecidae, Homoptera


شکل: شته هاي زيان آور غلات

Rhopalosiphum maidis (رديف بالا، سمت راست)، Diuraphis noxia (رديف بالا، سمت چپ)،

Rhopalosiphum padi (رديف وسط، سمت راست)، Sitobium avenae (رديف بالا، سمت چپ)،

Metopolophim dirhodum (رديف پائين، سمت راست) و Shizaphis graminum (رديف پائين، سمت چپ)


اين شته بيشتر در شمال ايران، اطراف كرج و قزوين جمع آوري شده است و فاقد اهميت اقتصادي است. ميزبان اصلي آن درخت ال (Cornus ) اسـت وروي برگ آن ايجاد گـال كرده و سپس به طرف ريشة گـندمـيان مهاجرت مي كند.اين شـته در منـاطـقي كه اين درخت وجود نداشتــه باشـد به صورت پارتـنـوژنـز دائم روي ريشة گنـدمـيان زندگي و توليـد مثـل ميكنند(رضواني،1380).


منبع : خودم و ایران ویت

[Vmusic]

ملخ صحرایی Schistocerca gregaria (Orth:Acrididae)

Desert locust



معرفی آفت:

موطن اصلی آن سودان و برخی از کشورهای آسیایی و آفریقایی چون عربستان وپاکستان میباشد.به دلیل اینکه از روی خلیج فارس پرواز کرده و خود را به ایران می رساند ملخ دریایی نام دارد.

دستجات مختلف ملخ ،پوره هاو حشرات بالغ و نا بالغ هر گیاه سبزی را اعم از علوفه،غلات،صیفی جات،درختان مثمر و غیر مثمر را که در سر راه خودببینند از بین می برند و یک آفت بسیار پلی فاژ میباشد.

ملخ صحرایی کپسول تخم ندارد و تخمهای خود را در دسته های 20-100 تایی در خاک به شکل خوشه انگور بهم می چسباند.هر حشره ماده 8تا 12 مرتبه تخمریزی می نمایدو جمعاً 800 تا 1000 تخم می گذارد.دوره نشو و نمای جنینی حدود 24 ساعت می باشد.سپس پوره خزنده ظاهر می شود . پس از 24 ساعت پوره سن 1 خارج می شود.حداکثر دوران پورگی 45 روز و در شرایط نامساعد 2 ماه بطول می انجامد.



زیست شناسی:

کانون دایمی ملخ صحرایی عمدتاً صحراههای شرق آفریقا،شرق پاکستان وغرب هندوستان است.در این مناطق که غالباً در کمربند بارانهای موسمی قرار دارد این ملخها در فاز انفرادی زندگی می کنند.اگر پس از چند سال مساعد،خشکسالی بروز کند ملخها حالت طبیعی خود را از دست میدهنذ و طی چندین نسل به حالت مهاجر در می آید. بدین ترتیب که در سالهای مساعد به دلیل غنی بودن پوشش گیاهی با حداکثر ظرفیت به زادو ولد پرداخته و جمعیت آنها زیاد می شود.ذر سالهای خشکسالی پوشش گیاهی به لکه ها وقطعات پراکنده محدود می شود لذا ملخها به این لکه ها هجوم آورده و پس از تمام شدن پوشش سبز این لکه ها،از لکه ای به لکه دیگر و منطقه ای به منطقه دیگر می روند می روند.

این تغییر رفتار با تغییر تدریجی مرفولوژیک همراه است. این تغییرات شامل تغییر رنگ،تغییر وضعیت صفحه های پشت سینه،تغییر وضع بالها،پاهاوحتی کپسول سر می باشد.بطوری که کارشناسان می توانند از روی همین تغییرات خطر هجوم ملخها را پیش بینی کنند.

این ملخ دارای 2 نسل کامل و یک ناقص می باشد.



کنترل

ملخ صحرایی جزو آفات عمومی بوده و کلیه عملیات مبارزه بر عهده سازمان حفظ نباتات و وزارت کشاورزی است.تغییرات این آفت در نواحی مختلف مناطق انتشار آن توسط سازمان بین المللی دفع ملخ((Anti-Locust Research Center که در لندن قرار دارد و همچنین سازمان خواروبار جهانی F.A.O کنترل می گردد.



1- مبارزه بیولوژیک: استفاده از پرندگانی چون سار گلو قرمز Pastor roseus ،سوسکهای خانواذه Meloidea که پارازیت تخم این آفت هستند.



2-مبارزه شیمیایی: الف:طعمه پاشی ب:محلول پاشی ج:ماشینهای اگزست و هواپیما



الف:طعمه پاشی: kg6 لیندین 25% یا kg3 سوین 85% را در 30 لیتر آب حل کرده و روی 100 کیلو گرم سبوس گندم ریخته و بهم می زنند و سپس برای هر هکتار kg 15 تا 20 از این طعمه می پاشند و برای سمپاشی از فنتروتیون 50% به مقدتر gr 300 تا 500 در هکتار استفاده میشود

[Vmusic]

شته روسی گندم Diuraphis noxia (Mord.)

