آرشیو / اخبار متفرقه و آرشیوی فوتبال داخلی

[nw_nk]

[ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

1 - منبع خبر رو حتما ذکر کنید و ترجیحا لینک صفحه حاوی خبر رو بصورت غیرفعال قرار دهید.

برای مشاهده محتوا ، لطفا وارد شوید یا ثبت نام کنید

برای مشاهده محتوا ، لطفا وارد شوید یا ثبت نام کنید

منبع: جوان

[ifu]

علیرضا نیکبخت واحدی هم بود که من توی لیست ندیدمش!

[nar nia]

منبع:

برای مشاهده محتوا ، لطفا وارد شوید یا ثبت نام کنید

[nar nia]

چه عواملی موجب شدند تا شمار بازیکنان بین المللی ایران روز به روز کمتر شوند به طوری که امروز تنها نکونام و شجاعی ملی پوشان بین المللی ایران محسوب می شوند؟


به گزارش باشگاه خبرنگاران وب سایت ورزشی گل بین المللی در گزارشی مجموعه عواملی را بررسی کرده که موجب کاهش چهره های بین المللی فوتبال ایران شده است. ترجمه این گزارش در ادامه تقدیم می شود.


زمانی نه چندان دور دوازده بازیکن ایرانی در باشگاههای معتبر اروپایی نظیر بایرن مونیخ، هامبورگ، اشتورم گراتز، آستریا وین و کایزرزلاترن توپ می زدند و علی رغم مشکلات ناشی از بازی در باشگاههای تراز اول دنیا و تفاوتهای فرهنگی تعدادی از آنها با سعی و تلاش در باشگاه خود چهره شدند.



علی دایی نخستین بازیکن آسیایی محسوب می شود که در لیگ قهرمانان اروپا بازی کرد و برابر تیمهای مطرحی چون میلان و چلسی به زمین رفت.



اندکی پس از دایی مهدی مهدوی کیا و علی کریمی حضوری موفق در لیگ قهرمانان را در ترکیب تیمهای خود تجربه کردند. بازی به یادماندنی مهدوی کیا در لباس هامبورگ و ثبت یک گل، ارسال یک پاس گل و کسب یک پنالتی مقابل یوونتوس صاحب نام تنها گوشه ای از دوران بازیگری مهدوی کیا در هامبورگ (بیش از 200 بار حضور در زمین) محسوب می شود.



مهدوی کیا در حالی دو بار عنوان بهترین بازیکن سال هامبورگ را از آن خود کرد که وحید هاشمیان فصلی موفق را در ترکیب تیم بوخوم سپری کرد و عنوان چهارمین گلزن برتر بوندسلیگا را به دست آورد.



آندرانیک تیموریان دیگر بازیکن ایرانی در اروپا بود اما این بار در لیگ برتر انگلستان. در این زمان 6 ایرانی حاضر در لیگهای قطر و امارات نامهایی آشنا برای هوداران محسوب می شدند که از میان آنها جواد نکونام با درخشش در جام جهانی 2006 به اوساسونا پیوست. مسعود شجایی دیگر بازیکن ایرانی بود که پا جای پای نکونام گذاشت.



اینکه از مجموع این ستارگان تنها نکونام و شجاعی هنوز در اروپا هستند این سوال را به ذهن متبادر می کند که چه بر سر سایر نمایندگان فوتبال ایرانی که دل میلیونها تماشاگر لیگ های اروپایی را ربوده بودند آمد؟



ستاره هایی که یکی پس از دیگری از آسمان فوتبال اروپا کوچ کردند تا بقیه دوران بازیگری خود را بدور از هیاهو به سر برند.

















علی دایی



آرمینیا بیلفلد، بایرن مونیخ، هرتا برلین



- نخستین فوتبالیست از آسیا که در لیگ قهرمانان اروپا بازی کرد.



- بازیکنی که همه باشگاههایی که لباس آنها را بر تن کرد احترام زیادی برای او قائل هستند.







علی کریمی

بایرن مونیخ

- در نخستین حضور خود در لیگ قهرمانان اروپا گل زد.

-پس از آنکه در فصل دوم حضورش در بایرن نتوانست جایی در ترکیب اصلی تیم بیابد به قطر رفت.







مهدی مهدوی کیا



بوخوم، هامبورگ، آینتراخت فرانکفورت



-بیش از 200 بار حضور در ترکیب تیم هامبورگ و درخشش در لیگ قهرمانان اروپا،



-دو بار به عنوان بهترین بازیکن سال هامبورگ انتخاب شد.









