حسين پناهي

[Mahdi/s]

و آنچه که من اولین بار برداشت کردم ، وقتی گوش کردم... یک آدم پریشون احوالی که پشیمان هست از اینکه دعوت نامه ی امدن به این دنیا را قبول کرد ...

اره....اتفاقا....من بعد از اینکه نظرت رو خوندم.....رفتم چندبار دیگه گوش دادم.....صداش که خیلی غم داره.......اما تو قسمت اول شعرش..برداشت شما منطقی هست.......انگار داره از اون فرشته ی مهربون...میپرسه.....منو که داری میفرستی.....زمینم کجاست....وطنم کجاست....مادرم...و.....
من اون قسمتی که میگه معنای این همه سکوت چیست هم.....تفسیر کردم..برای خودم.......مثل همون بچه ای میمونه که....تازه به دنیا اومده.....حرف هارو میشنوه....اما چیزی نمیتونه بگه.......غیر از گریه کردن.....کاری از دستش بر نمیاد........

[karin]

سلام

حرکت خوبیه استقبال می کنیم : دی
فقط شما یه لطفی کن هر شعری رو که قرار میدی در کنار فایل صوتی متنش رو هم قرار بده
تشکرات بسیار فراوان

-

وهم

کهکشانها کو زمينم؟
زمين کو وطنم؟
وطن کو خانه ام؟
خانه کو مادرم؟
مادر کو کبوترانه ام؟
معناي اين همه سکوت چيست؟
من گم شده ام در تو يا تو گم شدي در من اي زمان؟!
کاش هرگز آن روز از درخت انجير پائين نيامده بودم!!
کاش!


تا به حال این شعر رو نخونده بودم و و برای اولین بار با صدای خود مرحوم پناهی (همین الان) شنیدم و نمیدونم اگر خودم شعر رو خونده بودم انقدر به نظرم می اومد یا ساده از کنارش می گذشتم
لحن خوندن و موزیک همراه یک حس غم و اندوه و تلاشی بیهوده برای رسیدن به چیزی رو بهم منتقل می کنه. و این پرسش های پی در پی از کهکشان و زمین و زمان، بیشتر این رو منتقل می کنه که شاعر داره حسرت خوبی های گذشته رو می خوره، زمینی که قبلا دوست داشته و شاید الان اون طوری نیست، مادری که قبلا داشته و الان دیگه نیست، حس ها و خاطرات کودکی که با بزرگ شدن دیگه وجود ندارن و شاعر در این توهمه که شاید در گذر زمان گم شده. که نمیدونه اون گم شده یا زمان! و فکر می کنه از اون درخت انجیره که پایین اومده این اتفاقا افتاده
و کاشی که هیچ وقت ثمری نداره

بیشتر حس یک حسرت همیشگی رو منتقل میکنه نسبت به خاطرات و اتفاقات و داشته های خوب گذشته (خصوصا کودکی) که دیگه الان وجود نداره. چیزی که هر کسی در یک برهه زمانی ممکنه دلش واسش تنگ بشه یا حسرت بخوره


تفسیر که نه، حس و برداشتی بود که من از این شعر داشتم

[Mehran]

سلام به همه ی دوستان...

ابتدا تشکر بسیار زیاد از alone_boy جان که با این ایده یخوبش ما رو دور هم جمع کرد.
همچنین از دوست و همکار عزیزم sepid12ir و karin خانم دوست داشتنی، ممنونم.

تا حالا آهنگ های زیادی شنیدم و تو ذهن خودم تفسیر های گوناگونی ازشون داشتم ولی این بار اوله که میخوام اونارو یه جا بنویسم و با یه عده در میون بزارم.

شاعر داره حسرت خوبی های گذشته رو می خوره، زمینی که قبلا دوست داشته و شاید الان اون طوری نیست، مادری که قبلا داشته و الان دیگه نیست

منم همین نظر رو دارم و به نظرم با توجه عبارت " کاش هرگز آن روز از درخت انجير پائين نيامده بودم!! " شاعر خودش رو مقصر میدونه و داره حسرت گذشته رو میخورده. روزگار خوبی که اون رو با یه اشتباه از دست داده و الان چیزی جز پشیمونی براش باقی نمونده.
شاعر یه تلمیح غیر مستقیمی داره به داستان حضرت آدم، که با یه اشتباه همه ی گذشته ی خوبش رو از دست داد.

برداشتی بود، هر چند آزاد...

با تشکر مهران...

[Isabella]

سلام
اجازه...!!!
منم نظرمو بگم؟
با خانم karin نظرم یکی هست!دقیقا یکی هست ولی میخوام سعی کنم یه جوردیگه بگم البته ایشون سنگ تمام گذاشتن و بسیار زیبا بیان کردند! چیز زیادی برای من نذاشتن که بگم!
با خانم sepid12ir و اقای aloneboy نظرم یکم متفاوت هست!
احساس میکنم ایشون در مورد خاطرات خوب کودکی گفتن!
بالا رفتن از درخت یکی از شیطنت های بچه گانه یا بازی بچه گانه هست! وقتی شاعر این جمله را به کار میبره فکر میکنم منظورش اینه که: ای کاش اون خاطرات دوران کودکی تموم نمیشد! به نظرم شاعر پایین اومدن از درخت انجیر را مظهر بزرگ شدن و تموم شدن عادت ها و بازی های بچه گانه و تمام شدن اون روزگار پاک و ساده میدونه و با گفتن این حرف میخواد بگه بگه ای کاش از درخت انجیر پایین نمیومدم تا دوران کودکی تموم نشه و اون دوران همچنان پابرجا میموند! (به نظر میرسه دقیقا مثل خانم karin گفتم )

[Mahdi/s]

ممنون از همه.......نمیخوام بین بحث هامون فاصله بیوفته....وهی بیام ازتون تشکر کنم....اما چون فعلا اول راه هستیم....من از همتون با برداشت هاتون تشکر کنم........