الهه کلثومی اسفند 84

شكل ظاهري: داخل قسمت هاي لوله شده برگ گندم برنگ زرد تا سبز مايل بخاكستري هستند. بدن از پودر مومي سفيد پوشيده شده و طول آن 1.4 تا 2.3 ميليمتر است. جمع آوري از ايران: شيراز، گندم، بالدار و بي بال بكرزا،

زيست شناسي:

اين شته ها منحصراً‌ روي غلات منجمله گندم هستند. در ايران فرم جنسي جمع آوي نشده و احتمالاً بصورت بكرزائي توليد مثل مي كنند. معمولاً خوشه هاي گندم و جوي آلوده خميده مي شوند. در شيراز ناقل بيماري نوار زرد گندم وجود دارد (ايزدپناه، 1361). برگ انتهائي گياهان آلوده برنگ زرد و سفيد درآمده خشك مي شود. در مراحل ابتدائي الودگي لبه برگها در امتداد طولي خود لوله مي شوند. گاهي فاصله برگها كم شده ساقه بد شكل مي شود. مي تواند ناقل بيماري موزائيك جو نيز باشد.

جنس 75 :SITOBION MORD گونه از اين جنس شناخته شده كه 17 گونه آن از آفات مهم غلات هستند شصت و هشت گونه از اين جنس منحصراً‌ روي تيره گرامينه زندگي مي كنند كه در برخي از آنها فرم جنسي روي تمشك يا گل سرخ تشكيل مي شود. كورنيكول آنها بلند است كه در قسمت آزاد سلولهاي چند ضلعي كنار هم دارند. ظاهراً تا حدودي شبيه به جنس Macrosiphum هستند ولي برآمدگي كنار شاخكها در آنها رشد كمتري دارد و برآمدگي مياني نمايان تر است. طول موي روي بند سوم شاخك آنها حدود نصف قطر مياني همين بنداست در صورتيكه طول موي بند سوم شاخك Macrosiphum تقريباً برابر قطر مياني همين بند است. چهار گونه از جنس Sitobion جزو آفات گندم هستند كه دو گونه از آنها تا كنون در ايران جمع آوري شده اند.

شته روسي گندم به صورت يكي از آفات مهم جهاني غلات دانه ريز به خصوص گندم و جو درآمده است. در منابع مختلف منشأ اصلي اين آفت را حدود ايران، تركستان و روسيه گزارش كرده اند. علت نام گذاري اين حشره اين است كه اولين بار در سال 1900 ميلادي از جنوب روسيه گزارش شده است. در سال 1978 در جنوب آفريقا مسأله ساز شد و چند سالي است كه در قاره آمريكا گسترش يافته و باعث خسارت اقتصادي شده است. اين حشره ضمن تغذيه از قسمت عمقي بافت برگ و مكيدن شيره گياهي برگ ها را به صورت لوله اي در مي آورد، به همراه بزاق خود توكسيتي به داخل گياه تزريق مي كند كه موجب كاهش ظرفيت فتوسنتز و در نتيجه آسيب غشاي كلروپلاست ها مي شود. به همين دليل مبارزه با اين شته به وسيله سموم تماسي، در عمل با مشكل مواجه مي شود. ولي سموم سيستميك مؤثر هستند. دشمنان طبيعي اين آفت قادر به يافتن شته ها در داخل برگ هاي لوله شده نيستند بنابراين يكي از بهترين راه هاي كنترل اين آفت استفاده از ارقام مقاوم است.

اين شته در استان فارس (ني ريز، مرودشت، اقليد و آباده) به وسيله احمدي و سرافرازي و در سيستان به وسيله بنداني و همكاران همراه با 6 گونه ديگر از شته هاي غلات و در شهركرد به وسيله رستگاري و نوربخش همراه با 8 گونه ديگر گزارش شده است. رضواني و نوري (1374) اين شته را همراه با 7 گونه ديگر از لحاظ تغييرات انبوهي جمعيت در مناطق ورامين، كرج و فيروزكوه بررسي كردند و اظهار داشتنه اند، اين گونه بعد از شته سبز گندم در مناطق ورامين با 28% و كرج با 26% در رديف دوم در فيروزكوه در رديف اول قرار داشته است.

در بررسي جامعي كه به وسيله جمعي از اساتيد دانشگاه هاي كشور (71-1369) براي مشخص كردن مناطق انتشار در هفت استان به عمل آمد از 226 منطقه و پازايتوتيدهاي آن را در 114 منطقه گزارش كره اند ولي در هيچ كدام از استان ها اهميت اقتصادي نداشته است و در اين بررسي 5 گونه پارازيتوئيد و 3 گونه شكارچي مشخص شدند. وجود اين شته در مزارع جنوب قفقار قبل از سال 1900 ميلادي گزارش و به وسيله Mordvilk به نام Brachycolus Kortnewi (1900) معرفي شده است. در سال 1912 حشره شناس ديگري به نام Kurdjumov مشخص كرد كه شته جو گونه ديگري است و آن را به نام Brachycolus noxius نام گذاري كرد كه بعداً‌به وسيله Azinberg به Diuraphis noxia تغيير نام داده شد. Kordvaleve و همكاران (1991) تاريخه گسترش اين شته را در روسه كره هاي ايران و تركستان شرح داده است. Alfaro مبدأ آن را از حدود اسپانيا بر روي گندم و جو مي داند كه قابل قبول نيست. شته روسي گندم در سال 1978 در جنوب آفريقا و در سال 1980 در مكزيك، در سال 1986 در ايالت تگزاس آمريكا و در سال 1987 در شيلي طغيان كرد و نيز در سال 1988 به كانادار سرايت كرد و مسأله ساز شد.