خداداد عزیزی



اف سی کلن



-سه فصل حضور در کلن آلمان



- پیش از حضور در لیگ امارات به تیم سان خوزه ارث کویک پیوست.







با وجود آنکه تعدادی از این بازیکنان نظیر خداد عزیزی،‌ کریم باقری، حسین کعبی و حامد کاویان پور تجربه کوتاه مدت نه چندان موفقی را در تیمهای اروپایی داشتند اما سایر چهره های بین المللی ایران هنوز چند سال تا پایان دوران بازیگری خود در اروپا فاصله داشتند. جدایی علی کریمی از بایرن مونیخ و حضور در قطر همچنین تصمیم ناگهانی مهدوی کیا مبنی بر ترک آینتراخت فرانکفورت و پیوستن به استیل آذین نمونه های از این دست محسوب می شوند.



وحید هاشمیان، آندرانیک تیموریان، مهدی مهدوی کیا و فریدون زندی تنها به این دلیل که دیگر در ترکیب اصلی تیم هاشان قرار نداشتند اروپا را ترک کردند.



رقابت فشرده با بازیکنان جوان نوظهور برای حفظ جایگاه ثابت در ترکیب اصلی تیم ، مشکلات آمادگی جسمانی و بالارفتن سن از جمله عواملی بود که موجب کم رنگ شدن این بازیکنان در تیمهاشان شد. اگرچه همه نگاهها امروز به نکونام و شجاعی معطوف است اما هیچ تضمینی نیست که آنها هم دیر یا زود راه اسلاف خود را پیش گرفته به ایران باز گردند.



سوال این است که کدامیک از فوتبالیست های حال حاضر ایران می تواند جای خالی ستاره های بین المللی را پر کند؟ پاسخ واقع بینانه هیچ کس است.



دلیل این پاسخ هم بسیار واضح است: اکثریت چهره های بین المللی فوتبال ایران از سوی کارگزاران باشگاههای معتبر اروپایی و در جریان رقابتهای تیم ملی در جام جهانی و جام ملتهای آسیا بین سالهای 1996 تا 2006 انتخاب و رهسپار اروپا شدند. هر زمان تیم ملی نمایش ضعیفی در جام ملتهای آسیا داشت یا نتوانست جواز حضور در جام جهانی را به دست آورد تا سالها پس از آن هیچ بازیکن ایرانی به چشم اروپایی ها نیامد. عدم حضور بازیکنان ایرانی در اروپا تا چند سال پس از ناکامی ایران در کسب جواز حضور در جام های جهانی 2002 و 2010 گواه این مدعی است.



نا امیدی مشهود در فضای فوتبال ایران، ضعف در برنامه های تربیت بازیکنان جوان و به تبع آن تعلل در جوان گرایی و نتایج ضعیف فوتبال ایران در عرصه بین المللی امید حضور نمایندگان فوتبال ایران در اروپا را کم رنگ کرده است و شاید تا مدتها نتوان شاهد حضور ستاره های ایرانی در کنار بازیکنان بایرن مونیخ یا هامبورگ بود.

برای مشاهده محتوا ، لطفا وارد شوید یا ثبت نام کنید

[manreza71]

فوتبال ما دیگه تموم ش وبه تاریخ پیوست. هیچ وقت تا عمر داریم بازیکنانی در قدوقوارههای کریمی ،مهدویکیا ، وعزیزی ودایی و.. نخواهیم داشت.

دیگه کسی مثل کریمی رو نداریم 6 نفر رو دربل بزنه و دروازه خالی رو به مهاجم بسپره تا گلش کنه

دیگخ کسی مثل مهدویکیا رو نداریم که با فرارها وسانترهاش مهاجمو در موقعیت گلزنی قرار بده

دیگه ....

فوتبال ایران به رحمت ایزدی پیوست .فاتحه مع الصلوات

[manreza71]

اما این مقاله مغرضانه نوشته شده .خیلی ایراد داره ، به نیمکت نشینی دایی تو هرتا یعنی انجام 8 بازی تو فصل دوم حضور در هرتا ورفتن به قطر به خاطر نیمکت نشینی در هرتا اشاره ای نداشته

اشاره نکرده کریمی تنها بازیکن ایرانی بوده که 2 فصل تو بایرن بوده
اشاره نکرده کریمی وقتی مصدوم نشده بود بازیکنان بزرگی مثل لام، شوان اشتاینگر ،زیروبرتو رو تو فصل اول حضورش دربایرن نیمکت نشینشون کرده

به شکسته شدن نازک نی پای کریمی دربایرن ودورموندنش تو فصل دومش اشاره نکرده

یکی دیگه از غرض ورزی ای این سایت د.و.ل...ی اینه که عکس همه بازیکنا رو با لباس تیم اروپاییشون زده وعکس کریمی رو با لباس ملی ایرا ن!!!
و...

