به نظر من نقاط ضعف تیم حریف اینها هستند که راحت میشه با کار روی این نقاط حریف را به آسانی شکست داد:
1-رحمتی:
یاد هادی طباطبایی افتادم که اون زمان می گفتند سانتر روی دروازه=گل ضعف بزرگ رحمتی که تیم ملی هم از اون ضربه خورد همین سانتر ها مخصوصاً سانتر توی محوطه 6 قدم هست که به احتمال 90% گل میشه
2-حیدری:
درسته سانترهای بسیار خوبی می کنه اما اگه دقت کرده باشید فقط با پای راستش سانتر می کنه و اگه توپ رو پای چپش باشه اینقدر این پا اون پا می کنه تا توپ بیاد رو پای راستش.به نظر من دفاع وقتی دید توپ رو پای چپ حیدری هست اصلاً باید بی خیال دفاع بشه و صبر کنه خودش بیاره رو پای راستش که در این صورت راحت میشه با آمادگی ذهنی بالا سانترش را بلوک کرد
3-تیموریان:
مستعد گرفتن کارت زرد که به نظرم صادقیان یا خلعت راحت می تونن از این بازیکن اخراجی بگیرند با کمی تنه به تنه حرکت کردن با تیموریان
4-مجیدی:
نقطه قوتش تو استارت زدن وقتی با دفاع حریف فاصله داره.به نظر من دفاع اصلاً نباید با مجیدی من تو من کنه و بیشتر باید حواسشون به حرکتهای مجیدی از گوشه ها باشن تا مرکز دفاع.اما قضیه روی کرنر ها یا خطاها فرق می کنه و در این زمان حتماً باید با مجیدی من تو من شدید کرد.این دو مورد رعایت بشه مجیدی خنثی است که اگه این موارد نبود الآن توی بهترین تیمهای اروپایی بازی می کرد
5-قاضی:
فانتزی باز نیست و فقط به قدرت شوتهاش می نازه که این هم با کم کردن فاصله با قاضی امکان شوت زدن از قاضی گرفته میشه.رو ضربات هد هم با وجود سید جلال و بنگر نگرانی نداریم
6-منتظری:
بد دریبل نمی خوره اما ضعفش رو پاسهای تو به عمق پشت سرش هست که این کار رو باید صادقیان انجام بده که استاد هست توش
و اینکه من به شخصه نقطه قوت وحشتناکی در تیم حریف نمی بینم که بخواد مایه دردسر بشه
خوشبختانه یکی از دلایلی که در برخی از دربی ها بازنده بودیم در تیم وجود نداره یعنی بازیکنان مغرور که شاخصش شیث رضایی بود