ساير مناطق انتشار آفت عبارتند از: شمال آفريقا، خاورميانه از جمله ايران، آسياي ميانه، جنوب اروپا، خاور دور (جنوب غربي چين)

مشخصات ظاهري:

رنگ اين حشره سبز كم رنگ، اندازه طول بدون حدود 2 ميلي متر، زايده انتهايي دم مانند نسبتاً بلند، خاشك كوتاه، كورنيكول ها كوتاه و از طريق پارتنوزنز (دخترزايي) توليد مثل مي كنند. دم دوتايي و نيز لوله اي شدن برگها و وجود نوارهاي سفيد در روي برگ گياه ميزبان از مشخصات مهم وجود اين حشره مي باشد. به غير از شته روسي اكثر شته هاي غلات در انتقال بيماري هاي ويروسي از جمله ويروس مولد كوتولگي جو B.Y.D.V. نقش دارند ولي اخيراً گزارش هايي مبني بر ناقل بودن اين شته در انتقال ويروس مذكور در آفريقاي جنوبي ارائه شده است.

ميزبان ها و عادت تغذيه اين حشره از گندم، جو، چاودار، تريتيكاله و تعدادي از علف هاي باريك برگ تغذيه مي كنند. محل تغذيه قاعده برگ هاي تازه تشكيل شده و نيز بر روي خوشه ها مي باشد. بر اثر ترشح عسلك و رشد قارچ هاي مولد دوده (فوماژين) به ويژه در هواي مرطوب خسارت آن تشديد مي شود. برگ هاي حساس، لوله شده و تغيير شكل مي دهند و خود گياه از رشد بازمانده و كوتوله مي شود. در اثر تخريب غشاي كلروپلاست هاي ناشي از ترشحات نوكسيني حشره، لكه هاي كلروتيك طولي ايجاد شده و فتوسنتز و تنفس گياه مختل مي‌شود. بنا به عقيده Burd & Burton (1992) سفيد شدن سلول ها در اثر كاهش و به هم خوردن ميزان آب در گياه است. در صورت فقدان يا كاهش منابع غذايي و نامساعد شدن شرايط محيطي، بالدارهاي زنده زاي ماده به وجود مي آيند كه به وسيله باد منتقل شده و كلني هاي جديدي را به وجود مي آورند.

شرايط محيطي اين حشره شرايط آب و هوايي گرم و خشك را مي پسندد ولي قادر است در آب و هواي باراني نيز ادامه بقا دهد. در صورت نامساعد بودن شرايط ميزباني اين آفت يك باد براي انتشار آن به ديگر نقاط كافي است. حداكثر پوره زايي اين شته 4 عدد در روز، و در طول زندگي حشره تا 70 عدد گزارش شده است. مهمترين شرايط توليد مثلي اين حشره بر روي گندم در مرحله Jointing (GS300) است. ولي در گياهان ديگر در مراحل رشدي تفاوت آسيب پذيري ندارند. كلاً مرحله گياهك حساسترين مرحله قبل از تشكيل خوشه است. حساسيت گياهان آلوده در صورت وجود تنش كم آبي و كمبود ازت افزايش مي يابد به علاوه بين ذخيره آب موجود در گياه و بالدارزايي شته نوعي هم بستگي وجود دارد. عمل بهاره كردن گندم نيز تأثيري بر روي ميزان آلودگي به شته ندارد ولي آلودگي در گندم هاي تيپ زمستانه، در ارقام متحمل به سرماي فصل پاييز كاهش مي يابد كه علت آن مي تواند تلفات ناشي از شدت سرما باشد.

زيست شناسي آفت:

زيست شناسي آفت در شرايط استان تهران مطالعه شده است. اين حشره در شرايط گلخانه (دماي متوسط 2.7 درجه سانتي گراد و رطوبت 40%) و شرايط مزرعه مورد بررسي قرار گرفته است. در گلخانه ميانگين طول دوره هاي پورگي قبل از توليد مثل، توليد مثل، بعد از توليد مثل و كلاً‌ طول دوره زندگي بر حسب روز به ترتيب 7.5، 1، 42.77، 1.63 و 62 روز بوده است. ميانگين تعداد پوره هاي توليد شده توسط يك حشره 72.12 بوده است. دروه هاي مذكور در شرايط مزرعه به ترتيب 19.71، 2.43، 49، 16.43 و87.43 و ميانگين تعداد پوره توسط هر فود 76.86 بوده است. اين شته در فصول غير زراعي بر روي گندم و جوهاي خودرو و باريك برگ هاي ديگر به حيات خود ادامه مي دهد و بر روي ميزبان هاي ذكر شده به صورت جمعيت با كاهش رطوبت و افزايش درجه حرارت بيشتر مي شود. در شرايط كرج حشره بالدار از حدود دهه سوم فروردين ماه از روي ميزبان هاي غير زراعي و خود رو به مزرعه منتقل شده و در اواخر فصل زراعي مجدداً بالدار ظاهر و بر روي ميزبان هاي مزبور باز مي گردند. پارازيستم اين حشره به وسيله زنبور كارآيي لازم را دارد.