[nar nia]

امروز مدیران فوتبال قطر به دنبال برگزاری ایده‌آل بازی‌های جام جهانی 2022 به سر می‌برند ... اما در فوتبال ایران مدیران ما به دنبال بيرون آوردن بازيكنان متخلف خود از بازداشتگاه هستند...



پنج شنبه شب مدیران فوتبال قطر در زوریخ با لابی‌های فراوان و رایزنی‌های گسترده موفق شدند بیست و یک عضو هیات اجرایی فدراسیون جهانی فوتبال را متقاعد کنند تا جواز میزبانی رقابت‌های مهیج جام جهانی 2022 فوتبال را به این کشور اعطا کنند تا برای نخستین بار میزبانی رقابت‌های جام جهانی به یکی از کشورهای حاضر در منطقه خاورمیانه اعطا شود.

پس از این که سپ بلاتر در برابر دوربین‌های بزرگترین رسانه‌های خبری جهان نام کشور هشتصد هزار نفری قطر را از پاکت سفید رنگ میزبانان جام جهانی بیرون کشید،و با هیجان نام میزبان رقابت‌های جام جهانی 2022 را به زبان آورد بسیاری از منتقدان فوتبال ایران مدیران ورزشی کشور را سرزنش کردند که چرا ما به جای قطری‌ها میزبانی این رقابت‌های مهم و مهیچ را به دست نیاوردیم، با طرح این موضوع بسیاری از منتقدان سطحی نگر که به دنبال موج سواری از جریان به وجود آمده بودند هم با تکرار این ادعا مدعی شدند فوتبال ما باید امروز به جای قطر میزبان جام جهانی می‌شد چرا که ما به مراتب از قطری‌ها لایق‌تر بودیم.

شاید در نگاه نخست سخن این افراد منطقی به نظر می‌رسید اما با کمی تامل و تعمق روی این مساله این سوال برای افکارعمومی به وجود می‌آید که بر چه اساس و معیاری باید فوتبال ایران همانند قطر هشتصد هزارنفری چنین میزبانی مهمی را به دست آورد،وقتی در فوتبال ایران همه عوامل اجرایی در پی نظم گریزی و رجوع به مسائل غیر حرفه‌ای هستند چرا باید در چنین رقابتی فوتبال ایران به عنوان مهم میزبانی مهم‌ترین رویدادی جهانی فوتبال دست پیدا کند و در کورس با مدعیان نام آشنای دنیای فوتبال چهره پیروز به خود بگیرد.

امروز مدیران فوتبال قطر به دنبال برگزاری ایده‌آل بازی‌های جام جهانی 2022 به سر می‌برند تا بتوانند پس از برگزاری این مسابقات بافکارعمومی را متقاعد کنند که آنها توانایی میزبانی بازی‌های المپیک را نیز دارند اما در فوتبال ایران مدیران ما به دنبال این هستند که چگونه بازیکنان متخلف خود را از پشت میله‌های بازداشتگاه بیرون بکشند تا این ستاره‌های کاغذی بتوانند برای بقای آنها روی صندلی مدیرعاملی در مستطیل سبز توپ بزنند و گلزنی کند تا مبادا پایه‌های کرسی مدیریتی آنها به لرزه در نیاید.

نگاه مدیران ما به مقوله فوتبال به قدری مبتدیانه است که رسیدن به جایگاه فعلی قطر آرزویی محال برای علاقمندان به فوتبال ایران است؛ چرا که هنوز مدیران فوتبال ایران نتوانسته‌اند به این درک برسد که برای رسیدن به موفقیت باید ابتدا قبل ازهر کاری اصول اخلاقی و رفتاری دنیای فوتبال را رعایت کرد تا بتوان در میان قدرت‌های شاخص فوتبال دنیا شروع به رقابت کرد.

امروز در فوتبال ایران همه به دنبال کسب موفقیت و کسب نتیجه هستند تا به واسطه آن عمر مدیریتی خود را افزایش دهند و از انتقادات بی رحمانه منتقدان در امان بمانند در حالی که واقعیت فوتبال در هیچ کجای جهان به این شکل نیست، چون اگر قرار به اجرای این رویه باشد هرگز نمی‌توان با ناهنجاری‌ها و بداخلاقی‌ها در فوتبال مقابله کرد، نگاه نتیجه‌گرا در فوتبال همه اصول اخلاقی را قربانی موفقیت می‌کند؛ به همین دلیل مدیرانی که به دنبال کسب نتایج هستند باید چشم بر تمام واقعیت‌های تلخ و تکان دهنده فوتبال ببندند تا به هدف دلخواه خود دست پیدا کنند، اتفاقی که متاسفانه در فوتبال ایران به شکل فراگیر در اکثر باشگاه‌ها در حال اجرا است.

