مشاعره

[sise]

تو به تقصير خود افتادي از اين در محروم

از که مي نالي و فرياد چرا مي داري


***

اینم برا دلم میگم



بيداد

ياري اندر كس نمي بينيم ياران را چه شد
دوستي كي آخر آمد دوستداران را چه شد
آب حيوان تيره گون شد خضر فرخ پي كجاست
خون چكيد از شاخ گل ابر بهاران را چه شد
كس نمي گويد كه ياري داشت حق دوستي
حق شناسان را چه حال افتاد ياران را چه شد
لعلي از كان محبت برنيامد سالهاست
تابش خورشيد و سعي باد و باران را چه شد
شهر ياران بود و خاك مهربانان اين ديار
مهرباني كي سر آمد شهر ياران را چه شد
صد هزاران گل شكفت و بانگ مرغي برنخاست
عندليبان را چه پيش آمد هزاران را چه شد
گوي توفيق و كرامت در ميان افكنده اند
كس به ميدان درنمي آيد سواران را چه شد
زهره سازي خوش نمي سازد مگر عودش بسوخت
كس ندارد ذوق مستي مي گساران را چه شد
حافظ اسرار الهي كس نمي داند خموش
از كه مي پرسي كه دور روزگاران را چه شد

به احترام دلت با "د" شروع میکنم

در شهر یکی کس را هشیار نمی‌بینم
هر یک بتر از دیگر شوریده و دیوانه

جانا به خرابات آ تا لذت جان بینی
جان را چه خوشی باشد بی‌صحبت جانانه

چیه آقا محمد؟ گشتیم نبود نگرد نیست.

[mohammad99]

هر صبح در آيينه ي جادويي خورشيد
چون مينگرم او همه من من همه اويم


موافقم

[sise]

من با سمند سرکش جادویی شراب
تا بیکران عالم پندار رفته ام.

[mohammad99]

من با سمند بابام تا ته بیکران دره چالوس رفته ام!!!




مهرت به جانم زد شرر ؛ شد شعله ور درونم
شد حلقه حلقه زلـفِ تو سلسله جنونم

[sise]

مگر نسیم سحر بوی زلف یار منست
که راحت دل رنجور بی‌قرار منست

به خواب درنرود چشم بخت من همه عمر
گرش به خواب ببینم که در کنار منست

اگر معاینه بینم که قصد جان دارد
به جان مضایقه با دوستان نه کار منست

حقیقت آن که نه درخورد اوست جان عزیز
ولیک درخور امکان و اقتدار منست

ایول سمند بابا

[magmagf]

تو كه هستي كه وجودم را در پي
خود مي كشاني اما رخ نمي نمائي؟
چگونه تو را سرايم؟
براي گمگشته ترين واژه ام
چگونه تو را سرايم
وقتي تمام سروده هاي جهان بي آنكه
حتي خود بدانند يا بخواهند در وصف زيبائي تواند

سلام منم اومدم

[sise]

دل بردی از من به یغماای ترک غارتگر من
دیدی چه آوردی ای دوست از دست دل بر سرمن

عشق تو در دل نهان شد دل زار و تن ناتوان شد
رفتی چو تیر و کمان شداز بار غم پیکر من

بــار غــم عشــق او را گردون نیارد تحمل
چون می تواند کشـیدن این پیکر لاغر مــن

می سوزم از اشتیــاقت در آتشم از فراغـت
کانـون من سینــه مــــن سودای من آذر من

اول دلـــم را صفـــا داد آیینه ام را جـلا داد
آخر به باد فنا دادعشق تو خاکستر من
سلام. خوش امدید

[arsenal19]

رفتم براي گريه رفتم براي فرياد
مرهم مراد من بود کعبه تو رو به من داد




سلام

[magmagf]

نه که جان درباختن کار تو نیست
جان فشاندن هست از پروانه خوش
قرب سلطان جوی و پروانه مجوی
روستایی باشد از پروانه خوش
گر تو مرد آشنایی چون شوی
از شرابی همچو آن بیگانه خوش

مرسی ممنون
خوب هستید؟

[sise]

شنیدم مر مرا لطفت دعا گفت
برای بنده خود لطف‌ها گفت

چه گویم من مکافات تو ای جان
که نیکی تو را جانا خدا گفت

ولیکن جان این کمتر دعاگو
همه شب روی ماهت را دعا گفت

ممنون.

رفتم براي گريه رفتم براي فرياد
مرهم مراد من بود کعبه تو رو به من داد

سلام arsenal19 خوش آمدید. شما باید شعرتان را با آخرین حرف شعر قبلی شروع کنید.
منتظریم