دشمنان طبيعي:

اين حشره داراي دشمنان طبيعي متعددي است كه نقش مهمي را در كنترل آفت دارند (جدول شماره 2 تعدادي از انواع شكارچي ها و پارازيتوئيدهاي آن را نشان مي دهد). ، ليست دشمنان طبيعي شته روسي گندم در سطح جهاني

Coccinellidae

Hippodamia convergens Guerin

Coccinella nugatoria Mulsant

Cycloneda sanguinea (L)

Adalia bipunclala (L)

Paranaemia vittigera (Mannerheim)

Seymnus (Pullus) loewii Mulsant

Diomus spp.

Anthocoridae

Oreus tristicolor (white)

Syriphidae

Eupeodes volueris osten Sacken

Allograpta obliqua (Say)

A exotica (wiedmann)

Platycherius (carposcalis) sp.

Neuroptera

Chrysopa carnea steph.

Hemerobius pacificus Banks

Braconidae

Diaeretiella rapae (M’Intosh)

Aphidius ervi Haliday

Pteromalidae

Asephes sp.

Pachyneuron siphonophorae

(Ashmead)

Eulophidae

Aoristicetys sp.

Megaspididae

Dendrocerus sp.

Charipidae

Alloxysta fascicornis (Hartig)

علمي از زنبور پارازيتوئيد براي كنترل اين حشره گزارش شده است. قارچ هاي Conidiobalus، Zoophthora و Dondra نيز اثر قابل توجهي در كنترل آفت دارند. قارچ Beovaria basiana بر روي باروري بي تأثير است ولي باعث افزايش تلفات مي شود (

گياهان ميزبان مقاوم:

براساس آزمايشهايي كه صورت گرفته چندين ژنوتيپ گندم از مبدأ ايران، شوروي سابق و بلغارستان شناسايي شده كه نسبت به اين شته مقاوم هستند( تظاهر ايجاد مقاومت منجر به پيدايش روش هاي مناسب كنترل با اين آفت در مواردي با استفاده از اين منابع مقاومت بوده است. مقاومت با انتقال يك ژن از ژنوتيپ هاي مقاوم به ژنوتيپ هاي داراي كيفيت زراعي خوب كه حساس به اين شته مي باشند، نسبتاً آسان است. Potgeiter و همكاران ژن مقاوم به شته روسي را به گندم Triticum monococcum با موفقيت منتقل كرده است Robinson etal منابع مقاومت به اين آفت را در گندم هاي Triticum dicoccum كه داراي ژنوم هاي AB هستند و نيز در ديپلوئيدهاي داراي ژنوم A از جمله T.monococcum، T. urartu و T. boeticum شناسايي كرده است. Skovmand etal (1994) چندين نژاد مقاوم را در گندم هاي نان از مبدأ تركيه شناسايي كرده است. Webster etal (1991) در جوهاي تيپ Facnltative كه از مبدأ ايران و افغانستان بوده اند. ژنوم هايي را شناسايي كرده كه مقاومت آنها براساس پلي ژني كنترل مي شود. مطالعات ميكروسكوپ الكترونيك نشان داده كه در جوهاي غير مقاومت از محل آوند آبكش تغذيه صورت مي گيرد ولي در جوهاي مقاوم، نيش شته به اين محل نمي رسد و از طرفي وزن شته ها كاهش يافته و عسلك كمتري توليد مي شود.

مكانيسم هاي ايجاد مقاومت غلات دانه ريز به شته روسي:

براساس مطالعات انجام شده مقاومت به شته روسي در جو، تريتيكاله، گندم هاي تتراپلوئيد و گندم هاي ديپلونيد T.monococcum و T.urartu و نيز گندم هاي از مبدأ تركيه مقاومت نشا نداده اند در مورد پديده ايجاد مقاومت در گياه نسبت به اين شته مطالعات مفصل بوده و نظريه Painter در مورد آن بررسي شده است. طبق اين نظريه مقاومت در گياه براساس يك يا مجموعه اي از عوامل زير به وجود مي آيد.

الف)آنتي يیوزيس:

نتيجه واكنش اثر گياه بر روي بيولوژي و يا فيزيولوژي حشره بوده كه منجر به كاهش طول عمر، باروري، اندازه حشره و حتي مرگ مي شود.

ب)تحمل: اين پديده به مقاومت گياه مربوط مي شود. گياه قادر است خسارت وارده را با داشتن جمعيت حشره بر روي خود در مقايسه با گياه حساس از همان رقم يا گونه گياهي جبران كند.

ج)آنتي گزنوسيس يا عدم ترجيح به گروهي از خصوصيات گياه و عكس العمل حشره اتلاق مي شود كه منجر به استفاده حشره از رقم يا گونه اي از گياه براي تخمريزي، تغذيه، پناهگاه يا تركيبي از اين سه مورد شده و يا خصوصيات مورفولوژيك يا آلكوكميكال ها كنترل مي شوند.

در مورد مقاومت گندم و جو به شته روسي براساس آنتي یيوزيس و تولرانس، در مورد تريتيكاله براساس آنتي یيوزيس در مورد يولاف تركيبي از هر سه مورد مي باشد و به همين جهت گياه اخير نسبت به اين شته فوق العاده مقاوم است. حالت تولرانس كه براي استفاه كارشناسان اصلاح نباتات بي اندازه مفيد است. تحت تأثير عوامل محيطي قرار مي گيرد و بيوتيپ هايي از شته مي توانند تحت شرايط خاصي بر اين پديده غلبه پيدا كنند. بنابراين در برنامه سلكسيون، مقاومت به شته ها به تنهايي نمي تواند مورد استفاده قرار گيرد.