امروزه در دنیای حرفه‌ای دنیا فوتبال تنها راه حلی که می‌توان با در پیش گرفتن آن قله‌های موفقیت را به راحتی فتح کرد رجوع به سیستم مدیریتی نوین فوتبال است،یعنی این که همه چیز با نظم و انضباط حرفه‌ای در جایگاه خود قرار گیرد تا هدف نهایی محقق شود اما در فوتبال ایران چنین سیستمی هرگز اجرا نمی‌شود چون هیچ کسی به معنای واقعی کلمه به اصول حرفه‌ای پایبند نیست، تنها فاکتوری که در فوتبال ایران جلوتر از تمامی اصول حرفه‌ای دنیا پیش می‌رود نظام پرداختی و دریافتی باشگاه‌ها با بازیکنان و مربیان است.

نکته جالب اینجاست که ستاره‌های کاغذی فوتبال ایران که همه ساله به دلیل سیستم بیمار حاکم در فوتبال ایران میلیون‌ها تومان از بودجه موجود در فوتبال ایران را به حساب شخصی خود واریز می‌کنند کوچک‌ترین اهمیتی به مسائل فنی، اخلاقی و انضباطی نمی‌دهند چون می‌دانند که مدیریت ناموفق فوتبال باشگاهی ایران آنها را به هر قیمتی زیر چتر حمایتی خود قرار می‌دهند و اجازه نمی‌دهند بی بندو باری‌های آنها برای هواداران بی گناه فوتبال ایران نمایان شود!به همین دلیل ستارگان کاغذی فوتبال ایران بدون هیچ انگیزه‌ای برای درخشش در میادین رسمی ترجیح می‌دهند به جای زندگی پاک و سالم به مسائل غیر اخلاقی رجوع کنند و پول باد آورده خود ناشی از قراردادهای سرسام آور را با خوش‌گذارنی‌های و میهمانی‌های آنچنانی با افرادی معلوم الحال به هدر دهند.

برای اثبات این مطلب می‌توان به ماجرای بازداشت چند فوتبالیست نام آشنا در میهمانی شبانه چند شب پیش یکی از خیابان‌های شمالی تهران اشاره کرد، جایی که سه ستاره فوتبال ایران و یک مربی لیگ برتری از سوی ماموران پلیس امنیت تهران بازداشت و روانه بازداشتگاه شدند.هر چند آنها این بارهم زیاد پشت میله‌ها نماندند و با وثیقه‌های آنچنانی آقایان مدیر خیلی زود از بازداشتگاه بیرون آمدند اما این مساله نشان می‌دهد که چرا فوتبال ایران اینگونه دچار عقب افتادگی شده است و کشوری هشتصد هزار نفری بیخ گوش ایران میزبانی رقابت‌های جام جهانی را برعهده می‌گیرد.

بدون تردید آنهایی که تا دیروز با جوزدگی بسیار فریاد می‌زنند چرا ما به جای قطر به عنوان میزبان جام جهانی انتخاب نشدیم حالا به این مطلب پی برده‌اند که تا زمانی که تفکر مدیران ما به بیرون کشیدن ستاره‌های خود از پشت میله‌های بازداشتگاه معطوف شده نمی‌توان میزبان جام جهانی شد.

رجانيوز

[بردیا]

ترجیح می‌دهند به جای زندگی پاک و سالم به مسائل غیر اخلاقی رجوع کنند و پول باد آورده خود ناشی از قراردادهای سرسام آور را با خوش‌گذارنی‌های و میهمانی‌های آنچنانی با افرادی معلوم الحال به هدر دهند.

مث اینکه خبرنگار رجانیوز هم بوده تو مهمونی که همچین چیزایی نوشته

[Retired User]

فوتبال ایران در آستانه نابودی اخلاقی

فوتبال ایران؟
مگه همچنین چیزی هم وجود داره؟

[Lord007]

آهان یعنی اون قطری ها از این مهمونی ها نمی رند؟واسه همیه که بهشون میزبانی رو دادن؟
برگزاری جام جهانی توی کشوری مثل ایران با شرایط فعلیش حتی فکر کردن بهشم خنده داره.ما حتی خانم ها رو اجازه نمیدیم برن بازیو از نزدیک ببینن.
به این تحلیل های رجا نیوز باید...