مشاعره

[sise]

دلا اگر چه که تلخست بیخ صبر ولی
چو بر امید وصالست خوشگوار آید

پس از تحمل سختی امید وصل مراست
که صبح از شب و تریاک هم ز مار آید

ز چرخ عربده جو بس خدنگ تیر جفا
بجست و در دل مردان هوشیار آید

چو عمر خوش نفسی گر گذر کنی بر من
مرا همان نفس از عمر در شمار آید

[magmagf]

در نگاهت همه مهربانی هاست :
قاصدی که زندگی را خبر می دهد
و در سکوتت همه صداها :
فریادی که بودن را تجربه می کند

[sise]

در طریق عاشقان خون ریختن
با حیات جاودان یکسان بود

سایه از کل دان که پیش آفتاب
آشکارا و نهان یکسان بود

کی بود دلدار چون دل ای فرید
باز کی با آشیان یکسان بود

[magmagf]

درخت
تنها به يك چيز فكر مي كند
خورشيدي
كه به او چشم بدوزد
اشك هايي كه به پاي من ريختي
درختم كرد
اما
من فكرهاي زيادي در سر دارم
از آشيان پرندگان
تا ريشه هايم

[sise]

من آن ابرم كه مي خواهد ببارد
دل تنگم هواي گريه دارد
دل تنگم غريب اين در و دشت
نمي داند كجا سر مي گذارد ...

[mohammad99]

سلام دوستان


در پيش بيدردان چرا فرياد بي حاصل كنم
گرشكوه اي دارم زدل با يار صاحبدل كنم

[sise]

ما بدان مقصد عالی نتوانیم رسید
هم مگر پیش نهد لطف شما گامی چند

چون می از خم به سبو رفت و گل افکند نقاب
فرصت عیش نگه دار و بزن جامی چند

قند آمیخته با گل نه علاج دل ماست
بوسه‌ای چند برآمیز به دشنامی چند

سلام محمد عزیز. حالا این یار صاحبدل کی هست

[raheman]

دلم از حادثه خونه ، چشام از خاطره خیس

دوس داری برو ولی نامه برامون بنویس

[sise]

سر قرار نبودي خمار برگشتم
قرار بود كه چشم انتظار من باشي

تو دست هاي خودت را به دست هاي كسي...
بدون اينكه كمي شرمسار من باشي

چرا مرا به امان خدا رها كردي؟
به جاي اينكه خداوندگار من باشي ...

[mohammad99]

ياد ايامي که در گلشن فغاني داشتم
در ميان لاله و گل ، آشياني داشتم


***
جلال جون پیداش کرده بودم که دیگه غمی نبود!!