جاودار به دليل دگرگشن بودن قادر به حفظ مقاومت خود نيست و از بين انواع گندم هاي ديپلوئيد، تتراپلوتيد و هگزاپلوتيد، 24 رقم مقاوم بوده كه 5 رقم از مبدأ ايران و 4 رقم از مبدأ شوروي، مقاوم ترين گزارش شده اند.از ميان انواع گندم هاي Agilops ارقام A. Speltoides، A. biunicialis، A.gemicolata و گندم هاي ديپلوئيد T.boeticum، T.urarta و T.monococcum نسبت به شته روسي مقاوم بوده اند.

روش هاي مختلف برررسي انواع مقاومت:

موقعيت، خصوصيات و مكانيسم هاي مقاومت ژنتيكي در برنامه هاي اصلاح نباتات اهميت زيادي دارد. در حالت آلودگي به شته روسي ارزيابي براساس موارد زير مي باشد:

الف) ارزيابي براساس آنتي بيوزيس

اين شته از تمام قسمت هاي برگ تغذيه عمقي مي كند در آزمايش هاي استاندارد بين المللي از لحاظ آنتي بيوزيس بايد گياهان مادر مكرراً از لحاظ وجود شته هاي مادر كنترل و پوره ها برداشته شود و اين موضوع مستلزم اين است كه ضمن تعيين ميزان خسارت توسط شته هاي مادر در زماني كه برگ هاي لوله شده باز مي شوند. پوره ها برداشته شود يكي از ره هاي مناسب براي تعيين و اندازه گيري آنتي بيوزيس براساس شمارش تعداد جنين و كالبد شكافي شته مادر است كه از يك ژنوتيپ به خصوص مورد نظر تغذيه كرده اند. اين روش به وسيله Burnett در آفريقاي جنوبي به كار رفته و موفقيت آميز بوده است.

ب)ارزيابي براساس تحمل گياه (Tolerance):

تولرانس يكي از اجزاء مهم مقاومت براي متخصصين اصلاح نباتات است. در اين روش ژنوتيپ هاي مختلف گياه را در داخل گياه كاسته و گياهك هاي آلوده را از لحاظ ارتفاع، نزن برگ، وزن ريشه و انبوهي شته مورد مقايسه قرار مي دهند هر تك گياه را بتعداد معيني پوره سن 1 شته آلوده كرده و بعد از مدت زمان مشخص (14-12 روز) آن ها را مورد مقايسه قرار مي دهند (از لحاظ جمعيت شته ها) و در زمان برداشت ابتدا شته ها را قبل از برداشت جدا نموده و بر روي هر ژنوتيپ به تفكيك وزن مي كنند و بعد از برداشت وزن گياه خشك، وزن برگ، ارتفاع گياه و ميزان محصول را مورد مقايسه قرار مي دهند.

ج)ارزيابي براساس آنتي گزنوسيس:

براي بررسي اين مورد از سه روش استفاده مي شود:

روش اول-تعداد مشخصي ژنوتيپ يا ارقام مختلف گندم يا جو را به طور منفرد (Single) كاشته و در معرض شته ها قرار مي دهند تا ميزبان ترجيحي خود را انتخاب كنند. در اين روش همه بوته ها را در داخل يك گلدان به فواصل معين و مساوي كاشته و تك بوته وسطي را آلوده مي كنند و اين آلودگي به تدريج به سايرين منتقل شده آفت گياه ميزبان تدريجي خود را انتخاب مي كند.

روش دوم-تك بوته ها را هر كدام در داخل گلدان جداگانه كاشته و آنها را در داخل قفس به فواصل مساوي از منبع آلودگي قرار مي دهند تا ميزبان ترجيحي شته ها،‌ انتخاب شود.

روش سوم- در اين روش در هر گلدان حاوي يك رقم يا ژنوتيپ، دو تك بوته به فواصل مساوي مي كارند و يكي از تك بوته ها را با تعداد مشخصي شته آلوده كرده، ترجيح ميزباني را در گياهان غير آلوده مورد مقايسه قرار مي دهند.

کنترل شیمیایی:

1-اکسی دیمتون متیل EC25% ،1.5 لیتردر هکتار ، اوایل ظهور سنبله ها ، 1 نوبت

2- دیمتوآت EC40%،1.5 لیتردر هکتار ، اوایل ظهور سنبله ها ، 1 نوبت

3- پریمیکارپ WP50% ، 0.5-1 کیلو گرم در هکتار ، اوایل ظهور سنبله ها ، 1 نوبت

4- تیومتون EC25% ، 1 لیتر در هکتار ، اوایل ظهور سنبله ها ، 1 نوبت

5- مالاتیون EC75% ،2.5 لیتر در هکتار ، اوایل ظهور سنبله ها ، 1 نوبت

[sedighe]

salam.
man darbareye surgom matlab mikham vali matalebe shoma seav nemishe

[Vmusic]

salam.
man darbareye surgom matlab mikham vali matalebe shoma seav nemishe

سلام دوست عزیز سعی کن فارسی بنویسی !!