فقط شما یه لطفی کن هر شعری رو که قرار میدی در کنار فایل صوتی متنش رو هم قرار بده

چشم.....

ولی این بار اوله که میخوام اونارو یه جا بنویسم و با یه عده در میون بزارم.

لطف داری.....
====
خیلی عالی شد.....اون درخت انجیره برای من مثل یه علامت سوال بود.....اما با کمک همتون میشه گفت یه دلیلی پیدا کردم....

ه نظرم شاعر پایین اومدن از درخت انجیر را مظهر بزرگ شدن و تموم شدن عادت ها و بازی های بچه گانه و تمام شدن اون روزگار پاک و ساده میدونه و با گفتن این حرف میخواد بگه بگه ای کاش از درخت انجیر پایین نمیومدم تا دوران کودکی تموم نشه

خیلی عالی بود......
میشه اسمشو گذاشت ..............دوران کودکی گمشده در هیاهو....

[Mahdi/s]

خوب فکر کنم دیگه کسی نظری نداشته باشه.....بهتر شعر جدی رو بزاریم.....اینم اضافه کنم....حتمالازم نیست منتظر من باشید که شعر جدید رو بزارم...هرکدوم از بچه ها که خواست میتونه.....شعر جدید بزاره..اگر چند روز از آخرین پست گذشت میتونه شعر بعدی رو بزاره.....

بعدی.....
پیست
میزی برای کار
کاری برای تخت
تختی برای خواب
خوابی برای جان
جانی برای مرگ
مرگی برای یاد
یادی برای سنگ
این بود زندگی؟

برای مشاهده محتوا ، لطفا وارد شوید یا ثبت نام کنید

===
خوب بفرمایید.....
هرکسی هم خواست میتونه برداشتش رو از شعر اول هم بگه.......

[Mahdi/s]

من خودم شبه ای برام نداشت....ولی اگر بخوام برداشتم رو بگم......

میزی برای کار

تلاش های روزمره رو میگه.......

کاری برای تخت

کار کردن...و پول درآوردن برای زندگی بهتر.........

تختی برای خواب

خوابی برای جان

جانی برای مرگ

اینا هم برای پیوستگی...و درارتباط بودن نسبت به همدیگر..........

مرگی برای یاد

من اینطوری برداشت کردم که..تا وقتی زنده هستیم هیچکس از کس دیگه خبری نداره...تا یکی میمیره ...میگم......ای وای....دیدی فلانی مرد..........

یادی برای سنگ

زمانی آدمها یادشون میوفته که باید به یاد هم دیگه باشن که دیگه خیلی دیر شده....یادی هست فقط برای سنگ قبر....

این بود زندگی؟

قصه ی تکرار.................امروز مثل دیروز.....دیروز مثل روز قبل..فردا مثل امروز.................

[sepid12ir]

تو این شعر مرحوم پناهی یک روند روتین زندگی را به نمایش کشیده ...
برداشت شخصیم:
حسرتی از پوچی و بی هدفی زندگی است... البته اون جمله ی آخر برا من چند وجهیه... وقتی میگه این بود زندگی با اون لحن خاص، هم به نظرم میرسه که

از زندگی و بی هدف بودنش آزرده خاطره و

از جهتی دیگه فکر میکنم دید شاعر نسبت به زندگی چیزی برخلاف آنچه هست که میبینه... دید وتصوری که شاعر از زندگی داره تا حدی متفاوت از واقعیت زندگی و آنچه که باهاش روبرو شده و بخاطر همین یک حس نا امیدی و غم را در این شعر میشه حس کرد...

برداشتم کاملا شخصیه...

[Mehran]

سلام.

یه نکته ای راجع به آهنگ قبل یادم اومد که فکر میکنم گفتنش لازمه.
پیرو نظر دوستان که نظرشون این بود، منظور از آهنگ وهم دوران کودکی حسین بوده
یه آهنگ مرتبط دیگه در همون آلبوم سلام و خداحافظ وجود داره، به نام من مخوام برگردم به کودکي
که فکر میکنم یه ارتباط معنایی مستقیمی با آهنگ وهم داشته باشه.
forum.p30world.com/showpost.php?p=4348757&postcount=36

با تشکر مهران...

[karin]

سلام

خب یک پوچی ای در این شعر حس می کنم که خوشم نمیاد! یعنی باهاش موافق نیستم
شاعر چرخه روتین و عادی زندگی رو میگه اما این بود زندگی؟ آخرش یه کم کار رو خراب کرده
من برداشتم اینه که منظور شاعر این بوده که زندگی یک چرخه ی تکراریه که در پایان هم به مرگ و قبر و اینا می رسه که حتا یادت هم واسه سنگه!
ولی نوع بیانش برام جالبه، در عین کوتاهی و تعداد کم کلمات خیلی قشنگ مفهومش رسونده