کسی که پایه های اعتقادش به وجود خالق رو بسیار محکم و استوار بنا کرده , وقتی بهش میگن دلیل بیار و ثابت کن که خالقی هست , جواب میده:
شما بیاین دلیل بیارین و ثابت کنین که نیست چون من از بس دلیل و مدرکِ مادی و ملموس ( قابل لمس ) برای بودنش پیدا کردم دیگه محاله قبول کنم نیست مگر اینکه کسی دلیلی قاطع بیاره که همه ی اون دلیلها رو از بین ببره . اونوقت دستش رو هم مىبوسم .