در رابطه با سورگوم
# [ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

برای مشاهده محتوا ، لطفا وارد شوید یا ثبت نام کنید

[Vmusic]

جوندگان زیان آور گیاهان زراعی


جوندگان به گروهی از جانوران پستاندار گفته می شود كه از روی خصوصیات دندانها از سایر گروهها متمایز می شوند.

[ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

جوندگان به گروهی از جانوران پستاندار گفته می شود كه از روی خصوصیات دندانها از سایر گروهها متمایز می شوند. بدین ترتیب كه در فك پائین دارای جفت و در فك بالا دارای یك یا دو جفت دندان ثنایا می باشند. این دندانها درشت و فاقد ریشه بوده و ارتفاع آن همیشه ثابت است. در این جانوران دندان آسیاب مطلقاً وجود ندارد و جای آنها روی فك خالی و نمایان است. در اغلب جوندگان رودهٔ كور خیلی رشد كرده است.

● از نظر طبقه بندی جوندگان به دو زیر راسته تقسیم می شوند:
الف) زیر راستهٔ Duplicidentata
كه در فك بالا دو جفت دندان ثنایا دارند كه جفت دوم به صورت ستونهای كوچكی در پشت دندانهای جفت اول قرار گرفته اند و خرگوشها از این گروهند.
ب) زیر راستهٔ Sipmlicidentata
كه در فك بالا فقط یك جفت دندان ثنایا دارند. انواع موشها در این گروه طبقه بندی شده اند.

● در زیر فقط به شرح مختصری راجع به گونه هائی از این زیر راسته كه در كشاورزی اهمیت دارند می پردازیم:
▪ موش مغان Microtus Socialis و Microtus arvalis
▪ موش كلاهو Clitellus fulvus
▪ موش تاترا Tatera indica
▪ موش ورامین Nesokia indica
▪ موش سیاه Rathus rathus
▪ موش سیاه Rathus rathus
▪ موش خانگی Mus musculus
▪ مریونها Meriones Spp.
▪ موش شكول Glis-glis Caspicus

● مبارزه با موشها:

۱) تعیین نوع موش:
اول از همه باید نوع موشی را كه در نظر است برای دفع آن مبارزه كنیم، مشخص سازیم. زیرا تا نوع موش مشخص نشود، تعیین نوع مبارزه و طعمه و حتی نوع سم غیر ممكن خواهد بود. مثلاً می دانیم برای مبارزه با موش كا اهو از فتوكسین استفاده می شود و تلفات هم تا ۹۰ درصد می رسد ولی همین سموم را اگر در مبارزه با موش ورامین یا موش مغان به كار برند تلفات حداكثر به ۶۰-۵۰ درصد می رسد و یا برای مبارزه با موش انباری یا موش ورامین حداكثر ۵-۳ درصد فسفوردوزنگ مخلوط می كنند. بنابراین برای انجام یك مبارزه باید قبل از هر چیز نوع موش منطقه را شناخت تا مبارزه با موفقیت انجام شود.

۲) فصل مبارزه:
فصل مبارزه خود اهمیت زیادی دارد. مثلاً برای مبارزه با موش مغان در طول پائیز و زمستان طعمهٔ گندم با فسفوردوزنگ تا ۹۸ درصد تلفات می دهد ولی همین طعمه در بهار ۴۵-۳۵ درصد تلفات وارد می آورد زیرا موشها در این فصل رغبتی به خوردن مواد پر كالری ندارند و در فصل بهار و تابستان طعمه هائی كه براساس علف سبز تهیه می شوند نتیجه بهتری می دهند و یا در موش ورامین در فصل پائیز و زمستان مصرف طعمه با مغز گردو نتیجه مطلوبی می دهد ولی در بهار و تابستان گردپاشی لانه ها تلفاتی تا حدود ۹۹-۹۸ درصد می دهد. بنابراین باید دقت كامل به فصل مبارزه نمود و بعد طرز مبارزه را انتخاب كرد.

۳) محل زندگی موشها:
انتخاب سم بایستی بر حسب محل زندگی موشها باشد. اگر مبارزه در صحرا و دور از آبادی انجام می شود،‌ انتخاب نوع سم آسان است ولی اگر همین موش در محل زندگی انسان و شهرها دیده شود باید حتماً از سمومی كه برای انسان و دام بی خطرند استفاده شود. مثلاً موش خانگی وقتی كه به مزارع حمله می كند می توان از سموم فسفوردوزنگ به نسبت ۳% استفاده كرد ولی اگر این موش در منازل دیده شود باید زا سموم بی خطر مانند تركیبات وارفاین-كومارین و برمولین و غیره استفاده كرد.

۴) غلظت سم:
دستوراتی كه برای مبارزه با موش داده می شود از روی مطالعات زیادی به دست آمده است كه هم از لحاظ اقتصادی مقرون به صرفه باشد و هم مؤثر واقع شود. لذا پیروی از دستورات صادر شده اجباری است. مثلاً‌ موش مغان با اینكه جثه كوچكی دارد در دستورات مبارزه طعمه را با ۱۰ درصد فسفوردوزنگ آلوده می سازند. زیرا با تراكم زیادی كه این موش در هكتار دارد جمع وزن زندهٔ موش در هكتار بالا است و باید طعمه را با دُز حداكثر مصرف كرد. در صورتی كه با مبارزه با موش ورامین كه جثهٔ نسبتاً درشتی دارد،‌ دُز فسفوردوزنگ مصرفی ۵۰ درصد خواهد بود. چون با توجه به تراكم موش در هكتار جمع وزن موجود زنده در هكتار خیلی كمتر از موش اولی است و مصرف سم زیادی از لحاظ اقتصادی مقرون به صرفه نمی باشد.

۵) بیولوژی:
قبل از اقدام به مبارزه، بیولوژی موش مورد نظر را كاملاً مورد توجه قرار دهید تا از نقاط ضعف آن حداكثر استفاده را برای بالا بردن نتیجهٔ مبارزهٔ بدست آورید. مثلاً مبارزه شیمیایی با موش كلاهو یا موش شكول در فصولی كه قسمتی یا همهٔ موشها به خواب زمستانه رفته اند بی نتیجه است و باید از مبارزهٔ مكانیكی استفاده نمود.

۶ ) رعایت كامل اصول زراعی:
برای جلوگیری از خسارت موشها مخصوصاً در باغات و مزارع صیفی، پاك كردن مزارع از علف هرز یا زدن شخم عمیق در پائیز اهمیت زیادی دارد و از تراكم موشها در بهار خواهد كاست.

۷) دقت برای انتخاب ماده برای طعمه:
در این امر در صحرا و برای مبارزه با موشهای صحرائی می توان فرمولهای كلی توصیه كرد. مثلاً می گوییم در مبارزه با موش مغان در فصل زمستان به عنوان طعمه گندم مصرف كرد و در بهار از طعمهٔ سبز استفاده نمود. این دستور كلی است و نتیجهٔ مطلوب هم می دهد. ولی در مبارزه با موشهای خانگی یا انباری وضع اینطور نیست و نمی توان فرمول كلی برای انتخاب طعمه بدست آورد و در هر مورد باید كسی كه مبارزه را سرپرستی می كند قبل از طعمه گذاری با انجام آزمایشهائی نوع طعمه مورد لزوم خانه یا انبار را پیدا كند. اگر موشی در انباری دیده شد باید قبلاً چند نوع ماده بدون سم در گوشه و كنار انبار قرار داد و دو یا سه روز مراقب بود كه موشها به كدام طعمه توجه خواهند داشت. پس از پیدا كردن نوع غذای مورد علاقه موشهای این انبار یا منزل، طعمه را براساس آن ماده تهیه می كنند. در اینجا باید متذكر شد كه موش خانگی یا انباری به انواع غذاهای مختلف دسترسی دارد. اگر كمبودی احساس كند ممكن است از خانه ها و انبارهای مجاور آن را تهیه كند لذا انتخاب طعمه برای اینگونه اماكن ۳-۲ روز مطالعه مقدماتی لازم دارد.

● فرمولهای مبارزه با جوندگان و طرز تهیه آنها:

۱) طعمه گندم مسموم:
برای تهیه طعمه ۱۰۰ كیلوگرم گندم و ۲ لیتر روغن پارافین و ۱۰ كیلو فسفوردوزنگ مورد احتیاج است. برای تهیه اول ۲ لیتر روغن را با ۱۰۰ كیلوگرم گندم با پاروك خوب مخلوط كرده و سپس فسفوردوزنگ را به تدریج به گندم اضافه كرده و با پاروك هم می زنند تا سم با گندم به طور یكنواخت مخلوط شود. از این طعمه برای مبارزه با موش مغان در فصل پائیز و زمستان از قرار ۲-۱.۵ كیلو طعمه در هكتار به طور دست پاش استفاده می كنند. طعمه تهیه شده را در همان روز باید مصرف نمود. اگر بخواهند با این طعمه با موشهای جنس Meriones در پائیز و زمستان استفاده كنند به جای ۱۰ درصد فسفور دوزنگ باید میزان فسفور دوزنگ را تا ۵ درصد تقلیل داد.
چنانچه بخواهند از این طعمه در مبارزه با موش خانگی كه در مزارع زندگی می كنند یا موش جنگلی استفاهد كنند، میزان فسفوردوزنگ را تا ۳ درصد باید پائین آورد.

۲) طعمه با مغز گردو:
۱۰ كیلو مغز گردو و ۲۰۰ گرم روغن پارافین، ۰.۵ كیلو فسفودوزنگ و طرز تهیه مثل طعمه گندم می باشد. این طعمه را می توان در فصل پائیز و زمستان برای مبارزه با موش ورامین در باغات بكار برد. برای این كار طعمه را با قاشقك در داخل لانه های فعال می گذارند. در این روش باید كلیه لانه ها را یك روز قبل از انجام مبارزه كوبید و روز بعد طعمه گذاری را فقط در سوراخهائی كه باز شده اند،‌ یعنی لانه های فعال انجام داد. مقدار مصرف طعمه در یك هكتار حدود ۰.۵ تا یك كیلوگرم طعمه خواهد بود.

۳) طعمهٔ سبز:
علف سبز (هر نوع علف هرز یا گیاه زراعی فرق نمی كند) ۱۰۰ كیلوگرم، فسفوردوزنگ مخلوط با خاكستر یا پودر تالك حدود ۱۰ كیلوگرم در این طریقه ابتدا پودر تالك و فسفوردوزنگ را با هم به خوبی مخلوط می مكنند سپس كارگری كه مجهز به دستكش و ماسك و یك سطل با ظرفیت حدود یك كیلوگرم، كار را شروع می كنند. كارگر ضمن عبور از مزرعه به محض برخورد با لانه فعال، مقداری علف چیده و آن را به اندازهٔ سوراخ خروجی موش گلوله كرده و یك طرف گلوله را با مخلوط سم و تالك آغشته كرده و طرف آلوده با سم را داخل سوراخ موش كرده و راه ورود لانه را می بندد و سراغ سوراخ بعدی می رود. در این روش باید یك روز قب از مبارزه كلیه لانه ها را لگد كوب كرد و روز بعد فقط در سوراخهای باز شده طعمه گذاری كرد. این طریقهٔ مبارزه را در فصل بهار و تابستان برای موش مغان، موش آبی و مریونها می توان به كار برد. با این مقدار می تون ۱۲-۱۰ هكتار را مبارزه كرد.

۴ ) طعمهٔ سیب زمینی یا هویج:
۱۰ كیلوگرم سیب زمینی یا هویج و ۰.۵ كیلوگرم فسفودوزنگ مورد احتیاج است. ابتدا هویج یا سیب زمینی را به قطعات كوچكی به اندازه حبه قند تقسیم می كنند. سپس فسفوردوزنگ را به تدریج روی این قطعات پاشیده و با پاروك آن را به هم می زنند تا سم بطور یكنواخت با طعمه مخلوط شود و باید بلافاصله طعمه گذاری را شروع كرد. این روش را می توان برای موش آبی یا موشهای خانگی در مزارع در فصل تابستان و پائیز بكار برد و طعمه گذاری را باید طرف عصر انجام داد.

۵) طعمه با یونجهٔ خشك
یونجه خشك ۱۰ كیلوگرم، ملاس چغندرقند یك لیتر،‌فسفودوزنگ یك كیلوگرم مورد احتیاج خواهد بود. این روش را در روزهای برقی برای مبارزه با خرگوش می توان بكار برد. برای تهیه طرف صبح روی یونجه خشك ملاس چغندرقند یا محلول ۱۰ درصد شیره را به تدریج پاشیده و یونجه را زیر و رو می كنند تا محلول به طور یكنواخت یونجه را خیس كند. سپس روی آن را با گونی یا نایلون می پوشانند و تا عصر به همان حال می گذارند تا یونجه ها رطوبت بردارند. طرف غروب یونجه ها را به دسته های كوچك (۱۰-۸ ساقهٔ یونجه در هر دسته) تقسیم می كنند. سپس فسفور دوزنگ را روی آن پاشیده و آرام آرام بهم می زنند. این طعمه را طرف غروب در سطح باغی كه مستور از برف می باشد و مورد حملهٔ خرگوشها قرار می گیرد پخش می كنند. در هر ۱۰ متر مربع یك دستهٔ كوچك یونجه كافی است. صبح روز بعد طعمه هائی كه مورد استفاده خرگوش قرار نگرفته است باید از سطح باغ جمع آوری و معدوم شود

۶) طعمه با نان و مربا:
این روش مخصوص موش شكول می باشد. مواد مورد نیاز ۱۰ كیلو نان سفید، ۲۰۰ گرم مربا بهتر است مربای زردآلو باشد، ۰.۵ كیلو فسفوردوزنگ خواهد بود.
طرف غروب نانها را از وسط بریده و لای آن را مربا می مالند،‌ سعی شود قطعات زردآلو لای نان وجود داشته باشد سپس فسفوردوزنگ را روی مربا می پاشند و دو طرف نان را روی هم می گذارند و سپس آن را به قطعات كوچك تقسیم می كنند و در محل رفت و آمد شكول قرار می دهند و صبح روز بعد طعمه ها را جمع آوری و معدوم می سازند.

۷) گردپاشی لانه ها:
مواد مورد نیاز: ۲۰ كیلوگرم تالك و ۱۰ كیلوگرم فسفوردوزنگ خواهد بود.
تالك و فسفوردوزنگ را در ظرف سربسته با چرخانیدن ظرف به خوبی با هم مخلوط می نمایند. سپس این گرد را با گرد پاشهای دستی كوچك به داخل لانه می پاشند. در این طریقه هم باید یكروز قبل از مبارزه كلیهٔ لانه ها را بكوبند و روز بعد گردپاشی را فقط در لانه های باز شده انجام دهند. این روش بیشتر در مواقعی كه موشهای صحرائی از قبیل موش مغان (در زمانی كه علف بیابان خشكیده و هوا گرم است) یا موش ورامین (در فصل بهار) كه از برداشتن طعمه خودداری می كند به كار می رود.

[hamed1282]

دوست عزيز ممنون از زحمتي كه مي كشيد اگه امكان داره لطف كنيد رشته تحصيليتان را هم بگوييد

[Vmusic]

دوست عزيز ممنون از زحمتي كه مي كشيد اگه امكان داره لطف كنيد رشته تحصيليتان را هم بگوييد

سلام دوست عزیز !!
خواهش می کنم !!
این جور مسائل بهتر تو پیام خصوصی مطرح بشه ! مهندسی گیاه پزشکی رشته تحصیلی منه !!